ΈΡΧΟΝΤΑΝ ΤΩΡΑ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΗΝ ΓΗ ΘΑ ΕΥΡΙΣΚΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΕ;

             

Σκληρό αλλά ακραία επίκαιρο όσο και σημαντικό ερώτημα. Οι επίσημα ταγμένοι θεματοφύλακες της Πίστης μας, φαίνεται να αλληθωρίζουν προς τις φτιασιδωμένες και επίπλαστες καλλονές του δυτικού λίφτινγκ. Την αγνή και αφτιασίδωτη ομορφιά της Ανατολής θέλουν να την λησμονήσουμε, για να την θάψουν. Ποιοι; Μα οι φύλακες!!! Αυτοί που τάχα από καθαρό ζήλο έσπευσαν να μας «σώσουν», όσο εμείς κοιμόμασταν ανέμελα. Τρομάρα μας!!!

              Παμπόνηρα μας έσπρωξαν στον ύπνο, νανουρίζοντάς μας γλυκύτατα, με ένα σωρό τραγούδια ,από τα καλύτερα της Παπικής Κίρκης που από τα μέρη της Αμερικής «εξαπολύθηκε» κατά της Ορθοδοξίας, με μάλλον όχι ιδιαίτερα ορθόδοξους πατριάρχες. Είτε Μελέτιος, είτε Αθηναγόρας είτε….αν έμενε ζωντανός και μακροημέρευε! Τελικά βρέθηκε και ο…μακροημερεύων. Ίδιος λες εκείνος, το

«σύμβολο» ,ο Αθηναγόρας!

              Μέσα σε όλα αυτά, ήρθε να ταράξει τον Νιρβάνα μας, η αντίδραση μιάς «απλής», «συνηθισμένης» υπαλλήλου, όταν ένα «μετέωρο» φασιστικο-κομμουνιστικό κατάλοιπο του σταλινο-φασισμού με «άρωμα» ανανεωτικής τραμπουκο-αριστεροσύνης, επέλεξε να προσβάλει την Ορθόδοξη συνείδηση της υπαλλήλου. Τότε η υπάλληλος απέδειξε ότι ούτε απλή ούτε συνηθισμένη ήταν. Ήταν ευκρινής παρουσίας συνειδητή Ελληνίδας και Ορθοδόξου πολίτη, που δεν τα χάνει μπροστά σε ασεβείς εξουσιολάγνους. Η πρώτη φορά αριστερά –τρομάρα της-στραπατσαρίστηκε από την για πάντα Χριστιανή και Ελληνίδα!!!

              Το απλό μέλος της Ορθόδοξης Ελληνικής αποσβολωμένης και αποβλακωμένης κοινωνίας, αντέδρασε σθεναρά κατά της θεσμικά πανίσχυρης «τιποτε-κρατίας», την ώρα που ταγοί  της Ορθόδοξης Εκκλησίας, δείχνουν να ασχολούνται με άλλα θέματα. Όπως τις γλυκανάλατες αγαπολογίες μεταξύ των παπικο-βυσσοδομούντων καρδιναλίων και των εξωμοτών  τάχα «νεοπατερικών» κατασκευασμάτων. Την ώρα δηλαδή που οι ταγοί παρέδιδαν την ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, μία  ΑΠΛΗ ΤΙΜΗΜΕΝΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΗ σήκωσε το τιμημένο λάβαρο ,το Σταυρό του ΧΡΙΣΤΟΥ, τον οποίο όπως φαίνεται δεν έφερε και περιέφερε ως «στολίδι» και αξεσουάρ, όπως δυστυχώς κάποιοι εγκολπιοφόροι.

              Αυτό το σύμβολο της Ορθοδοξίας, οι των «διαλόγων», φαίνονται πανέτοιμοι να το θυσιάσουν  στο όνομα των μάταιοτήτων που προσδοκούν από την παπική ανταλλακτική «γαλαντομία». Είναι εκείνοι για τους οποίους ο αείμνηστος γέρων  Θεόκλητος Διονυσιάτης έγραφε: «αν ο δαίμων της υπερηφανείας έχει φθείρει τα νοήματα μερικών «ορθοδόξων» και ούτε γνωρίζουν τι λέγουν ή περί τίνων διαβεβαιούνται, δεν σημαίνει ότι η Αγία Εκκλησία μας οφείλει να ακολουθήσει την έξαλλο και πεπλανημένη πορεία των». Για να συνεχίσει: «…εμφανίζονται (οι…μερικοί ορθόδοξοι) ελευθερίως σκεπτόμενοι και ζώντες και προσαρμοζόμενοι εις τας αμαρτωλάς ιδιοτροπίας του κόσμου, που ζητά «αγάπη» και «ένωση» των ανθρώπων και κάμνει το ευαγγέλιο του αιωνίου Θεού υπόθεση λογοτεχνίας και προσωπικών μοριών»!

              Ας δοξάζουμε τον Θεό που μέσα στη σημερινή ΣΑΠΙΛΑ αναδεικνύει ανθρώπους έτοιμους να αντισταθούν στην λαίλαπα του μηδενισμού ,της αθεΐας και της προδοσίας της πίστης που προωθείται από πολιτικούς και θρησκευτικούς επίορκους και λαθρεπιβαίνοντες των εξουσιών που οι ίδιοι απέσπασαν, με τις «ευλογίες» των αφανών αλλά και αδίστακτων αφεντικών  τους, στα οποία προσδέθηκε  ΒΙΑΙΑ η Ελλάδα από τη λεγόμενη απελευθέρωσή της. Ο ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ . ΟΤΑΝ ΘΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ ΘΑ ΤΡΕΧΕΤΕ ΝΑ ΚΡΥΦΤΗΤΕ …