Του Βασίλη Στοϊλόπουλου
Ήταν τόσο ηλίθιος τελικά ο πολύς Νίκος Παπάς, τότε ακόμα υπουργός και «δεξί χέρι του Τσίπρα», που μιλούσε τόσο ανοιχτά για «περίεργες» συναλλαγές και διαφθορά, για «μαγαζιά», «μαφιόζους» πολιτικούς και «πολλά λεφτά» με κάποιον που ήταν γνωστός όχι μόνο από τη «λησμονημένη» Λίστα Λαγκάρντ αλλά και από την ποικιλότροπη σχέση του με το Ισραήλ και προσωπικά με τον πρωθυπουργό της Νετανιάχου;
Προφανώς! Το έχουν πάθει, για διαφορετικούς βέβαια λόγους και άλλοι, σε πολύ ανώτερα «επίπεδα» της Ιστορίας! Στο διεθνές ιστορικό Πάνθεον έμειναν πολλά λαμπρά ονόματα που συνέδεσαν την πολιτική τους καριέρα με καταστροφικές για τους ίδιους ηλιθιότητες, παρότι έξυπνοι, με ανατρεπτικά ιστορικά αποτελέσματα:
Ο Γεώργιος ΙΙΙ της Αγγλίας το 1770 στον πόλεμο της αμερικανικής ανεξαρτησίας, όλοι οι διεφθαρμένοι Πάπες της Αναγέννησης που απέτυχαν παταγωδώς στο ζήτημα της μεταρρύθμισης, ο Αζτέκος Βασιλιάς Μοντεζούμα ΙΙ το 1520 όταν φιλοξενούσε τον κογκισταδόρο Κορτέζ,ο Σουηδός βασιλιάς Κάρολος XII το 1709 στη μάχη της Πολτάβας εναντίον των Ρώσων, ο Ναπολέων, που το 1813 αρνήθηκε τη δελεαστική ειρήνη που του πρόσφερε ο Μέτερνιχ, οι Γερμανοί πρωθυπουργοί Μπύλοφ, Μπέτμεν και Χόλβεκ στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η ιαπωνική κυβέρνηση το 1941 στην επίθεση στο Περλ Χάρμπορ, κ.α.
Τι είναι αυτό που οδηγεί όμως τους κυβερνώντες, συχνά αδίστακτες «μηχανές της εξουσίας», σε βλακώδεις πράξεις που θα μπορούσαν να αποφύγουν, καθώς είχαν εναλλακτικές λύσεις; Οι ειδικοί λένε πως πρόκειται για ένα μοιραίο μείγμα μερικών «καυτών» γνωρισμάτων όπως: ισχυρογνωμοσύνη, επιπολαιότητα, αλαζονεία, ευθυνοφοβία, κυνισμός, αφροσύνη, εξουσιολαγνεία.
Ενίοτε, υπάρχει όμως και η φοβερή χεγκελιανή «πανουργία της λογικής» (List der Vernunft), που «μυστηριωδώς» βάζει και αυτή «χεράκι βοήθειας» για να διαπραχτεί η μέγιστη ηλιθιότητα από εκεί που δεν το περιμένεις. Έτσι, ο Ναπολέοντας διέταξε τη σύλληψη και εκτέλεση του Δούκα von Enghiens, που έστρεψε όλη την Ευρώπη εναντίον του. Ήταν τότε που ο διορατικός σύμβουλός του Ταλλεϋράνδος φέρεται να του είπε αυτό που έμεινε στην Ιστορία: «Η πράξη αυτή ήταν κάτι χειρότερο από έγκλημα. Ήταν ηλιθιότητα»!
https://ardin-rixi.gr/archives/222125
Ήταν τόσο ηλίθιος τελικά ο πολύς Νίκος Παπάς, τότε ακόμα υπουργός και «δεξί χέρι του Τσίπρα», που μιλούσε τόσο ανοιχτά για «περίεργες» συναλλαγές και διαφθορά, για «μαγαζιά», «μαφιόζους» πολιτικούς και «πολλά λεφτά» με κάποιον που ήταν γνωστός όχι μόνο από τη «λησμονημένη» Λίστα Λαγκάρντ αλλά και από την ποικιλότροπη σχέση του με το Ισραήλ και προσωπικά με τον πρωθυπουργό της Νετανιάχου;
Προφανώς! Το έχουν πάθει, για διαφορετικούς βέβαια λόγους και άλλοι, σε πολύ ανώτερα «επίπεδα» της Ιστορίας! Στο διεθνές ιστορικό Πάνθεον έμειναν πολλά λαμπρά ονόματα που συνέδεσαν την πολιτική τους καριέρα με καταστροφικές για τους ίδιους ηλιθιότητες, παρότι έξυπνοι, με ανατρεπτικά ιστορικά αποτελέσματα:
Ο Γεώργιος ΙΙΙ της Αγγλίας το 1770 στον πόλεμο της αμερικανικής ανεξαρτησίας, όλοι οι διεφθαρμένοι Πάπες της Αναγέννησης που απέτυχαν παταγωδώς στο ζήτημα της μεταρρύθμισης, ο Αζτέκος Βασιλιάς Μοντεζούμα ΙΙ το 1520 όταν φιλοξενούσε τον κογκισταδόρο Κορτέζ,ο Σουηδός βασιλιάς Κάρολος XII το 1709 στη μάχη της Πολτάβας εναντίον των Ρώσων, ο Ναπολέων, που το 1813 αρνήθηκε τη δελεαστική ειρήνη που του πρόσφερε ο Μέτερνιχ, οι Γερμανοί πρωθυπουργοί Μπύλοφ, Μπέτμεν και Χόλβεκ στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η ιαπωνική κυβέρνηση το 1941 στην επίθεση στο Περλ Χάρμπορ, κ.α.
Τι είναι αυτό που οδηγεί όμως τους κυβερνώντες, συχνά αδίστακτες «μηχανές της εξουσίας», σε βλακώδεις πράξεις που θα μπορούσαν να αποφύγουν, καθώς είχαν εναλλακτικές λύσεις; Οι ειδικοί λένε πως πρόκειται για ένα μοιραίο μείγμα μερικών «καυτών» γνωρισμάτων όπως: ισχυρογνωμοσύνη, επιπολαιότητα, αλαζονεία, ευθυνοφοβία, κυνισμός, αφροσύνη, εξουσιολαγνεία.
Ενίοτε, υπάρχει όμως και η φοβερή χεγκελιανή «πανουργία της λογικής» (List der Vernunft), που «μυστηριωδώς» βάζει και αυτή «χεράκι βοήθειας» για να διαπραχτεί η μέγιστη ηλιθιότητα από εκεί που δεν το περιμένεις. Έτσι, ο Ναπολέοντας διέταξε τη σύλληψη και εκτέλεση του Δούκα von Enghiens, που έστρεψε όλη την Ευρώπη εναντίον του. Ήταν τότε που ο διορατικός σύμβουλός του Ταλλεϋράνδος φέρεται να του είπε αυτό που έμεινε στην Ιστορία: «Η πράξη αυτή ήταν κάτι χειρότερο από έγκλημα. Ήταν ηλιθιότητα»!
https://ardin-rixi.gr/archives/222125
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου