Ως εκ τούτου, να μην απορεί κανείς γιατί βγαίνει σήμερα «από τα αριστερά» ο Γιωτόπουλος (βλέπε: Γιωτόπουλος για Ξηρό: CIA και Αντιτρομοκρατική τον άφησαν να φύγει). Την επιστολή του έστειλε ο Γιωτόπουλος, όπως ήταν αναμενόμενο, στην Ελευθεροτυπία της κ.Μάνιας Τεγοπούλου, με την οποία, ως λέγεται, διατηρεί στενές σχέσεις η σύζυγος του φυλακισμένου. Να σημειωθεί ότι η δίκη για τη 17Ν έκλεισε με τις έντονες διαμαρτυρίες τόσο του Γιωτόπουλου, όσο και του δικηγόρου του, κ.Ραχιώτη, για σκευωρία και για «μαγειρέματα» που στόχο είχαν να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι «αρχηγός» της 17Ν ήταν ο Α.Γιωτόπουλος. Έχοντας διαφορετικές αφετηρίες, που όμως, οδηγούνταν στο ίδιο συμπέρασμα, είχαν εμφανιστεί και οι Αμερικανοί, οι οποίοι, ούτε λίγο ούτε πολύ, έλεγαν ότι δεν έχει συλληφθεί ο ηγετικός, ιστορικός πυρήνας της 17Ν.
Όπως και να’ χει, ο Ξηρός ούτε το «επίπεδο» έχει, ούτε και το «παρουσιαστικό» για να γίνει ηγέτης του «ενωμένου μετώπου» της τρομοκρατίας. Εάν εστάλη για να παίξει αυτό τον ρόλο, τότε η απόφαση δεν ελήφθη από τον ίδιο. Στην προκειμένη, ο Κουφοντίνας είναι το «σύμβολο» για όλους όσοι πιστεύουν σε «νέο αντάρτικο». Ωστόσο, άδειες δεν παίρνει. Ο τελευταίος, πάντως, επανειλημμένως έχει δώσει τις «ευχές» του στις νέες οργανώσεις που εμφανίζονταν τα τελευταία χρόνια. Βέβαια, η πρακτική της απόδρασης για να στηθούν και οργανωθούν παράνομοι μηχανισμοί, ήταν πάρα πολύ συνηθισμένη από το παράνομο ΚΚΕ στη μετεμφυλιακή περίοδο. Αντίστοιχη πρακτική υπήρξε και στην Ιταλία. Οι φυλακισμένοι ηγέτες των «Ερυθρών Ταξιαρχιών» και άλλων οργανώσεων, έδιναν τις «ευλογίες» τους σε νέες οργανώσεις, και σε φυλακισμένους που είχαν αποδράσει και επαναδραστηριοποιηθεί, αν και δεν γνώριζαν τα πάντα για την οργανωτική δομή και την επιχειρησιακή δράση των οργανώσεων.
Η Κατεχάκη, από τις διαρροές που συστηματικά έκανε τους τελευταίους μήνες, φαίνεται πως διέθετε αρκετές πληροφορίες για πιθανή εντατικοποίηση της δράσης ορισμένων ομάδων. Κατ’ αρχήν, αξιωματούχοι του θεωρούσαν ότι τίθεται σταδιακά σε εφαρμογή το «σχέδιο Φοίνικας» (συντονισμός τρομοκρατικών οργανώσεων, σύμφωνα με προκήρυξη της Συνωμοσίας των Πυρήνων προ μηνών). Επίσης, προ μηνός μιλούσαν για επανασύσταση της 17Ν. Και ενώ τα ήξεραν όλα αυτά ή έκαναν τις σχετικές εκτιμήσεις, και τις διέρρεαν μάλιστα στα ΜΜΕ, δεν πήραν ούτε τα στοιχειώδη μέτρα για να μην αποδράσει ο Χ.Ξηρός; Εάν υπάρχει ολιγωρία ή πλημμελής εφαρμογή καθηκόντων, κάποιοι πρέπει να λογοδοτήσουν και να παραιτηθούν. Στην αντίθετη περίπτωση, υπάρχουν ερωτηματικά, περί σκευωρίας και συνωμοσίας, που εξυπηρετεί σκοτεινά συμφέροντα, και παρακρατικούς κύκλους.
Κοινός «δηλωσίας»
Τι έλεγε, όμως, ο Χριστόδουλος Ξηρός, όταν τον έπιασαν, το 2002; Στην προανακριτική κατάθεσή του και την συμπληρωματική απολογία του, εμφανιζόταν ως μεταμελημένος «δηλωσίας». Που, εάν ζούσε στη Μετεμφυλιακή περίοδο της παρανομίας, το ΚΚΕ, όχι μόνον θα τον είχε διαγράψει, αλλά πολύ πιθανόν θα τον είχε εξαφανίσει από προσώπου γης. Ο άνθρωπος λοιπόν, που σήμερα δηλώνει ότι ξεκινάει το «νέο αντάρτικο» έλεγε τότε: «Όλο το διάστημα που δραστηριοποιόμουνα πολιτικά, σ’ αυτήν την οργάνωση (σ.σ.17Ν), πίστευα ότι έκανα το σωστό και ότι θα ωθούσε τον κόσμο σε μία αλλαγή. Σιγά-σιγά, διαπιστώνοντας ότι δεν γινότανε τίποτα προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά το αντίθετο μάλλον, διέκοψα την πολιτική μου δραστηριότητα, εδώ και δέκα (10) χρόνια, όπως φαίνεται, από τα προαναφερόμενα, παραμένοντας όμως σε αδιέξοδο».
Και κατέληγε: «Μετανιώνω για τις πράξεις μου. Ήδη από το 1992 έχω αποσυρθεί από την ομάδα, όμως δίσταζα και φοβόμουνα να απευθυνθώ σε δικηγόρο ή να προσφύγω σε δικαστικές αρχές γιατί φοβόμουν κυρίως για τα αδέρφια μου Σάββα και Βασίλη και για την υπόλοιπη οικογένειά μου. Από το 1992 μέχρι τη σύλληψή μου συμμετείχα σε ελάχιστες επιχειρήσεις που αφορούσαν κυρίως ληστείες».
Κάρφωμα στον Γιωτόπουλο
Δεν σταμάτησε όμως, εκεί. Ουσιαστικά, ήταν ένας από εκείνους που «έδωσε» τον Γιωτόπουλο, τον «Λάμπρο» της 17Ν. Όπως το ίδιο έγινε και με άλλους συλληφθέντες, που ουσιαστικά ο ένας «έδινε» τον άλλον, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Και μην τρέφει κανείς ψευδαισθήσεις: Οι περισσότεροι από αυτούς που βγήκαν πολύ γρήγορα από τη φυλακή, χάρις στα «καρφώματά» τους, βγήκαν. Έλεγε λοιπόν, τότε ο Χριστόδουλος για τον Γιωτόπουλο: «Για την ιεραρχική δομή της οργάνωσης μπορώ να πω ότι στην κορυφή φαινόταν να ήταν ο “Λάμπρος”, τον οποίο έχω ήδη αναγνωρίσει στη φωτογραφία που μου επιδείχθηκε αλλά και στην κατ’ αντιπαράσταση εξέτασή μας προανακριτικά. Αυτός καθόριζε κάθε φορά τους εκάστοτε στόχους μας, τους οποίους συζητούσε μαζί μας αλλά πάντα περνούσε η δική του άποψη, γιατί μας έπειθε με τα ιδεολογικά του επιχειρήματα. Στη συνέχεια έφερνε μαζί του χειρόγραφες προκηρύξεις, τις οποίες μας τις διάβαζε για να τις σχολιάσουμε. Πολλές φορές σημείωνε κάποια πρόσθετα στοιχεία επάνω σ’ αυτές που εμείς συζητούσαμε. Τα γράμματά του ταυτίζονταν με αυτά της χειρόγραφης προκήρυξης. Στη συνέχεια αυτή η χειρόγραφη προκήρυξη για την οποία είχαμε συμφωνήσει όλοι, δακτυλογραφείτο σε κάποια γραφομηχανή, την οποία εγώ δεν έχω δει ποτέ ούτε γνωρίζω ποιος την είχε, αλλά το περιεχόμενο της δημοσιευμένης ταυτίζετο με το περιεχόμενο της χειρόγραφης, που μας είχε ήδη επιδείξει ο “Λάμπρος”».
Και πρόσθεσε: «Πιστεύω ότι τις προκηρύξεις αυτές τις έγραφε μόνος του γιατί και ο λόγος του και η συγκρότησή του με έπειθαν ότι ήταν αυτός ο συντάκτης τους. Εγώ προσωπικά δεν είχα δει στην ομάδα πρόσωπο ιεραρχικά ανώτερο από το Λάμπρο ούτε είχα υποψιαστεί ότι υπήρχε κάποιο άλλο πρόσωπο πίσω του που τον καθοδηγούσε. Το δεξί χέρι του Λάμπρου ήταν ο Λουκάς, δηλαδή ο Κουφοντίνας και ο Φώτης, δηλαδή ο Ψαραδέλλης. Ο Λουκάς ήταν κυρίως στο χώρο της εκτέλεσης των επιχειρήσεων ενώ ο Φώτης στην ιδεολογική υποστήριξη της ομάδας. Τα τελευταία χρόνια η ομάδα είχε παρακμάσει και λειτουργούσε κυρίως με νέα άτομα τα οποία δεν είχαν κάποια ιδιαίτερη ιδεολογική τοποθέτηση γιατί οι παλιοί οι περισσότεροι είχαμε ήδη αποσυρθεί και είχαν μείνει μόνο ο Λάμπρος και ο Κουφοντίνας και ο Φώτης. Ζητώ να εφαρμοσθεί και για μένα και για τα αδέρφια μου η ευνοϊκή διάταξη του νόμου διότι βοήθησα ουσιωδώς στην εξάρθρωση της ομάδας αυτής αβίαστα».
Οι τρεις γραμμές
Να θυμίσουμε επίσης, και ποιες ήταν οι «γραμμές» που ακολούθησαν οι συλληφθέντες για τη 17Ν στις δύο δίκες τους.
1.Γραμμή μεταμέλειας: Την ακολούθησαν οι Πάτροκλος Τσελέντης, Σ.Κονδύλης, Κωνσταντίνος Τέλιος και Θωμάς Σερίφης. Αυτοί αποδέχτηκαν μέχρις ενός σημείου τη συμμετοχή τους στην οργάνωση, αλλά δήλωσαν ότι έχουν αποκηρύξει εδώ και χρόνια τον ένοπλο αγώνα και ζητούν επιείκεια.
2.Οι «σκληροί»: Ο Δημήτρης Κουφοντίνας κράτησε εξ’αρχής τη στάση του αμετανόητου και του σκληροπυρηνικού. Γύρω του στη συνέχεια, συσπείρωσε τα αδέλφια Ξηρούς. Ο Σάββας Ξηρός, ως γνωστόν, ήταν ιδιαιτέρως «λαλίστατος» τόσο κατά την προανάκριση και στην ανάκρισή του από τον εισαγγελέα, παρουσία του δικηγόρου του, όσο και στις συνεντεύξεις του στην TV.
3.Απόλυτη άρνηση: Αρνήθηκε την κατηγορία για συμμετοχή στην οργάνωση, και πολύ περισσότερο ότι ήταν «αρχηγός», ο Aλέξανδρος Γιωτόπουλος. Αυτός εξακολουθεί να κρατάει την ίδια στάση που επέλεξε αμέσως μετά τη σύλληψή του. Στις δίκες έδινε καθαρά νομική μάχη, ενώ υποστήριζε ότι οι καταθέσεις συγκατηγορουμένων του για τον ίδιον, είναι χαλκευμένες. Ο Βασίλης Τζωρτζάτος, ο οποίος θεωρείται ως ο πλέον στενός «σύμμαχος» του Γιωτόπουλου στη φυλακή, παρ’ ότι παραδέχεται τη συμμετοχή του στη 17N, επιμένει ότι εγκατέλειψε την οργάνωση το 1992 και ότι μέχρι τότε είχε περιφερειακό ρόλο σε αυτήν.
Πάντως, ο εισαγγελέας της πρώτης δίκης για τη 17Ν, κ.Λάμπρου, όταν είχε γίνει λόγος για διείσδυση μυστικών υπηρεσιών στην οργάνωση, την είχε χαρακτήρισε ως «κεφαλογραβιέρα».
Le canard
http://www.antinews.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου