Το πρόβλημα με τα εμβόλια και τα νέα μέτρα στην Αττική δείχνουν ότι μπροστά μας έχουμε ακόμη μακρύ και επικίνδυνο δρόμο. Το δεδομένα αλλάζουν από ώρα σε ώρα, τα κρούσματα αυξάνονται, τα εμβόλια καθυστερούν με ευθύνη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που για μία ακόμη φορά αποδείχθηκε κατώτερη των περιστάσεων.
Βαριές οι ευθύνες της κυβέρνησης και δύσκολο το έργο της, που κάθε ώρα είναι υποχρεωμένη να ισορροπεί ανάμεσα στην υγεία και την οικονομία. Από τη μια πιέζεται για επιστροφή στην κοινωνική και οικονομική κανονικότητα και από την άλλη μετράει κρούσματα, διασωληνωμένους και κόκκινες περιοχές.Υπό αυτές τις συνθήκες θα πίστευε κανείς πως η αντιπολίτευση έχει εύκολη δουλειά να κάνει. Η διαχείριση μιας τόσο δύσκολης κατάστασης μπορεί να οδηγήσει σε λάθη και παραλείψεις, βούτυρο στο ψωμί του ΣΥΡΙΖΑ. Για μια ακόμη φορά όμως, η κυβέρνηση απέδειξε ότι μιλάει τελευταία και μιλάει καλύτερα με αποδείξεις. Δέχεται κριτική για έλλειψη αποφασιστικότητας στην εφαρμογή των μέτρων, πισωγυρίσματα, λάθος επιλογές, απουσία προγραμματισμού, που διευκολύνουν την επέκταση της πανδημίας. Κάθε Πέμπτη, όμως, έρχονται οι επίσημοι ευρωπαϊκοί χάρτες με τον αριθμό των κρουσμάτων για όλες τις χώρες, με την Ελλάδα να είναι στην καλύτερη θέση, «βαμμένη» με κίτρινο χρώμα και μοναδικές πινελιές πράσινου στην Ηπειρο και τα νησιά. Φυσικά κάθε νέο κρούσμα κορωνοϊού είναι μια οδυνηρή εμπειρία και κάθε ανθρώπινη απώλεια μια τραγωδία. Ωστόσο η επιτυχία ή αποτυχία κάθε προσπάθειας κρίνεται από τα συγκριτικά στοιχεία και εκεί η χώρα μας υπερτερεί. Αν το Ηνωμένο Βασίλειο που βρίσκεται πολύ μπροστά στους εμβολιασμούς, η Γερμανία που είχε το πιο ολοκληρωμένο υγειονομικό σύστημα ή η Πορτογαλία που έχει τον ίδιο, περίπου, πληθυσμό με εμάς είναι σε πολύ χειρότερη κατάσταση, μπορούμε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι η ελληνική κυβέρνηση κάνει τουλάχιστον μια σοβαρή προσπάθεια.
Στην επόμενη φάση η αντιπολίτευση αφήνει τον τομέα της υγείας για να κινηθεί, υποτίθεται, περισσότερο αποτελεσματικά στον χώρο της οικονομίας. Ποιος μπορεί να είναι χαρούμενος με τη σημερινή κατάσταση; Το εμπόριο έχει καταρρεύσει, οι επιχειρήσεις μήνες τώρα είναι κλειστές και περιμένουν τα ψίχουλα του Δημοσίου, οι εργαζόμενοι πάνε από αναστολή σε αναστολή, η οικονομία βυθίζεται και το ταμείο ανάκαμψης θα χτενίζεται για αρκετούς μήνες ακόμη. Κι όμως, υπό αυτές τις συνθήκες η Ελλάδα πέτυχε να δανειστεί για δέκα χρόνια με το χαμηλότερο επιτόκιο που είχε πετύχει έως τώρα και μάλιστα μέσα σε συνθήκες διεθνούς οικονομικής κρίσης και πανδημίας ταυτόχρονα. Και οι δανειστές δεν ήταν οι ελληνικές τράπεζες, ούτε τα «κοράκια» των αγορών, αλλά κανονικοί επενδυτές που πιστεύουν ότι δανείζουν μια αξιόπιστη χώρα με προοπτικές. Πάλι δανεικά; Ναι, πάλι, γιατί άλλος δρόμος αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει.
Ζήτημα τρίτον που εγείρει η αντιπολίτευση, αφορά τις περιορισμένες, κατά τη γνώμη μου, μεταρρυθμίσεις που επιχειρεί η κυβέρνηση. Τελευταίο παράδειγμα οι αλλαγές στα πανεπιστήμια και η φρούρηση από την ΕΛ.ΑΣ. Ολόκληρη διαδήλωση οργανώθηκε κόντρα στις απαγορεύσεις εξαιτίας της πανδημίας, για να καταγγείλουν την κυβέρνηση. Κι όμως, τρεις δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι η κυβέρνηση κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Η συντριπτική πλειοψηφία της κοινής γνώμης και ένα σημαντικό μέρος ακόμη και εκείνων που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2019 κρίνουν θετικά τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης. Και για όσους επιμένουν να μην καταλαβαίνουν, όλοι οι αριθμοί, από την πρόθεση ψήφου μέχρι τα λεγόμενα ποιοτικά στοιχεία, δείχνουν την κυβέρνηση Μητσοτάκη να κινείται με σταθερότητα, σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ που έχει εμφανές πρόβλημα να πείσει την κοινή γνώμη ότι άλλαξε και ότι μπορεί να επιστρέψει καλύτερος από πριν. Για μία ακόμη φορά αποδεικνύεται ότι το πρόβλημα του Μητσοτάκη δεν είναι η αντιπολίτευση αλλά τα προβλήματα και δεν επιτρέπονται ούτε λάθη, ούτε χαλάρωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου