«Ποτέ μου δε συγχώρησα να καταπιέζεται φτωχός από πλούσιο» -Άγιος Παφνούτιος, Λαυσαϊκή Ιστορία
Σήμερα είναι η 132η επέτειος της Εργατικής Πρωτομαγιάς, κατά την οποία
μνημονεύονται, τιμώνται και συνεχίζονται οι απολύτως δίκαιοι όσο και
ειρηνικοί και μη-βίαιοι αγώνες των Αμερικανών εργατών που διαδήλωσαν στο
Σικάγο περί την 1η Μαΐου του 1886 με βασικό σύνθημα μία αμοιβή που να
καλύπτει τις ανθρώπινες τους ανάγκες καθώς και το «8 ώρες βιοπορισμού, 8
ώρες ύπνου, 8 ώρες ελεύθερου χρόνου», που θα μπορούσε να άρει εκείνο το
συνθλιπτικό βάρος των βιοτικών μεριμνών από τους ώμους των εργατών.
Στην Ορθόδοξη Παράδοση, η ανθρώπινη εργασία θα μπορούσαμε να
ισχυριστούμε πως είναι περίπου η μόνη πραγματικά θεμιτή πηγή εισοδήματος. Χαρακτηριστικά ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός στην νεότερη εποχή φέρεται να διδάσκει τον απλό λαό: «Όταν δεις κάποιον να πλουτίζει με αδικίες και να ευημερεί, να στενάξεις, να δακρύσεις. Διότι ο πλούτος αυτός προσθέτει σ' αυτόν τιμωρία...». Κι επίσης: «Εδώ πώς πηγαίνετε, χριστιανοί μου; Όλοι με τον κόπον σας ζήτε, ή με αδικίας; Αν είστε χριστιανοί, με τον κόπον σας να ζήτε, εκείνο το ευλογεί ο Θεός, το δε άδικον το καταράται». Η αδικία έγκειται στην κακή κατανομή του εισοδήματος, στην αποστέρηση του δίκαιου μισθού που υφίσταται ο εργάτης από το άδικο αφεντικό, μέσω των εξαρτημένων σχέσεων εργασίας ή μέσω του τοκισμού/τοκογλυφίας.
Είναι ενδεικτική επίσης η αντιμετώπιση του ζητήματος της αντιμετώπισης των αδικιών στην Καινή Διαθήκη, όπως καταγράφεται στις Πράξεις των Αποστόλων και μνημονεύθηκε την προπερασμένη Κυριακή στην Εκκλησία. Όταν οι ελληνιστές Χριστιανοί «γόγγυσαν» για την «παραθεώρηση των χηρών τους εν τη διακονία», αμέσως οι Απόστολοι πρότειναν να υπάρξει ψηφοφορία όλου του εκκλησιάσματος, ανδρών και γυναικών όπως τονίζουν οι Πατέρες, και συνακόλουθη εκλογή των Επτά Διακόνων, τους οποίους «κατέστησαν επί τη χρεία ταύτη». Αντίθετα, οι διαδηλώσεις στο Σικάγο κατέληξαν σε βία εκ μέρους των τότε κρατούντων, που προστάτευαν τα προνόμια του «μόνιμου άρχοντα του κόσμου, του διαρκούς Αντιχρίστου», σύμφωνα με τον άγιο των γραμμάτων μας Αλ. Παπαδιαμάντη, δηλαδή της τότε Πλουτοκρατίας που είχε αναδειχθεί μέσα από το αστικό κεφαλαιοκρατικό σύστημα.
Σε παρόμοιο πνεύμα και με οξεία γλώσσα, ο Μέγας Βασίλειος θα γράψει σε λόγο του «Περί ελεημοσύνης» για τα κερδιζόμενα χρήματα και δη αυτά που προσφέρονται στην Εκκλησία «να μην είναι προϊόν καταδυναστεύσεως του πτωχού, εκβιασμού του ασθενεστέρου, του υφισταμένου του, χρησιμοποιώντας τη δύναμή του αντί της δικαιοσύνης. Διότι προστάζουμε να φυλάττετε την ισότητα και τη δικαιοσύνη κι απέναντι στους δούλους (εργάτες). Διότι να μην εκβιάζεις ό,τι ελέγχεις° ούτε να πλεονεκτείς έναντι όποιου υπερισχύεις° αλλά δείξε τη δικαιοσύνη σου σ’ όσους βρίσκονται υπό την εξουσία σου. (…)Αν παίρνεις από τους φτωχούς, για να τα δώσεις στους φτωχούς, καλύτερα ούτε να δίνεις ούτε να παίρνεις.(..)Εκείνον να ελεήσεις, που αδικείς° τη φιλανθρωπία σ’ αυτόν να δείξεις° σ’αυτόν να πληρώσεις και να χαρίσεις αγάπη μαζί με δικαιοσύνη».
Ο μετριοπαθής κριτικός του κεφαλαιοκρατικού συστήματος οικονομολόγος Κέυνς είχε γράψει το 1930 («Οικονομικές προοπτικές για τα εγγόνια μας») ότι προβλέπει επιστημονικά στις αρχές του 21ου αιώνα και ως το 2030 οι ώρες εργασίας να μειωθούν ριζικά (περίπου στις 15/εβδομάδα) και να έχουμε μία «οικονομία του ελεύθερου χρόνου». Δε λογάριασε όμως ίσως ο Κέυνς τόσο όσο έπρεπε την ακόρεστη ανθρώπινη πλεονεξία, κακία και αδιαφορία. Αυτή η πλεονεξία που στις μέρες μας έχει φτάσει σε τέτοια κοσμοιστορικά ύψη ώστε το αφεντικό των Μακ Ντόναλντς να αρνείται ένα ωρομίσθιο περισσότερο δίκαιο στους υπαλλήλους του επικαλούμενος το επιχείρημα ότι θα υπάρξει αύξηση τιμών, ενώ ο ίδιος τριπλασίασε πρόσφατα τον μισθό του στα 14 εκατομμύρια δολάρια το μήνα, χωρίς να «μετακυλίσει» ούτε σεντ στους πελάτες του.
Σύμφωνα με τον άγιο Νικόλαο Βελιμίροβιτς (στο βιβλίο «Αργά βαδίζει ο Χριστός»), «Ο καλύτερος φίλος των φτωχών και των καταπιεσμένων σ’ αυτό τον κόσμο είναι η πίστη. Εάν οι φτωχοί και οι καταπιεσμένοι σ’ αυτό τον κόσμο θέλουν να κάνουν έναν επιτυχημένο αγώνα εναντίον των καταπιεστών τους, πρέπει να τον κάνουν στο όνομα του Θεού και της δικαιοσύνης του Θεού. Ένα πράγμα είναι μεγάλο και μεγαλειώδες, όταν ο Θεός είναι η βάση του».
Με αυτές τις σκέψεις, ευχόμαστε ο Τριαδικός Θεός να ευοδώνει τους δίκαιους αγώνες των εργατών για δίκαιη και ανάλογη με την προσφορά και τις ανάγκες τους αμοιβή, στην τάξη των οποίων ανήκε και ο Ιησούς Χριστός από τα 18 ως τα 30 του έτη, δουλεύοντας ως ξυλουργός και έτσι βιοποριζόμενος.
Στην Ορθόδοξη Παράδοση, η ανθρώπινη εργασία θα μπορούσαμε να
ισχυριστούμε πως είναι περίπου η μόνη πραγματικά θεμιτή πηγή εισοδήματος. Χαρακτηριστικά ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός στην νεότερη εποχή φέρεται να διδάσκει τον απλό λαό: «Όταν δεις κάποιον να πλουτίζει με αδικίες και να ευημερεί, να στενάξεις, να δακρύσεις. Διότι ο πλούτος αυτός προσθέτει σ' αυτόν τιμωρία...». Κι επίσης: «Εδώ πώς πηγαίνετε, χριστιανοί μου; Όλοι με τον κόπον σας ζήτε, ή με αδικίας; Αν είστε χριστιανοί, με τον κόπον σας να ζήτε, εκείνο το ευλογεί ο Θεός, το δε άδικον το καταράται». Η αδικία έγκειται στην κακή κατανομή του εισοδήματος, στην αποστέρηση του δίκαιου μισθού που υφίσταται ο εργάτης από το άδικο αφεντικό, μέσω των εξαρτημένων σχέσεων εργασίας ή μέσω του τοκισμού/τοκογλυφίας.
Είναι ενδεικτική επίσης η αντιμετώπιση του ζητήματος της αντιμετώπισης των αδικιών στην Καινή Διαθήκη, όπως καταγράφεται στις Πράξεις των Αποστόλων και μνημονεύθηκε την προπερασμένη Κυριακή στην Εκκλησία. Όταν οι ελληνιστές Χριστιανοί «γόγγυσαν» για την «παραθεώρηση των χηρών τους εν τη διακονία», αμέσως οι Απόστολοι πρότειναν να υπάρξει ψηφοφορία όλου του εκκλησιάσματος, ανδρών και γυναικών όπως τονίζουν οι Πατέρες, και συνακόλουθη εκλογή των Επτά Διακόνων, τους οποίους «κατέστησαν επί τη χρεία ταύτη». Αντίθετα, οι διαδηλώσεις στο Σικάγο κατέληξαν σε βία εκ μέρους των τότε κρατούντων, που προστάτευαν τα προνόμια του «μόνιμου άρχοντα του κόσμου, του διαρκούς Αντιχρίστου», σύμφωνα με τον άγιο των γραμμάτων μας Αλ. Παπαδιαμάντη, δηλαδή της τότε Πλουτοκρατίας που είχε αναδειχθεί μέσα από το αστικό κεφαλαιοκρατικό σύστημα.
Σε παρόμοιο πνεύμα και με οξεία γλώσσα, ο Μέγας Βασίλειος θα γράψει σε λόγο του «Περί ελεημοσύνης» για τα κερδιζόμενα χρήματα και δη αυτά που προσφέρονται στην Εκκλησία «να μην είναι προϊόν καταδυναστεύσεως του πτωχού, εκβιασμού του ασθενεστέρου, του υφισταμένου του, χρησιμοποιώντας τη δύναμή του αντί της δικαιοσύνης. Διότι προστάζουμε να φυλάττετε την ισότητα και τη δικαιοσύνη κι απέναντι στους δούλους (εργάτες). Διότι να μην εκβιάζεις ό,τι ελέγχεις° ούτε να πλεονεκτείς έναντι όποιου υπερισχύεις° αλλά δείξε τη δικαιοσύνη σου σ’ όσους βρίσκονται υπό την εξουσία σου. (…)Αν παίρνεις από τους φτωχούς, για να τα δώσεις στους φτωχούς, καλύτερα ούτε να δίνεις ούτε να παίρνεις.(..)Εκείνον να ελεήσεις, που αδικείς° τη φιλανθρωπία σ’ αυτόν να δείξεις° σ’αυτόν να πληρώσεις και να χαρίσεις αγάπη μαζί με δικαιοσύνη».
Ο μετριοπαθής κριτικός του κεφαλαιοκρατικού συστήματος οικονομολόγος Κέυνς είχε γράψει το 1930 («Οικονομικές προοπτικές για τα εγγόνια μας») ότι προβλέπει επιστημονικά στις αρχές του 21ου αιώνα και ως το 2030 οι ώρες εργασίας να μειωθούν ριζικά (περίπου στις 15/εβδομάδα) και να έχουμε μία «οικονομία του ελεύθερου χρόνου». Δε λογάριασε όμως ίσως ο Κέυνς τόσο όσο έπρεπε την ακόρεστη ανθρώπινη πλεονεξία, κακία και αδιαφορία. Αυτή η πλεονεξία που στις μέρες μας έχει φτάσει σε τέτοια κοσμοιστορικά ύψη ώστε το αφεντικό των Μακ Ντόναλντς να αρνείται ένα ωρομίσθιο περισσότερο δίκαιο στους υπαλλήλους του επικαλούμενος το επιχείρημα ότι θα υπάρξει αύξηση τιμών, ενώ ο ίδιος τριπλασίασε πρόσφατα τον μισθό του στα 14 εκατομμύρια δολάρια το μήνα, χωρίς να «μετακυλίσει» ούτε σεντ στους πελάτες του.
Σύμφωνα με τον άγιο Νικόλαο Βελιμίροβιτς (στο βιβλίο «Αργά βαδίζει ο Χριστός»), «Ο καλύτερος φίλος των φτωχών και των καταπιεσμένων σ’ αυτό τον κόσμο είναι η πίστη. Εάν οι φτωχοί και οι καταπιεσμένοι σ’ αυτό τον κόσμο θέλουν να κάνουν έναν επιτυχημένο αγώνα εναντίον των καταπιεστών τους, πρέπει να τον κάνουν στο όνομα του Θεού και της δικαιοσύνης του Θεού. Ένα πράγμα είναι μεγάλο και μεγαλειώδες, όταν ο Θεός είναι η βάση του».
Με αυτές τις σκέψεις, ευχόμαστε ο Τριαδικός Θεός να ευοδώνει τους δίκαιους αγώνες των εργατών για δίκαιη και ανάλογη με την προσφορά και τις ανάγκες τους αμοιβή, στην τάξη των οποίων ανήκε και ο Ιησούς Χριστός από τα 18 ως τα 30 του έτη, δουλεύοντας ως ξυλουργός και έτσι βιοποριζόμενος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου