Εξ οικείων τα βέλη

Του Νίκου Βαρσάμη

Ο Τζέιμς Γκόλντσμιθ, που έζησε καταστρέφοντας μεταποιητικές βιομηχανίες και την ενότητα της εργατικής τάξης, στο λυκόφως της ζωής του είχε μια επιφοίτηση σαν κι αυτή του Απόστολου Παύλου στο δρόμο προς τη Δαμασκό. Συνειδητοποίησε ότι το σημερινό σύστημα οδηγεί τον πλανήτη στην καταστροφή. Στο βιβλίο του The Trap (Η Παγίδα) εξηγεί με την οξυδέρκεια που απέκτησε ζώντας στην πρώτη γραμμή των οικονομικών συναλλαγών στο παγκόσμιο εμπόριο, πως οι πολυεθνικές εταιρείες θα προκαλέσουν αναπόφευκτα ένα είδος οικονομικού και οικολογικού Αρμαγεδδώνα.

Η άποψη του έχει μεγαλύτερη αξία επειδή δεν επικαλείται τον Καρλ Μαρξ. Έπαιξε το παιχνίδι του καπιταλισμού σαν χρηματιστής Πελέ, όμως στο βιβλίο του αποκηρύσσει την οικονομία της ελεύθερης αγοράς, θεωρώντας ότι είναι ένα αυτοκτονικό σύστημα. Εξηγεί επίσης ότι το ΑΕΠ (Ακαθόριστο Εγχώριο Προϊόν), που είναι το θερμόμετρο με το οποίο αξιολογείται η υγεία ενός έθνους, είναι στην πραγματικότητα ένα ηλίθιο εργαλείο. Θεωρεί ότι οι παράμετροι, τις οποίες μετράει το ΑΕΠ και τις αξιολογεί ως πετυχημένες, δεν έχουν καμιά σχέση με την ευτυχία του πληθυσμού, αλλά συχνά τον ζημιώνουν.

Με άλλα λόγια, τα γυαλιά μέσα από τα οποία υπολογίζουμε την επιτυχία είναι βρώμικα. Παρόλα αυτά, εξακολουθούμε να χρησιμοποιούμε το ΑΕΠ.

Ο αποστάτης χρηματιστής αναλύει το ελεύθερο εμπόριο, το οποίο επιτρέπει τις πολυεθνικές εταιρείες να πηγαινοέρχονται σε όλο τον κόσμο εκμεταλλευόμενες το εργατικό δυναμικό, και αποφαίνεται ότι αυτή η ελευθερία ωφελεί μόνο αυτές και όχι τους καταναλωτές που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να επωφελούνται.

«Όταν η Nike μεταφέρθηκε από τις ΗΠΑ στην Ασία, οι τιμές των αθλητικών παπουτσιών δεν μειώθηκαν, αντίθετα αυξήθηκε το περιθώριο κέρδους. Το πραγματικό κόστος για τους καταναλωτές ότι χάνουν τις δουλειές τους, αμείβονται λιγότερο, πληρώνουν μεγαλύτερους φόρους, για να καλύπτει το κοινωνικό κράτος το κόστος της αυξημένης ανεργίας».

 Με αυτό τον τρόπο περιγράφει από μια έντιμη οπτική γωνιά την παγκοσμιοποίηση, ένας άνθρωπος που γνωρίζει το σύστημα απέξω και ανακατωτά. Η πληροφόρηση που μας δίνουν είναι μεροληπτική και λογοκριμένη, ενώ ακόμα και όταν οι συνέπειες των πειραματισμών τους είναι εξόφθαλμες τις αρνούνται.

Ο Γκόλντσμιθ χαρακτηρίζει όσους επωφελούνται από αυτή την καταραμένη ιδεολογία ως «νικητές μιας παρτίδας πόκερ πάνω στον Τιτανικό». Υποστηρίζει, ότι η διαιώνιση αυτής της νοοτροπίας πληγώνει βαθειά τις κοινωνίες μας και θα έχει βίαιες επιπτώσεις.

Πηγή: Η ΣΦΗΚΑ

 

 http://www.dromosanoixtos.gr/2017/09/blog-post_14.html