Του Κώστα Γιαννιώτη
Είχα κάποιους μήνες να δω τον παλιό μου γνωστό, τον Αντώνη, όταν προχθές τον συνάντησα τυχαία στο δρόμο. Κλασικό δείγμα «αριστερού» και πιστός θιασώτης του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα.
Την τελευταία φορά που τον είδα ήταν λίγο πριν τις τελευταίες εκλογές. Τότε που κανένα δωμάτιο δεν ήταν ικανό να χωρέσει το μπόι του Αντώνη και κανένα επιχείρημα δεν ήταν ικανό να του διαταράξει τη σιγουριά και τη γαλήνη που του προσέφεραν οι μαγικές λέξεις… «Τσίπρας», «ΣΥΡΙΖΑ»!
Τώρα μου φάνηκε σαν να είχε κοντύνει, ενώ απέφευγε να σε κοιτάξει στα μάτια. Δεν ξέρω αν ντρεπόταν ή αν φοβόταν ότι μες στη ματιά του θα έβλεπε κάποιος την απελπισία και την ταπείνωση. Πάντως μιλούσε ακόμα, αλλά αυτό μόνο παρήγορο δεν μπορούσες να το πεις. Γιατί δυο τρεις φορές που άνοιξε το στόμα του ήταν για να ψελλίσει «Δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς (!) Δεν υπήρχε διέξοδος
(!), δυστυχώς… Μας πίεσαν αφόρητα και υπήρχε κι ο κίνδυνος του grexit». Κι έφυγε με χαμηλωμένο το κεφάλι, κουβαλώντας μαζί του όχι μόνο τη μιζέρια του παραιτημένου, αλλά και τη δυστυχία του απολογητή! Αυτό το… «μας πίεσαν» κι αυτό το… «υπήρχε κι ο κίνδυνος του grexit» χτύπησαν σαν καμπάνες στ’ αυτιά μου. Απόρησα που δεν συμπλήρωσε το αγαπημένο του Τσίπρα… «ευτυχώς σώσαμε την ευρωπαϊκή οικογένεια από διάλυση».
Κάτι τέτοιες στιγμές είναι που νιώθω το μίσος, εναντίον αυτών των πολιτικών αλητών, να φουντώνει μέσα μου. Γιατί το κακό που έκαναν -και εξακολουθούν να κάνουν- σ’ αυτόν τον τόπο είναι πολύπλευρο και οδυνηρό!
Δε φτάνει ότι οδηγούν σε εξαθλίωση έναν ολόκληρο λαό! Δε φτάνει ότι παρέδωσαν τη γη, το νερό, τον ήλιο και τη θάλασσα στους κατακτητές!
Δε φτάνει ότι παρέδωσαν κάθε κρατική δομή στα χέρια των ξένων δυνάμεων! Δε φτάνει ότι βρώμισαν το όνομα της Αριστεράς και έσπειραν την απογοήτευση!
Δε φτάνει ότι ξέπλυναν από τις προδοτικές τους ευθύνες τούς προηγούμενους πολιτικούς παλιάτσους, που σήμερα κόπτονται -τάχα – για τα δεινά του λαού και κάνουν διαδηλώσεις κατσαρόλας!
Δε φτάνει ότι τολμούν να χαμογελούν ξεδιάντροπα στο πλευρό του Γερμανού πρέσβη, στο χώρο του Διστόμου, εκεί που κάθε σύννεφο στάζει ακόμα αίμα αθώων, θυμάτων της θηριωδίας των κτηνών ναζί!
Προχώρησαν ακόμα παραπέρα. Δημιούργησαν… σχολή ραγιάδων! Ανθρώπων που στο όνομα της… «αριστεράς» έχουν αποδεχτεί, σαν ιερό δόγμα, την κάθε δικαιολογία του κάθε Τσίπρα για την προδοτική του πολιτική.
Κι αφού όλος αυτός ο πολιτικός συρφετός έχει ονομάσει εθνικό συμφέρον την παράδοση της χώρας σε ξένες δυνάμεις -στο όνομα της δικής του ευμάρειας, με τους παχυλούς μισθούς, τα προνόμια και τις αρπαχτές- κατάφερε να προσηλυτίσει μια μεγάλη μάζα των οπαδών του και να τους ιδρυματοποιήσει σε τέτοιο βαθμό ώστε όχι μόνο να αποδεχθούν τις δικαιολογίες του πολιτικού συρφετού αλλά να τις οικιοποιηθεί και να μετατραπεί σε διακινητή αυτών των δικαιολογιών του τύπου «δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά»…
Να ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα που βρίσκονται εν εξελίξει.
Δεν απογοήτευσαν μόνο. Μετέτρεψαν ανθρώπους, εξουθενωμένους από την δωσιλογική πολιτική τους, σε απολογητές τους. Μετατρέπουν -μεθοδευμένα- απογοητευμένους «αριστερούς» σε συνειδητούς ραγιάδες!
Έσσεται ήμαρ!
https://seisaxthia.wordpress.com/2017/03/06/%cf%83%cf%87%ce%bf%ce%bb%ce%ae-%cf%81%ce%b1%ce%b3%ce%b9%ce%ac%ce%b4%cf%89%ce%bd/
Είχα κάποιους μήνες να δω τον παλιό μου γνωστό, τον Αντώνη, όταν προχθές τον συνάντησα τυχαία στο δρόμο. Κλασικό δείγμα «αριστερού» και πιστός θιασώτης του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα.
Την τελευταία φορά που τον είδα ήταν λίγο πριν τις τελευταίες εκλογές. Τότε που κανένα δωμάτιο δεν ήταν ικανό να χωρέσει το μπόι του Αντώνη και κανένα επιχείρημα δεν ήταν ικανό να του διαταράξει τη σιγουριά και τη γαλήνη που του προσέφεραν οι μαγικές λέξεις… «Τσίπρας», «ΣΥΡΙΖΑ»!
Τώρα μου φάνηκε σαν να είχε κοντύνει, ενώ απέφευγε να σε κοιτάξει στα μάτια. Δεν ξέρω αν ντρεπόταν ή αν φοβόταν ότι μες στη ματιά του θα έβλεπε κάποιος την απελπισία και την ταπείνωση. Πάντως μιλούσε ακόμα, αλλά αυτό μόνο παρήγορο δεν μπορούσες να το πεις. Γιατί δυο τρεις φορές που άνοιξε το στόμα του ήταν για να ψελλίσει «Δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς (!) Δεν υπήρχε διέξοδος
(!), δυστυχώς… Μας πίεσαν αφόρητα και υπήρχε κι ο κίνδυνος του grexit». Κι έφυγε με χαμηλωμένο το κεφάλι, κουβαλώντας μαζί του όχι μόνο τη μιζέρια του παραιτημένου, αλλά και τη δυστυχία του απολογητή! Αυτό το… «μας πίεσαν» κι αυτό το… «υπήρχε κι ο κίνδυνος του grexit» χτύπησαν σαν καμπάνες στ’ αυτιά μου. Απόρησα που δεν συμπλήρωσε το αγαπημένο του Τσίπρα… «ευτυχώς σώσαμε την ευρωπαϊκή οικογένεια από διάλυση».
Κάτι τέτοιες στιγμές είναι που νιώθω το μίσος, εναντίον αυτών των πολιτικών αλητών, να φουντώνει μέσα μου. Γιατί το κακό που έκαναν -και εξακολουθούν να κάνουν- σ’ αυτόν τον τόπο είναι πολύπλευρο και οδυνηρό!
Δε φτάνει ότι οδηγούν σε εξαθλίωση έναν ολόκληρο λαό! Δε φτάνει ότι παρέδωσαν τη γη, το νερό, τον ήλιο και τη θάλασσα στους κατακτητές!
Δε φτάνει ότι παρέδωσαν κάθε κρατική δομή στα χέρια των ξένων δυνάμεων! Δε φτάνει ότι βρώμισαν το όνομα της Αριστεράς και έσπειραν την απογοήτευση!
Δε φτάνει ότι ξέπλυναν από τις προδοτικές τους ευθύνες τούς προηγούμενους πολιτικούς παλιάτσους, που σήμερα κόπτονται -τάχα – για τα δεινά του λαού και κάνουν διαδηλώσεις κατσαρόλας!
Δε φτάνει ότι τολμούν να χαμογελούν ξεδιάντροπα στο πλευρό του Γερμανού πρέσβη, στο χώρο του Διστόμου, εκεί που κάθε σύννεφο στάζει ακόμα αίμα αθώων, θυμάτων της θηριωδίας των κτηνών ναζί!
Προχώρησαν ακόμα παραπέρα. Δημιούργησαν… σχολή ραγιάδων! Ανθρώπων που στο όνομα της… «αριστεράς» έχουν αποδεχτεί, σαν ιερό δόγμα, την κάθε δικαιολογία του κάθε Τσίπρα για την προδοτική του πολιτική.
Κι αφού όλος αυτός ο πολιτικός συρφετός έχει ονομάσει εθνικό συμφέρον την παράδοση της χώρας σε ξένες δυνάμεις -στο όνομα της δικής του ευμάρειας, με τους παχυλούς μισθούς, τα προνόμια και τις αρπαχτές- κατάφερε να προσηλυτίσει μια μεγάλη μάζα των οπαδών του και να τους ιδρυματοποιήσει σε τέτοιο βαθμό ώστε όχι μόνο να αποδεχθούν τις δικαιολογίες του πολιτικού συρφετού αλλά να τις οικιοποιηθεί και να μετατραπεί σε διακινητή αυτών των δικαιολογιών του τύπου «δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά»…
Να ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα που βρίσκονται εν εξελίξει.
Δεν απογοήτευσαν μόνο. Μετέτρεψαν ανθρώπους, εξουθενωμένους από την δωσιλογική πολιτική τους, σε απολογητές τους. Μετατρέπουν -μεθοδευμένα- απογοητευμένους «αριστερούς» σε συνειδητούς ραγιάδες!
Έσσεται ήμαρ!
https://seisaxthia.wordpress.com/2017/03/06/%cf%83%cf%87%ce%bf%ce%bb%ce%ae-%cf%81%ce%b1%ce%b3%ce%b9%ce%ac%ce%b4%cf%89%ce%bd/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου