«Τι θα πη πατρίδα, τι θα ειπή φιλοτιμία, αρετή, τιμιότη»

Είναι πραγματικά κάποιες στιγμές που λες, «ευτυχώς που υπάρχουν και αυτοί οι φωτισμένοι άνθρωποι μέσα σε αυτό το σκοτάδι». Μία τέτοια στιγμή έρχεται μετά την ανάγνωση του εκπληκτικού άρθρου, γραμμένου από τον μεγάλο Χρήστο Γιανναρά και δημοσιευμένο στην Καθημερινή της Κυριακής.

Η κακοδαιμονία του νεότερου ελληνικού κράτους μέσα σε ένα άρθρο. Η δολοφονία του Καποδίστρια που οργανώθηκε από τους Άγγλους, πως η Ελλάδα πέρασε εντέλει στα χέρια τον Βαυαρών, πως το ελληνικό έθνος συρρικνώθηκε στα όρια ενός επιβεβλημένου από συμφέροντα κρατιδίου.

Ειδικά όμως το σημείο για τους δήθεν εορτασμούς, με «κέρματα» λες και μιλάμε για τζουκμπόξ, με απαράδεκτες θέσεις των υποτιθέμενων οργανωτών, με δρώμενα που δεν έχουν ουδεμία σχέση με την ιστορία αλλά και την ίδια την αλήθεια, πραγματικά συγκλονίζει. Εάν υπάρχει ένα άρθρο που πρέπει να διαβάσει κάθε έλληνας, είναι σίγουρα αυτό.

«Επιλέγεται ο Καποδίστριας ως πρώτος Κυβερνήτης, αποδείχνεται δύσχρηστος, η αγγλική στρατιωτική αποστολή οργανώνει άψογα τη δολοφονία του. Επόμενη κίνηση είναι η ωμή και απροσχημάτιστη καθυπόταξη του κρατιδίου σε βαυαρική διακυβέρνηση – η Ελλάδα παραδίνεται στη δυναστεία των Βίττελσμπαχ αρχικά, των Γλύκσμπουργκ στη συνέχεια.

Εδαφικά καθηλωμένο στη δυτική όχθη του Αιγαίου, το παντελώς μεταπρατικό, ελληνώνυμο κρατίδιο, αποκύημα της ευρωπαϊκής αυθαιρεσίας και κάποιων αιώνων αχαλίνωτου φθόνου, θα γιορτάσει φέτος (2021) τα διακόσια χρόνια από το πηγαίο θαύμα του 1821. Θα γίνουν εορτασμοί, με κατασκευασμένο το «εόρτιο» κλίμα από διάσημους, χρυσοπληρωμένους τεχνουργούς του εντυπωσιασμού – το πόπολο, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ, κυρίως χωρίς περίσκεψιν, θα καταναλώνει «εθνική περηφάνια».
Αν γινόταν ένα θαύμα, και σε κάθε έκφανση του πανηγυριώτικου εορτασμού να υπήρχε ένα χαμίνι, όπως στο παραμύθι του Αντερσεν, να φωνάξει την αλήθεια – «ο βασιλιάς είναι γυμνός»!»

Ολόκληρο το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε στην ηλεκτρονική σελίδα της Καθημερινής