Οργουελιανή Παιδεία

Το «δικαίωμα» στο σώμα και την ταυτότητα για να καταργηθούν το Σώμα και η Ταυτότητα

Του Δημήτρη Ναπ. Γιαννάτου από την Ρήξη φ. 130 

Με υπογραφή του υπουργού Παιδείας Κων. Γαβρόγλου, κοινοποιήθηκε στα γυμνάσια της χώρας απόφαση για υλοποίηση θεματικής εβδομάδας, με τίτλο Σώμα και Ταυτότητα, ως μέρος ενός ευρύτερου προγράμματος που εντάσσει διαφορετικά θέματα, στο πλαίσιο της σύνδεσης της Εκπαίδευσης με την Αειφόρο Ανάπτυξη.
Η φετινή θεματική ενότητα εστιάζει σε τρεις βασικούς άξονες: α) διατροφή και ποιότητα ζωής β) πρόληψη του εθισμού και των εξαρτήσεων και …γ) έμφυλες ταυτότητες. Η πρόληψη των εξαρτήσεων αποτελεί ένα καθιερωμένο θέμα συζήτησης στα σχολεία, καθώς συμβάλλει στη ενδυνάμωση και την ωριμότητα των παιδιών μέσω της αναζήτησης μιας ζωής με νόημα και ποιότητα. Η υγιεινή διατροφή, θα έλεγε κανείς, έχει νόημα σε μια χώρα που μέχρι την κρίση είχε υψηλά ποσοστά νεανικής παχυσαρκίας, αλλά αναμένουμε ανυπόμονα την παρουσίαση του θέματος, από τη στιγμή που μια ακόμα μνημονιακή κυβέρνηση συμβάλει στον υποσιτισμό παιδιών σε σχολεία και στη φτωχοποίηση

της ποιοτικής διατροφής μεγάλου ποσοστού του πληθυσμού της χώρας, λόγω μείωσης του οικογενειακού εισοδήματος.
Το ζουμί της υπόθεσης βρίσκεται στο τρίτο θέμα, που ενώ συνδέεται με τον αρχικό τίτλο της θεματικής, θα έλεγε κανείς ότι μοιάζει παράταιρο σε σχέση με τα προηγούμενα. Κάποιος θα μπορούσε να αναρωτηθεί: Πώς συνδέονται εκπαίδευση, αειφόρος ανάπτυξη και έμφυλες ταυτότητες; Το σίγουρο είναι πως η κυβέρνηση με, την ενότητα αυτή, θα συμβάλει σίγουρα σε …εμφύλιες ταξινομήσεις, ανάμεσα σε «προοδευτικούς» και «συντηρητικούς» δασκάλους και γονείς, σε «διαφωτιστικά» και «σκοταδιστικά» σχολεία, σε «απελευθερωμένους» και «σεξιστές», καθώς ήδη το τρίτο θέμα προκαλεί τουλάχιστον αμηχανία σε πολλές σχολικές κοινότητες. Αποτελεί, περισσότερο, μια τροχιοδεικτική βολή, ανιχνεύοντας το έδαφος για μελλοντικές θεματικές του καπιταλιστικού «φιλελεύθερου» σχολείου, βασιζόμενου στη νέα θρησκοληψία του δικαιωματικού λόγου.
Το ζήτημα δεν είναι παράταιρο και η κυβέρνηση σπεύδει να υλοποιήσει συμπεράσματα της ΟΥΝΕΣΚΟ, που συνδέουν την εκπαίδευση με την αειφόρο ανάπτυξη. Στο Παγκόσμιο Πρόγραμμα Δράσης (UNESCO General Conference 37/ 2013) αναφέρεται ότι: «Η Αειφόρος Ανάπτυξη δεν μπορεί να επιτευχθεί μόνο με πολιτικές συμφωνίες, οικονομικά κίνητρα ή τεχνολογικές λύσεις. Απαιτεί αλλαγές στον τρόπο που σκεπτόμαστε και δρούμε. Η εκπαίδευση παίζει καίριο ρόλο στην επέλευση αυτής της αλλαγής». Ουδείς, άνθρωπος θα διαφωνούσε με αξίες που προτείνει ο Ο.Η.Ε. Η αλληλεγγύη, η ολιγάρκεια, η ακεραιότητα, η δικαιοσύνη, η ανεκτικότητα, η δημοκρατία, ο σεβασμός στη διαφορετικότητα, η ποικιλία έναντι της μονοθεματικότητας, η απομεγέθυνση, θα προσθέταμε εμείς, είναι αξίες που ορίζουν τον πολιτισμό του ανθρώπου. Βέβαια, τα μέσα δεν αγιάζουν απαραίτητα τον σκοπό, ο οποίος επηρεάζεται από τη στόχευση και το πλαίσιο εντός του οποίου διαμορφώνονται. Κι εδώ το πλαίσιο είναι η κυριαρχία του …«καπιταλιστικού» ανθρώπου και ο αντεστραμμένος καθρέπτης του ατομικισμού, του μονοδιάστατου ατόμου χωρίς ουσία, σε περιτύλιγμα «δικαιωμάτων» και «ευαισθησίας».
Το περιεχόμενο του Υπουργείου, για της έμφυλες ταυτότητες, ορίζει τις παρακάτω θεματικές: Για μαθητές: Σωματικές αλλαγές στην εφηβεία. Βιολογικό και κοινωνικό φύλο. Αποδομώντας τα έμφυλα στερεότυπα. Ανθρώπινα δικαιώματα και δικαιώματα των γυναικών. Για δασκάλους: Φύλο, σεξουαλικός προσανατολισμός και ανθρώπινα δικαιώματα. Έμφυλα δικαιώματα και διακρίσεις με βάση το φύλο στην οικογένεια, στην εργασία και την κοινωνία. Έμφυλη βία, οικογενειακή βία και βία κατά των γυναικών. Ομοφοβία και τρανσοφοβία στο σχολείο. Άλλος ένας εντυπωσιασμός του υπουργείου, μέσα από πιασάρικα θέματα για αριστερίστικα νεοφιλελεύθερα ακροατήρια, ως φερετζές εναπομείναντος «προοδευτισμού». Προοδευτισμός, από την άλλη, με υποχρεωτική οδηγία και παρακολούθηση, την ώρα που έχουν μειωθεί ώρες βασικών μαθημάτων. Επιπλέον, μέσω «θνικών φορέων και υπηρεσιών του υπουργείου Παιδείας, του υπουργείου Υγείας και του υπουργείου Εσωτερικών, καθώς και μη κυβερνητικών οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στους τομείς της πρόληψης, της ισότητας των φύλων, της καταπολέμησης των διακρίσεων με βάση το φύλο, τον σεξουαλικό προσανατολισμό κ.ά., δελεάζει μεγάλο τμήμα του «ιμπεριαλιστικού» δικαιωματισμού, που συγγενεύει ιδεολογικά μαζί του και στελεχώνει πολλές ανάλογες δομές. Όπως αναφέρεται, στόχος δεν είναι μόνο η απόκτηση πληροφοριών ή γνώσεων, αλλά και η αλλαγή αντιλήψεων και συμπεριφορών. Στην ασαφή και εύπλαστη περίοδο της εφηβείας, η αλλαγή αντιλήψεων και συμπεριφορών υπονοείται ως βασικός στόχος.
Γιατί είναι άλλο ο απαράβατος σεβασμός στον συνάνθρωπο και άλλο η «αποδόμηση των έμφυλων στερεοτύπων», καθώς στη Νέα Γλώσσα του ολοκληρωτικού καπιταλισμού οδηγεί στην κατάργηση των φύλων και διαμορφώνει το άφυλο ιδεώδες ως προϋπόθεση «απόλυτης ελευθερίας». Ήδη, εμφανίζεται σε χώρες (Σουηδία, Η.Π.Α), το ουδέτερο φύλο (neutral gender), η ουδέτερη ανατροφή (neutral parenting). Το ιδεολογικό αυτό ζήτημα εντάσσεται στην προίκα της υπερνεωτερικότητας που προτάσσει αποκλειστικά τις «κοινωνικές κατασκευές» έναντι της ανθρώπινης ουσίας και φύσης, παρ’ όλο που αποδέχεται ότι ο άνθρωπος αποτελεί μέρος του φυσικού οικοσυστήματος. Φτάνει, όμως, στην κατάργηση της φύσης και στη στέρηση του ανθρώπου από τα οντολογικά χαρακτηριστικά του, δηλαδή στην αποανθρωποποίηση, ως προϋπόθεση ελευθερίας και επιβίωσης! Αποτελεί το πολιτισμικό ανάλογο της καπιταλιστικής ρητορείας για κατάργηση κάθε είδους ορίου και ταυτότητας (εθνικής, ταξικής, πολιτισμικής, κ.α), για να επιβιώσει το κυρίαρχο οικονομικό-πολιτισμικό μοντέλο. Το τραγικό είναι ότι ο αντίλογος στην Ελλάδα, σε ένα εξόχως οντολογικό και πολιτικό ζήτημα, κυριαρχείται από φασίστες, ουφολόγους, συνωμοσιολόγους, αποκρυφιστές, θρησκόληπτους και ένα σωρό επικίνδυνους γραφικούς. Είναι καιρός να εντείνουμε τον διάλογο μέσα από τη δική μας ανθρωπιά, που είναι δημοκρατική, συνθετική, αντικαπιταλιστική και οικοσυστημική.