Με αφορμή την ημέρα μνήμης των θυμάτων του Ναζισμού
Στην χώρα μας τόσο ο Χίτλερ όσα και ο Κεμάλ έμειναν στο απυρόβλητο μετά το 1952. Ο δεύτερος μάλιστα λατρεύτηκε και προσκυνήθηκε. Στο ακαδημαϊκό πεδίο οι μελέτες για τον Ναζισμό και τον Κεμαλισμό είναι ανύπαρκτες.
Στα βιβλία μου τα οποία ήταν ταυτόχρονα προϊόντα και μέσα ενός μεγάλου αγώνα για την ανάκτηση της συλλογικής ιστορικής μας μνήμης αναλύω τους λόγους αυτού του κενού.
Σήμερα χρειάζεται μια ιστορικού τύπου πολιτική πρωτοβουλία που θα εκφρασθεί δια μέσου της κατάθεσης ενός νομοσχεδίου που θα καταδικάζει τον Ναζισμό και τον Κεμαλισμό ως δύο ιδεολογίες του θανάτου. Μπορεί να είναι πρόταση του Δήμου Βιάννου ή πρωτοβουλία βουλευτών ανεξαρτήτως κόμματος. Τα υπαρκτά κόμματα μη κόμματα έχουν μια ένοχη σχέση με την συλλογική ιστορική μας μνήμη και των αυτοσεβασμό μας. Στην Ελλάδα τόσο στα δεξιά όσο και στα αριστερά είχαμε και έχουμε χωροφύλακες της μνήμης μας.
Δεν υπήρξε συλλογική μνήμη της Βιάννου, της Κανδάνου, του Δίστομου, του Χορτιάτη. Όπως δεν υπήρξε της Σάντας, της Κερασούντας, της Μπάφρας, της Περγάμου, της Σμύρνης, της Κωνσταντινούπολης των γεγονότων του 55’. Της Χίου του Ντελακρουά. Έχω μιλήσει για τα αίτια, τους λόγους της λήθης.
Η υπεράσπιση της αξίας της ανθρώπινης ζωής είναι η υπεράσπιση μιας καθολικής αξίας. Δεν μπορεί να είσαι αντιναζιστής αλλά φιλοκεμαλικός. Η αντικεμαλικός αλλά φιλοναζί. Τότε ή είσαι ηλίθιος ή εξαρτάσαι από ξένες δυνάμεις.
Η πολιτική, η αληθινή πολιτική, η νέα πολιτική που έχουμε ανάγκη μπορεί να μας απαλλάξει από αυτούς τους Εθνικούς Εφιάλτες. Θα πρόσθετα και την ηλιθιότητα των φιλοκεμαλικών φασιστών της ψευτοαριστεράς και των φιλοναζί της δεξιάς που
έκαναν και κάνουν κακό στην Ελλάδα. Είναι ψεύτικη συνείδηση σε σχέση με τον Ελληνισμό. Εκτός του ότι έχουν κοινές αφετηρίες.
Η φράση «συνωστίζονταν στην Σμύρνη» δεν βάζει μόνο σε κρίση την έννοια του Έθνους, του Κράτους, της Εκπαίδευσης, της Παιδείας, του Σχολείου. Δεν μας προσβάλει μόνον ως Έλληνες αλλά ως ανθρώπους. Είναι σαν να σας πουν συνωστίζονταν στην Βίαννο της Κρήτης, στα Καλάβρυτα της Πελοποννήσου, στο Δίστομο της Ρούμελης, στο Κομένο της Ηπείρου.
Η περίοδος που οι Έλληνες χειραγωγούνταν και διαιρούνταν από αυτά τα δύο κακά του 20ου αιώνα και τους εγχώριους εφιάλτες τους βρίσκεται στο τέλος της.
Το νομοσχέδιο που προτείνω θα δημιουργήσει μια αυθεντική, εγχώρια, ηθική, αξιακή σφαίρα. Όπως γράφω οι Έλληνες είναι λάτρεις της ιδεολογίας της ζωής και όχι του θανάτου. Αυτό αποτελεί χαρακτηριστικό της Εθνικής μας ταυτότητας, του πολιτισμού μας, της αυτοσυνειδησίας μας.
Για αυτές τις αξίες πέθαναν στην Βίαννο, στο Δομένικο της Θεσσαλίας, στην Σάντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου