Από τους ενωτικούς και ανθενωτικούς στους υπερ-υποτακτικούς

Απόστολος Αποστόλου

Έχουμε ξεπεράσει κάθε ιστορική αδυναμία του παρελθόντος μας, έχουμε εκβαρβαρωθεί τόσο, που ακόμη και την όποια δυσσύνοπτη αίσθηση του εθνικού ιστορικού μας τραύματος την προσπεράσαμε με τρομερή ευκολία.

Ξεπεράσαμε τους ενωτικούς του Βυζαντίου, οι οποίοι προσχώρησαν σε υποχωρήσεις απέναντι στις απαιτήσεις της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και αυτό γιατί τα συμφέροντά τους ήταν στενά συνδεδεμένα και τα οικονομικά και τα πολιτικά με τον δυτικό κόσμο και κυρίως με τις φραγκοκρατούμενες περιοχές της ελληνικής χερσονήσου.

Ξεπεράσαμε και τους ενωτικούς, δηλαδή τους αριστοκράτες της γης και του πλούτου, που εθίγοντο από τη φιλοδυτική πολιτική των Παλαιολόγων και είχαν σαφώς προσχωρήσει στην προοπτική μιας συμφωνίας με τους Τούρκους.

Κάποτε ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης είχε πει: «Ή θα γίνουμε ένα βιλαέτι της Τουρκίας ή θα γίνουμε ένα λάντερ της Γερμανίας».
Γίναμε και τα δύο.
Το βυζαντινό λεχθέν «Κρειττότερον εστίν ειδέναι εν μέση Κων/πόλει φακιόλιον βασιλεύον Τούρκου ή καλύπτραν λατινικήν» έγινε σήμερα και καλύπτραν γερμανική και φακιόλιον τουρκικό. Και βιλαέτι και λάντερ για τον εκτάδην ελληνικό λαό της υποταγής.

Και βέβαια δεν έγινε η χώρα γερμανοτουρκικό προτεκτοράτο επειδή υπήρχε μια αποτυχημένη εθνική στρατηγική, ή επίσης επειδή στη γέφυρα η βάρδια κοιμάται, αλλά γιατί υπάρχει μια εργολαβική πολιτική διαχείριση που απαξιώνει κάθε εθνικό και πατριωτικό συμβολισμό και κατακερματίζει κάθε έγγλυφη σφραγίδα της ιστορικότητας.
Από την Ντόρα Μητσοτάκη στον Νίκο Φίλη και από το ΕΛΙΑΜΕΠ στους μυστικοσύμβουλους του Σημίτη, όλοι διακατέχονται από μια αντίληψη ότι υπάρχει ένας ριπτασμένος λαός με κληροδοτημένο ενοχικό πλέγμα ότι κατείχε περισσότερα από κάθε ευρωπαίο και είναι καιρός να απολέσει τις κτήσεις του.
Έτσι οι διαχειριστές της ατυχίας μας, οι οποίοι και σαφώς βρισκόμενοι καταμεσίς του μεσαίωνα, επιθυμούν να μας πείσουν με κάθε τρόπο, πως ένα Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης με προσυμφωνητικό είναι αναγκαίο όσο ποτέ άλλοτε και αυτό γιατί εκφράζει τις απαιτήσεις ενός ανεπτυγμένου ανύσματος του νεοταξικού διαμελισμού που επιβάλλεται στη σύγχρονη εποχή μας.
Αλλιώς τι θέλουμε; Πόλεμο! Θα μας πουν οι άσοφοι εμπειρογνώμονες του ΕΛΙΑΜΕΠ με τον ελεφαντισμό τους.
Εξάλλου η ιδεοτυπική ανάλυση τους συμπλέει με την ορμή του σουλτάνου Ερντογάν που θέλει να βαφτιστεί μέγιστος του Κεμάλ και ισάξιος του Μωάμεθ του Β’.
Αλλά πολύπλοκα πολιτικά συγγενολόγια, και πολιτικοί της διεθνοποιημένης υποταγής με τις μαυλιστικές σας ιδεοληψίες, είστε τραγικά ξεπερασμένοι. Και αυτό γιατί δεν έχετε καταλάβει ότι πάντα στους λαούς όσο και αν παρασιτοποιηθούν κάτω από το μαστίγιο του αφανισμού τους παραμένει κάτι αμεταχάραγο στη ψυχή τους ως ηθικό ανάστημα.
Οι μάζες δεν είναι λεία του δεσποτισμού σας, άπνοα ανθρωπάρια, δεν είναι ιοντισμένα άτομα της εργολαβικής ιδιοτελούς ρητορείας σας, γι’ αυτό μάθετε ότι τα ιστορικά ενδογενή βιώματα δεν ακυρώνονται, δεν έχουν εξατμιστεί τα δημιουργικά μαγέματα της ιστορικής συλλογικής ψυχής και ως εκ τούτου ο άκαρπος και ύποπτος καλπασμός σας για δήθεν συμφωνία με τη Τουρκία θα βρει μπροστά του τη «μήνιν» του ελληνικού λαού.
Αυτό εξάλλου παθαίνουν όσοι περιδιαβάζουν τις επιφάνειες της ιστορικής πορείας, όσοι εκτρίβονται στο θάλπος του υποτακτισμού θα δέχονται τη λυσσαλέα «μήνιν» . Ας το καταλάβουν επιτέλους οι σαρμάτες και οι αλανοί της πολιτικής μας κατρακύλας ότι δεν πας στο μέλλον και δεν είσαι καν μέλλον όταν εκχωρείς.

Απόστολος Αποστόλου. 

Δρ. Φιλοσοφίας

www.olympia.gr