Θ. Καρτερός και Αλ. Τσίπρας
του Γιώργου Καραμπελιά Οι Συριζαίοι, καθώς καταρρέουν μέσα στη γενική περιφρόνηση, είτε πέφτουν σε κατάθλιψη–ο Τσίπρας ασχολείται με το σκυλάκι του– είτε, παράλληλα με την κατάθλιψη, γίνονται όλο και πιο λυσσαλέοι αρχικώς στα κοινωνικά δίκτυα, αλλά πλέον και στον «επίσημο» ή ανεπίσημο Τύπο τους.
Η γύμνια τους έχει καταδειχτεί σε τέτοιο βαθμό, τους τελευταίους μήνες, ώστε είναι βέβαιο ότι, εάν το σύστημα δεν τους κρατούσε με το ζόρι, ως την αντιπολίτευση της αυτού μεγαλειότητος, την οποία επιθυμεί διακαώς, θα είχε βουλιάξει πολύ κάτω από το 20% που του δίνει η τελευταία δημοσκόπηση. Αλλά οι πρεσβείες, τα ΜΜΕ, τα μεγάλα συμφέροντα –από τον Βαρδινογιάννη μέχρι τον Μαρινάκη– είναι ΣΥΡΙΖΑ και ξερό ψωμί. Και το ίδιο συμβαίνει με την ίδια τη Νέα Δημοκρατία που επιθυμεί διακαώς να έχει αυτούς τους άχρηστους εθνομηδενιστές να παριστάνουν την αντιπολίτευση. Γι’ αυτό εξάλλου τα βρήκαν και στην επιλογή της Προέδρου.
Ποιος άλλος θα μπορούσε να δεσμεύει την αντιπολιτευτική διάθεση του ελληνικού λαού όσο ένα αποδεδειγμένα, από την πεντάχρονη θητεία του, πειθήνιο σκυλάκι του διεθνούς συστήματος, εθνομηδενιστικό, Σορόπληκτοι κ.ο.κ. Και σε συνθήκες κατάρρευσης του μεταπολιτευτικού σκηνικού, τουλάχιστον στον ένα πόλο του –της πολυπολιτισμικής κεντροαριστεράς η οποία υπήρξε ραγδαία αρχικώς με την εξαέρωση του ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ και σήμερα με την αδιάκοπη συρρίκνωση του ΣΥΡΙΖΑ– η παραπέρα υποβάθμιση του ΣΥΡΙΖΑ συνιστά απειλή για το σύστημα. Διότι το όποιο αντιπολιτευτικό πολιτικό κενό κινδυνεύει να καλυφθεί από νέες πολιτικές δυνάμεις που να ανταποκρίνονται στη καινούργια πατριωτική και εθνοκρατική συγκυρία, που αναδεικνύεται με θυελλώδη τρόπο από την περίοδο του Έβρου μέχρι σήμερα.
Έτσι, το σύστημα δίνει τα ρέστα του για να συντηρήσει τον ΣΥΡΙΖΑ στη θέση του μεταπολιτευτικού πόλου. Αρκεί να δει κανείς τα δύο κανάλια του Μαρινάκη, το Mega και το διαδικτυακό One, για να καταλάβεις από που φυσάει ο άνεμος του… Μαλέλη, και παρεμπιπτόντως των πρεσβειών. Κρυπτο-συριζαίοι, ανοικτοί συριζαίοι, ψευδo-αριστεριστές Αντάρσυοι, και πάντως αδιαμφισβήτητα εθνομηδενιστές, κυριαρχούν σε εφημερίδες και κανάλια των ολιγαρχών, πασχίζοντας απεγνωσμένα να γεμίσουν το αδειανό πουκάμισο του ΣΥΡΙΖΑ.
Επί παραδείγματι, το Mega, για τον θάνατο του Μανώλη Γλέζου ο οποίος είχε καταγγείλει τον ΣΥΡΙΖΑ και είχε ζητήσει συγγνώμη από τον Ελληνικό λαό, δεν βρήκε τίποτε άλλο από το ξεθάψει τη Ρένα Δούρου για μια μακρά «τιμητική εκπομπή»! Δηλαδή,ένα από τα πιο αναξιόπιστα άτομα του ΣΥΡΙΖΑ, στον αντίποδα του ήθους του Μανώλη Γλέζου. Εξάλλου, ο Μαρινάκης την είχε βγάλει περιφερειάρχη Αττικής…
Παρόλα αυτά, δεν μπορεί να συγκρατηθεί η κατάρρευση ενός κόμματος το οποίο δεν δοκιμάζει ούτε καν για τα μάτια να οργανώσει έστω μια στοιχειώδη συμπαράσταση στους χειμαζόμενους πολίτες και προχωράει από το ένα λάθος στο άλλο.
Και πλέον, μετά την προετοιμασία πυροβολικού, ακολουθεί η επίθεση ενάντια στον Σωτήρη Τσιόδρα, στις εφημερίδες του Κόμματος. Πρόζα που ξεκίνησε ηπίως και «όσο πατάει η γάτα» από το Documento, για να οδηγηθεί στον παροξυσμό από την Aυγή και ποιον άλλον, τον υβριστή υπηρεσίας, Θανάση Καρτερό.
Ο Βαξεβάνης, με ασήμαντη αφορμή, έριξε τις πρώτες τροχιοδεικτικές με το άρθρο «Κύριε Τσιόδρα είσαστε επιστήμονας, όχι Δεξιός ψάλτης»(28.03.2020), η ουσία του οποίου βρίσκεται στον τίτλο του “Κύριε Τσιόδρα είσαστε επιστήμονας, όχι Δεξιός ψάλτης“. Ο Τσιόδρας είναι «ψάλτης», μήπως άραγε και δεξιός;! Και συνέχισε ο Καρτερός στην Αυγή της 5ης Απριλίου με τον χυδαίο τίτλο,«Όταν έκλαψε ο Τσιόδρας». Ας διαβάσουμε την πρόζα του:
«Το είπε ο Τσιόδρας. Ακούσατε χθες, σήμερα, προχθές, τον Τσιόδρα. Άλλοι τρεις νεκροί, το ανακοίνωσε ο Τσιόδρας. Ευτυχώς που υπάρχει ο Τσιόδρας. Κι εμείς ένα Τσιόδρα θα είχαμε σε αυτή τη θέση – αυτό από ευγενείς συριζαίους. Και η σκηνή των σκηνών, που συγκίνησε περισσότερο κι από θρήνους συγγενών. Ο Τσιόδρας να κλαίει βουβά επί του βήματος. Έσπασε ο Τσιόδρας, λύγισε ο Τσιόδρας, δάκρυσε ο Τσιόδρας, έκλαψε ο Τσιόδρας… Όπου και να ΜΗΝ πας, Τσιόδρα ακούς και βλέπεις. Πανδημία δίχως Τσιόδρα, σκορδαλιά χωρίς τα σκόρδα.
Υπάρχει βέβαια και ο Τσιόδρας ψάλλων. Αλλά όσοι ασχολήθηκαν μ’αυτό, και τόλμησαν να του κάνουν κάποια προσεκτική έως και αβρή κριτική, κατηγορήθηκαν ότι δεν σέβονται τον επιστήμονα και χριστιανό…Προπαγάνδα ο Τσιόδρας; Θα πέσει φωτιά να μας κάψει. Τι κάνει όμως αν όχι αυτό; Μετράει νεκρούς και κρούσματα, παρέχει στους φοβισμένους το γλυκύ έαρ των πατρικών συμβουλών του και συνεχώς αφήνει να διαπερνάει κάθε του λέξη μια υπόρρητη και άρρητη ανακούφιση. Καλά είμαστε.
Από την άλλη όμως, τι περιμέναμε; Δεν εκπροσωπεί τους ανθρώπους της πρώτης γραμμής, ούτε τους παραπεταμένους από το σύστημα, ούτε βέβαια -ύπαγε οπίσω μου- πρόσφυγες, Ρομά, φυλακισμένους και απόκληρους. Την κυβέρνηση της Δεξιάς εκπροσωπεί. Τον Μητσοτάκη εκπροσωπεί… Εκείνο που δεν είναι καθόλου δεοντολογικό, ούτε έντιμο, είναι να κρύβονται όλοι τους, με πρώτο τον Μητσοτάκη, πίσω από τον δήθεν ουδέτερο τεχνοκράτη. Δεν είναι ουδέτερος ο Τσιόδρας. Κι όταν μιλάει, κι όταν κλαίει, αυτούς εκπροσωπεί. Την πολιτική τους εξωραΐζει. Και το κάνει μια χαρά».
Ποιος είναι ο στόχος αυτής της επίθεσης; Μα ακριβώς εκείνος ο άνθρωπος που συμβολίζει τις αντίθετες αξίες από τον ΣΥΡΙΖΑ, τους Παπαδημούληδες με τα καρότσια, τους σκυλευτές τιμημένων νεκρών, σαν τον Μπαλαούρα και τους Πολάκηδες.
Πρόκειται για τον Σωτήρη Τσιόδρα. Έναν άνθρωπο στον αντίποδα των Συριζαίων: Διακεκριμένος επιστήμονας, αναγνωρισμένος μέσα και έξω από τη χώρα σε μία επιστήμη πραγματική και στέρεη και όχι σε μπαρουφολογίες Μπαλτάδων και Τσακαλώτων. Οικογενειάρχης με επτά παιδιά σε μία χώρα που καταρρέει δημογραφικά. Ορθόδοξος που ψάλλει στην εκκλησία και ο οποίος, για να δώσει το κατάλληλο μήνυμα στους Έλληνες πιστούς, την ίδια στιγμή που τους προέτρεπε να μη συνωστίζονται στις εκκλησίες, έκανε μία πράξη υψηλής συμβολικής σημασίας, πήγε μόνος του στην εκκλησία του και έψαλε. Σε μια ενέργεια πολιτικής σημασίας έδειξε την ύψιστη οξυδέρκεια και ενσυναίσθηση, απευθυνόμενος ιδιαίτερα στους πιστούς που δεν ένιωθαν ευχάριστα με το κλείσιμο των εκκλησιών τονίζοντας έτσι πως τρέφει τα ίδια αισθήματα μαζί τους… Τέλος, ένας άνθρωπος πέρα και πάνω από Αριστερά και Δεξιά, ένας άνθρωπος σαν εκείνους που χρειάζεται η νέα Ελλάδα για να σηκωθεί από την παρακμή που την κατατρύχει. Γι’ αυτό και όλοι οι ανάξιοι και αναξιοπρεπείς μισούν τόσο πολύ τον Σωτήρη Τσιόδρα, χωρίς μάλιστα μέχρι τώρα να τολμούν να το εκφράσουν ανοικτά.
Όμως πλέον δεν μπορούν να αντέξουν άλλο την καθημερινή παρουσία κάποιου που υπενθυμίζει διαρκώς και έμπρακτα τι ακριβώς έκαναν οι ίδιο στο Μάτι, όταν, με δική τους ευθύνη, έστειλαν στον θάνατο 102 ανθρώπους.
ΥΓ. Εξάλλου, ο Θανάσης Καρτερός είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για τέτοιου είδους συμβόλαια. Αρχικώς, σκληροτράχηλος Κνίτης και Κουκουές, διευθυντής του Ριζοσπάστη εν συνεχεία, την εποχή που προσπαθούσε να πείσει τους Έλληνες να τρώνε λαχανικά, μια και τίποτε δεν είχε συμβεί στο Τσερνόμπιλ! (Ήταν η ωραία εποχή που η KGB δεν έκλαιγε ακόμα, όπως έκανε προς στιγμήν ο Πούτιν αργότερα, αλλά φιλοδωρούσε με μια σφαίρα στο σβέρκο τους αντιπάλους του σοσιαλισμού). Άνθρωπος για όλες τις δουλειές του Αλαφούζου στον Σκάι και διευθυντής του ραδιοσταθμού, (παρεμπιπτόντως είναι αυτός που μου ανήγγειλε την απόλυσή μου, κατά την πρόσκαιρη παρουσία μου σε αυτόν, στις αρχές της δεκαετίας του ’90). Εν συνεχεία, σφόδρα σημιτικός και μπερδεμένος σε όλες τις σχετικές ραδιουργίες μαζί με τον Δραβαλιάρη, άλλο μεγάλο αστέρι της μεταλλαγμένης ΚΝΕ. Και στο τέλος, κάνοντας τον κύκλο όλων των ομοίων του, όταν το ΠΑΣΟΚ μπήκε στην παρακμή του, εκ νέου σκληρός και άτεγκτος «κομμουνιστής» και λογογράφος του Τσίπρα.
Και μάλιστα προωθεί τη «σκληρή γραμμή», ενάντια στους συναινετικούς Συριζαίους. Γι’ αυτό και τους καρφώνει, ιδιαίτερα τον Ξανθό που στηρίζει τον Τσιόδρα, και γράφει: «Κι εμείς ένα Τσιόδρα θα είχαμε σε αυτή τη θέση – αυτό από ευγενείς συριζαίους». Ενώ ο Καρτερός θα προτιμούσε έναν Πολάκη στη θέση του Τσιόδρα. Έξεστιν Καρτεροίς ασχημονείν.
http://ardin-rixi.gr
Κύριε ΚΑΡΑΜΠΕΛΙΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροϋπόθεση κατηγοριοποίησης πολιτικών οργανισμών είναι ένα απόθεμα ιδεών βάσης, μία ανάγνωση των οικονομικών, πολιτισμικών και κοινωνικών σχηματισμών και δεδομένων, και ένας στρατηγικός ορίζοντας προοπτικής.
Εθνομηδενιστικό είναι το κράτος το οποίο το κατέχει το πολυχρωματικό πολιτικό σύστημα. Ένα είναι το κόμμα. Η διαχείρισή του κράτους από ανεπαρκείς, ιδιοτελείς και διαπλεκόμενους με οικονομικές και τηλεοπτικές ελίτ οδήγησε την χώρα σε χρεωκοπία, ακόμα και το σύστημα υγείας σε διάλυση, με μεγάλη τρωτότητα απέναντι στην ανάγκη αντίστασης στην επιδημιακή επίθεση. Η κεντρικότητα της κριτικής σας στη ΝΔ ότι συντηρεί τον ΣΥΡΙΖΑ ως χρήσιμο αντίπαλο βάζει πλάτη στην ιστορική και επίκαιρη νομιμοποίησή της με όσα συμβαίνουν και τώρα στο δημόσιο σύστημα υγείας και την προκλητική συμπεριφορά διακίνησης του δημόσιου χρήματος, όπως π.χ. και την εξαγορά προπαγανδιστικού χρόνου από τα κανάλια. Η πολιτική είναι δημόσια έκφραση αλλά και αποσιώπηση.
Όσο για τον κ. Τσιόδρα. Η χώρα δεν έχει ανάγκη σωτήρων. Ένας έντιμος επικοινωνιολόγος θα σας έλεγε περισσότερα αλλά εκείνο που αντιλαμβάνομαι είναι η ενοποίηση από μέρους του της λογικής με το συναίσθημα, της γλώσσας του αποστειρωμένου εργαστηρίου με την θεραπευτική ψυχοϋποστήριξη. Τον χρησιμοποιεί ένα κυβερνητικό σύστημα αναξιόπιστο, είναι ο χρήσιμος επιστήμων, που εκμεταλλεύονται για να εμφανίζουν μια συμπαθητική εικόνα και βέβαια με την ανοχή της αντιπολίτευσης, για τα οποία δεν επανέρχομαι. Η χώρα έχει ανάγκη πολιτικής, κυρίως αυτό, και βέβαια και διανοούμενων και επιστημόνων. Για αυτό δεν μπορώ να πιστέψω τα κριτήρια που θέσατε για αυτόν, «που χρειάζεται η νέα Ελλάδα για να σηκωθεί από την παρακμή»: γιατί βλέπω σας αρκεί να είναι στον «αντίποδα Συριζαίων», «οικογενειάρχης», «ορθόδοξος» και «πέρα και πάνω από Αριστερά και Δεξιά».
Εάν θέλετε να διατυπώσετε πολιτικές θέσεις ξεκινήστε από την Ελλάδα και όχι με αφορισμούς που δεν απορρέουν από ισχυρές πολιτικές αφετηρίες. Ξεκινήστε να ασχολείστε με τα γεγονότα που αποτελούν προϋπόθεση σύνταξης τακτικής και διαμόρφωσης συσχετισμών. Αυτό θα πει αποφυγή ευκαιριακών παρεμβάσεων που ενσωματώνονται στους καθεστωτικούς ρυθμιστικούς μηχανισμούς.