Ακόμα ένα σπουδαίο άρθρο
του Dr. Paul Craig Roberts σχετικά με την απαράδεκτη ενέργεια του
καθεστώτος των ΗΠΑ σε βάρος της Ρωσίας. Σας το παραθέτω αυτούσιο, στην
μετάφρασή μου από το Αγγλικό κείμενο.
Ο Obama ανακοίνωσε νέες κυρώσεις για την Ρωσία, που βασίζονται σε αβάσιμες κατηγορίες της CIA ότι η Ρωσική κυβέρνηση επηρέασε το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών των ΗΠΑ με «κακόβουλες δραστηριότητες που έλαβαν χώρα στον κυβερνοχώρο».
Το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας των ΗΠΑ (DHS) εξέδωσε μια έκθεση «σχετικά με την αναγγελία 35 Ρώσων αξιωματούχων ως persona non grata [σημ. ΜΒΒ: ανεπιθύμητα πρόσωπα] για την κακόβουλη δραστηριότητα στον κυβερνοχώρο και παρενόχληση».
Η έκθεση είναι μια περιγραφή των «εργαλείων και των υποδομών που χρησιμοποιούνται από τις Ρωσικές μυστικές υπηρεσίες για να διασύρουν και να εκμεταλλευτούν τα δίκτυα και τις υποδομές που σχετίζονται με τις πρόσφατες εκλογές στις ΗΠΑ, καθώς και μια σειρά από κυβερνητικούς, πολιτικούς και φορείς του ιδιωτικού τομέα των ΗΠΑ».
Η έκθεση δεν παρέχει καμία απόδειξη ότι τα εργαλεία και οι υποδομές χρησιμοποιήθηκαν για να επηρεάσουν το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών των ΗΠΑ. Η έκθεση είναι απλά μια περιγραφή του τι θα πει Ρωσικές ικανότητες.
Επιπλέον, η έκθεση αρχίζει με αυτή την αποποίηση ευθυνών: «ΑΠΟΠΟΙΗΣΗ: Αυτή η έκθεση παρέχεται "όπως είναι" μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς. Το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας (DHS) δεν παρέχει καμία εγγύηση οποιουδήποτε είδους σχετικά με οποιαδήποτε πληροφορία που περιέχεται μέσα».
Με άλλα λόγια, η έκθεση όχι μόνο δεν παρέχει αποδείξεις για την χρήση των Ρωσικών μέσων και των υποδομών, προκειμένου να επηρεάσουν τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, αλλά δεν εγγυάται καν την ορθότητα της περιγραφής των Ρωσικών ικανοτήτων.
Έτσι, η έκθεση του DHS καθιστά απολύτως σαφές ότι το καθεστώς Obama δεν έχει καμία αποδεικτική βάση για τους ισχυρισμούς του, βάσει των οποίων έχει επιβάλει περισσότερες κυρώσεις στην Ρωσία.
Τι συμβαίνει εδώ;
Πρώτον, υπάρχει το ζήτημα της νομιμότητας των κυρώσεων, ακόμη και αν υπήρχαν αποδεικτικά στοιχεία. Δεν είμαι σίγουρος, αλλά νομίζω ότι οι κυρώσεις απαιτούν την δράση ενός οργανισμού, όπως το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, και νομικά δεν μπορούν να επιβληθούν μονομερώς από μία χώρα. Επιπλέον, δεν είναι σαφές γιατί ο Obama αποκαλεί την απέλαση των Ρώσων διπλωματών "κυρώσεις". Καμία άλλη χώρα δεν έχει κάνει το ίδιο. Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, όταν οι διπλωμάτες απελάθηκαν για κατασκοπεία, αυτή η ενέργεια δεν ονομάστηκε "κυρώσεις". Ο όρος "κυρώσεις" σημαίνει περισσότερα από μονομερείς ή αμφίπλευρες απελάσεις των διπλωματών.
Δεύτερον, είναι σαφές ότι ο Obama, η CIA και οι New York Times έχουν πλήρη επίγνωση ότι ο ισχυρισμός είναι ψευδής. Είναι επίσης σαφές ότι, εάν η CIA πιστεύει πραγματικά τον ισχυρισμό, η υπηρεσία πληροφοριών είναι εντελώς ανίκανη και δεν μπορεί να γίνει πιστευτή σε οποιοδήποτε θέμα.
Τρίτον, ο πρόεδρος Trump μπορεί να ακυρώσει τις κυρώσεις σε 21 ημέρες, ο τρίτος λόγος που τις καθιστά γελοίες.
Γιατί λοιπόν ο πρόεδρος Obama, η CIA και οι New York Times θέτουν κατηγορίες, που γνωρίζουν ότι είναι ψευδείς και που δεν μπορούν να προσκομίσουν κανένα ίχνος αποδείξεων;
Μια προφανής απάντηση είναι ότι το νεοσυντηρητικό καθεστώς Obama είναι απελπισμένο για να καταστρέψει τις Αμερικανο-Ρωσικές σχέσεις σε τέτοιο σημείο, που o Trump να μην μπορεί να τις διορθώσει. Όπως το θέτουν οι New York Times, «οι ενέργειες του κ. Obama σαφώς δημιουργούν ένα πρόβλημα στον κ. Trump». Το ερώτημα που οι New York Times θέτουν είναι αν ο Trump «τάσσεται με τους δημοκρατικούς συμμάχους του στο Capitol Hill [σημ. ΜΒΒ: Congress] ή με τον αυταρχικό φίλο του στο Κρεμλίνο».
Μπορεί η εξωτερική πολιτική του Trump να χειραγωγηθεί με ψευδείς ισχυρισμούς; Σύμφωνα με την εφημερίδα New York Times, ο Trump υποχώρησε και συμφώνησε να ενημερωθεί από την CIA για το Ρωσικό hacking τώρα που οι Ρεπουμπλικάνοι όπως ο Paul Ryan, o John McCain και η Lindsey Graham έχουν παραταχθεί με τον Obama και την CIA στην αποδοχή κατηγοριών που είναι αναπόδεικτες. Ωστόσο, μια ενημέρωση χωρίς αποδείξεις φαίνεται πως απλά θα δυσφημίσει περαιτέρω την CIA στα μάτια του Trump.
Όπως έχω τονίσει στα άρθρα μου, τα γεγονότα δεν παίζουν ρόλο πλέον στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην αυτοκρατορία τους. Καταγγελίες και μόνο αρκούν, είτε σε δικαστικές υποθέσεις, ή σε κέντρα ανάκρισης, ή σε ξένες και εγχώριες πολιτικές, ή σε αίθουσες διδασκαλίας. Οι ΗΠΑ βασίζουν ακόμα και τις στρατιωτικές εισβολές τους σε ψευδείς ισχυρισμούς, όπως τα "όπλα μαζικής καταστροφής". Πράγματι, η Αμερικανική εξωτερική πολιτική από το καθεστώς Clinton και μετά, κατ’ αποκλειστικότητα δεν έχει βασιστεί σε τίποτα άλλο, παρά στους ψευδείς ισχυρισμούς.
Η Ρωσική κυβέρνηση θα έπρεπε να το έχει μάθει μέχρι τώρα, αλλά ίσως η Μόσχα εξακολουθεί να πιστεύει ότι τα γεγονότα έχουν σημασία στις αποφάσεις της Washington.
Ενδεχομένως θα έπρεπε να σκεφτούμε ότι τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Ίσως η προπαγάνδα για την Ρωσική απειλή κατά της δημοκρατίας στον κυβερνοχώρο χρησιμοποιείται για την προετοιμασία των Αμερικανών ή/και των Ευρωπαϊκών πληθυσμών για ένα γεγονός [σημ. ΜΒΒ: προφανώς υπαινίσσεται "θερμό επεισόδιο"]. Η CIA έχει μεταμορφωθεί σε ένα "υποχθόνιο κράτος", που χρησιμοποιεί την παραπληροφόρηση και την προπαγάνδα για να επηρεάσει τις αποφάσεις του Congress, της εκτελεστικής εξουσίας και των ξένων κυβερνήσεων, με μυστικές και παρασκηνιακές agendas. Πολλά βιβλία, όπως το "The Brothers" του Stephen Kinzer και το "CIA As Organized Crime" του Douglas Valentine, έχουν περιγράψει μερικές από αυτές τις μυστικές agendas.
Για να αποτρέψει τον Trump από την αποκατάσταση των ομαλών σχέσεων με τη Ρωσία, ένα περιστατικό θα πρέπει να είναι σοβαρό και μη αναστρέψιμο. Αντί να αποδεχθούν την ήττα στο σχέδιό τους για την παγκόσμια ηγεμονία των ΗΠΑ, οι νεοσυντηρητικοί είναι διατεθειμένοι να πάρουν υψηλό ρίσκο. Η προθυμία να πάρουν ρίσκο αποδεικνύεται από την δημόσια προσπάθεια του διευθυντή της CIA να δυσφημίσει τον εκλεγέντα Πρόεδρο.
Όπως ήταν αναμενόμενο, η απάντηση του Putin στην τελευταία πρόκληση είναι χαμηλών τόνων, καθώς οι "κυρώσεις" φαίνονται επιφανειακές να είναι χωρίς νόημα. Ωστόσο, στην περίπτωση που κάτι επικίνδυνο κρύβεται από πίσω, η Ρωσική κυβέρνηση θα έπρεπε να εξετάσει το ενδεχόμενο να θέσει τις στρατιωτικές δυνάμεις της σε κατάσταση συναγερμού.
Ο Obama ανακοίνωσε νέες κυρώσεις για την Ρωσία, που βασίζονται σε αβάσιμες κατηγορίες της CIA ότι η Ρωσική κυβέρνηση επηρέασε το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών των ΗΠΑ με «κακόβουλες δραστηριότητες που έλαβαν χώρα στον κυβερνοχώρο».
Το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας των ΗΠΑ (DHS) εξέδωσε μια έκθεση «σχετικά με την αναγγελία 35 Ρώσων αξιωματούχων ως persona non grata [σημ. ΜΒΒ: ανεπιθύμητα πρόσωπα] για την κακόβουλη δραστηριότητα στον κυβερνοχώρο και παρενόχληση».
Η έκθεση είναι μια περιγραφή των «εργαλείων και των υποδομών που χρησιμοποιούνται από τις Ρωσικές μυστικές υπηρεσίες για να διασύρουν και να εκμεταλλευτούν τα δίκτυα και τις υποδομές που σχετίζονται με τις πρόσφατες εκλογές στις ΗΠΑ, καθώς και μια σειρά από κυβερνητικούς, πολιτικούς και φορείς του ιδιωτικού τομέα των ΗΠΑ».
Η έκθεση δεν παρέχει καμία απόδειξη ότι τα εργαλεία και οι υποδομές χρησιμοποιήθηκαν για να επηρεάσουν το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών των ΗΠΑ. Η έκθεση είναι απλά μια περιγραφή του τι θα πει Ρωσικές ικανότητες.
Επιπλέον, η έκθεση αρχίζει με αυτή την αποποίηση ευθυνών: «ΑΠΟΠΟΙΗΣΗ: Αυτή η έκθεση παρέχεται "όπως είναι" μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς. Το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας (DHS) δεν παρέχει καμία εγγύηση οποιουδήποτε είδους σχετικά με οποιαδήποτε πληροφορία που περιέχεται μέσα».
Με άλλα λόγια, η έκθεση όχι μόνο δεν παρέχει αποδείξεις για την χρήση των Ρωσικών μέσων και των υποδομών, προκειμένου να επηρεάσουν τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, αλλά δεν εγγυάται καν την ορθότητα της περιγραφής των Ρωσικών ικανοτήτων.
Έτσι, η έκθεση του DHS καθιστά απολύτως σαφές ότι το καθεστώς Obama δεν έχει καμία αποδεικτική βάση για τους ισχυρισμούς του, βάσει των οποίων έχει επιβάλει περισσότερες κυρώσεις στην Ρωσία.
Τι συμβαίνει εδώ;
Πρώτον, υπάρχει το ζήτημα της νομιμότητας των κυρώσεων, ακόμη και αν υπήρχαν αποδεικτικά στοιχεία. Δεν είμαι σίγουρος, αλλά νομίζω ότι οι κυρώσεις απαιτούν την δράση ενός οργανισμού, όπως το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, και νομικά δεν μπορούν να επιβληθούν μονομερώς από μία χώρα. Επιπλέον, δεν είναι σαφές γιατί ο Obama αποκαλεί την απέλαση των Ρώσων διπλωματών "κυρώσεις". Καμία άλλη χώρα δεν έχει κάνει το ίδιο. Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, όταν οι διπλωμάτες απελάθηκαν για κατασκοπεία, αυτή η ενέργεια δεν ονομάστηκε "κυρώσεις". Ο όρος "κυρώσεις" σημαίνει περισσότερα από μονομερείς ή αμφίπλευρες απελάσεις των διπλωματών.
Δεύτερον, είναι σαφές ότι ο Obama, η CIA και οι New York Times έχουν πλήρη επίγνωση ότι ο ισχυρισμός είναι ψευδής. Είναι επίσης σαφές ότι, εάν η CIA πιστεύει πραγματικά τον ισχυρισμό, η υπηρεσία πληροφοριών είναι εντελώς ανίκανη και δεν μπορεί να γίνει πιστευτή σε οποιοδήποτε θέμα.
Τρίτον, ο πρόεδρος Trump μπορεί να ακυρώσει τις κυρώσεις σε 21 ημέρες, ο τρίτος λόγος που τις καθιστά γελοίες.
Γιατί λοιπόν ο πρόεδρος Obama, η CIA και οι New York Times θέτουν κατηγορίες, που γνωρίζουν ότι είναι ψευδείς και που δεν μπορούν να προσκομίσουν κανένα ίχνος αποδείξεων;
Μια προφανής απάντηση είναι ότι το νεοσυντηρητικό καθεστώς Obama είναι απελπισμένο για να καταστρέψει τις Αμερικανο-Ρωσικές σχέσεις σε τέτοιο σημείο, που o Trump να μην μπορεί να τις διορθώσει. Όπως το θέτουν οι New York Times, «οι ενέργειες του κ. Obama σαφώς δημιουργούν ένα πρόβλημα στον κ. Trump». Το ερώτημα που οι New York Times θέτουν είναι αν ο Trump «τάσσεται με τους δημοκρατικούς συμμάχους του στο Capitol Hill [σημ. ΜΒΒ: Congress] ή με τον αυταρχικό φίλο του στο Κρεμλίνο».
Μπορεί η εξωτερική πολιτική του Trump να χειραγωγηθεί με ψευδείς ισχυρισμούς; Σύμφωνα με την εφημερίδα New York Times, ο Trump υποχώρησε και συμφώνησε να ενημερωθεί από την CIA για το Ρωσικό hacking τώρα που οι Ρεπουμπλικάνοι όπως ο Paul Ryan, o John McCain και η Lindsey Graham έχουν παραταχθεί με τον Obama και την CIA στην αποδοχή κατηγοριών που είναι αναπόδεικτες. Ωστόσο, μια ενημέρωση χωρίς αποδείξεις φαίνεται πως απλά θα δυσφημίσει περαιτέρω την CIA στα μάτια του Trump.
Όπως έχω τονίσει στα άρθρα μου, τα γεγονότα δεν παίζουν ρόλο πλέον στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην αυτοκρατορία τους. Καταγγελίες και μόνο αρκούν, είτε σε δικαστικές υποθέσεις, ή σε κέντρα ανάκρισης, ή σε ξένες και εγχώριες πολιτικές, ή σε αίθουσες διδασκαλίας. Οι ΗΠΑ βασίζουν ακόμα και τις στρατιωτικές εισβολές τους σε ψευδείς ισχυρισμούς, όπως τα "όπλα μαζικής καταστροφής". Πράγματι, η Αμερικανική εξωτερική πολιτική από το καθεστώς Clinton και μετά, κατ’ αποκλειστικότητα δεν έχει βασιστεί σε τίποτα άλλο, παρά στους ψευδείς ισχυρισμούς.
Η Ρωσική κυβέρνηση θα έπρεπε να το έχει μάθει μέχρι τώρα, αλλά ίσως η Μόσχα εξακολουθεί να πιστεύει ότι τα γεγονότα έχουν σημασία στις αποφάσεις της Washington.
Ενδεχομένως θα έπρεπε να σκεφτούμε ότι τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Ίσως η προπαγάνδα για την Ρωσική απειλή κατά της δημοκρατίας στον κυβερνοχώρο χρησιμοποιείται για την προετοιμασία των Αμερικανών ή/και των Ευρωπαϊκών πληθυσμών για ένα γεγονός [σημ. ΜΒΒ: προφανώς υπαινίσσεται "θερμό επεισόδιο"]. Η CIA έχει μεταμορφωθεί σε ένα "υποχθόνιο κράτος", που χρησιμοποιεί την παραπληροφόρηση και την προπαγάνδα για να επηρεάσει τις αποφάσεις του Congress, της εκτελεστικής εξουσίας και των ξένων κυβερνήσεων, με μυστικές και παρασκηνιακές agendas. Πολλά βιβλία, όπως το "The Brothers" του Stephen Kinzer και το "CIA As Organized Crime" του Douglas Valentine, έχουν περιγράψει μερικές από αυτές τις μυστικές agendas.
Για να αποτρέψει τον Trump από την αποκατάσταση των ομαλών σχέσεων με τη Ρωσία, ένα περιστατικό θα πρέπει να είναι σοβαρό και μη αναστρέψιμο. Αντί να αποδεχθούν την ήττα στο σχέδιό τους για την παγκόσμια ηγεμονία των ΗΠΑ, οι νεοσυντηρητικοί είναι διατεθειμένοι να πάρουν υψηλό ρίσκο. Η προθυμία να πάρουν ρίσκο αποδεικνύεται από την δημόσια προσπάθεια του διευθυντή της CIA να δυσφημίσει τον εκλεγέντα Πρόεδρο.
Όπως ήταν αναμενόμενο, η απάντηση του Putin στην τελευταία πρόκληση είναι χαμηλών τόνων, καθώς οι "κυρώσεις" φαίνονται επιφανειακές να είναι χωρίς νόημα. Ωστόσο, στην περίπτωση που κάτι επικίνδυνο κρύβεται από πίσω, η Ρωσική κυβέρνηση θα έπρεπε να εξετάσει το ενδεχόμενο να θέσει τις στρατιωτικές δυνάμεις της σε κατάσταση συναγερμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου