Ακόμη μία μεγάλη και σοβαρή χώρα της Μέσης Ανατολής έχει ντε φάκτο διαμελιστεί. Και οι λεγόμενες «μεγάλες δυνάμεις» του πλανήτη κατατρώνε τις σάρκες της, δημιουργώντας στρατιές προσφύγων για να εξασφαλίσουν το μερτικό τους.
Δεν υπάρχει, επίσης, αμφιβολία ότι σε όλη αυτή τη χαοτική κατάσταση η μοναδική «συνεννοήσιμη» συνιστώσα για τον πολιτισμένο κόσμο είναι η αμυνόμενη κυβερνητική παράταξη του Μπασάρ αλ Ασαντ, του ηγέτη, δηλαδή, που βάλθηκαν να ανατρέψουν με το ζόρι οι αρχιτέκτονες της ολέθριας Αραβικής Ανοιξης, όπως ακριβώς τον Μουμπάρακ, τον Καντάφι και τον Σαντάμ, χωρίς να συνυπολογίσουν, ούτε στο ελάχιστο, τον ισλαμικό ριζοσπαστισμό και το αντιδυτικό μένος των δυνάμεων που αναδείχθηκαν ως «διάδοχη κατάσταση».
Η προχθεσινή πυραυλική επίθεση «τιμωρίας» των... ανθρωπιστικών κυβερνήσεων της Δύσης ήταν πρωτίστως μια κίνηση συμβολικής σημασίας. Ενα χτύπημα... μούφα, που θα έλεγαν και τα πιτσιρίκια, με μια αφορμή επίσης... μούφα, καθώς στο συριακό κολαστήριο είναι πολύ σχετικό ποιος κάνει χρήση όπλων μαζικής εξόντωσης.
Δυστυχώς, ο Τραμπ, μέσα στην αγωνία του να αποδείξει ότι δεν στήριξε την εκλογή του σε «ρωσικό δάκτυλο», υπέκυψε στις επιταγές του στρατιωτικοδιπλωματικού κατεστημένου των ΗΠΑ, που εξακολουθεί να ελέγχεται από το σύστημα Κλίντον, αλλά και των μεγάλων αμερικανικών μέσων ενημέρωσης που εμφορούνται από άκρως εχθρικές προς τη Μόσχα αντιλήψεις «παγκοσμιοποίησης», τύπου Σόρος. Ευτυχώς, από την άλλη πλευρά, ο Αμερικανός πρόεδρος δεν τόλμησε να τραβήξει το σχοινί με μία γενικευμένη επίθεση κατά ρωσικών στρατιωτικών στόχων, καθώς έχει αντιληφθεί ότι ο Πούτιν δεν αστειεύεται.
Το τραγικό της ιστορίας είναι όλη αυτή η ανατροφοδότηση μιας άκρως ψυχροπολεμικής ατμόσφαιρας από τον γερμανοκρατούμενο εσμό των Βρυξελλών, όλους αυτούς τους εμετικούς υπαλλήλους της Καγκελαρίας και, φυσικά, την ίδια (και απαράλλαχτη) γερμανική ηγεσία. Στην παγίδα, ως μη όφειλε, εκτός από την αδύναμη (και εν πολλοίς ασήμαντη) Γαλλία, έπεσε και η Βρετανία, σε μια προσπάθεια να εξιλεωθεί για το Brexit, παρότι η συντριπτική πλειονότητα των Βρετανών τάσσεται ξεκάθαρα κατά της ανάμειξης στη Συρία.
Είναι πολύ επικίνδυνη η αναχρονιστική αναβίωση της «ρωσοφοβίας» που λανσάρουν πρωτίστως οι Γερμανοί και μάλιστα για μία υπόθεση, όπως αυτή της Συρίας, όπου οι Ρώσοι σίγουρα δεν αποτελούν τον «αποσταθεροποιητικό παράγοντα». Δεν φταίει ο Πούτιν για όλα τα δεινά του πλανήτη. Ελεος, πλέον...
dimokratianews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου