Γράφει ο Γιάννης Μακρυγιάννης
Αν το δεις πιο φιλοσοφημένα είναι μάλλον διασκεδαστικό να
παρακολουθείς ένας πρωθυπουργό, που έχει αποτύχει πλήρως, ετοιμάζεται να
επιβάλλει νέα σκληρά μέτρα και κάνει τη μία κωλοτούμπα μετά την άλλη,
να δίνει συνεντεύξεις για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.
Κανονικά είναι εξοργιστικό, αλλά επειδή δεν μπορείς να σπάσεις την τηλεόραση, τελικά μένει η διασκέδαση.Ο Σαμαράς δεν αποτέλεσε, με την τελευταία τηλεοπτική του συνέντευξη, εξαίρεση. Φυσικά ακολούθησε την πεπατημένη στο μεγαλύτερο μέρος της συνέντευξης: Σε κάθε αποστροφή είχε και μία επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ έκανε εκείνες τις φοβερές αναλύσεις του για την οικονομία και τη βία, όπως λέει, με το βαρύγδουπο και βερμπαλιστικό ύφος, που τον χαρακτηρίζει – εννοείται ουσία μηδέν. Δεν αντιστάθηκε στον πειρασμό μάλιστα να κάνει ξανά μία θλιβερή αναφορά στην περιβόητη θεωρία των δύο άκρων.
Από και μετά αρχίζει το πανηγύρι, διότι η… γαρνιτούρα ήταν όλα τα λεφτά.
Όταν για παράδειγμα τον ρωτούν πότε θα γίνουν εκλογές, λέει το 2016 με τη λήξη της τετραετίας και… μαλώνει όσους προβλέπουν ή θέλουν νωρίτερα κάλπες, παρότι το ξέρουν και οι πέτρες ότι εδώ και καιρό είναι ο ίδιος που ζητάει αφορμή ή και απειλεί με εκλογική αναμέτρηση.
Με περισπούδαστο ύφος επίσης μας πληροφορεί ότι δεν παίζει τάβλι, αλλά σκάκι και ότι δουλειά του είναι να προβλέπει τις κινήσεις των άλλων: πραγματικά, έπεσε πολύ μέσα (πιο μέσα δεν γίνεται) στις εκτιμήσεις του για το πώς θα τον αντιμετώπιζε η τρόικα – επαίνους περίμενε, νέα μέτρα του ζητάει τελικά.
Για τον Στουρνάρα η απάντηση ήταν… ποίημα. Τον παραδέχονται κι έξω λέει. Και τον Μήτρογλου πρόεδρε τον παραδέχονται έξω, αλλά δεν τον κάνουμε και υπουργό – για να μην μιλήσω για τον Αντέλ πόσο τη παραδέχονται έξω. Άσε που το πιο σημαντικό στην ιστορία είναι ότι ο Στουρνάρας παραδέχεται τους έξω, πιο πολύ απ’ όσο τον παραδέχονται οι έξω…
Όταν τον ρωτούν ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισε ως πρωθυπουργός, είπε για το μάτι του – καθένας με τον καημό του και πώς θα κερδίσει τον οίκτο των άλλων! Το ότι έβγαλε τα μάτια ενός ολόκληρου λαού, προφανώς και δεν τον δυσκόλεψε ιδιαίτερα.
Όταν τον ρωτούν για την ανεργία απάντησε ότι για το λόγο αυτό ψάχνει στον τομέα των νέων τεχνολογιών και έφερε τον πρόεδρο της Google στην Αθήνα – μήπως βρει θέσεις εργασίας μέσα από τη μηχανή αναζήτησης άραγε;
Και το αποκορύφωμα ήταν η μεγαλειώδης υπόσχεσή του: Ότι σε ένα χρόνο θα δώσει σε όλους τους χρήστες ίντερνετ… δωρεάν Wi Fi!!! Σύνταξη και μισθός μπορεί να μην υπάρχει, αλλά όλα κι όλα, θα υπάρχει δωρεάν Wi Fi... Μεγάλο πράγμα να είναι… σοφός ο άνθρωπος. Σου λέει, δουλειά δεν θα έχουν που δεν θα έχουν οι άνθρωποι, τουλάχιστον να αποχαζέψουν στο ίντερντ να με αφήσουν ήσυχο…
