Το σοκαριστικό mail της τρόικας για την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων

http://www.newsit.gr/

Στη δημοσιότητα βγήκε το περιεχόμενο της επιστολής που έστειλε με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο η τρόικα στο υπουργείο Εργασίας στις 2 Οκτωβρίου, λίγο πριν από τη συνάντησή της με τον Γ. Κουτρουμάνη.

Τα στοιχεία από το σοκαριστικό αυτό mail δόθηκαν σήμερα κατά την κοινή συνέντευξη Τύπου ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ,ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γιάννης Παναγόπουλος.

Η τρόικα μέσα από την επιστολή της ζητά την κατάργηση της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, τη μείωση και το πάγωμα του βασικού μισθού, μέχρις ότου αρχίσει η ανάπτυξη, αναφέροντας παράλληλα ότι "άλλες χώρες με παρόμοιες συνθήκες μείωσαν τον κατώτερο μισθό για να βελτιώσουν τις προοπτικές της απασχόλησης".

Υποστηρίζει στην ίδια επιστολή ότι "ένας περαιτέρω λόγος για να μειωθούν οι μισθοί και να υπάρξει μια μετριπαθής μισθολογική ανάπτυξη στον ιδιωτικό τομέα" είναι ότι με τον τρόπο αυτό "θα βοηθηθεί η απορρόφηση εργαζομένων που πρέπει να απελευθρωθούν από τον δημόσιο Τομέα".

Επίσης, αναφέρονται και παρατηρήσεις της τρόικας οι οποίες συμπεριλήφθηκαν εν μέρει ή εξ ολοκλήρου στο πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών. (Όλο το νομοσχέδιο για τους μισθούς και την εργασιακή εφεδρεία στο Δημόσιο)

Στο ζήτημα των κλαδικών συμβάσεων, η τρόικα ζητά να "παγώσουν" για 3 έτη (να μην κηρύσσονται υποχρεωτικές από το υπουργείο Εργασίας και να μην επεκτείνονται ώστε να καλύψουν και τα μη μέλη). Το νομοσχέδιο προβλέπει "πάγωμα" των κλαδικών συμβάσεων για 2 έτη.

Η πρόταση της τρόικας για τις επιχειρησιακές συμβάσεις περιλαμβάνεται αυτούσια στο νομοσχέδιο. Σύμφωνα με τη νέα ρύθμιση, οι διαπραγματεύσεις και οι συμφωνίες μπορούν στο εξής να γίνονται, όχι μόνο από σωματεία αλλά και Ενώσεις Προσώπων κάτω των 20 ατόμων με τη συμμετοχή των 2/3 των εργαζομένων.

Ακόμη, η τρόικα προτείνει στην Κυβέρνηση να προχωρήσει σε διάλογο με τους κοινωνικούς εταίρους ώστε να "διασφαλίσει τη δίκαιη κατανομή του βάρους της κρίσης και των κερδών της ανάκαμψης". "Εξίσου σημαντική", αναφέρει στην επιστολή, "είναι η ανάγκη της επέκτασης των διαβουλεύσεων πέραν των κύριων διαπραγματευτών, των εθνικών και τομεακών συμβάσεων, τα συμφέροντα των οποίων πιθανά να τείνουν λιγότερο προς την προστασία των πιο ευάλωτων ομάδων".