Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας
«Δώστε χρήματα στις οικογένειες των στρατιωτών»
«Υπεράσπιση της ελευθερίας και της ειρήνης στον κόσμο»
Αγία Πετρούπολη, 8 Μάρτη 1917, Επιγραφές στα πανό της πορείας γυναικών
Ορισμένοι μιλούν για τη γιορτή της γυναίκας, ενώ είναι "Ημέρα της Γυναίκας".
Έτσι ξεκινούν οι μύθοι. Ακόμη κι η αριστερά αναγάγει αυτή την ημέρα σε αγώνες γυναικών στις ΗΠΑ.
Όλοι ξεχνούν ή αγνοούν, πως μόλις το 1977 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, του γνωστού οργανισμού "νομιμοποίησης" καταπάτησης ελευθεριών και λαών (η Κύπρος κι η Παλαιστίνη για παράδειγμα, χώρες κατεχόμενες από εισβολείς κερδίζουν δεκάδες αποφάσεις κι η κατοχή συνεχίζεται κι άλλες χώρες υπέστησαν γενοκτονίες κι εθνοκαθάρσεις με τη βούλα του ΟΗΕ), "θεσμοθέτησε" επισήμως την 8η του Μάρτη ως ημέρα "αφιερωμένη στα δικαιώματα της γυναίκας". Συνεπώς μετατράπηκε σε μια γιορτή του καταναλωτισμού, του κέρδους και της αυταπάτης.
Μια πλαστογραφία της ιστορίας, γνωστή μέθοδος. Κλοπή και διαστρέβλωση με συγκεκριμένες σκοπιμότητες που δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε κι η τελευταία.
Άλλωστε η ιστορία γράφεται πάντοτε από τους νικητές ή από τις κυρίαρχες τάξεις, που «τά μέν ἠδέα καλά νομίζουσι, τά δέ ξυμφέροντα δίκαια» [ως ταυτίζοντες το ευχάριστον με το έντιμον, και το συμφέρον με το δίκαιον], όπως διδάσκει ο Θουκυδίδης...
Όμως η ιστορική μνήμη δεν... αρχειοθετείται και δεν σβήνει. Αποκρύπτεται, διαστρεβλώνεται αλλά δεν αλλάζει την αλήθεια η απάτη και πλαστογραφία.
Ποια είναι η ιστορική "αγνοημένη" αλήθεια;
Η "Ημέρα της Γυναίκας" έχει τη "ρίζα" της στις 23 Φλεβάρη 1917 με το Ιουλιανό ημερολόγιο (8 Μάρτη με το Γρηγοριανό δυτικό ημερολόγιο), όταν οι γυναίκες της Αγίας Πετρούπολης οδήγησαν μια μεγάλη πορεία συλλαλητηρίου απαιτώντας το τέλος του Α' παγκόσμιου πολέμου.
Αυτή η πολιτική θέση της πορείας των γυναικών της Πετρούπολης άλλαξε την ιστορία και καθόρισε τη Ρωσική Επανάσταση που έφερε την κατάρρευση του Τσαρισμού.
8 Μάρτη 1917... Γυναίκες, μάνες, εργάτριες, σύζυγοι στρατιωτών σε μια πορεία με αιτήματα: τέλος του πολέμου, ψωμί για τα παιδιά.
«Το κάλεσμα για την πορεία των γυναικών έγινε από κάποιον Λίντε, ο οποίος έγραψε έτσι το όνομά του στην ιστορία της επανάστασης. Επιστήμονας, μαθηματικός, φιλόσοφος, ο Λίντε ήταν εκτός κομμάτων, ήταν πεισμένος υποστηρικτής της επανάστασης κι επιζητούσε με θέρμη πως η επανάσταση έπρεπε να τηρήσει όσα υπόσχοντανν»... Έτσι περιγράφει ο Μπολσεβίκος επαναστάτης και θεωρητικός Λέων Τρότσκι, στην "Ιστορία της Ρωσικής Επανάστασης" που εκδόθηκε το 1923, εκείνη την πορεία γυναικών.
Ακολούθως, στις 14 του ερχόμενου Ιούνη η Δεύτερη Διεθνής Διάσκεψη κομμουνιστριών γυναικών στη Μόσχα, καθόρισε την 8η του Μάρτη ως "Διεθνή Ημέρα της Εργάτριας".
Έτσι και με την 8η του Μάρτη έχουμε μια επανάληψη της συνεχούς προσπάθειας απόκρυψης και διαστρέβλωσης της ιστορίας, γιατί όπως επισημαίνει Χέρμπερτ Μαρκούζε:
«Η θύμηση του παρελθόντος μπορεί να είναι η. απαρχή επικίνδυνων διαισθητικών γνώσεων και η παγιωμένη κοινωνία δείχνει να φοβάται τα. ανατρεπτικά περιεχόμενα της μνήμης»
Υ.Γ. Το τραγικό είναι πως αυτή η πλαστογραφία της ιστορίας έγινε αποδεκτή από την αριστερά...
Έτσι ξεκινούν οι μύθοι. Ακόμη κι η αριστερά αναγάγει αυτή την ημέρα σε αγώνες γυναικών στις ΗΠΑ.
Όλοι ξεχνούν ή αγνοούν, πως μόλις το 1977 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, του γνωστού οργανισμού "νομιμοποίησης" καταπάτησης ελευθεριών και λαών (η Κύπρος κι η Παλαιστίνη για παράδειγμα, χώρες κατεχόμενες από εισβολείς κερδίζουν δεκάδες αποφάσεις κι η κατοχή συνεχίζεται κι άλλες χώρες υπέστησαν γενοκτονίες κι εθνοκαθάρσεις με τη βούλα του ΟΗΕ), "θεσμοθέτησε" επισήμως την 8η του Μάρτη ως ημέρα "αφιερωμένη στα δικαιώματα της γυναίκας". Συνεπώς μετατράπηκε σε μια γιορτή του καταναλωτισμού, του κέρδους και της αυταπάτης.
Μια πλαστογραφία της ιστορίας, γνωστή μέθοδος. Κλοπή και διαστρέβλωση με συγκεκριμένες σκοπιμότητες που δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε κι η τελευταία.
Άλλωστε η ιστορία γράφεται πάντοτε από τους νικητές ή από τις κυρίαρχες τάξεις, που «τά μέν ἠδέα καλά νομίζουσι, τά δέ ξυμφέροντα δίκαια» [ως ταυτίζοντες το ευχάριστον με το έντιμον, και το συμφέρον με το δίκαιον], όπως διδάσκει ο Θουκυδίδης...
Όμως η ιστορική μνήμη δεν... αρχειοθετείται και δεν σβήνει. Αποκρύπτεται, διαστρεβλώνεται αλλά δεν αλλάζει την αλήθεια η απάτη και πλαστογραφία.
Ποια είναι η ιστορική "αγνοημένη" αλήθεια;
Η "Ημέρα της Γυναίκας" έχει τη "ρίζα" της στις 23 Φλεβάρη 1917 με το Ιουλιανό ημερολόγιο (8 Μάρτη με το Γρηγοριανό δυτικό ημερολόγιο), όταν οι γυναίκες της Αγίας Πετρούπολης οδήγησαν μια μεγάλη πορεία συλλαλητηρίου απαιτώντας το τέλος του Α' παγκόσμιου πολέμου.
Αυτή η πολιτική θέση της πορείας των γυναικών της Πετρούπολης άλλαξε την ιστορία και καθόρισε τη Ρωσική Επανάσταση που έφερε την κατάρρευση του Τσαρισμού.
8 Μάρτη 1917... Γυναίκες, μάνες, εργάτριες, σύζυγοι στρατιωτών σε μια πορεία με αιτήματα: τέλος του πολέμου, ψωμί για τα παιδιά.
«Το κάλεσμα για την πορεία των γυναικών έγινε από κάποιον Λίντε, ο οποίος έγραψε έτσι το όνομά του στην ιστορία της επανάστασης. Επιστήμονας, μαθηματικός, φιλόσοφος, ο Λίντε ήταν εκτός κομμάτων, ήταν πεισμένος υποστηρικτής της επανάστασης κι επιζητούσε με θέρμη πως η επανάσταση έπρεπε να τηρήσει όσα υπόσχοντανν»... Έτσι περιγράφει ο Μπολσεβίκος επαναστάτης και θεωρητικός Λέων Τρότσκι, στην "Ιστορία της Ρωσικής Επανάστασης" που εκδόθηκε το 1923, εκείνη την πορεία γυναικών.
Ακολούθως, στις 14 του ερχόμενου Ιούνη η Δεύτερη Διεθνής Διάσκεψη κομμουνιστριών γυναικών στη Μόσχα, καθόρισε την 8η του Μάρτη ως "Διεθνή Ημέρα της Εργάτριας".
Έτσι και με την 8η του Μάρτη έχουμε μια επανάληψη της συνεχούς προσπάθειας απόκρυψης και διαστρέβλωσης της ιστορίας, γιατί όπως επισημαίνει Χέρμπερτ Μαρκούζε:
«Η θύμηση του παρελθόντος μπορεί να είναι η. απαρχή επικίνδυνων διαισθητικών γνώσεων και η παγιωμένη κοινωνία δείχνει να φοβάται τα. ανατρεπτικά περιεχόμενα της μνήμης»
Υ.Γ. Το τραγικό είναι πως αυτή η πλαστογραφία της ιστορίας έγινε αποδεκτή από την αριστερά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου