Η σημερινή επέτειος ενός από τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, της Γενοκτονίας των Αρμενίων από τους Τούρκους, υπενθυμίζει την ευθύνη της ίδιας της ανθρωπότητας για να μην ξαναγραφτούν τέτοιες μαύρες σελίδες. Ειδικά εμείς οι Έλληνες που έχουμε επανειλημμένα υποστεί το ίδιο έγκλημα από τους ίδιους γενοκτόνους, οφείλουμε διπλά να πρωτοστατήσουμε στη διατήρηση της μνήμης τέτοιων φρικαλέων οργανωμένων πράξεων εξολόθρευσης των εθνών.
Συνακόλουθα πρέπει να προχωρήσουμε στη διεθνοποίηση της εξόντωσης του Ποντιακού και Μικρασιατικού Ελληνισμού από τους ίδιους φυσικούς αυτουργούς, που και σήμερα συνεχίζουν το ανόσιο έργο τους γενοκτονώντας τους Κούρδους και τους χριστιανικούς πληθυσμούς της Μεσοποταμίας και της Μέσης Ανατολής. Έχουμε ιστορική και εθνική υποχρέωση να ξεκινήσουμε οργανωμένη, επίμονη, ανυποχώρητη παγκόσμια καμπάνια για τη διεθνή αναγνώριση της Ελληνικής Γενοκτονίας. Εξάλλου η συγκυρία αφενός προσφέρεται, αφετέρου το επιβάλλει.Δεν πρέπει να ξεχνάμε βέβαια ότι εσωτερικές αγκυλώσεις, σύνδρομα, φοβίες, αδιαφορία, ιδεοληψίες, καθυστέρησαν αδιανόητα το αυτονόητο. Την αναγνώριση από το ίδιο το ελληνικό κράτος της Γενοκτονίας του Ποντιακού και Μικρασιατικού Ελληνισμού. Μέχρι να αποφασιστεί και να ψηφιστεί από την Ελληνική Βουλή, υπήρχαν συζητήσεις και σκεπτικισμός για το πως θα αντιδράσει η… Τουρκία.
Προβληματιζόταν δηλαδή το ελληνικό κράτος, οι απόγονοι των γενοκτονηθέντων, για το πως θα αντιδράσει ο γενοκτόνος στην αναγνώριση του εγκλήματος από τα θύματα. Οπότε αναμενόμενο είναι ότι δεν έχει υπάρξει κινητοποίηση για τη διεθνοποίηση του ζητήματος, αφού έπρεπε πρώτα να γίνει αγώνας για να αναγνωριστεί το έγκλημα στο εσωτερικό της χώρας. Έχοντας διάφορα πολιτικά και δήθεν επιστημονικά σκουπίδια να ενίστανται για το αν όντως ήταν γενοκτονία ή «απλή» εθνοκάθαρση.Επειδή όμως οι καιροί έχουν αλλάξει και οι καταστάσεις ωριμάζουν έχει έρθει η ώρα να γίνει το επόμενο βήμα. Η δρομολόγηση μίας μακράς επικοινωνιακής, διπλωματικής και πολιτικής επιχείρησης διεθνούς αναγνώρισης της Ελληνικής Γενοκτονίας. Η ανά τον κόσμο ελληνική ομογένεια, η οποία μάλιστα έχει ενισχυθεί από το νέο μεταναστευτικό κύμα της τελευταίας δεκαετίας, η δεύτερη πλανητική Ελλάδα, είναι υπερόπλο στα χέρια του ελλαδικού κράτους το οποίο θα πρέπει να ευθυγραμμιστεί με τη βούληση, τις αγωνίες, τα οράματα και τις επιδιώξεις του παγκόσμιου Ελληνισμού και να σταματήσει να λειτουργεί ως βαρίδι και εθνική μαύρη τρύπα.
Το τελευταίο διάστημα γίνονται κινήσεις προς τη σωστή κατεύθυνση στην εξωτερική πολιτική, παρά τις αντίρροπες δυνάμεις που επιχειρούν να ακυρώσουν τη διόρθωση πορείας και τα πισωγυρίσματα που θολώνουν την προσπάθεια αλλαγής παραδείγματος.
Διανύουμε μία από τις ευνοϊκότερες συγκυρίες για την προώθηση των εθνικών επιδιώξεων, παρά τις αναταράξεις από τις αλλεπάλληλες κρίσεις. Η διεθνοποίηση της Ελληνικής Γενοκτονίας πέρα από ηθική και ιστορική υποχρέωση, μπορεί να αποτελέσει πλατφόρμα παράλληλης προβολής των άλλων θεμάτων που μας απασχολούν με κοινό παρανομαστή τον γνωστό διαχρονικό δράστη.
Μπορούμε να αρχίσουμε από τα απλά. Ας πούμε, στις δηλώσεις και στις ανακοινώσεις των πολιτικών μας για την Γενοκτονία των Αρμενίων να αναφέρονται και αυτοί που τη διέπραξαν. Οι ίδιοι που γενοκτόνησαν και εμάς. Θα είναι μία καλή αρχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου