Επιτροπή «Ελλάδα 2021» – «Ξύνοντας» τις δηλώσεις Γιάννας Αγγελοπούλου

της Μαρίας Νεγρεπόντη – Δελιβάνη
Ελπίζαμε, όλοι εμείς οι Ελληνίδες και Έλληνες που αυθόρμητα αφιερωθήκαμε στην προετοιμασία ενός παράλληλου εορτασμού του 1821, ότι η χθεσινή συνέντευξη της προέδρου της επιτροπής «Ελλάδα 2021», κυρίας Γιάννας Αγγελοπούλου, θα έβαζε τα πράγματα στη θέση τους. Και ότι θα μας απάλλασσε, έτσι, από μια συνέχεια, που επιβαρύνει τα τρέχοντα προγράμματά μας και τις ανειλημμένες υποχρεώσεις μας.
Δυστυχώς, όμως, αφού μελετήσαμε με μεγάλη προσοχή το περιεχόμενο της συνέντευξης, αναπόφευκτα καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι, δυστυχώς, οι αρχικές μας ανησυχίες ήταν βάσιμες και ότι συνεπώς αποτελεί στοιχειώδες χρέος κάθε Ελληνίδας και κάθε Έλληνα, να προσπαθήσουμε, με τα όποια μέσα διαθέτουμε, να παρεμποδίσουμε την σοβαρότατα απειλούμενη παραχάραξη της ιστορίας μας.

Τα όσα στιγματίζουμε στη συνέχεια, ουδόλως πηγάζουν από την οποιασδήποτε μορφής πρόθεσή μας να προβούμε σε κριτική με συγκρουσιακούς όρους, υπόθεση που άλλωστε είναι παντελώς παράλογη. Αντιθέτως, τα όσα ολίγα προς το παρόν ακολουθούν, βασίζονται στην απολύτως δικαιολογημένη αγωνία, που μας δημιούργησε η συνέντευξη αυτή.
Υπάρχουν πολλά επικίνδυνα σημεία στη συνέντευξη της κυρίας Γιάννας Αγγελοπούλου που εύκολα οδηγούν σε εθνικό πανικό, από κοινού και με όλα όσα έχουν προηγηθεί. Θα περιοριστούμε, σήμερα, στα ακόλουθα: «Ο ρόλος της επιτροπής έχει σκοπό την προβολή της ιστορίας… Η επιτροπή δεν έχει ρόλο, πρόθεση ή βούληση να ξαναγράψει την Ιστορία, ή να προκρίνει μια συγκεκριμένη ερμηνεία της Ελληνικής Επανάστασης και της Ιστορίας μας συνολικά», δήλωσε χαρακτηριστικά.

«Δεν υπήρχε σκλαβιά»!

Αναμφίβολα τα παραπάνω, δια στόματος της προέδρου της επιτροπής «Ελλάδα 2021», μεταφράζονται στο ότι κάθε ερμηνεία της ιστορίας μας έχει θέση σε αυτό τον εορτασμό προβολής της Ελληνικής Επανάστασης. Συνεπώς, είναι αποδεκτά και τα όσα ολίγα, προς το παρόν αναφέρουμε στη συνέχεια, τα οποία παρότι είδαν το φως της δημοσιότητας και παρότι ανήκουν σε γνώμες μελών της επιτροπής, όχι μόνο δεν καταδικάστηκαν στη συνέντευξη, αλλά προφανώς τυγχάνουν και της ευλογίας της.
Ο Άγγλος κ. Ρόντρικ Μπήτον, μέλος της επιτροπής είπε: «Γιατί ένας οξυδερκής άνθρωπος, όπως ήταν ο Βύρωνας, καταλάβαινε ότι ο μέσος Έλληνας, πολλοί Ρωμιοί τότε της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δεν είχαν καθόλου την αντίληψη της σκλαβιάς» (περισσότερα, στο άρθρο μου στην «Εστία» 3-6-2020).
Και εφόσον δεν υπήρχε «σκλαβιά», ορθώς η επιτροπή «Ελλάδα 2021» δεν αναφέρει πουθενά (από όσο τουλάχιστον γνωρίζω) τα 400 χρόνια δουλείας, αλλά ούτε και το 1453. Άλλωστε, γιατί να το πράξει, μια και οι πρόγονοί μας περνούσαν τόσο καλά επί Τουρκοκρατίας! Όμως, με αυτή την ερμηνεία, που γίνεται πλήρως αποδεκτή από την «Ελλάδα 2021», ως «μία από τις ερμηνείες της ιστορίας μας».
Εύλογα ερωτάται λοιπόν, ποιο επιτέλους θα είναι το περιεχόμενο του εορτασμού από την επιτροπή εφόσον, κάτω από τις συνθήκες αυτές, η Επανάσταση του 1821 δεν είχε λόγο να γίνει. Εμφανίζεται, δηλαδή, σαφώς ως αναιτιολόγητη, ξεκάρφωτη και παράλογη. Τι, ακριβώς, λοιπόν, θα γιορτάσει αυτή η ορισθείσα από την κυβέρνηση επιτροπή το προσεχές έτος;

