«Αλίμονο στον πολίτη που παραδίδεται για να σωθεί στους νόμους των κλεφτών»
Τι περιμένετε ξεσηκωθείτε. Όλη η δύναμη που χρειάζεστε βρίσκεται στα χέρια σας! Μην αφήνεστε να σας αφανίσουν.
Τα χρηματοπιστωτικά συστήματα έχουν καταληφθεί από μία γενιά κλεφτών, ενώ εσύ δουλεύεις όλο και πιο σκληρά για όλο και λιγότερα .
Το παιχνίδι είναι στημένο. Μας μετατρέπουν σε σκλάβους…
«Τις αλυσίδες όλες σπάει. Και μ' ανοιχτές φτερούγες πάει» ο Γαλλικός λαός!
Δεν είμαστε σκλάβοι φωνάζουν οι Γάλλοι διαδηλωτές και είναι αποφασισμένοι να αγωνιστούν με πάθος και μέχρις εσχάτων για να μην περάσουν τα αντεργατικά μέτρα ..
Κι εμείς, «που δεν λογαριάσαμε τους κατακλυσμούς και μπήκαμε μέσα σε όλα και περάσαμε», τώρα αράξαμε στον καναπέ.
Ας βάλουμε, λοιπόν, πάλι στο κατάρτι μας βιγλάτορα παντοτινό τον Ήλιο τον...
Ηλιάτορα, όπως μας προτρέπει ο Ελύτης, κι ας μην συντελέσουμε στο έγκλημα, το οποίο συντελείται κατά της πατρίδας μας, από ανθρώπους που ήρθαν για να σκίσουν τα μνημόνια, πολιτικούς που έσκυψαν το κεφάλι και τα έδωσαν όλα στους δανειστές και τους τοκογλύφους και δη στους Γερμανούς για να γίνουν αρεστοί σε αυτούς, που ήπιαν το αίμα του λαού μας. Και τώρα με ελαφρά τη καρδία βάζουν την ταφόπλακα με το νέο μνημόνιο και τον αυτόματο μηχανισμό διόρθωσης του προϋπολογισμού, τον λεγόμενο κόφτη , και μετατρέπουν την Ελλάδα σε πλήρη αποικία των δανειστών της,
«…Οι Έλληνες θα έχουν να αντιμετωπίσουν ακόμα περισσότερους φόρους καθώς η αριστερή κυβέρνηση της χώρας προσπαθεί να ικανοποιήσει τους πιστωτές …» υπογράμμισε η Έλενα Σμιθ, ανταποκρίτρια της βρετανικής Guardian, στην Αθήνα.
Και στο άρθρο της, που προκάλεσε μεγάλη αίσθηση, μετέφερε σχόλιο συναδέλφου της που τα λέει όλα :
«Το μόνο πράγμα που δεν φορολογείται σήμερα στην Ελλάδα είναι ο αέρας που αναπνέουμε ,,,»
Οι σκέψεις της Λιλής Ζωγράφου με διαπερνούν
«…η ζωή περνά από μέσα μου, με διαποτίζει με την ασκήμια της, με γεμίζει λύσσα με την αδικία της την οργανωμένη, με ταπεινώνει με την ανημποριά μου ν’ αντιδράσω, να επαναστατήσω αποτελεσματικά, να υπερασπιστώ το μαζικό μας εξευτελισμό…»
Αυτοί που τα έχουν χάσει όλα δεν πρέπει τίποτα να περιμένουν. Είναι πεθαμένοι. Αυτό προσπάθησαν να περάσουν οι μνημονιακοί με κάθε τρόπο, με κάθε μέσον στις εξαθλιωμένες μάζες. Έτσι 22.000 και πλέον συμπολίτες μας, που κλήθηκαν να διαχειριστούν την κατάρρευση της ζωής τους σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, και όταν λιποταχτούσε από αυτούς το αίσθημα της αυτοσυντήρησης, έγιναν αυτόχειρες.
Μέσα σε αυτό τον κόσμο τον φτιαγμένο από άσπλαχνη λογική δεν μπορούσαν πλέον να κάνουν όνειρα για μια ανθρώπινη κοινωνία, για μια ανθρώπινη ανθρωπότητα.
Κι εμείς οι άλλοι, που καταφέραμε να σταθούμε στα πόδια μας μέχρι σήμερα τι κάνουμε;
«Αλίμονο στον αυτόδουλο πολίτη που φτασμένος στα έσχατα της απελπισίας παραδίδεται για να σωθεί στους νόμους των κλεφτών» γράφει ο Βάρναλης, που ποτέ δεν μας θώπευσε για να μας αφυπνίσει .
Στα 1931 ο ποιητής εκδίδει το πεζογράφημά του "Η αληθινή απολογία του Σωκράτη", το οποίο αποτελεί ένα κορυφαίο σημείο της καλλιτεχνικής του ωριμότητας.
«Όσο πιο ταπεινωμένος ο άνθρωπος, τόσο πιότερο κι αναποφάσιστος, όσο πιο κουρασμένος τόσο λιγότερο ανασαίνει και σκέφτεται και θυμώνει. Χρειάζεται κουράγιο και μπιστοσύνη στον εαυτό σου, για να αντισταθείς στην αδικία,,,»
Και ο ομότεχνος του και συναγωνιστής του στην στρατευμένη τέχνη -στην πραγματικότητα δεν υπάρχει έργο στην παγκόσμια λογοτεχνία που να μην είναι στρατευμένο-, ο Μπέρτολντ Μπρεχτ συμπληρώνει :
« Κάποτε οι καιροί αλλάζουν και οι ελπίδες των λαών γίνονται ξέσπασμα,»
Και οι καιροί άλλαξαν…
Koίτα οι Γάλλοι έχουν κινήσει έχει η πλάση κοκκινίσει
άλλος ήλιος έχει βγει σ’ άλλη θάλασσα άλλη γη
Άιντε θύμα άιντε ψώνιο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου