Το πάζλ της καταστροφής της Κύπρου: Η επιβολή της χούντας στην Ελλάδα, η ΕΟΚΑ Β΄ και ο ρόλος των Αμερικανών

 

FILE PHOTO: Με διάφορες εκδηλώσεις μνήμης και τιμής ο κυπριακός λαός θα τιμήσει και σήμερα αυτούς που έπεσαν κατά το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974 για την υπεράσπιση της δημοκρατίας και της νομιμότητας. ΚΥΠΕ, ΚΑΤΙΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

15 Ιουλίου 1974: Οι εμπνευστές, οι σχεδιασμοί, οι επιστρατευμένοι και οι χρήσιμοι ηλίθιοι

Του Κώστα Βενιζέλου

Το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974 ήταν μέρος ενός ευρύτερου σχεδιασμού, που συνδεόταν με τις στρατηγικές επιδιώξεις διεθνών παικτών στην περιοχή. Ήταν και τελευταία πράξη ενός εγκλήματος σε βάρος της Κύπρου, του κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Για να «πετύχει» αυτό σχέδιο επιστρατεύθηκαν πολλοί. Από τους εμπνευστές και σχεδιαστές, τα πιόνια, που επιστρατεύθηκαν μέχρι και τους χρήσιμους ηλίθιους, που έσπευσαν να «βοηθήσουν».

Μέσα από έγγραφα και ντοκουμέντα που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, που έχουν ανακαλυφθεί από ερευνητές, έχει επιβεβαιωθεί πως στόχος ήταν η διχοτόμηση της Κύπρου. Η επιβολή της δικτατορίας στην Ελλάδα, την 21η Απριλίου 1967,  αποτέλεσε μέρος του πάζλ, έχοντας την Κύπρο στη μεγάλη εικόνα. Άλλωστε οι πρώτες κινήσεις της δικτατορίας αφορούσαν  το νησί, πέραν από την εφαρμογή διαταγμάτων καταστολής δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων.

Το θυμίαμα έχει ευλογία, έχει χάρη, έχει δύναμη εναντίον των δαιμόνων

Το θυμίαμα έχει ευλογία, έχει χάρη, έχει δύναμη εναντίον των δαιμόνων, θυμίαμα λοιπόν και θυμιατό, θυμιατήρι πως το λέτε… εκεί στο εικονοστάσι, πλάι στο καντήλι.

Δεν πρέπει να το παίρνει μόνο η γιαγιά, και η μαμά και ο πατέρας και το παιδί.

Κατά την ώρα της Προσευχής, πρωί και βράδυ και μεσημέρι όταν υπάρχει ένταση στο σπίτι. Και το σπίτι αλλάζει ατμόσφαιρα, αλλάζει χρώμα, γίνεται ευωδιαστό, σοβαρό, γαλήνιο, αγαπητό, οι ψυχές ξανά αδελφωμένες.

Ενθυμούμαι κάποιο παιδί, παιδάκι 14 χρονών ήταν, 15 ήταν, αυτή ήταν ακριβώς η ηλικία του, όταν έβλεπε τους γονείς του να τσακώνονται πήγαινε αμέσως και άναβε θυμίαμα και τους θυμιάτιζε. Θυμιάτιζε το μπαμπά και τη μαμά!

Ο συνεργάτης του Σκάι προκαλεί ξανά - Συμμετέχει σε ποδοσφαιρικό αγώνα στα Κατεχόμενα.

Στην φωτογραφία βλέπουμε τον Τούρκο παραγωγό δίπλα στον γιαλαντζί σουλτάνο Ερντογάν. Να σημειώσουμε ότι ο Ατζούν Ιλίτζαλι είναι στενός φίλος εδώ και πολλά χρόνια του σουλτάνου

Από την σελίδα στο facebook Δεν αγοράζουμε τουρκικά προϊόντα

Ο Ατζούν Ιλίτζαλι είναι Τούρκος παραγωγός και επιχειρηματίας. Είναι ιδρυτής και πρόεδρος της εταιρείας παραγωγής “Acun Medya” και ιδιοκτήτης του τουρκικού τηλεοπτικού καναλιού TV8.

Τα τελευταία χρόνια συνεργάζεται στενά με την τηλεόραση του ΣΚΑΙ σε παραγωγές όπως το My Style Rocks, The Voice, Power of love, Ελλάδα έχεις ταλέντο και βέβαια το Survivor. Μέσα από την συνεργασία αυτή έχει κερδίσει πολλά εκατομμύρια ευρώ, ενώ ταυτόχρονα προωθεί και την τουρκική προπαγάνδα στην χώρα μας. Την ευθύνη βέβαια για όλα αυτά την κουβαλά μισή-μισή με τον ΣΚΑΙ τον οποίο πλέον ο κόσμος αποκαλεί τουρκοκάναλο.

Ἡ Κούβα, ὁ Φιντέλ, ὁ Τσέ Γκεβάρα καί ὁ καπιταλισμός

Δημήτρης Καπράνος 

Γιά ὅσους ἔχουν ἐπισκεφθεῖ καί γνωρίσει τήν Κούβα…

… οἱ πρόσφατες διαδηλώσεις στούς δρόμους τῆς Ἁβάνας γιά τίς ἐλλείψεις φαρμάκων, δημοκρατίας καί λοιπῶν βασικῶν ἀγαθῶν, μᾶλλον ἄργησαν νά ἐκδηλωθοῦν στόν τελευταῖο παράδεισο τοῦ ὑπαρκτοῦ σοσιαλισμοῦ, στό ἀεροπλανοφόρο τῆς Καραϊβικῆς, στό ὁποῖο τά πράγματα κινοῦνται πολύ ἀργά.

Φυσικά, ἕνα σκληρό κομμουνιστικό καθεστώς, τό ὁποῖο ἐπέζησε γιά περισσότερα ἀπό ἑξήντα χρόνια, δέν θά μποροῦσε νά ἀποφύγει τήν φθορά, ὅπως συνέβη καί στά «σοσιαλιστικά κράτη» τῆς Εὐρώπης.

Ὅταν ἡ ΕΣΣΔ ἔχει ἤδη λησμονηθεῖ, ἡ «Ἐπανάσταση» στήν Κούβα διατηρεῖται ὡς μουσειακό εἶδος καί ἀπέρχεται, ἀλλά μέ τούς ἀργούς, κουβανικούς ρυθμούς, σάν ἕνα λάργκο τοῦ Κομπάι Σεγοῦντο…

Ὅσο καί ἄν οἱ λίγοι πλέον νοσταλγοί τοῦ σταλινισμοῦ ἐξακολουθοῦν νά μιλοῦν γιά τό κουβανικό

“Το ΕΛΙΑΜΕΠ και οι τουρκικές αξιώσεις”

Γράφει ο

Δρ ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΕΜΦΙΕΤΖΟΓΛΟΥ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ Δ.Σ.

ΟΜΙΛΟΥ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΗΣ

από το www.militaire.gr

Το ΕΛΙΑΜΕΠ – Ελληνικό Ίδρυμα Αμυντικής και Εξωτερικής Πολιτικής – ιδρύθηκε το 1988 με σκοπό όπως υποδηλώνει ο τίτλος του την «μελέτη και τον διάλογο σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας στην ευρύτερη γειτονιά της Ελλάδας».

Αργότερα, το 1993 μετονομάσθηκε σε Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής. Ήτοι μετετράπη από Ελληνικό Ίδρυμα σε Ίδρυμα κατά βάση Ευρωπαϊκό. Όλως περιέργως όμως, διατήρησε τον πρότερο τίτλο του!

Στα πρώτα του βήματα εθεώρησα θετική την δραστηριότητα του ΕΛΙΑΜΕΠ και  χρηματοδότησα μάλιστα μία εκδήλωσή του. Επαίνεσα επίσης τις θέσεις του για το Κοσσυφοπέδιο και σε συνάντηση με τον Αμερικάνο Πρέσβη και τον κο Βερέμη ετόνισα ότι συμφωνώ με τις απόψεις του και συνέστησα στον Πρέσβη να τις προσέξει ιδιαίτερα.

Το ράσο δεν πρέπει να απειλεί, αλλά να θυσιάζεται …

30 Αυγούστου του 1907. Δράμα. Χιλιάδες λαού συγκεντρώνονται στο σταθμό, για να ξεπροβοδίσουν τον Μητροπολίτη τους. «Δέσποτα μάς παρέλαβες λαγούς και μας έκανες λιοντάρια! Μένε ήσυχος. Θα γίνει το θέλημά σου», ακούγεται η κραυγή του δημογέροντα Νίκα. Με δάκρυα στα μάτια αποχαιρετά ο λαός της Δράμας τον εθνοϊερομάρτυρα επίσκοπό του, Χρυσόστομο. Έφυγε ο φρυκτωρός του Γένους, πορευθείς στην Σμύρνη «για να σμίξει  λεβεντιές με ράσα Γαβριήλ και Παπαφλέσσα», όπως έψαλλε ο Σουρής στον «Ρωμηό» του. (π. Θεοδώρου Ζήση, «Εθνάρχες Ιεράρχες», σελ. 77).

Με το εμβόλιο των άλλων- Οι τζαμπατζήδες της πανδημίας

 

Pagenews.gr

Ο Λάμπρος Καλαρρύτης  αναλύει το αντιεμβολιαστικό κίνημα εξηγώντας τις "συνιστώσες" του.

Η «αντιεμβολιαστική» πτέρυγα δεν είναι ομοιογενής και συμπαγής, απαρτίζεται τρόπον τινά από «συνιστώσες». Υπάρχουν οι δογματικοί αντιεμβολιαστές – πάντα υπήρχαν- οι οποίοι λόγω του σκεπτικισμού που εκδηλώνεται για τα εμβόλια κατά του Covid-19 ένεκα της fast track παρασκευής τους, ενίσχυσαν την επιχειρηματολογία τους και προσπαθούν, όχι με μικρή επιτυχία, να προσδώσουν χαρακτήρα κινήματος στην άρνησή τους.

Η μαρτυρική οσιακή κοίμηση και ο ενταφιασμός του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου στις 12 Ιουλίου 1994

*Σήμερα 12 Ιουλίου εορτάζουμε την μνήμη του Αγίου Παϊσίου. Ο Άγιος Παΐσιος ήταν ένα δώρο του Θεού στους ανθρώπους. Ένα δώρο για όλη την ανθρωπότητα. Όπως είχε πει και ο Άγιος Πορφύριος: «Τέτοιους αγίους, σαν τον γέροντα Παΐσιο, στέλνει ο Θεός στην γη κάθε 400 χρόνια»... Να παρακαλούμε όλοι μας τον Άγιο Παΐσιο από εκεί που είναι να πρεσβεύει για την πατρίδα μας και για όλη την Οικουμένη»

«Χθὲς συνεθαπτόμην σοι Χριστέ…»

Στὶς 11 Ἰουλίου, μνήμη τῆς Ἁγίας Εὐφημίας, ὁ Ὅσιος κοινώνησε γιὰ τελευταία φορά. Μὲ πολὺ κόπο γονάτισε ἐπάνω στὸ κρεββάτι, ἔκανε τὸ σταυρό του καὶ μὲ τρεμάμενα χείλη εἶπε: «Μνήσθητί μου, Κύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλεία σου». Ἔπειτα οἱ ἀδελφές τοῦ ἔφεραν τὴν εἰκόνα τῆς Ἁγίας Εὐφημίας καὶ τὸν δίσκο μὲ τὸ κόλλυβό της. «Ἄκροις δακτύλοις» πῆρε δύο κόκκους ὡς εὐλογία καὶ ἀσπάσθηκε τὴν εἰκόνα τῆς Ἁγίας. Βλέποντας ὅτι δὲν ἦταν στολισμένη, παρατήρησε: «Οὔτε ἕνα λουλούδι δὲν τῆς βάλατε;». Κατὰ τὸ μεσημέρι ἦρθε στὸ Ἡσυχαστήριο ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Σιναίου Δαμιανός, καὶ ὁ Γέροντας ζήτησε νὰ τοῦ διαβάση τὴν εὐχὴ «εἰς ψυχορραγοῦντα». Ἀκόμη, τὸν παρακάλεσε νὰ τὸν μνημονεύη. «Νὰ μὲ μνημονεύης, τοῦ εἶπε, γιατί πολλοὶ ἄλλοι θὰ…
μὲ ἐγκαταλείψουν, θὰ νομίζουν ὅτι δῆθεν δὲν ἔχω ἀνάγκη».

Ανακοίνωση Άρδην: Σιγά, η Πατρίδα Κοιμάται…

 

Ανακοίνωση του κινήματος Άρδην

Με το τέταρτο κύμα προ των πυλών, πολύ νωρίτερα από ότι το ανέμεναν και οι πιο επιφυλακτικοί λοιμωξιολόγοι, (χωρίς καν η μετάλλαξη Δ να έχει ακόμα επηρεάσει σοβαρά την Ελλάδα), το ζήτημα της αντιμετώπισης της Πανδημίας καθίσταται αποφασιστικό όχι μόνο για την υγεία των Ελλήνων αλλά και για τις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές συνέπειες που έχει.

Μετά την επιτυχή αντιμετώπιση του πρώτου κύματος, καθώς ο φόβος απέναντι στο άγνωστο είχε νεκρώσει κάθε αντίδραση, ο δημόσιος διάλογος κυριαρχείται από εμμονές που για ένα διάστημα κυριαρχούν μέχρι να καταρριφθούν και να αντικατασταθούν με άλλες.

Κούβα: Διαδηλώσεις έφερε ο κορονοϊός και η οικονομική κρίση

Αντικυβερνητικές διαδηλώσεις, ξέσπασαν χθες Κυριακή σε πολλές πόλεις της Κούβας, η οποία βιώνει τη χειρότερη οικονομική της κρίση τα τελευταία 30 χρόνια.

Οργανωμένες κυρίως μέσω μέσων κοινωνικής δικτύωσης, αυτές οι διαδηλώσεις ξεκίνησαν αυθόρμητα χθες το πρωί, ένα εξαιρετικά σπάνιο γεγονός σε αυτήν τη χώρα που κυβερνάται από το Κομμουνιστικό Κόμμα (PCC), και οι μόνες συγκεντρώσεις που έχουν άδεια διεξαγωγής είναι στις περισσότερες περιπτώσεις αυτές του κόμματος.

«Κάτω η δικτατορία!», «Να φύγουν!», ή ακόμη «Πατρίδα και ζωή!» (σ.σ. ο τίτλος ενός αμφιλεγόμενου τραγουδιού), φώναζαν αρκετές χιλιάδες διαδηλωτές στο Σαν Αντόνιο ντε Λος Μπάνος, μια μικρή πόλη 50.000 κατοίκων περίπου 30 χλμ από την Αβάνα.

H Ξάνθη, οι Γκρίζοι Λύκοι και ο Σύριζα…

του Κώστα Σαμάντη

Στις 30 Ιουνίου ο Άρειος Πάγος απέρριψε το αίτημα μειονοτικών συλλόγων της Θράκης, να χρησιμοποιούν τον όρο “τουρκικός/ή” στην ονομασία τους ενάντια στα όσα προβλέπει η Συνθήκη της Λωζάνης και μετά τις, επίσης, απορριπτικές αποφάσεις των Εφετείων.

Το Σάββατο, 10 Ιουλίου, διοργανώθηκε πορεία διαμαρτυρίας για την απόφαση αυτή και στην οποία συμμετείχαν “δημοκράτες” συμπολίτες μας, όπως ο κύριος στην φωτογραφία (που βλέπουμε αριστερά) και ο οποίος κάνει τον χαιρετισμό των Γκρίζων Λύκων, Τούρκων εθνικιστών και φασιστών.

Στις 9 Ιουλίου η Αυγή σε δημοσίευμά της περιγράφει το ενεργούμενο του τουρκικού προξενείου ως παράγοντα πολιτισμού και ειρηνικής διαβίωσης. Σε αυτό επίσης περιέχονται δηλώσεις:

•του πρώην βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Μουσταφά Μουσταφά, ότι ο καθένας στη Θράκη εδώ και αιώνες έχει την ταυτότητά του,

•του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ στην Ξάνθη Χουσεΐν Ζεϊμπέκ ότι το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού, άρα και της ονοματοδοσίας των συλλόγων, είναι αναφαίρετο δικαίωμα των ανθρώπων

•και του αναπληρωτή συντονιστή της Ν.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ Ροδόπης Οζγκιούρ Φερχάτ ότι η απόφαση φανερώνει την αδιαλλαξία και το δογματισμό που επικρατεί εδώ και δεκαετίες όσον αφορά τα δικαιώματα της μειονότητας της Θράκης.

Κατά τα άλλα όλα καλά στη Δημοκρατία του Ραγιαδιστάν…

 

 https://ardin-rixi.gr/archives/236437

Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας: «Με αυτά τα δυο απλά πράγματα θα σωθούμε στις μέρες μας»

 

Με αυτά τα δυο απλά πράγματα θα σωθούμε στις μέρες μας λέει ο μακαριστός Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας.

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ & Υπεραγία Θεοτόκε βοήθει μοι.

Με αυτά τα δυο μπορούμε να σωθούμε “ΠΕΡΑ ΓΙΑ ΠΕΡΑ” μας λέει ο μακαριστός Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας.

Να μην αφήσουμε αυτήν την προσευχούλα γιατί με αυτήν θα σωθούμε οπωσδήποτε.

Είναι απλές, αλλά έτσι τα έκανε ο Χριστός γιατί στις μέρες μας εμείς δεν μπορούμε να “σηκώσουμε” άλλα δυσκολότερα όπως οι παλαιοί.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΐΣΙΟΣ: Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΚΟΜΠΟΣΧΟΙΝΙΟΥ

- Γέροντα, ποιά σημασία έχει το κομποσχοίνι;
- Το κομποσχοίνι είναι μια κληρονομιά, μια ευλογία, που μας

έχουν αφήσει οι Άγιοι Πατέρες μας. Και μόνο γι’ αυτό έχει μεγάλη αξία.
Βλέπεις, σε κάποιον αφήνει ο παππούς του μια κληρονομιά ένα ασήμαντο πράγμα και το έχει μετά σαν φυλαχτό, πόσο μάλλον το κομποσχοίνι που μας το άφησαν κληρονομιά οι Άγιοι Πατέρες!
Παλιά, που δεν υπήρχαν ρολόγια, οι μοναχοί μετρούσαν την ώρα της προσευχής με το κομποσχοίνι, αλλά οι κόμποι του κομποσχοινιού ήταν απλοί.  Κάποτε ένας ασκητής έκανε πολύ αγώνα, πολλές μετάνοιες κ.λπ., και ο διάβολος πήγαινε και έλυνε τους κόμπους του κομποσχοινιού του.
Έκανε – έκανε μετάνοιες ο καημένος και απέκαμε, γιατί δεν μπορούσε να τις μετρά, αφού ο διάβολος του έλυνε συνέχεια τους κόμπους. Τότε παρουσιάσθηκε Άγγελος Κυρίου και του δίδαξε πώς να πλέκη τους κόμπους, ώστε σε κάθε κόμπο να σχηματίζωνται εννέα σταυροί.
Ο διάβολος μετά, ο οποίος τρέμει τον σταυρό, δεν μπορούσε να τους λύση. Έτσι κάθε κόμπος του κομποσχοινιού έχει εννέα σταυρούς, που συμβολίζουν τα εννέα τάγματα των Αγγέλων.
- Γέροντα, τι σημαίνουν οι τριάντα τρεις, οι πενήντα, οι εκατό και οι τριακόσιοι κόμποι που έχουν τα κομποσχοίνια;
- Μόνον ο αριθμός τριάντα τρία είναι συμβολικός συμβολίζει τα τριάντα τρία χρόνια που έζησε ο Χριστός επάνω στην γη. Οι άλλοι αριθμοί απλώς μας βοηθούν να μετράμε τις μετάνοιες που κάνουμε ή πόσες φορές θα πούμε την ευχή.
Μερικές μηχανές έχουν ένα σχοινί με μια χειρολαβή στην άκρη και, όταν θέλης να τις βάλης μπρος, τραβάς μερικές φορές το σχοινί με δύναμη, μέχρι να ξεπαγώσουν τα πνευματικά λάδια. Έτσι και το κομποσχοίνι είναι το σχοινί το οποίο τραβάμε μία - δύο - πέντε - δέκα φορές και ξεπαγώνουν τα πνευματικά λάδια και παίρνει μπρος η πνευματική μηχανή της αδιάλειπτου προσευχής, οπότε δουλεύει μετά μόνη της η καρδιά στην ευχή.
Αλλά, και όταν η καρδιά πάρη μπρος στην ευχή, και πάλι δεν πρέπει να καταργήσουμε το κομποσχοίνι, για να μην παρακινηθούν και άλλοι να το καταργήσουν, ενώ δεν πήρε ακόμη μπρος η καρδιά τους στην ευχή.
- Όταν, Γέροντα, κρατώ το κομποσχοίνι μου και λέω την ευχή μηχανικά, μήπως υπάρχει κίνδυνος ανθρωπαρέσκειας;
- Αν κάνης κομποσχοίνι εξωτερικά από ανθρωπαρέσκεια, ακόμη και τα χέρια σου να ξεφλουδίσης, σε τίποτε δεν θα σε ωφελήση. Μόνον κούραση θα σου φέρη και την ψευδαίσθηση ότι δήθεν ασχολείσαι με την νοερά προσευχή.
- Γέροντα, εγώ δεν έχω συνηθίσει να κρατώ κομποσχοίνι.
- Το κομποσχοίνι να το κρατάς, για να μην ξεχνάς την ευχή, την οποία πρέπει να εργάζεσαι εσωτερικά, στην καρδιά. Όταν μάλιστα βγαίνης από το κελλί σου, να θυμάσαι ότι ο εχθρός είναι έτοιμος για επίθεση. Γι’ αυτό, να μιμήσαι τον καλό στρατιώτη που βγαίνοντας από το πολυβολείο έχει πάντοτε «ανά χείρας» το αυτόματο όπλο. Το κομποσχοίνι έχει μεγάλη δύναμη είναι το όπλο του μοναχού και οι κόμποι είναι σφαίρες, που θερίζουν τα ταγκαλάκια.
«Περί Προσευχής»
Λόγοι ζ' 

 

 http://www.agioritikovima.gr/didaches/geronta-paisiou/37360-gerontas-paio

Οι λόγοι της εξάρτησης της Ελλάδας σήμερα

 

του Νίκου Ιγγλέση

Η επέτειος των 200 χρόνων της νικηφόρας Επανάστασης τους 1821 βρίσκει τον Ελληνισμό σε αδυναμία, υποχώρηση και συρρίκνωση. Η παρακμή είναι εμφανής σ’ όλους τους τομείς, από την οικονομία, το δημογραφικό, την κοινωνική συνοχή, την ικανότητα αποτροπής της τουρκικής απειλής, μέχρι τη βούληση της πολιτικής ηγεσίας. Τα τελευταία χρόνια όλοι οι συντελεστές ισχύος της χώρας μας καταρρέουν με γεωμετρική πρόοδο.

Η Παλιγγενεσία του 1821, μέσα από έναν αδυσώπητο – αιματηρό αγώνα, κατάφερε να αποτινάξει τον οθωμανικό ζυγό και να  δημιουργήσει ένα ελεύθερο κράτος σ’ ένα μικρό τμήμα του ελλαδικού χώρου. Το κράτος αυτό, μη βιώσιμο στα περιορισμένα αρχικά σύνορά του και κατεστραμμένο από τον πόλεμο δεν μπορούσε να διαθέτει παρά ελάχιστο βαθμό ανεξαρτησίας. Γι’ αυτό μετά τη δολοφονία του πρώτου Κυβερνήτη του, του Καποδίστρια, ακολούθησε η Βαυαροκρατία.

«Αντιεμβολιαστές» και αντι-αντιεμβολιαστές

 

του Γεωργίου Νικολαΐδη*

Οι «αντιεμβολιαστές», οι αρνητές δηλαδή κάθε εμβολίου, εν γένει δεν υπάρχουν -ή τέλος πάντων αποτελούν μιαν απειροελάχιστη ομάδα του πληθυσμού. Πρόκειται για μια κατηγορία εν πολλοίς κατασκευασμένη, που δυστυχώς αναπαράγεται άκριτα από διαφόρους στις μέρες μας. Αντιθέτως, υπάρχουν πολλοί και πολλές που προβληματίζονται (δικαίως ή αδίκως) σχετικά με κάποια ιατροφαρμακευτικά προϊόντα που παρουσιάζονται ως «εμβόλια». Έτσι:

♦ αντιτιθέμενος στο τριπλό εμβόλιο για την ερυθρά, την ιλαρά και την παρωτίτιδα είναι κάποιος που ενδεχομένως τάσσεται υπέρ μια μεταφυσικής «επιστροφής στην φύση», που υιοθετεί θεωρίες για τις υποτιθέμενες παρενέργειες ενός επί δεκαετίες αποτελεσματικού και ασφαλούς εμβολίου που αφήνει δια βίου (ή αν μη τι άλλο για καμιά δεκαετία) ανοσοποίηση κ.τ.λ.

"TO ΑΛΗΘΙΝΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ" ΣΤΗΒΕΝ ΡΑΝΣΙΜΑΝ

 

Η συνέντευξη πού ακολουθεί δόθηκε από το σέρ Στήβεν Ράνσιμαν, στο Ελσισιλντς της Σκωτίας, στον πατρογονικό πύργο του, τον Οκτώβρη του 1994, για λογαριασμό της ΕΤ3 στις δημοσιογράφους Χρύσα Αράπογλου και Λαμπρινή Χ. Θωμά. Για τεχνικούς λόγους, δεν «βγήκε» ποτέ στον αέρα. Και οι δύο δημοσιογράφοι θεωρούν τη συνέντευξη αυτή από τις πιο σημαντικές της καριέρας τους, μία και ανήκει στο είδος των «συζητήσεων» πού σε διαμορφώνουν και δεν ξεχνάς ποτέ. Θεωρούν ότι πρέπει να δεί το φώς της δημοσιότητας, έστω και με μία τόσο θλιβερή αφορμή, όπως ο θάνατος του μεγάλου φιλέλληνα.

Μέγας Αλέξανδρος : Η πολιορκία και η κατάληψη του βράχου της Σογδιανής

Τον χειμώνα του 328 π.Χ. με τον θάνατο του Σπιταμένη , του πλέον ικανού από όλους τους αντιπάλους του , ο Μέγας Αλέξανδρος είχε να αντιμετωπίσει μεμονωμένες εστίες αντίδρασης στη Σογδιανή , προκειμένου να κατακτήσει ολόκληρη την επαρχία.

Οι απώλειες που είχε στις μάχες που έδωσε εκεί, τον ανάγκασαν να στείλει στη Μακεδονία τον Μενίδα, τον Σώπολη και τον Επόκιλλο, προκειμένου να φέρουν ενισχύσεις έτσι ώστε να ανανεωθεί το εκστρατευτικό σώμα .
Ο Βράχος της Σογδιανής
Το πρώτο εμπόδιο για τον Μακεδόνα στρατηλάτη ,ήταν «ο Βράχος (ή η Πέτρα) της Σογδιανής», ‘’Sogdian Rock’’ , όπως αναφέρεται στα αγγλικά. Επρόκειτο για

Η μετάβαση από την αρχαιότητα στο Βυζάντιο

Το λάθος που γίνεται από τους περισσότερους όταν πάνε να συγκρίνουν αρχαία Ελλάδα και “Βυζάντιο” είναι ότι (ασυνείδητα) πιστεύουν πως ΟΛΗ η αρχαιότητα έμοιαζε με την Αθήνα του 5ου π.Χ. αιώνα, δίχως καμιά εξέλιξη ή αλλαγή στη νοοτροπία, και αυτό ύφος συνεχίστηκε ως τον 3ο μ.Χ. αιώνα, οπότε ξαφνικά επικρατεί ο Χριστιανισμός και έρχονται τα πάνω κάτω.

Λόγω αυτής της αντίληψης περί συνέχειας αρκετοί στρέφονται κατά του χριστιανικού Ελληνισμού, κατηγορώντας τον πως διέκοψε την “ομαλή ροή, και την πολιτισμική συνέχεια” της ελληνικότητας.

Αυτή η αντίληψη είναι παιδαριώδης και δείχνει το πόσο στατικά αντιλαμβάνονται ολόκληρες εποχές αυτοί οι άνθρωποι.

Η ελληνικότητα μετεξελίχθηκε: από την εποχή του Περικλή περάσαμε στην παρακμή των πόλεων-κρατών τον 4ο. π.Χ. αιώνα, μετά περάσαμε στην ελληνιστική εποχή, με τις οικουμενικές αυτοκρατορίες, για να καταλήξουμε στην

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ «ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ» & ΝΑΖΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΝ ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΜΟ

 

Αριστερά: Η κομματική σημαία ήταν κατά βάση κόκκινη (αποκαλύπτοντας τις σοσιαλιστικές καταβολές του κινήματος και τις εξισωτικές πεποιθήσεις του), λευκή στο κέντρο (συμβολίζοντας την φυλετική καθαρότητα), ενώ δέσποζε μια μαύρη σβάστικα, ο γνωστός αγκυλωτός σταυρός (Hakenkruez), σύμβολο εθνικιστικό, που χρησιμοποιούσαν διάφορες αντισημιτικές και εθνικιστικές ομάδες ήδη από την δεκαετία του 1910 (Πηγή: Η Άνοδος του Γ΄ Ράιχ, Ιωάννης Κούτουλας, Ιστορικός, Παγκόσμια Ιστορία, τεύχος 7, σελ. 27)

 Μέσο: Κομμουνιστική προπαγάνδα με τυπικά συνθήματα: «Η θρησκεία είναι το όποιο του λαού. Δεν θα μας σώσει κανένα ανώτερο ον, κανείς Θεός, κανείς Κάιζερ ούτε δικαστήριο». Η κομμουνιστική βία ήταν εκτονότερη από αυτή των εθνικοσοσιαλιστών. (Πηγή: Η Άνοδος του Γ΄ Ράιχ, Ιωάννης Κούτουλας, Ιστορικός, Παγκόσμια Ιστορία, τεύχος 7, σελ. 61)

Δεξιά: Η μούμια του Λένιν. Αντί οι κομμουνιστές να προσκυνούν τα άφθαρτα λείψανα των αγίων του ζώντος Θεού,  κατασκεύασαν..

Θεόδωρος Α’ Λάσκαρης: το λιοντάρι της Νίκαιας! Μία βιογραφία

 

Γράφει ο Ευγένιος Δαλιάνης
Ο Θεόδωρος Λάσκαρης ήταν υιός του Μανουήλ Λάσκαρη (γενάρχη της οικογένειας των Λασκαριδών) και της Ιωάννας Καράτζαινας. Οι πρώτες αναφορές στις πηγές για τον Θεόδωρο ξεκινούν κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ρωμαίου αυτοκράτορα Αλέξιου Γ’ Άγγελου (1196-1203). O Θεόδωρος πρέπει να ήταν ένας χαρισματικός νέος καθώς κατάφερε να κερδίσει τη προσοχή του «αγγελικού» αυτοκράτορα, που του έδωσε το χέρι της κόρης του Άννας Αγγελίνας Κομνηνής, μαζί με τον τιμητικό τίτλο του «Δεσπότη», παραχώρηση που κατέστησε τον Θεόδωρο σε ένα από τους μελλοντικούς υποψήφιους για τον αυτοκρατορικό θρόνο.

Ο π. Σεραφείμ Ρόουζ και η «ασθένεια της ορθότητας»

 

Ο π. Σεραφείμ Ρόουζ και η «ασθένεια της ορθότητας» - Ο π. Σεραφείμ αναφέρεται στις διαμάχες μεταξύ ορθοδόξων.

Το πρώτο και σημαντικό πράγμα δεν είναι διόλου το “σωστό”, αλλά η χριστιανική αγάπη και η αρμονία. […]

Κηρύσσοντας την εσωτερική Ορθοδοξία της καρδιάς, ο π. Σεραφείμ προειδοποίησε ενάντια στον «μαθηματικό υπολογισμό» και την επίκριση. Προσδιόρισε αυτό ως πειρασμό της επακόλουθης «εξωτερικής φρόνησης».

«Μερικές φορές» είπε «ο ζήλος κάποιου για την “Ορθοδοξία” (σε εισαγωγικά) μπορεί να είναι τόσο υπερβολικός που επιφέρει μια κατάσταση παρόμοια με αυτήν που ανάγκασε μια ηλικιωμένη Ρωσίδα να παρατηρήσει σχετικά με έναν ενθουσιώδη Αμερικανό νεοφώτιστο:

Αν δεν είχε δολοφονηθεί ο Καποδίστριας η Ελλάδα δεν θα είχε οδηγηθεί στην επιλογή της Μοναρχίας

 

Μιλώντας στο Επιστημονικό Συνέδριο του Δήμου Λευκάδας και του Πνευματικού Κέντρου Λευκάδας με θέμα: «Η ιστορική διαδρομή του Ιωάννη Καποδίστρια», ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας και Επίτιμος Καθηγητής της Νομικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Προκόπιος Παυλόπουλος τόνισε, μεταξύ άλλων, και τα εξής:

«Ο Ιωάννης Καποδίστριας, πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας, υπήρξε όχι μόνον ένας από τους μεγαλύτερους πολιτικούς της Νεότερης Ελλάδας, αλλά και ένας κορυφαίος διπλωμάτης, ο οποίος, προτού αναλάβει τα ηνία της διακυβέρνησης της Πατρίδας μας και ενόσω υπηρετούσε στην Ρωσική αυλή, επηρέασε και διαμόρφωσε, όσο κανένας άλλος Έλληνας, την διεθνή πολιτική σκηνή της εποχής του. Η πλήρης αφοσίωσή του στην αγωνιώδη προσπάθειά του να οικοδομήσει Κράτος, μέσα στο χάος του μετεπαναστατικού τοπίου που παρέλαβε μετά την επιτυχία της Εθνεγερσίας του 1821, υπήρξε μοναδική και ανυπέρβλητη, πραγματική «Εθνική Παρακαταθήκη» προσήλωσης στο Εθνικό Χρέος και διαρκές παράδειγμα προς μίμηση, ιδίως για τους Έλληνες Πολιτικούς.

Οι Έλληνες οφείλουν να αντισταθούν, με όλες τους τις δυνάμεις, η Ελλάδα απειλείται με αφανισμό

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ 3oυ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣΤΟ 21 ΤΗΣ 2 ΚΑΙ 3 ΙΟΥΛΙΟΥ 2021

ΜΕ ΘΕΜΑ: “ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑΣ ΣΤΗ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΜΑΣ  ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ”

Από Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη (για την ΤΙΜΗΣΤΟ 21)

1.          ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ (για τις οποίες υπήρξε συμφωνία των ομιλητών: Ζωή Γεωργαντά, Τζανέτος Γκούσκος, Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη, Νίκος Ιγγλέσης, Ζωή Κωνσταντοπούλου, Αναστάσιος Κώνστας, Γιώργος Λεκάκης, Μελέτης Μελετόπουλος,Αριάδνη Νούκα, Λεωνίδας Χρυσανθόπουλος ) :

*Ο βαθμός υποτέλειας   των μνημονιακών κυβερνήσεων έχει επικίνδυνα ενταθεί τα τελευταία χρόνια  και αναγνωρίζεται ως ο κύριος υπεύθυνος του οικονομικού αδιεξόδου, και όχι μόνο,  της πατρίδας μας.

Επιτρέπεται να μιλάμε για τον Ελληνισμό ή δεν αφήνει η Τουρκία;

 

του Θεοφάνη Μαλκίδη 

Μπορούμε να μιλήσουμε για τoν Ελληνισμό ή το δεν επιτρέπουν ο Ερντογάν και οι συνέταιροί του; 

Η έναρξη του αντιαποικιοκρατικού - απελευθερωτικού αγώνα του Ελληνισμού της Κύπρου την 1η Απριλίου 1955, θα αναδείξει για ακόμη μία φορά την Ελληνική αντιστασιακή ιστορία. Από την Αθήνα και τις διαδηλώσεις της νεολαίας και τα θύματα από τις σφαίρες της Χωροφυλακής (!), μέχρι με την Θράκη και τη Διασπορά, ο ελληνικός λαός ήταν ενωμένος για την υλοποίηση του αιτήματος της Ελευθερίας- Ένωσης. 

Όταν οι Βρετανοί “πρόδωσαν” τους Έλληνες αεροπόρους στους Τούρκους στην Κύπρο

Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος

Η αυγή του 1964 βρήκε την Κύπρο σε μία οδυνηρή κατάσταση, με τις εχθροπραξίες μεταξύ Ελληνοκύπριων και Τουρκοκύπριων να μαίνονται σε σχεδόν ολόκληρο το νησί. 

Από το 1963 οι συγκρούσεις βρίσκονταν στο ζενίθ, με δολοφονίες, βομβιστικές επιθέσεις και καταλήψεις σημαντικών στρατηγικών σημείων, με αποτέλεσμα τον ουσιαστικό διαχωρισμό των δύο κοινοτήτων….

Όλα έδειχναν ότι από το 1963 η Τουρκία έκανε προετοιμασίες για εισβολή στην Κύπρο, οι οποίες όμως ματαιώθηκαν την τελευταία στιγμή, είτε από τις ΗΠΑ είτε από την ΕΣΣΔ….

Το βράδυ της 14ης Μαρτίου, οι δυο χώρες, έφτασαν πολύ κοντά στον πόλεμο, με τις ένοπλες δυνάμεις και των δυο κρατών, να βρίσκονται σε πλήρη ετοιμότητα. 

Ελληνικά και τουρκικά πολεμικά πλοία βρέθηκαν σε «απόσταση βολής» στο Αιγαίο, ενώ οι στρατοί ξηράς ήταν σε επιφυλακή.

Είτε ο Τσίπρας θα εξαφανίσει τους κοτζαμπάσηδες, είτε οι κοτζαμπάσηδες θα αφανίσουν τον Τσίπρα

 

Του Διογένη Λόππα

Η επόμενη εκλογική αναμέτρηση θα γίνει κάτω από συνθήκες ιδιαίτερης αβεβαιότητας, όπως παραδέχονται όλοι οι σοβαροί κοινωνικοί επιστήμονες.  Ο λόγος για τον οποίο συμβαίνει αυτό είναι πρώτα από όλα το πρωτόγνωρο σύστημα της απλής αναλογικής. 

Λόγω της απλής αναλογικής η συμπεριφορά των πολιτών και ιδιαίτερα των κανονικών ανθρώπων (η πάλαι ποτέ μεσαία τάξη που τώρα βρίσκεται παγιδευμένη στη μιζέρια) θα είναι καθολικά διαφορετική σε σχέση με παλαιότερες εκλογικές αναμετρήσεις.  Θα είναι ίσως η πρώτη φορά στην ιστορία του σύγχρονου ελληνικού κράτους όπου οι ψηφοφόροι θα επιλέξουν αυτό που πραγματικά επιθυμούν και όχι αυτό που η ανάγκη τους εκβιάζει.  Διλήμματα του τύπου »να φύγουν οι εθνομηδενιστές» ή »όχι άλλο Μητσοτάκη» δεν θα έχουν καμία βαρύτητα.

Ο Βίος και το έργο του Γεωργίου Ακροπολίτη

 

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπατσιόλας, υποψήφιος διδάκτωρ ιστορίας ΑΠΘ

 

Σημαίνουσα μορφή τόσο των γραμμάτων όσο και της πολιτικής σκηνής της υστεροβυζαντινής περιόδου είναι ο Γεώργιος Ακροπολίτης. Γεννήθηκε το 1217 στην Κωνσταντινούπολη, η οποία από το 1204 ήταν υπό την κυριαρχία των Λατίνων και των Βενετών. Η οικογένειά του ήταν πλούσια και ευγενικής καταγωγής και μερίμνησε για τη μόρφωση του. Σε ηλικία 16 ετών μετά το πέρας των βασικών του σπουδών τόν έστειλαν στη Νίκαια, πρωτεύουσα της «εξόριστης» Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Εκεί έγινε δεκτός στην αυτοκρατορική αυλή και συνέχισε τις σπουδές του αρχικά κοντά στον Θεόδωρο Εξαπτέρυγο και έπειτα στον Νικηφόρο Βλεμμύδη. Χάρη στη μόρφωση του κατόρθωσε να ακολουθήσει και σπουδαία πολιτική σταδιοδρομία. Συνδέθηκε με τον αυτοκράτορα Ιωάννη Γ΄ Βατατζή (1222 – 1254) και μάλιστα ανέλαβε και τη φιλοσοφική μόρφωση του διαδόχου Θεόδωρου.

Στυγνή, αλλά «προοδευτική» απολυταρχία

Γράφει ο Χρήστος Γιανναράς - Καθημερινή

Την Κυριακή 20 Ιουνίου, στις 9 το βράδυ, η ΕΡΤ2, στα πλαίσια εορτασμού των διακοσίων χρόνων από την εξέγερση των Ελλήνων για την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού, παρουσίασε μιαν εκπομπή με τίτλο: «Γιατί το 21; Δώδεκα ερωτήματα». Μετά την παρακολούθησή της, ο έστω και στοιχειωδώς μελετημένος τηλεθεατής θα την τιτλοφορούσε ακριβέστερα:

«1821 – ο θρίαμβος των ξένων πρεσβειών», ή «Σύγχρονη Ελλάδα – ένα τυπικό προϊόν της αποικιοκρατίας» ή «Πώς εξαγοράζεται στον Τρίτο Κόσμο ανεπαισθήτως η ιστοριογραφία».

Βέβαια, μια επιφυλλίδα δεν είναι ο χώρος όπου μπορεί να συμπυκνωθεί η αναίρεση μιας τόσο καλοστημένης, χρυσοπληρωμένης κιβδηλίας. Το μόνο που μπορεί να πετύχει η επιφυλλίδα (με ελάχιστες τις πιθανότητες ευστοχίας), είναι να ενθαρρύνει το ερευνητικό ενδιαφέρον των ολίγιστων που γρηγορούν και ακόμα οδυνώνται για το εμπόριο της εξαπάτησης.

Ποιοι είναι οι καρποί της ευχής του Ιησού;

Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα.

Ό πρώτος καρπός της ευχής του Ιησού είναι ή αποβολή των   νοερών παραστάσεων από τίς ματαιότητες του κόσμου, κατά τον άγιο Διάδοχο, ό όποιος λέγει: «Αυτά πού είχαν μπει παλαιότερα στην καρδιά του άνθρωπου εξαφανίζονται μαζί με όλες τίς ωραιότητες της ζωής».

Ό δεύτερος καρπός της ευχής είναι ή φοβερά θέα της ασω­τίας της ψυχής, ή οποία εκδηλωνόταν με τίς σωματικές αισθήσεις καί τους κακούς λογισμούς. Άπ’ αυτή την θέα αποκτά ό άνθρωπος ταπείνωση, πένθος, δάκρυα, όπως λέγει ό άγιος Γρηγόριος ό Παλαμάς.

Η Βυζαντινή μουσική θεραπεύει την κατάθλιψη

Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

Ἡ βυζαντινή μουσική, ἁγιάζει τόν ἄνθρωπο ἀναίμακτα. Ἕνα σπουδαῖο θεραπευτικό μέσο γιά τήν ταλαίπωρη ψυχή τοῦ πεπτωκότος ἀνθρώπου, τοῦ ἐμπαθοῦς, εἶναι πράγματι ἡ Βυζαντινή μουσική.

Διά τοῦτο δίδασκε ὁ σοφός ἰατρός τῆς ψυχῆς-Γέρων: «Ἡ βυζαντινή μουσική εἶναι πάρα πολύ ὠφέλιμη. Κανένας χριστιανός δέν πρέπει νά ὑπάρχει χωρίς νά ξέρει βυζαντινή μουσική. Πρέπει ὅλοι νά μάθομε.

Ἔχει ἄμεση σχέση μέ τήν ψυχή. Ἡ μουσική ἁγιάζει τόν ἄνθρωπο ἀναίμακτα. Χωρίς κόπο, ἀγαλλόμενος, γίνεσαι ἅγιος». Εἰδικά γιά τήν θεραπεία τῆς κατάθλιψης ἡ βυζαντινή μουσική εἶναι ἕνα πολύ ἀποτελεσματικό μέσο. Ἡ Βυζαντινή μουσική, δίδασκε, θεραπεύει τήν κατάθλιψη.

«Μιά φορά (διηγεῖται ὁ Γέροντας) εἶχε κάποιος δαιμόνιο, ὁ βασιλιάς Σαούλ, καί πήγαινε ὁ Δαβίδ καί τοῦ ἔψαλλε καί ὁ δαίμονας ἔφευγε. Πήγαινε μέ τό ψαλτήρι-τό ψαλτήρι ἦταν ὄργανο.

Ὅταν τόν ἔπιανε τό δαιμόνιο τῆς μελαγχολίας, πήγαινε ὁ Δαβίδ καί τοῦ ‘παιζε τό ψαλτήρι κι ἔτσι ἔφευγε ὁ δαίμονας. Ποῦ ‘ναι αὐτοί πού τρέχουνε νά βροῦνε θεραπεία γιά τήν κατάθλιψη.

Ὅταν μάθουνε βυζαντινή μουσική καί ἰδοῦνε τή μαυρίλα νά ‘ρχεται, πάπ! ἕνα δοξαστικό κι ἡ μαυρίλα πού ἔρχεται νά σέ καταλάβει, ὡς ἕνα εἶδος ψυχικῆς μελαγχολίας, γίνεται ὕμνος πρός τόν Θεό.

Ἐγώ τό πιστεύω αὐτό. Ἀπόλυτα τό πιστεύω. Σᾶς τό λέω ὅτι ἕνας μουσικός, πού ἀγαπάει τή μουσική, πού εἶναι εὐσεβής, μπορεῖ μιά δυσκολία του νά τήνε κάνει ἔργο μουσικό ἤ ἕνα ἕτοιμο ἔργο νά τό ψάλει, νά τό ἀποδώσει. Ἔτσι, προκειμένου νά κλαίει καί νά καταπιέζεται, προσφέρει μιά δοξολογία στόν Θεό».

Ὁ ὑγιής ἄνθρωπος ζεῖ μέσα στήν ἁρμονία. Ἡ ἀρετή εἶναι ἁρμονία. Ἔλεγε ὁ Γέροντας: «Ἡ βυζαντινή μουσική εἶναι πάρα πολύ εὔκολη, ὅταν τήν ἐρωτευθεῖ ἡ ψυχή. Εἶναι τόση ἡ ὠφέλεια τῆς ἁρμονίας στήν ψυχή!.

Αὐτός πού ξέρει μουσικά καί ἔχει ταπείνωση, ἔχει τήν χάρι τοῦ Θεοῦ. Πάει νά θυμώσει, νά ἐκραγεῖ, ἀλλά φοβᾶται τή δυσαρμονία, διότι καί ὁ θυμός καί ὅλες αὐτές οἱ ἁμαρτωλές καταστάσεις δέν εἶναι μέσα στήν ἁρμονία. Κι ἔτσι μισεῖ σιγά σιγά τήν κακία καί ἐγκολπώνεται τήν ἀρετή, πού εἶναι ἁρμονία.

Ὅλες οἱ ἀρετές ἔχουν ἁρμονία. Οὔτε στενοχώριες μπορεῖ νά ἔχεις, οὔτε… Μπορεῖς νά ζεῖς μέσα στή χαρά. Ἅμα καταλάβεις πώς ἔρχεται καμιά μαυρίλα στόν ὁρίζοντα τῆς ψυχῆς σου, λέεις ἕνα ὡραῖο τροπάριο καί ἡ μαυρίλα γίνεται ὕμνος στόν Θεό. Τή δύναμη αὐτή πού θά σέ στενοχωροῦσε καί θά σέ καταπίεζε, τήν ἴδια δύναμη τή βουτᾶς καί τήν ἁγιάζεις».

Απόσπασμα από την μελέτη του ιερομονάχου Σάββα Αγιορείτου
”Η ανθρωπολογία του γέροντος Πορφυρίου του Αγιορείτου”