Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2014

Συνεργασία ή συνενοχή;

Ο σημερινός πολιτικός χώρος στην Ελλάδα, έχει μετατραπεί σε μια
σκηνή άγονων και στείρων αντιπαραθέσεων, με άξονα την προσωπική προβολή αλλά και την επίτευξη στόχων και σκοπών που επιβάλλουν ξένα και εχθρικά προς την Ελλάδα συμφέροντα. Μέσα σε όλα τα προβλήματα που έχουν προκύψει από την δουλική στάση Κυβέρνησης, συμπολίτευσης, τάχα αντιπολίτευσης και λοιπών συμπαρομαρτούντων κομμάτων, που αποτελούν το σημερινό προδοτικό κοινοβούλιο της Xώρας, έρχονται να προστεθούν τα σωρηδόν νέα κόμματα που ιδρύουν οι ίδιοι και ίδιοι άνθρωποι που μέχρι χθες βρίσκονταν κάτω από κάποιον άλλο μανδύα ή πολιτικό φορέα. Κανείς, όμως, δεν έχει άλλο κίνητρο πέραν της εξυπηρετήσεως προσωπικών φιλοδοξιών και συμφερόντων!
Πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουμε όλοι καλά, πως η Ελλάδα διακρίνεται από τα υπόλοιπα κράτη γιατί ήταν, είναι, και θα είναι, μια βαθειά και αληθινά θρησκευόμενη χώρα. Από την νηπιακή ηλικία του Έθνους μας, την αρχαία Ελλάδα, έδειχνε πως η αναζήτηση του Θεού ήταν από τα βασικά χαρακτηριστικά του. Ήθελε πάντοτε τον Θεό στην καθημερινότητά του, επινόησε θεούς σύμφωνα με τα πάθη και τα προβλήματά του, αλλά πάντα ζητούσε τον Θεό σαν λυτρωτή και σωτήρα από τα ψυχικά του πάθη και τα προβλήματά του. 
Ήθελε πάντα τον Θεό όπως είναι και όπως σήμερα Τον γνωρίζουμε γιατί μας αποκαλύφθηκε. Οι πρόγονοί μας πρόσμεναν τον άγνωστο Θεό και γι' αυτό δέχτηκαν με τόση χαρά και Αυτόν και την αλήθεια του Ευαγγελίου του Σαρκωθέντος Αληθινού Θεού. Εμείς σήμερα, παρότι έχουμε τόσες χειροπιαστές αποδείξεις, παλεύουμε να αποτινάξουμε από πάνω μας την ίδια τη ψυχή μας!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου