Εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (15 Αυγούστου)

Η αγία μας Εκκλησία εορτάζει στίς 15 Αυγούστου, την Κοίμηση της Θεοτόκου. Τη Μετάσταση  της υπερευλογημένης, ενδόξου, Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας στους ουρανούς.

Όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου και η στιγμή της ολοκλήρωσης της επίγειας ζωής της Θεοτόκου, Άγγελος Κυρίου της μετέφερε το μήνυμα τρείς ημέρες πριν. Η χαρά της Παναγίας ήταν πολύ μεγάλη γνωρίζοντας ότι θα πήγαινε να συναντήσει τον Υιό και Θεό της και από εκεί να πρεσβεύει για ολόκληρο το ανθρώπινο γένος.
Αφού πήγε, λοιπόν, και προσευχήθηκε η Θεοτόκος στο όρος των Ελαιών, επέστρεψε στο σπίτι του ηγαπημένου μαθητή, του Ιωάννη και έκανε γνωστή την αναχώρησή της από τα επίγεια.
Μάλιστα, η παράδοση αναφέρει ότι λίγο πριν την μετάστασή της, παρά το ότι οι Απόστολοι δεν ήσαν στα Ιεροσόλυμα, εντούτοις με θαυμαστό τρόπο συνάχθηκαν όλοι γύρω από το σκήνωμα της.

Όταν κοιμήθηκε «ο γλυκασμός των αγγέλων των θλιβομένων η χαρά, των χριστιανών η προστάτης» (η Κυρία Θεοτόκος), οι Απόστολοι με ψαλμούς και ύμνους την κατευόδωσαν στην τελευταία της κατοικία, στη Γεθσημανή. Όταν άνοιξαν τον τάφο, μετά από τρεις ημέρες, έμειναν έκπληκτοι, διότι το σώμα της δεν ήταν εκεί αλλά αναστήθηκε σωματικά και ανελήφθη στους ουρανούς.
Όπως αναφέρει το Ἀπολυτίκιο.
«Ἐν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας, ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον, οὐ κατέλιπες Θεοτόκε· μετέστης πρὸς τὴν ζωήν, Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς, καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη, ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν».
Όταν εγέννησες τον Υιό του Θεού, διατήρησες την παρθενίαν, διότι το παιδί που γεννήθηκε δεν ήταν εκ θελήματος πατέρα και μητέρας, όπως συμβαίνει με τη γέννα των ανθρώπων.
Με την κοίμησή σου και την έξοδό σου από τον κόσμο για τα ουράνια, δε μας εγκατέλειψες Θεοτόκε. Πήγες κοντά στη ζωή, ενώ είσαι η μητέρα της ζωής, του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού.
Σε παρακαλούμε, με τις γενναίες πρεσβείες σου στο θρόνο του Υιού σου και Λυτρωτή μας, λύτρωσε από το θάνατο τις ψυχές, που είναι αθάνατες με την ανάσταση του Υιού σου.
Η κυρία Θεοτόκος είναι ο δικός μας άνθρωπος πλησίον του θρόνου του Θεού. Οι πρεσβείες της είναι σταθερές και αμετακίνητες, η προστασία της μια συνεχής ελπίδα για τους ανθρώπους που με πίστη, ευλάβεια και σεβασμό την επικαλούνται. Η Παναγία που ως αειπάρθενος (πριν, κατά και μετά τον τόκο), δεν ήταν δυνατόν να την κρατήσει ο τάφος νεκρή. Και τούτο διότι, ως μητέρα της ζωής μετέστη προς την ζωή, τον Υιό και Λόγο του Θεού και Υιό της Υπεραγίας Θεοτόκου.   

 

Πηγή: Εκκλησία της Κύπρου