Ο
άνθρωπος βλέπει καλύτερα τον εαυτό του, όταν τον καθρεφτίζη στους
άλλους. Ο Θεός στον κάθε άνθρωπο δίνει το χάρισμα που του χρειάζεται ,
για να βοηθηθή, άσχετα αν το αξιοποιήση ή όχι. Αν το αξιοποιήση, θα
φθάση στην τελειότητα.
Τα ελαττώματα πάλι είναι δικά μας. Είτε τα αποκτήσαμε από δική μας απροσεξία είτε τα κληρονομήσαμε από τους γονείς μας, ο καθένας μας πρέπει να κάνη τον ανάλογο αγώνα , για να απαλλαγή από αυτά.
Μέχρι να απαλλαγούμε, πρέπει να καθρεφτίζουμε τον εαυτό μας στα κουσούρια του άλλου και να εξετάζουμε που βρισκόμαστε εμείς. Αν δούμε λ.χ. στον άλλον ένα ελάττωμα , αμέσως να πούμε: « για να δω, μήπως το έχω κι εγώ; » και, αν το έχουμε, να αγωνισθούμε να το κόψουμε.
- Και αν, Γέροντα, μου λέη ο λογισμός ότι δεν έχω αυτό το ελάττωμα , τι να λέω;
- Να λες: « Εγώ έχω άλλα μεγαλύτερα . Αυτό είναι πολύ μικρό σε σχέση με τα δικά μου » . Γιατί μπορεί καμμιά φορά να είναι μικρότερα τα δικά σου ελαττώματα , αλλά να έχης λιγώτερα ελαφρυντικά. Αν εξετάζη κανείς έτσι τον εαυτό του , βλέπει ότι αυτός έχει μεγαλύτερα κουσούρια από τον άλλον. Ύστερα βλέπει και τις αρετές του άλλου. « Για να δω, λέει, υπάρχει σε εμένα αυτή η αρετή; Όχι.
Πω πω! Πόσο μακριά είμαι από εκεί που έπρεπε να βρίσκωμαι! » . Όποιος εργάζεται έτσι , από όλα βοηθιέται ,αλλοιώνεται με την καλή έννοια και τελειοποιείται. Ωφελείται από τους Αγίους, ωφελείται από τους αγωνιστές, ωφελείται ακόμη και από τους κοσμικούς. Γιατί, αν δη έναν κοσμικό λ.χ. να μην υπολογίζει τον εαυτό του, να θυσιάζεται , λέει: « αυτό το φιλότιμο το έχω εγώ; δεν το έχω , και είμαι και πνευματικός άνθρωπος ! », οπότε προσπαθεί να τον μιμηθή. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε να κάνουμε πολλή δουλειά.
Ο Καλός Θεός όλα τα οικονομάει για το καλό μας με σοφό τρόπο. ]
Από το βιβλίο «Πνευματικός αγώνας » ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ - ΛΟΓΟΙ Γ'
Τα ελαττώματα πάλι είναι δικά μας. Είτε τα αποκτήσαμε από δική μας απροσεξία είτε τα κληρονομήσαμε από τους γονείς μας, ο καθένας μας πρέπει να κάνη τον ανάλογο αγώνα , για να απαλλαγή από αυτά.
Μέχρι να απαλλαγούμε, πρέπει να καθρεφτίζουμε τον εαυτό μας στα κουσούρια του άλλου και να εξετάζουμε που βρισκόμαστε εμείς. Αν δούμε λ.χ. στον άλλον ένα ελάττωμα , αμέσως να πούμε: « για να δω, μήπως το έχω κι εγώ; » και, αν το έχουμε, να αγωνισθούμε να το κόψουμε.
- Και αν, Γέροντα, μου λέη ο λογισμός ότι δεν έχω αυτό το ελάττωμα , τι να λέω;
- Να λες: « Εγώ έχω άλλα μεγαλύτερα . Αυτό είναι πολύ μικρό σε σχέση με τα δικά μου » . Γιατί μπορεί καμμιά φορά να είναι μικρότερα τα δικά σου ελαττώματα , αλλά να έχης λιγώτερα ελαφρυντικά. Αν εξετάζη κανείς έτσι τον εαυτό του , βλέπει ότι αυτός έχει μεγαλύτερα κουσούρια από τον άλλον. Ύστερα βλέπει και τις αρετές του άλλου. « Για να δω, λέει, υπάρχει σε εμένα αυτή η αρετή; Όχι.
Πω πω! Πόσο μακριά είμαι από εκεί που έπρεπε να βρίσκωμαι! » . Όποιος εργάζεται έτσι , από όλα βοηθιέται ,αλλοιώνεται με την καλή έννοια και τελειοποιείται. Ωφελείται από τους Αγίους, ωφελείται από τους αγωνιστές, ωφελείται ακόμη και από τους κοσμικούς. Γιατί, αν δη έναν κοσμικό λ.χ. να μην υπολογίζει τον εαυτό του, να θυσιάζεται , λέει: « αυτό το φιλότιμο το έχω εγώ; δεν το έχω , και είμαι και πνευματικός άνθρωπος ! », οπότε προσπαθεί να τον μιμηθή. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε να κάνουμε πολλή δουλειά.
Ο Καλός Θεός όλα τα οικονομάει για το καλό μας με σοφό τρόπο. ]
Από το βιβλίο «Πνευματικός αγώνας » ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ - ΛΟΓΟΙ Γ'
http://www.agioritikovima.gr/didaches/geronta-paisiou/35987-na-kathreftizou
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου