Δεν είναι σύνηθες, τουλάχιστον για την περίοδο προ μνημονίου, τρεις νυν και τέως Πρωθυπουργοί να βρίσκονται στα χαρακώματα ανταλλάσσοντας δηλητηριώδη βέλη.
Η μνημονιακή Ελλάδα έμελλε να το δει και αυτό, και μάλιστα σε πλήρη εξέλιξη.
Η χθεσινή σφοδρή επίθεση του Ευάγγελου Αντώναρου προς τον Γιώργο Παπανδρέου προκάλεσε, αργά το βράδυ της Κυριακής, μία εξίσου αιχμηρή απάντηση εκ μέρους του εκπροσώπου του πρώην Πρωθυπουργού Γιώργου Ελενόπουλου.
Ο Αντώναρος είχε κατηγόρησε τον Γ. Παπανδρέου ως «το μοιραίο άνθρωπο για τα δεινά που περνάνε οι Έλληνες σήμερα» και τον κατήγγειλε ότι αντιστάθηκε σε κάθε μεταρρυθμιστική προσπάθεια οδηγώντας, με σχέδιο, τη χώρα στο ΔΝΤ.
Στον Ευάγγελο Αντώναρο και ευθέως πλέον στον Κώστα Καραμανλή, τις απόψεις του οποίου θεωρήθηκε ότι μεταδίδει ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος, απάντησε το περιβάλλον Παπανδρέου, σημειώνοντας ότι η πενταετία Καραμανλή οδήγησε τη χώρα σε αδιέξοδο και, κυρίως, καταγγέλλοντας υπόγειες πολιτικές κινήσεις εκ μέρους του πρώην Πρωθυπουργού.
Η αντιπαράθεση μεταξύ «καραμανλικών» και «παπανδρεικών» είναι σφοδρή και δεν χρειαζόταν, προφανώς, το χθεσινό περιστατικό για να επιβεβαιωθεί αυτό. Άλλωστε, όποιος συνομιλήσει κατ' ιδίαν με τους δύο πρώην Πρωθυπουργούς έχει πλήρη βεβαιότητα ότι όσα μεταφέρουν οι... πιστοί τους αποτυπώνουν την πραγματικότητα.
Η ενδιαφέρουσα, ωστόσο, παράμετρος είναι ότι, πλέον, και οι δύο βάλλουν και κατά του Αντώνη Σαμαρά. Οι του Παπανδρέου ευθέως καθώς θεωρούν ότι αν ο Αντ. Σαμαράς δεν έκανε τον αντιμνημονιακό την πρώτη διετία η εξέλιξη της χώρας θα ήταν πολύ καλύτεροι και θα είχε αποφευχθεί ο κοινωνικός διχασμός, οι του Καραμανλή εμμέσως καθώς θεωρούν ότι ο νυν πρωθυπουργός έχει ουσιαστικά υιοθετήσει όλη την επιχειρηματολογία Παπανδρέου για το έλλειμμα και το χρέος και καθιστά συνυπεύθυνο για την κρίση τον Κ. Καραμανλή.
Για τους παροικούντες τα πολιτικά γραφεία, δεν πέρασε απαρατήρητη η δυσφορία που εξέπεμψαν “καραμανλικές” πηγές για την αναφορά του Αντώνη Σαμαρά στο Βερολίνο ότι η χώρα βλέπει φως στο τούνελ μετά από 7 οδυνηρά χρόνια ύφεσης.
Η φράση αυτή του Πρωθυπουργού, που οριοθετεί την αρχή της κρίσης στο... 2007 και την κυβέρνηση Καραμανλή, προκάλεσε έντονο εκνευρισμό στο περιβάλλον του πρώην Πρωθυπουργό, κάτι που ενδεχομένως εξηγεί και την απόφαση Αντώναρου να επιτεθεί στον Παπανδρέου, προσωποποιώντας σε αυτόν τα σημερινά δεινά.
Άλλωστε, οι «καραμανλικοί» δεν μπορούν να χωνέψουν ότι ο Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ παραμένει στη θέση του ή ότι ο Γ. Στουρνάρας, άλλοτε στενός συνεργάτης του Κ. Σημίτη, εμφανώς υιοθετεί το σενάριο περί διόγκωσης ελλείμματος και χρέος την περίοδο 2004-2009, με την ανοχή του ίδιου του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά.
Ωστόσο, με την απάντηση Ελενόπουλου σχετικά με συναντήσεις και συσκέψεις μυημένων, το παιχνίδι ανοίγει καθώς ουσιαστικά η πλευρά Παπανδρέου προκαλεί τον Κ. Καραμανλή να απαντήσει ότι δεν... αμφισβητεί τον Αντώνη Σαμαρά. Και έτσι σχηματοποιείται ο πόλεμος των τριών Πρωθυπουργών, ενός νυν και δύο πρώην.
Ο νυν αγωνίζεται για την κυβερνητική σταθερότητα και οι πρώην για την υστεροφημία τους. Η οποία, επίσης, θα μπορούσε να είναι οδηγός... εξουσίας. Ο Γ. Παπανδρέου αν και μπορεί να το επιθυμούσε, εμφανώς δεν μπορεί. Ο δε Κ. Καραμανλής, ακόμη κι αν μπορούσε, εμφανώς δεν το επιθυμεί.
Πλην, όμως, πρόκειται απλώς για τον πρώτο γύρο του παιγνίου. Ακολουθούν και άλλοι..