Αδιανόητη παραχάραξη της ιστορίας

Αλλά ας μην ανησυχούμε αναιτίως, δεδομένου ότι γι’ αυτό έχει φροντίσει ένα άλλο μέλος της επιτροπής, ο καθηγητής Κώστας Κωστής, με τη δική του ερμηνεία της ιστορίας, που φυσικά κι αυτή είναι ευπρόσδεκτη από την Γιάννα Αγγελοπούλου. Κατά τον Κωστή, λοιπόν, «η επανάσταση του 1821 ήταν πρωτοβουλία μιας περιθωριακής ελίτ» (www.lifo.gr  Θοδωρής Αντωνόπουλος 25-3-2018).
Είναι συνεπώς απλό: του χρόνου θα κληθούν όλες οι Ελληνίδες και όλοι οι Έλληνες να εορτάσουν τα 200 χρόνια από την επανάσταση «χαρούμενα και θαυμάζοντάς την» ως «πρωτοβουλία μιας περιθωριακής ελίτ». Και με την ερμηνεία αυτή είναι απολύτως εύλογο να προσβάλλονται, πάντοτε από μέλη της επιτροπής Ελλάδα 21, ήρωες, όπως συνέβη με τον Καποδίστρια και τον Καραϊσκάκη.
Είπε ακόμα η κυρία Αγγελοπούλου: «Η επιτροπή και εγώ προσωπικά θα μείνουμε επικεντρωμένοι στον στόχο μας, με τρόπο που να αφορά όλη την Ελλάδα, προβάλλοντας παράλληλα την πατρίδα μας ως μια σύγχρονη δημοκρατική πολιτεία αλλά και αναπόσπαστο μέρος της Ευρώπης».
Είναι αλήθεια ότι και εγώ παρέβλεψα τη σημασία αυτού του σημείου, στο οποίο μου επέστησαν την προσοχή αρκετά μέλη της δικής μας παράλληλης επιτροπής εορτασμού των 200 ετών από το 1821. Παρατήρησαν δηλαδή, πρώτον, ότι είναι αρκετά προκλητικό, ιδιαίτερα και που θα υπάρχουν και παρατηρητές από την υπόλοιπη Ευρώπη στον εορτασμό, να τονίζεται η δημοκρατικότητά μας, όταν είναι ευρέως γνωστό ότι στο δημοψήφισμα του 2015 το 62% του «Όχι» έγινε πραξικοπηματικά «Ναι».
Ακόμη και το γεγονός ότι το 80% και πλέον των Ελλήνων που ήταν αντίθετοι στη Συμφωνία των Πρεσπών που «υποθήκευσε» τη Μακεδονία, χαρακτηρίστηκαν «φασίστες» και δεν έγινε ποτέ, όπως απαιτείτο, δημοψήφισμα. Επίσης, δημιουργεί πλήθος ερωτηματικών η επίφαση της κυρίας προέδρου ότι η Ελλάδα αποτελεί «αναπόσπαστο μέρος της Ευρώπης».

Τρομακτικοί συνειρμοί

Πράγματι, η γεωγραφική μας θέση δεν αφήνει αμφιβολίες για το σε ποια ήπειρο ανήκει η Ελλάδα. Η υπογράμμισή της, όμως, σε συνδυασμό με τα μαρτυρικά μνημονιακά χρόνια (που ασφαλώς δεν θα έχουν τελειωμό και στα οποία πρωτοστατεί η ΕΕ), δημιουργούν τραυματικούς συνειρμούς, που θα ήταν προτιμότερο να είχαν αποφευχθεί στη συνέντευξη.
Με την ευκαιρία αναφέρω τον έναν από τους δύο βασικούς στόχους της δικής μας επιτροπής παράλληλου εορτασμού που, ακριβώς, είναι η ολοκλήρωση της Επανάστασης του 1821 στο τμήμα της που παρέμεινε ανεκπλήρωτο δύο αιώνες: τη δημιουργία ενός πραγματικά ανεξάρτητου κράτους.
Υπάρχει πλήθος και άλλων αποσπασμάτων της περί επίμαχης συνέντευξης, που δημιουργούν ερωτήματα…. διαβάστε τη συνέχεια στο SLpress.gr