Και τους τρέμουνε των κάμπων οι κιοτήδες!..

Και τους τρέμουνε των κάμπων οι κιοτήδες!..

Την Τετάρτη 18 Ιουνίου 2003, εδώ και δέκα έξι ολόκληρα χρόνια, η εφημερίδα «Ριζοσπάστης», είχε γράψει ένα σχόλιο με τίτλο: «Τους τρέμουν οι κιοτήδες!», που ήταν αλιευμένο από ένα ποίημα του εθνικού μας ποιητή Κωστή Παλαμά! 

Αν το προσέξουμε λιγάκι θα δούμε ότι είναι τόσο επίκαιρο, λες και γράφτηκε χθες, για να στείλει τα δικά του πολιτικά μηνύματα! 

Ας το διαβάσουμε και ο καθείς ας βγάλει τα συμπεράσματά του:

Τους τρέμουν οι κιοτήδες!

Χρέος των Ελλήνων πατριωτών, των δημοκρατικών και προοδευτικών ανθρώπων της χώρας μας, να βρεθούμε στη Θεσσαλονίκη, για να διαδηλώσουμε κατά της Ενωμένης Ευρώπης του Κεφαλαίου, της Εκμετάλλευσης και του Πολέμου. Να διαμηνύσουμε την απόφασή μας ν' αγωνιστούμε για μια άλλη Ευρώπη, της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης, της Ειρήνης, της Λαϊκής Κυριαρχίας, για μια Ενωμένη Ευρώπη του Σοσιαλισμού. Απ' αυτό το αγωνιστικό ραντεβού δεν πρέπει να λείψει κανείς, γιατί τη δύναμη των πολλών φοβούνται οι αφεντάδες. Κι επειδή κάποιοι από τους Ευρωπαίους ηγέτες, που θα κοπιάσουν, αυτές τις μέρες, στον τόπο μας, μπορεί ν' αναρωτηθούν «ποιοι είναι τούτοι εδώ "οι παλαβοί" που έχουν το θράσος να διαδηλώσουν εναντίον μας», ας συστηθούμε μέσα από τους στίχους του Κωστή Παλαμά:

Και τους τρέμουνε των κάμπων οι κιοτήδες,/ και με ονόματα τους κράζουν πονηρά/ κλέφτες και απελάτες και προδότες,/ τους μισούν οι βασιλιάδες, κι όλοι οι τύραννοι,/ κ' είναι, μέσα στους σκυφτούς, τα παλικάρια,/ κ' είναι, μέσ' στους κοιμισμένους, οι στρατιώτες. Με τα μαύρα τα μαντίλια στα κεφάλια τους,/ πες τους και καλόγερους, αν θέλης,/ πες τους και φιλόσοφους με τη φλοκάτα,/ πες τους εθνικούς, είν' οι ακριβοί της Φύσης/ πες τους χριστιανούς. Χριστό λατρεύουν,/ κι ο Χριστός μ' αυτούς γιομάτος νιάτα.

Ο,τι πολεμάτε για ν' αδράξετε/ μ' ενός άδειου λόγου ορμή,/ το ζητάνε αυτοί με τ' άρματα στα χέρια,/ και δε σκύβουνε γυρτούς βωμούς να ορθώσουν,/ κ' είναι σαν πατέρες των παιδιών/ που θα πλάσουνε βασίλεια, του ήλιου ταίρια.
Της υγείας το γάλα και το αίμα της θυσίας/ ταιριάσανε στο είναι τους,/ και στα λογγωμένα τους τα στήθια/ μια πλατιά καρδιά βροντολαλεί,/ μαρτυρώντας, πολεμώντας, τραγουδώντας,/ τη ζωή και την αλήθεια.

Αυτοί είμαστε εμείς. Το ποιοι είστε οι αφεντάδες μας, το ξέρουμε. Μας το είπε, με τους στίχους του, ο Κώστας Βάρναλης: Η Πολιτεία των αφεντάδων/ το Δίκιο των αδικητάδων!/ Εχουν τον πόλεμο θεμέλιο/ και δύναμή τους την κλεψιά Εχουν το ψέμα για βαγγέλιο/ κι όποιος το πίνει πιο διψά.

Και σε όσους επιμένουν να μιλούν για «Ευρώπη της Δημοκρατίας, της Ειρήνης και του Πολιτισμού», να υπενθυμίσουμε ότι σ' αυτήν την Ευρώπη εμφανίστηκε ο φασισμός και ο ναζισμός, αυτή η Ευρώπη διατηρεί και σήμερα αποικίες και μετέχει, μαζί με τις ΗΠΑ, στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, ενώ Ευρωπαίοι ήταν που έκλεψαν τα μάρμαρα από την Ακρόπολη κι αν δεν «ξερίζωσαν» τον Παρθενώνα είναι γιατί λογάριασαν και βρήκαν πολλά τα έξοδα για την αποκαθήλωση, τη μεταφορά και την αναδόμησή του... (Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ)

Για την αντιγραφή
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ
Τρίτη, 7 Μαΐου 2019

[ΥΓ. Οι εικόνες είναι αλιευμένες κατ' επιλογή μας από το διαδίκτυο για να διανθίσουν το κείμενο.]

 https://www.sakketosaggelos.gr/