Δεν έγιναν τυχαία οι δηλώσεις Αναστασιάδη για το τέλος του Κυπριακού-Ελληνισμού

του Μιχάλη Ιγνατίου
Οι δηλώσεις του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκου Αναστασιάδη, που χαρακτηρίστηκαν έντονα προβληματικές και ενδοτικές -ακόμα και από τους …ενδοτικούς-, για τον απλούστατο λόγο ότι ένας ηγέτης δεν παραδίδει τα όπλα ποτέ, δημιούργησαν έκδηλη και δικαιολογημένη ανησυχία σε όσους επιμένουν να νοιάζονται και να αγαπούν άδολα την Κύπρο.
Πολλά λόγια του Κύπριου προέδρου δεν λέγονται τυχαία. Έχει πάντα σχέδιο, εκτός των περιπτώσεων που λέει και καμιά …κουβέντα παραπάνω για να κάνει τον έξυπνο, και τότε είναι που τα διαλύει όλα…

Μια ελληνική υβριδική επικοινωνιακή καμπάνια για την Τουρκία

Pagenews.gr

Ο Λάμπρος Καλαρρύτης στο blog του στο pagenews.gr γράφει για το πως μπορεί να οργανωθεί μια υβριδική επικοινωνιακή καμπάνια για την Τουρκία. Σημειώνει ότι η χώρα μπορεί να ξεκινήσει μία επικοινωνιακή εκστρατεία στοχοποιώντας την Τουρκία βασιζόμενη σε απολύτως αληθινά στοιχεία και γεγονότα. Τονίζει ότι στην ουσία μία καμπάνια ενημέρωσης θα είναι, χωρίς η Ελλάδα να φαίνεται ως ο οργανωτής. «Οι εταιρείες lobbying και οι μυστικές υπηρεσίες γι’ αυτό υπάρχουν», επισημαίνει.

Επειδή γίνεται πολλή συζήτηση για τον υβριδικό πόλεμο της Τουρκίας κατά της Ελλάδας – και ορθώς αποτελεί θέμα δημόσιας ενημέρωσης και ανταλλαγής απόψεων διότι είναι μείζον- να καταθέσουμε πολύ συνοπτικά μία μόνο παράμετρο από το αντίστοιχο ελληνικό δόγμα που μπορεί και πρέπει να εφαρμοστεί.

Σύναξη των 12 Αποστόλων: Ανεκτίμητη η προσφορά τους στην εδραίωση και επέκταση της Εκκλησίας στον κόσμο

ΛΑΜΠΡΟΣ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΣ Θεολόγος – Καθηγητής

Στις 30 Ιουνίου η Αγία μας Εκκλησία εορτάζει με ξεχωριστή λαμπρότητα τη Σύναξη των Δώδεκα Αποστόλων. Βεβαίως υπάρχουν και οι προσωπικές μνήμες τους σε διάφορες ημερομηνίες του έτους, αλλά με αυτόν τον συλλογικό εορτασμό τιμάται σύμπασα η χορεία των μεγάλων αυτών ανδρών, οι οποίοι ως συνεχιστές του σωτηριώδους έργου του Κυρίου επί της γης, έστρεψαν τον ρου της ιστορίας και άλλαξαν κυριολεκτικά την μορφή του κόσμου! Εμείς ως συνειδητό εκκλησιαστικό σώμα γνωρίζουμε την ανεκτίμητη προσφορά τους στην εδραίωση και επέκταση της Εκκλησίας στον κόσμο και γι’ αυτό με την ευκαιρία της σεπτής τους εορτής τους εναποθέτουμε τη βαθιά μας ευγνωμοσύνη και τις ευχαριστίες μας.

Ο κορονοϊός διέψευσε ήδη 3+1 βεβαιότητες της παγκοσμιοποίησης

Λυγερός Σταύρος

 slpress.gr

 Μπορεί ακόμα να μην βλέπουμε φως στην άκρη του τούνελ της πρωτοφανούς κατάστασης που βιώνουμε, αλλά  κορονοϊός έχει ήδη να μας διδάξει πολλά. Το πρώτο και σημαντικότερο είναι ότι διαλύεται η αυταπάτη της μεταπολεμικής γενιάς ότι η ανθρωπότητα έχει αφήσει οριστικά πίσω της αυτά που προκαλούσαν καταστροφές στους προηγούμενους αιώνες.

Η ειρήνη που επέβαλε ο πυρηνικός ανταγωνισμός, αν και ορισμένες φορές απειλήθηκε, σε γενικές γραμμές εδραίωσε την εντύπωση πως πόλεμοι, όπως οι δύο παγκόσμιοι του 20ου αιώνα, ανήκουν οριστικά στο παρελθόν. Πόλεμοι θα γίνονται, αλλά θα είναι περιφερειακοί και δεν θα αγγίζουν τον δυτικό άνθρωπο. Προς το παρόν η εντύπωση αυτή επιβεβαιώνεται, αλλά η σταθερή διολίσθηση από τον μεταψυχροπολεμικό "μονοπολικό" κόσμο σ' έναν ολοένα και πιο ασταθή και δυνάμει άναρχο πολυπολικό κόσμο ενδέχεται να διαψεύσει μελλοντικά την πρώτη αυτή βεβαιότητα.

Ελληνοτουρκικά: Ο φόβος του Κίσινγκερ στις ελληνοτουρκικές σχέσεις…

Βασίλης Κοψαχείλης

Ανεξάρτητα από το τι πιστεύουν πολλοί για τον 97χρονο πολιτικό Henry Kissinger, ο ακαδημαϊκός Κίσινγκερ ήταν και παραμένει ένα από τα λαμπρότερα μυαλά της μεταπολεμικής διεθνολογικής σκέψης. [1]
Απαλλαγμένος από μαθηματικής λογικής αναλύσεις, όπως αυτές των νέο-ρεαλιστών, εκείνος έδωσε έμφαση στην Ιστορία, ως το εργαλείο που οδηγεί σε ασφαλή συμπεράσματα. Από πρωτοετής φοιτητής ακόμη, έκανε συνεχώς αναφορές στον Θουκυδίδη, ισχυριζόμενος με πάθος ότι όσο δεν αλλάζει η ανθρώπινη φύση, το ιστορικό παρελθόν θα ερμηνεύει σε μεγάλο βαθμό το παρόν και το μέλλον των διεθνών σχέσεων. [2]

Στη μνήμη των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου

π. Αντώνιος Πινακούλας

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

1. Η θέση της γιορτής στο εκκλησιαστικό έτος

2. Αναφορά στην εορτή και αναγγελία του θέματος

1. Αγαπητοί αδελφοί, γιορτάζουμε σήμερα τους Αποστόλους Πέτρο και Παύλο. Γιατί σαν σήμερα μαρτύρησαν για την πίστη του Χριστού. Η γιορτή τους, αν και ακίνητη, ολοκληρώνει τις εορτές του Πάσχα. Αρχίσαμε να προετοιμαζόμαστε γι’ αυτήν νηστεύοντας από την επομένη της Κυριακής των αγίων Πάντων.

2. Τι σημαίνει ότι οι άγιοι Απόστολοι Πέτρος και Παύλος μαρτύρησαν για την πίστη του Χριστού; Για να απαντήσουμε σ’ αυτό το ερώτημα, χρειάζεται πρώτα να μάθουμε ποια είναι η μαρτυρία τους. Ακούσαμε στο Ευαγγέλιο το επεισόδιο εκείνο όπου ο Χριστός ρωτάει τους μαθητές του τι νομίζουν οι άνθρωποι ότι είναι ο ίδιος και ποια γνώμη έχουν εκείνοι γι’ αυτόν. Κι εκεί ο Απόστολος Πέτρος ομολογεί και λέει ότι «Εσύ είσαι ο Υιός του ζωντανού Θεού». Αυτή ήταν η μαρτυρία του Αποστόλου Πέτρου.

Αναζητώντας το χαμένο χρήμα

του Γιάννη Κιμπουρόπουλου (ΚΙΜΠΙ)
Θυμάστε τον μακαρίτη Κώστα Τσάκωνα στο «Μάθε παιδί μου γράμματα» του Μαραγκού; Αναρωτιόταν: «Έξι χρόνια στο Δημοτικό, έξι χρόνια στο Γυμνάσιο, έξι χρόνια στο Πολυτεχνείο κι έξι χρόνια μέχρι να πάω σχολείο ίσον 24 κι άλλα έξι στο εξωτερικό 30. Είμαι 36, πού πήγαν τα άλλα έξι χρόνια;». Κι ανάλογη ήταν η απορία του αυταρχικού πατέρα Διαμαντόπουλου που αντικρίζοντας τη γυαλιστερή φαλάκρα του γιου αναρωτήθηκε «πού πήγαν οι μπούκλες του;».
Λοιπόν, αυτό ακριβώς μου θύμισε ο απολογισμός που έκανε ο ΣΕΒ για τα 40 χρόνια ελληνικής διαδρομής στην ενωμένη Ευρώπη και στον περίπλοκο κόσμο των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων.

Περί ηλιθιότητας στην Ιστορία!

Του Βασίλη Στοϊλόπουλου
Ήταν τόσο ηλίθιος τελικά ο πολύς Νίκος Παπάς, τότε ακόμα υπουργός και «δεξί χέρι του Τσίπρα», που μιλούσε τόσο ανοιχτά για «περίεργες» συναλλαγές και διαφθορά, για «μαγαζιά», «μαφιόζους» πολιτικούς και «πολλά λεφτά» με κάποιον που ήταν γνωστός όχι μόνο από τη «λησμονημένη» Λίστα Λαγκάρντ αλλά και από την ποικιλότροπη σχέση του με το Ισραήλ και προσωπικά με τον πρωθυπουργό της Νετανιάχου;
Προφανώς! Το έχουν πάθει, για διαφορετικούς βέβαια λόγους και άλλοι, σε πολύ ανώτερα «επίπεδα» της Ιστορίας! Στο διεθνές ιστορικό Πάνθεον έμειναν πολλά λαμπρά ονόματα που συνέδεσαν την πολιτική τους καριέρα με καταστροφικές για τους ίδιους ηλιθιότητες, παρότι έξυπνοι, με ανατρεπτικά ιστορικά αποτελέσματα:

Μαγαζί γωνία…

Το editorial του Δρόμου της Αριστεράς που κυκλοφορεί στα περίπτερα

Ο Παππάς πήρε την πολιτική ευθύνη, έκανε αυτοκριτική. Ο Τσίπρας έχει πλήρη εμπιστοσύνη σε όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και εφορμά προς την Προοδευτική Συμμαχία. Ήδη έδωσε εντολή να αλλάξει/συμπληρωθεί το νέο όνομα του ΣΥΡΙΖΑ στο Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Το σκάνδαλο Novartis έκλεισε με απόφαση-συμβιβασμό των ΗΠΑ με την εταιρεία, που θα πληρώσει ένα πρόστιμο. Έτσι «το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως ελληνικού κράτους» ετελείωσε (όπως και τόσα άλλα). Η Λίστα Λαγκάρντ έχει ξεχαστεί – μόνο ο Σάμπυ Μιωνή μας τη θύμισε με τη μαγνητοφωνημένη συνομιλία που «αυτοβούλως» κατέθεσε. Οι κοριοί καλά κρατούν, τα βαλιτσάκια καλά δουλεύουν, ο ένας κρατάει γερά τον άλλον.

Ελλάδα σήμερα: Κοινωνία δίχως ήρωες

Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική

το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου.

Οδυσσέας Ελύτης, Άξιον Εστί

Του Γιάννη Παππά από την ιστοσελίδα ΤhinkΑlternative
Τύχαινε την προηγούμενη βδομάδα στα πλαίσια του μεταπτυχιακού σεμιναρίου “Η εικόνα του ήρωα στην παγκόσμια κουλτούρα” να εξετάσουμε μαζί με τον καθηγητή και τους συμφοιτητές μου την Οδύσσεια. Θα πει κανείς τετριμμένο κείμενο πια. Για χρόνια μας ταλαιπωρούσαν στο ελληνικό σχολείο με τη στείρα μέθοδο διδασκαλίας του.

Ελληνοτουρκικά (και) σκάνδαλα

Το δέντρο των Εξεταστικών και το πυρπολημένο δάσος στο Αιγαίο

του Δημήτρη Μηλάκα
Αναζητώντας κάποιος τις λέξεις για να περιγράψει την εσωτερική πολιτική κατάσταση της χώρας, σε συνδυασμό με τη σαφέστατα στοιχειοθετημένη τουρκική απειλή με την οποία βρίσκεται αντιμέτωπη, δεν θα μπορούσε παρά να επαναλάβει ότι «το λυπηρό παράδοξο σε ακροσφαλείς ιστορικές καταστάσεις συνοδευόμενες από διάχυτα παρακμιακά φαινόμενα είναι ότι η στρατηγική σκέψη θολώνει όσο εντονότερα τη χρειάζεται ένα έθνος».
Αυτά διαπίστωνε ο μέγιστος διανοητής Παναγιώτης Κονδύλης στο επίμετρο του βιβλίου του «Θεωρία Πολέμου» με τίτλο «Ελληνοτουρκικός Πόλεμος» (Θεμέλιο, 1997) και συνέχιζε:

Ανοιχτή επίθεση στον Δυτικό πολιτισμό

Pagenews.gr

Ο Λάμπρος Καλαρρύτης στο blog του στο pagenews.gr επανέρχεται στο θέμα των διαδηλώσεων για τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ και επισημαίνει ότι υπάρχει «εργαλειοποίηση» τους ενάντια στο δυτικό πολιτισμικό μοντέλο. Στη συνέχεια αναφέρει ότι ο πραγματικός σκοπός είναι να ξαναγραφτεί η Ιστορία με τρόπο που θα εκμηδενίζει τις διάφορες βαθμίδες του πολιτισμού και τις διαφορές πολιτισμικού επιπέδου μεταξύ εθνών και ιστορικών περιόδων.

Ενοικιαζόμενοι εργάτες στο γερμανικό εργασιακό μεσαίωνα

Η περίπτωση της Clemens Tönnies

Του Βασίλη Στοϊλόπουλου από το slpress.gr
Η σύγχρονη μαζική μετανάστευση συντελείται ως γνωστόν με τις ευλογίες και τα πλουσιοπάροχα μέσα του ΟΗΕ (βλέπε Σύμφωνο Μετανάστευσης), του “φιλανθρωπικού” συστήματος Σόρος και των διαφόρων παγκοσμιοποιητικών ιδρυμάτων τύπου Bertelslmann, της κυρίας Μέρκελ και των περισσότερων Ευρωπαίων πολιτικών.
Επιπλέον, συντελείται με την ευλογία των χριστιανικών εκκλησιών όλων των δογμάτων, καθώς και των υποστηριχτών δυνάμεων από το χώρο της λεγόμενης “βιομηχανίας της μετανάστευσης” (ΜΚΟ, δικηγόροι, διακινητές, τοπική αυτοδιοίκηση, προμηθευτές, κλπ). Μηδέ εξαιρουμένων και εκείνων που εργαλειοποιούν το μεταναστευτικό, για πολιτικούς και οικονομικούς λόγους, όπως ο Ερντογάν.

«Πίσω ολοταχώς σε κλίμα… ‘89» με τον Ερντογάν να καραδοκεί

Ο Διευθυντής Σύνταξης στο «Ποντίκι» Σταύρος Χριστακόπουλος, μιλώντας σήμερα στον 98.4 , ανέλυσε το κεντρικό θέμα της εφημερίδας νε αναφορές σε ένα αρρωστημένο πολιτικό κλίμα οξύτητας, που θυμίζει την περίοδο του 89 , αλλά και με αναλυτικό-αποκαλυπτικό ρεπορτάζ για τις παράπλευρες συγκρούσεις στο εσωτερικό της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ στο φόντο της Προανακριτικής. Ταυτόχρονα συνέδεσε αυτό το κλίμα , με την διαρκώς κλιμακούμενοι ένταση από πλευράς Τουρκίας, σε μια περίοδο που είναι προφανώς ότι προσπαθεί να δημιουργήσει τετελεσμένα για μια απευθείας διαπραγμάτευση .

Έχει τελειώσει ο πόλεμος στη Συρία; Αν ναι, ποιος νίκησε;

του Γιάννη Ραχιώτη
Στο ερώτημα του τίτλου διάφοροι στη Δύση απαντούν ότι νικητής είναι ο «ο Άσαντ», όπως απαξιωτικά αναφέρονται στο συριακό κράτος. Στη Ρωσία αρκετοί έχουν δηλώσει ότι «τέλειωσε» ο πόλεμος και 3-4 φορές ως τώρα ανακοινώθηκε «μερική αποχώρηση» των ρωσικών δυνάμεων. Σήμερα, μετά από εννέα χρόνια πολέμου, περισσότερο από το 20% του συριακού εδάφους κατέχεται από Τούρκους και Αμερικανούς. Σε αυτό πρέπει να προστεθούν και τα στρατηγικής σημασίας Υψώματα του Γκολάν που κατέχονται από το Ισραήλ εδώ και 53 χρόνια. Η πλευρά που έχει χάσει σε πόλεμο περισσότερο από 20% των εδαφών της προφανώς δεν νίκησε, ακόμη και αν απέφυγε τα χειρότερα. Ας δούμε πως εξελίχθηκε η συριακή σύγκρουση από το 2011 έως σήμερα.

Το περιφερειακό πλαίσιο

Η «αδέσμευτη» δημοσιογραφία (και οι χορηγοί της)

του Δημήτρη Μηλάκα
Η (θορυβώδης) συζήτηση που προκάλεσε το σποτάκι του ΣΥΡΙΖΑ επανέφερε στην επιφάνεια το «αιώνιο» ερώτημα: Η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα; Στην προκειμένη (δημοσιογραφική) περίπτωση είναι σαφής η απάντηση: Στις μέρες μας οι κότες, κατά κανόνα, δεν γεννούν, αλλά τρέφονται με χρυσά αυγά, τα οποία μοιράζει η εξουσία.
Όσο για την ουσία του ερωτήματος, αν δηλαδή υπάρχει αδέσμευτη από συμφέροντα και συστήματα εξουσίας δημοσιογραφία, και αυτή έχει διευκρινιστεί καθότι τη δημοσιογραφία, από τις «ηρωικές» παλιές εποχές της ακόμη, συνδέουν άρρηκτοι δεσμοί με το πολιτικό (προπατορικό) «αμάρτημα».

Έβρος, Αιγαίο, Κύπρος, Βρυξέλλες – Όταν εκνευρίζεται η Τουρκία, είναι καλό

Pagenews.gr  

Ο Λάμπρος Καλαρρύτης στο blog του στο pagenews.gr γράφει για τον εκνευρισμό της Τουρκίας μετά την επίσκεψη και την στάση του Ζοζέπ Μπορέλ. Τονίζει ότι η παρτίδα είναι δύσκολη, αλλά υπάρχει μια ευκαιρία ειδικά από τη στιγμή που και η Γαλλία βλέπει να θίγονται δικά της συμφέροντα.

Ενοχλήθηκε η Τουρκία από την επίσκεψη του Ύπατου Εκπροσώπου της ΕΕ για την Εξωτερική Πολιτική και την Ασφάλεια Ζοζέπ Μπορέλ, με τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών Νίκο Δένδια στον Έβρο. Φανταζόμαστε θα ενοχληθεί περισσότερο από την πτήση του Μπορέλ αύριο πάνω από την κυπριακή ΑΟΖ. Ο λόγος της ενόχλησης, πέραν του συμβολισμού της επίσκεψης, είναι ότι ο Ευρωπαίος αξιωματούχος ενημερώθηκε και για το τι γίνεται στον Έβρο και για τα όσα συμβαίνουν σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.

Υποταγή ή εξαφάνιση;

Του Βασίλη Στοϊλόπουλου
Αυτή είναι ουσιαστικά η μοίρα της Κύπρου για τον πρόεδρό της (αλλά και για το ΑΚΕΛ και πολλούς Ελλαδίτες). Και αυτή είναι η πολιτικής της τάξη, που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από αυτήν της Ελλάδας.
Και το ερώτημα είναι πως φτάσαμε να γίνονται τέτοιες δημόσιες δηλώσεις. Ποιος φταίει που βρισκόμαστε σε αυτό το σημείο; Αυτοί δεν κυβερνούσαν για δεκαετίες; 
 Πως το εκλαμβάνει αυτό ο απανταχού Ελληνισμός; 
Δεν υπάρχει πλέον καμία δυνατότητα αντιστροφής της κατάστασης; 
Νομίζει ο πρόεδρος της Κύπρου ότι με αυτή την ηττοπάθεια και την αναζήτηση προστατών μπορεί στο μέλλον ν΄ αποφύγει τα χειρότερα;
 Άσε δε που έχει καταργήσει Θουκυδίδη, Μακιαβέλι και πολλούς άλλους θεωρητικούς της ισχύος και της ελευθερίας.

Όταν οι Συριζαίοι κρύβονται πίσω από το video τους

Του Γ. Λακόπουλου

Αν θα υπάρξει κάποτε άγαλμα στον «άγνωστο Συριζαίο» θα πρόκειται για χορηγία των αντίπαλων του ΣΥΡΙΖΑ. Αμέτρητες φορές από τις γραμμές του ξεπήδησαν φωνές που διευκόλυναν τη ΝΔ να βγει από τη δύσκολη θέση.

Συνέβαινε όταν κυβερνούσε ο Τσίπρας. Π.χ. πού θα έβρισκαν οι ελεγχόμενοι για τη Νοβάρτις καλύτερους συνηγόρους από τους υπουργούς που μίλησαν για το «σκάνδαλο του αιώνα», ή έσπευσαν στον Άρειο Πάγο για… ενημέρωση.
Συμβαίνει και τώρα που κυβερνάει ο Μητσοτάκης. Πώς θα μπορούσε η κυβέρνηση να βγει από την απελπιστική θέση που την φέρνει το σκάνδαλο Πέτσα- ειδικά εν όψει της απολογίας του Πρωθυπουργού στη Βουλή μετά την ερώτηση Τσίπρα-  αν δεν υπήρχε το βλακώδες βίντεο για τον «Μωυσή», που ρίχνει ευρωβροχή σε δημοσιογράφο;

Οι τουρκικές ελίτ έχουν εθνικούς στόχους, οι μεταπρατικές ελληνικές όχι

Φούσκας Βασίλης

από το slpress.gr

Η εκρηκτική κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η Ανατολική Μεσόγειος είναι συνέπεια τόσο μακρο-ιστορικών διαδικασιών, όσο και συγκυριακών παραγόντων. Τρεις είναι οι σημαντικότερες δομικές, μακρο-ιστορικές διαδικασίες πίσω απ’ τη κρίση. Η πρώτη δομική διαδικασία εν ενεργεία, είναι η κρίση και υποχώρηση της αμερικανικής ηγεμονίας και η σταδιακή αποδέσμευσή της από τη Μέση-Εγγύς Ανατολή και Ευρώπη (πρόσφατα, οι ΗΠΑ ανήγγειλαν την απόσυρση 10,000 μελών του στρατιωτικού τους προσωπικού από τη Γερμανία).

Έφτασε η ώρα των όπλων;

Του Κωνσταντίνου Γρίβα από το newshub.gr
Μια από τις πιο παραγνωρισμένες παθογένειες του ελληνικού συστήματος εξουσίας είναι ο επαρχιωτισμός του. Το ότι δηλαδή λειτουργεί μέσα στο στενό πλαίσιο της γεωπολιτικής «γειτονιάς» της Ελλάδας αδιαφορώντας για το τι γίνεται στον υπόλοιπο κόσμο. Όμως, το διεθνές σύστημα είναι ένα και ενιαίο και ότι συμβαίνει σε οποιαδήποτε γωνιά του κόσμου ασκεί επιδράσεις στο σύνολο.
Έτσι, ο κοσμογονικός ανταγωνισμός, που βρίσκεται εδώ και μερικά χρόνια εν εξελίξει αναφορικά με τον έλεγχο των εγγύς ευρασιατικών υδάτων έχει περάσει εντελώς απαρατήρητος από τη χώρα μας. Όμως, ο ανταγωνισμός αυτός θέτει νέα δεδομένα και στο Δίκαιο της Θάλασσας που με τη σειρά τους έχουν τεράστιες δυνητικές επιδράσεις στο ελληνοτουρκικό σύστημα.

Το ενεργειακό παιχνίδι με Αίγυπτο και Λιβύη , της Τουρκίας

Ο οικονομολόγος και οικονομέτρης, Γιώργος Αδαλής, μιλώντας στον 98.4 , παρέθεσε στοιχεία για το πώς την περασμένη δεκαετία μέσα από ένα δίκτυο πολιτικών και επιχειρηματικών συναλλαγών, η Τουρκία διείσδυσε στην Αίγυπτο στο ενεργειακό κομμάτι και πως το ίδιο μοντέλο σήμερα αναπαράγει στην Λιβύη . 
Για την τελευταία, τόνισε ότι η επιθυμία του Ερντογάν θα ήταν να την καταστήσει όλη προτεκτοράτο, αλλά αν δεν μπορέσει, θα προτιμούσε τον διαχωρισμό της σε ένα άξονα Βορρά- Νότου. Κατά την εκτίμηση του , το μεγάλο παιχνίδι στην Ανατολική Μεσόγειο για τους ενεργειακούς πόρους, γίνεται από τους κολοσσούς του είδους, που ανεξαρτήτως των προθέσεων των κρατών στην περιοχή, κινούνται με άξονα το πώς διασφαλίζουν τους πόρους αυτούς και με ποιες στρατιωτικές δυνάμεις σε ρόλο επιτηρητή.

Τρία θαυμαστά γεγονότα που συνοδεύουν το γενέθλιο του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου (24 Ιουνίου)

  Το πρώτο θαυμαστό γεγονός, είναι ότι ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος είναι ο μοναδικός άγιος που πρώτα τον γνώρισε ο κόσμος ως Άγιο και έπειτα ως βρέφος. Πρώτα τον γνώρισε ως Προφήτη και έπειτα τον είδε ως άνθρωπο!

Και αυτό γιατί πριν ακόμα βγει από την κοιλιά της μητέρας του, έδειξε την Χάρη που έλαβε από τον Θεό και προφήτευσε προσκυνώντας τον Δεσπότη των απάντων. Σκίρτησε στην κοιλιά της Ελισάβετ όταν η Παναγία την ασπάστηκε. Το σκίρτημα αυτό ήταν ένα προσκύνημα που γέμισε την καρδιά της Ελισάβετ με πνευματική χαρά και ανεφώνησε: ἰδοὺ γὰρ ὡς ἐγένετο ἡ φωνὴ τοῦ ἀσπασμοῦ σου εἰς τὰ ὦτά μου, ἐσκίρτησεν ἐν ἀγαλλιάσει τὸ βρέφος ἐν τῇ κοιλίᾳ μου. (Λκ 1,44) Αμέσως δηλαδή μεταδόθηκε η χάρη που έλαβε ο Ιωάννης στην Ελισάβετ, η οποία άρχισε να κηρύττει εκείνα που ο Ιωάννης ως αγέννητος δεν μπορούσε να πει: καὶ ἐπλήσθη Πνεύματος Ἁγίου ἡ Ἐλισάβετ καὶ ἀνεφώνησε φωνῇ μεγάλῃ καὶ εἶπεν·

Πολιτισμική γενοκτονία

Το άγαλμα του Indro Montanelli μετά τον βανδαλισμό του,

 πηγή: ANSA

των Μιχάλη Θεοδοσιάδη και Γιώργου Κουτσαντώνη

Κάθε άγαλμα και οίκημα στον δρόμο μετονομάστηκε, κάθε ημερομηνία παραποιήθηκε.
Και η διαδικασία συνεχίζεται μέρα με την μέρα και λεπτό με το λεπτό. Η Ιστορία έχει
σταματήσει. Τίποτα δεν υπάρχει παρά ένα ατέρμονο παρόν μέσα στο οποίο
το Κόμμα έχει πάντα δίκιο. (Orwell, 1984)^[1]

Τις τελευταίες εβδομάδες, κυρίως στις ΗΠΑ, με αφορμή τον θάνατο του Τζορτζ Φλόιντ, σημειώθηκαν αρκετοί βανδαλισμοί και κατεδαφίσεις αγαλμάτων και μνημείων που σχετίζονται με το ιστορικό παρελθόν της χώρας και το καθεστώς δουλοκτησίας. Ανάλογα φαινόμενα, καταστροφικής μανίας, παρατηρούμε και στην Γαλλία, στην Γερμανία, στην Βρετανία και σε άλλες χώρες. Πρόσφατα στο Μιλάνο της Ιταλίας στο άγαλμα του Indro Montanelli έγραψαν με σπρέι «ρατσιστής και βιαστής», ενώ το περιέλουσαν με κόκκινη μπογιά. Μάλιστα ομάδες φοιτητών, ακτιβιστές και μια οργάνωση ουράνιο τόξο (iSentinelli), απευθυνόμενοι στην Δημαρχία της πόλης, είπαν:

«Συν-Εργασία» για μειώσεις μισθών

του Παύλου Δερμενάκη
Η κυβέρνηση αξιοποιώντας την πληθώρα επικοινωνιακών μέσων που διαθέτει προβάλει την εικόνα της παροχής στήριξης στους εργαζόμενους για τη διατήρηση της εργασίας τους και την οικονομική τους επιβίωση. Βασικό της εργαλείο το πρόγραμμα «Συν-Εργασία». Όσο περνά ο καιρός τόσο περισσότερο εξαπλώνεται και επεκτείνεται η αρχική κυβερνητική «εφεύρεση» του περασμένου Μαρτίου για μείωση των αποδοχών των εργαζόμενων κατά 20%. Αυτό πλέον το καθεστώς επεκτείνεται μετά τον Ιούνιο, φτάνει προς το παρόν έως τις 15 Οκτωβρίου και αφορά πλέον όχι μόνο τους μηνιαίους μισθούς αλλά και το επίδομα αδείας και το δώρο Χριστουγέννων (σε αναλογία μισθών).
Όσες επιχειρήσεις ενταχθούν στο πρόγραμμα «Συν-Εργασία», για το προσωπικό που θα εντάξουν σε αυτό, έχουν δικαίωμα να αποφασίζουν μονομερώς τη μείωση του χρόνου εργασίας έως το 50%.

Η βιομηχανία του κατευνασμού – Ιδεοληψία ή κάτι άλλο;

Pagenews.gr

Για τη βιομηχανία του κατευνασμού γράφει ο Λάμπρος Καλαρρύτης στο blog του στο pagenews.gr και θέτει το ερώτημα για το αν είναι ιδεοληψία ή αδυναμία αντίληψης ο τρόπος λειτουργίας των διεθνών σχέσεων και της διαχείρισης των απειλών εθνικής ασφαλείας.

Μόλις ο Α/ΓΕΕΘΑ Κωνσταντίνος Φλώρος έκανε τη γνωστή δήλωση, ότι «όποιος τολμήσει να πατήσει το πόδι του σε ελληνικό έδαφος, πρώτα θα τον κάψουμε και μετά θα ρωτήσουμε ποιος είναι», μπήκε ακαριαία σε κίνηση ο γνωστός μηχανισμός «συμμόρφωσης».

Η Ελλάδα μπορεί να ακυρώσει τον τουρκικό εκβιασμό αν υπερβεί τις αυταπάτες της

Του Αναστάσιου Λαυρέντζου
Από τη στιγμή που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της τουρκικής Κυβέρνησης η αίτηση της κρατικής εταιρείας πετρελαίων ΤΡΑΟ για σεισμικές έρευνες σε περιοχές που βρίσκονται εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, μια αντίστροφή μέτρηση ξεκίνησε. Είναι η αντίστροφη μέτρηση για την επαπειλούμενη απόλυτη τουρκική πρόκληση κατά των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο.
Το θεμέλιο για αυτή την πρόκληση τέθηκε τον περασμένο Νοέμβριο με το παράνομο σύμφωνο Τουρκίας-Λιβύης. Μέσω αυτού οι δύο χώρες μοιράστηκαν την ελληνική ΑΟΖ από τη Ρόδο έως το Καστελόριζο. Ακολούθησε η κατάθεση της συμφωνίας στον ΟΗΕ και πλέον η Τουρκία φαίνεται έτοιμη να προχωρήσει σε σεισμικές έρευνες και εν συνεχεία σε γεώτρηση στην εν λόγω περιοχή.

Τι μας διδάσκει το ναυάγιο της Επιχείρησης "Ειρήνη"

Λαυρέντζος Αναστάσιος

Καταιγιστικές είναι τις τελευταίες εβδομάδες οι εξελίξεις στη Λιβύη, καθώς η Τουρκία κατάφερε να ανατρέψει την κατάσταση που είχε διαμορφωθεί εις βάρος του ευνοούμενού της Σάρατζ. Πράγματι, μεταφέροντας συνεχώς πολεμικό υλικό και μισθοφόρους από τη Συρία, η Τουρκία πέτυχε οι δυνάμεις που υποστηρίζει να υποχρεώσουν σε αναδίπλωση τις δυνάμεις του Χάφταρ, ο οποίος είχε φτάσει στο σημείο να απειλεί την Τρίπολη.

Πριν λίγους μήνες η διεθνής κοινότητα προσπάθησε να ελέγξει τις εξελίξεις στη Λιβύη μέσω της επιβολής εμπάργκο όπλων. Τη σχετική απόφαση του ΟΗΕ υιοθέτησε η Διάσκεψη του Βερολίνου.

Τελείωση και πτώση: Αποτυχία θέωσης και όχι υπακοής

π. Ι. Ρωμανίδης

Μετάφραση στη Δημοτική αποσπάσματος της Εισαγωγής 

της β΄ έκδ. του βιβλίου "Το προπατορικό αμάρτημα".

ΟΟΔΕ

(...) Οι Πατέρες και συγγραφείς της υπό εξέταση περιόδου (των πρώτων χριστιανικών αιώνων) πραγματεύονται το θέμα για την πτώση υπό τις συνηθισμένες μορφές της βιβλικής παράδοσης¹⁴⁴, επιπλέον όμως προσθέτουν ορισμένα ουσιαστικά στοιχεία για τον Χριστιανισμό, τα οποία πήραν από την διδασκαλία του Χριστού για τον ανθρώπινο προορισμό. 

Δεν ερμηνεύουν, δηλαδή, το έργο του Χριστού σύμφωνα με ορισμένες φιλοσοφικές προκαταλήψεις σχετικά με τον Αδάμ ή τον άνθρωπο, όπως συνηθίζεται πλέον στη δύση, αλλ' ο Αδάμ ερμηνεύεται από την άποψη του Χριστού. Δεν είναι ο πρώτος Αδάμ το κλειδί της Καινής Διαθήκης. Αντιθέτως ο δεύτερος Αδάμ είναι το κλειδί της Παλαιάς Διαθήκης. Το κάλυμμα της Παλαιάς Διαθήκης μόνο «εν Χριστώ καταργείται»¹⁴⁵.

Η βίαιη επιβολή αναθεώρησης της ιστορίας

Η αποκαθήλωση από το βάθρο του, του αγάλματος του Τόμας Τζέφερσον στο Πόρτλαντ, από διαμαρτυρόμενους, που προφανώς αγνοούσαν ότι ο τρίτος πρόεδρος των ΗΠΑ ήταν και ο συντάκτης της Διακήρυξης της Αμερικάνικης Ανεξαρτησίας, δείχνει πού μπορούν να φτάσουν τα πράγματα όταν ενεργοποιηθεί η ψυχολογία του όχλου.
Ορισμένες από τις αντιδράσεις στις ΗΠΑ και σε κάποιες δυτικοευρωπαϊκές χώρες, που ακολούθησαν τη βάρβαρη δολοφονία του Αφροαμερικανού Τζωρτζ Φλόιντ από αστυνομικούς, δεν μπορεί παρά να μας γεμίζουν ανησυχία.
Χαρακτηριστικοί είναι οι βανδαλισμοί διαφόρων αγαλμάτων προσωπικοτήτων της ιστορίας, που μερίδα των διαμαρτυρομένων χαρακτηρίζει ως ρατσιστές.

Η παραγωγικότητα της λούφας

του Γιάννη Κιμπουρόπουλου (ΚΙΜΠΙ)
Είναι, άραγε, η τηλεργασία η νέα χρυσοτόκος όρνιθα του νεο-καπιταλισμού (ή του μετα-καπιταλισμού, τουρμπο-καπιταλισμού, τηλε-καπιταλισμού, πείτε τον όπως θέλετε); Έτσι φαίνεται να αντιλαμβάνονται την υπόθεση τόσο οι εγχώριοι ψιλικατζήδες της επιχειρηματικής αρπαχτής όσο και οι πολυεθνικοί δεινόσαυροι της αλγοριθμικής οικονομίας, τα θεριά -Google, Facebook, Microsoft και λοιπές- που έσπευσαν να εξορίσουν στα σπίτια τους την πλειονότητα των εργαζομένων, μετατρέποντας κρεβατοκάμαρες και σαλονάκια σε γραφεία ή εργαστήρια και τα ψηφιακά δίκτυα σε αλυσίδες παραγωγής.

Πρόσφυγες, μετανάστες και ο λαός που φιλοξενεί

Του ΝΙΚΟΥ ΚΑΤΣΟΥΡΙΔΗ
Το πρόβλημα των προσφύγων-μεταναστών θα λυθεί εφόσον βοηθηθούν τοπικά οι χώρες να αναπτυχθούν οικονομικά, κοινωνικά και δημοκρατικά. Όλα τα άλλα θα είναι πρόσκαιρα.

• Για κάτι τέτοιο επιβάλλεται τα μεγάλα κράτη να σταματήσουν να εισβάλλουν στα μικρότερα, να τα διαφεντεύουν και υπερεκμεταλλεύονται προς όφελος των διεθνών υπερεθνικών μονοπωλίων και την προώθηση των δικών τους κρατικών και ιδιωτικών συμφερόντων.

Η μείξη Ελληνισμού και Χριστιανισμού πριν το Βυζάντιο

του Δ. Ι. Κωνσταντέλου, από το Άρδην τ. 65, Ιούνιος – Ιούλιος 2007

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Το θέμα με το οποίο θα σας απασχολήσω εδώ, «Μαρτυρίες και ενδείξεις της ελληνοχριστιανικής ταυτότητας», προκαλεί το ερώτημα, που είναι τόσο αρχαίο όσο και σύγχρονο: υπάρχει ελληνοχριστιανική ταυτότητα; ταυτότητα υπό την έννοια των γνωρισμάτων που καθορίζουν τι είναι κάτι, φέρ’ ειπείν ένας πολιτισμός, ένας λαός, που επιτρέπουν την αναγνώρισι και διαφοροποίησιν ενός ανθρώπου από άλλους ανθρώπους, στοιχεία που διαμορφώνουν την αυτοσυνειδησία του ατόμου; Υπάρχει ελληνοχριστιανικός πολιτισμός διά τον οποίον γίνεται τόσος λόγος και σήμερα ακόμη;
Όχι, όχι θα φωνάξουν μερικοί, όπως έγινε προ ημερών σε κάποιο άλλο συνέδριο που έγινε στην Αθήνα και στο οποίον ήμουν παρών. Ναι, βεβαιότατα, θα απαντήσουν άλλοι. Ναι και όχι, θα απαντήσουν τρίτοι. Θέμα συζητήσιμο.

Η δημιουργία της ανθρώπινης ψυχής.

7. Από την 12η Ομιλία στην Γένεση.

Του μακαριστού π. Αθανασίου Μυτιληναίου

Η δημιουργία της ανθρώπινης ψυχής.

«Και έπλασεν ο Θεός τον άνθρωπον, χουν από της γης, και ενεφύσησεν εις το πρόσωπον αυτού πνοήν ζωής, και εγένετο ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν»[1].

Για την δημιουργία του ανθρώπινου σώματος ο Θεός παίρνει από τα υπάρχοντα υλικά· αντιθέτως, για την δημιουργία της ψυχής δεν παίρνει κανένα υλικό στοιχείο, αλλά εμφυσά στον άνθρωπο. Αυτό αποτελεί ιδιαίτερη δημιουργική πράξη.

Και το σώμα και η ψυχή είναι δημιουργήματα του Θεού, γιατί λέγει ότι «ο Θεός εποίησεν τον άνθρω­πον»[2]. Άρα και το σώμα και η ψυχή είναι κτίσματα. Όπως και οι άγγελοι είναι κτίσματα· «ο ποιών τους αγγέλους αυτού πνεύματα»[3]. Και ο Θεός είναι πνεύ­μα, αλλά δεν έχει καμιά σχέση με το πνεύμα των αγ­γέλων.

Οι υλιστές δέχονται ότι η ψυχή είναι υλικής υπο­στάσεως και ότι αυτή ταυτίζεται με την ενέργεια.

Οπαδός του Φαλμεράιερ ο Κλόγκ του 2021

 
της Μαρίας Νεγρεπόντη- Δελιβάνη*

Στα τέσσερα άρθρα μου, που προηγήθηκαν του παρόντος («εστία» 18.05.2020, 28.05.2020 και 02.06.2020, καθώς και στο «Slpress» της 06.06.2020), αναφέρθηκα σε  τρία, από τα 31 μέλη της Επιτροπής Ελλάδα 21, των οποίων οι απόψεις απάδουν  αναμφίβολα προς το πνεύμα του εθνικού μας  εορτασμού. Διατηρούσα κάποιες ελπίδες ότι τα θεωρήματα αυτά παρεισέφρησαν εκ παραδρομής  στην Επιτροπή Ελλάδα 21.   Ωστόσο, προκειμένου να βεβαιωθώ ότι δεν προστίθενται και άλλες  ανθελληνικές επιλογές στην Επιτροπή Ελλάδα  21, επέλεξα τυχαίως, τον Ρίτσαρντ Κλόγκ  και το βιβλίο του, που υπάρχει και στα ελληνικά, με τίτλο: Μια συνοπτική ιστορία της Ελλάδος. Από τις πρώτες σελίδες του, μου ήταν αδύνατον να πείσω τον εαυτό μου ότι  ναι, και αυτός είχε  επιλεχθεί από την  Επιτροπή Ελλάδα  21, για να συνεορτάσει με την Ελλάδα, τα 200 χρόνια από την Επανάσταση.

Από το έθνος του κράτους στο έθνος της κοινωνίας

Κοντογιώργης Γιώργος

από το slpress.gr

Το ελληνικό πρόβλημα είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το "διεθνές", πλην όμως διαθέτει τη δική του ιδιαιτερότητα και δυναμική που μας επιτρέπει να το ορίσουμε ως παρέκκλιση. Αποδίδω την αιτία της ελληνικής κακοδαιμονίας στις δυσμορφίες που προκαλεί η αναντιστοιχία του πολιτικού συστήματος/κράτους προς την ανθρωποκεντρική ιδιοσυστασία της ελληνικής κοινωνίας. Το πολιτικό αυτό σύστημα οδήγησε το κράτος και τους νομείς του να λειτουργούν ως λυμεωνικά παράσιτα επί του Ελληνισμού, να απομυζούν και να καταστρέφουν το έθνος.

Οι απόψεις του μαρξιστή Λέοντος Τρότσκυ για τη χρήση του θεάματος εναντίον του εκκλησιασμού

ΤΟ ΘΕΑΜΑ, ΕΝΑ ΦΟΒΕΡΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΟΠΛΟ

Οι απόψεις του μαρξιστή Λέοντος Τρότσκυ για τη χρήση του θεάματος
εναντίον του εκκλησιασμού

Δημοσιεύουμε αποσπάσματα από άρθρο του περιώνυμου Ρώσου μπολσεβίκου και μαρξιστή Λέοντος Τρότσκυ  (1879-1940), ενός από τους ηγέτες της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία, δευτέρου μετά τον Βλαδίμηρο Λένιν, σχετικά με τη δύναμη του θεάματος (συγκεκριμένα του κινηματογράφου, τότε) ως μέσου απομάκρυνσης του λαού από τον εκκλησιασμό.

Το άρθρο αυτό, «Η βότκα, η Εκκλησία και ο κινηματογράφος», πρωτοδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Πράβντα» στις 12 Ιουλίου του 1923. Εμείς το δημοσιεύουμε αποσπασματικώς από αγγλική μετάφρασή του στο Διαδίκτυο (http://www.marxists.org/archive/trotsky/women/life/23_07_12.htm).

Ιστορίες πολιτικής, οικονομικής και δημοσιογραφικής δικτατορίας…

ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΦΟΥΝΤΗ

Δυο ιστορίες θα σας πω, που έζησα (και ζω) και οι οποίες παίχτηκαν και παίζονται σε δύο διαφορετικές χρονικές περιόδους, με πολλά κοινά στοιχεία και πάμπολλες ομοιότητες.
Με διαφορετικούς πρωταγωνιστές, με ίδιο σενάριο, με το ίδιο σύστημα, τους ίδιους θύτες (πολιτικούς, τράπεζες), ίδιους συναυτουργούς (πολλά από τα ΜΜΕ της χώρας) και τα ίδια θύματα (τους εργαζόμενους σε δυο διαφορετικά ΜΜΕ). Δύο ιστορίες με τόσα πολλά κοινά στοιχεία, έτσι, για να καταλάβετε πως μια ιστορία επαναλαμβάνεται όχι σαν φάρσα, αλλά γιατί έτσι επιλέγει το «σύστημα», είτε λέγεται πολιτικό, είτε οικονομικό, είτε κοινωνικό και το οποίο λειτουργεί πάντα με τις ίδιες καταχρηστικές μεθόδους, για να καταδείξει σε όλους τη δύναμη του και να θυμίσει σε όσους τυχόν ξεχνούν, ότι πάνω από όλα και (σχεδόν) για όλους, είναι το χρήμα.

Γιατί δεν υπάρχει στις ΗΠΑ κράτος πρόνοιας τύπου Ευρώπης – Ο ρόλος των φυλετικών διακρίσεων

Του Noah Smith από το capital.gr
Την περασμένη εβδομάδα, ο κλάδος των οικονομικών επιστημών έχασε ένα από τα πλέον φωτεινά του “άστρα” – τον καθηγητή του Χάρβαρντ Alberto Alesina.
Ο Ιταλός οικονομολόγος, ο οποίος έφυγε από τη ζωή λόγω καρδιακής προσβολής σε ηλικία 63 ετών, ήταν από τους βασικούς παράγοντες που βοήθησαν στην επαναστατική αναθεώρηση πτυχών του κλάδου της πολιτικής οικονομίας.
Οι οικονομολόγοι συχνά επικρίνονται ότι αγνοούν τις πολιτικές πτυχές των θεωριών τους.

Όταν η αθεΐα γίνεται μισαλλοδοξία

Αφιερωμένο στους Νεομάρτυρες

Θα διαβεί η θύελλα από τη ρωσική τη γη
Αμαρτίες του λαού ο Θεός θα τις συγχωρήσει
Η θεία του σταυρού Του ομορφιά θα αναφανεί
Στις εκκλησίες του Θεού τους θόλους να φωτίσει
Στην Αγία μας απ’ άκρη σε άκρη τη Ρωσία
Τα σήμαντρα το καινούριο κάλεσμα θα ηχήσουν
Απ το βαθύ λήθαργο – τη δικιά μας την αμαρτία
Στο σωτήριο δρόμο τα παιδιά της να βαδίσουν
Η πίστη όλους θα ενώσει μέσα στην Εκκλησία
Κι οι άγιες μονές στον κόσμο πάλι θα ανοίξουν

(του στάρετς Σεραφείμ της Βύριτσα 1866-1949)

---

Στις 31 Οκτωβρίου 1917 στη Τσαρσκογιε Σελό ο π. Ιωάννης Κοτσούρωφ δολοφονήθηκε έξω από τον καθεδρικό ναό, γιατί έκανε λιτανεία και δέηση υπέρ της ειρήνης… Ήταν ο πρώτος νεομάρτυρας.

Την Τρίτη του Πάσχα του 1918 θάφτηκε ζωντανός σε τάφο που έσκαψε με τα ίδια του τα χέρια ο Αρχιεπίσκοπος του Περμ Ανδρόνικος.

Την ίδια περίοδο στην Αγία Πετρούπολη συνελήφθησαν σαράντα ιερείς την ώρα που λειτουργούσαν. Οδηγήθηκαν στο κοιμητήριο του Σμόλενσκ και θάφτηκαν ζωντανοί με άμφιά τους.

Αίμα, δάκρυα και… σάλιο (και στο βάθος απολύσεις)

Του Δημήτρη Κωστάκου

Με.. δοκιμαστικό σωλήνα εργασιακών πειραμάτων, μοιάζει η αγορά εργασίας.

Η χρήση και κυρίως η κατάχρηση των μέτρων που έλαβε η κυβέρνηση για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της υγειονομικής κρίσης, οδηγούν αρκετές φορές σε καταστάσεις που ως χαρακτηριστικό στοιχείο έχουν το… μαύρο χιούμορ εκ μέρους ορισμένων εργοδοτών, ενώ ο κίνδυνος της απόλυσης παραμένει ορατός για εκατοντάδες (αν όχι χιλιάδες) εργαζόμενους.

Εξαΰλωση ΣΥΡΙΖΑ – Προϋπόθεση Προόδου, Προοδευτικού Κινήματος και Πατρίδας. Ας γίνει επιτέλους κατανοητό!

Του Ηλία Παπαναστασίου

Ίσως κινδυνεύουμε να χαρακτηριστούμε εμμονικοί και δογματικοί τους...
τελευταίους μήνες και χρόνια έχοντας στρέψει όλα τα πυροβόλα μας εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ.
Πιθανόν να το έχουμε παρακάνει, αποδίδοντας στον ΣΥΡΙΖΑ – τον καημένο– τέρατα και σημεία. Πιθανότατα δε να είμαστε και λίγο άδικοι απέναντι του, όχι τόσο τρυφεροί και ευγενικοί όσο προστάζει η μεγαλοσύνη του.

Ίσως να παραγνωρίζουμε το θετικό (;) Κυβερνητικό του έργο και να μην προβάλλουμε τα όποια «θετικά» του.

Ίσως τέλος να ξεχνάμε την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δίνοντας λευκή επιταγή στον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Ντοκουμέντα «καίνε» Ερντογάν: Τα τηλεφωνήματα του στο Λευκό Οίκο – Οι χάρες που ζητούσε – Οι απίστευτοι διάλογοι με Τραμπ

Σάββας Καλεντερίδης

Το βιβλίο αναμένεται να δημοσιευτεί ύστερα από πολλές περιπέτειες την ερχόμενη εβδομάδα και να προκαλέσει σεισμό στην Ουάσινκγτον – Ο Λευκός Οίκος προσπαθεί να σταματήσει και πάλι την κυκλοφορία με ασφαλιστικά μέτρα

Το νέο βιβλίο των 577 σελίδων του πρώην συμβούλου εθνικής ασφάλειας του Προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, Τζον Μπόλτον αποκαλύπτει ότι ο Ταγίπ Ερντογάν κατάφερε να επηρρεάσει την πολιτική των ΗΠΑ στη Συρία και αλλού. Η ιστοσελίδα Ahval έλαβε αντίγραφο των απομνημονεύματος του Μπόλτον, και παρουσιάζει εκτενή αποσπάσματα που εστιάζουν στη σχέση Τραμπ – Ερντογάν εκθέτοντας αμφοτέρους:

Ο «Πόλεμος του Νερού» της Ασίας

Γιώργος Στάμκος

Ένας ακήρυκτος σινο-ινδικός πόλεμος λαμβάνει χώρα σε υψόμετρο άνω των 4.000 μέτρων στα Ιμαλάια, εκ πρώτης όψεως για παλιές συνοριακές και εδαφικές διαφορές μεταξύ Ινδίας και Κίνας, αλλά επί της ουσίας για τον έλεγχο των πηγών νερού και των φυσικών υδάτινων δεξαμενών του Θιβέτ και του Κασμίρ, που θεωρούνται ζωτικής σημασίας και για τους δύο γίγαντες της Ασίας.

Θερμή αντιπαράθεση δύο γιγάντων της Ασίας