Έγινε το ξεπούλημα συνήθεια

Σκίτσο του Ηλία Μακρη από την Καθημερινή

Για το κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης

Του Γιάννη Ξένου από την Ρήξη φ. 139
Η τρίτη αξιολόγηση έκλεισε χωρίς να το πάρει χαμπάρι κανείς. Μέσα σε τρεις μέρες κυβέρνηση και τρόικα τα βρήκαν σε όλα και ανακοίνωσαν τη συμφωνία μια μέρα πριν το αρχικό χρονοδιάγραμμα. Σάββατο βράδυ ο υπουργός Τσακαλώτος ανακοίνωσε το «ευχάριστο», σε μέρα που ο Τύπος βρίσκεται σε αργία. Από Δευτέρα φιλοκυβερνητικά φύλλα και κανάλια-ραδιόφωνα έστησαν το προπαγανδιστικό σκηνικό για το πόσο σημαντικό είναι που έκλεισε η τρίτη αξιολόγηση χωρίς καθυστερήσεις και ότι σε μερικούς μήνες βγαίνουμε τελεσίδικα από τα μνημόνια. Για την ουσία βέβαια ούτε κουβέντα, δηλαδή τι συμφώνησε η
κυβέρνηση.
Σε αυτή την αξιολόγηση η τρόικα δύο τρία πράγματα ήθελε και τα πήρε όλα. Πρώτον, τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς. και το ότι, την προπερασμένη Τετάρτη, ξεκίνησαν με τρόπο εντυπωσιακό από την κυβέρνηση, ανοίγοντας τα κεφάλια των μελών της ΛΑΕ και των υπόλοιπων που διαμαρτύρονταν, ήταν το εχέγγυο που αναζητούσε η τρόικα. Δεύτερον, την πώληση του 40% των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ. Τρίτον, το πετσόκομμα κοινωνικών επιδομάτων του 2018, των συντάξεων από το 2019 και τη μείωση του αφορολογήτου από το 2020, αλλά και αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο.
Το μόνο που έδωσε η τρόικα στην κυβέρνηση ήταν ο ΦΠΑ στα νησιά, που άφησαν ένα παράθυρο να μην εφαρμοστεί από το 2018, αλλά και αυτό δεν είναι σίγουρο. Τελική λύση θα δοθεί στο Γιούρογκρουπ της 22 Ιανουαρίου, που θα κλείσει και τυπικά την αξιολόγηση. Αυτά που διέρρεαν οι συριζαίοι, ότι θα κέρδιζαν το να μην μειωθούν οι συντάξεις από 1-1-2019, προκειμένου να πάνε σε εκλογές με ένα λιγότερο αγκάθι, αποδείχτηκαν όνειρα για εσωτερική κατανάλωση. Η τέταρτη αξιολόγηση, που θα είναι και η τελευταία του τρίτου μνημονίου (θα ξεκινήσει από αρχές Μαΐου), αναμένεται και η πιο δύσκολη, γιατί εκεί το ΔΝΤ δεν θα είναι απλώς θεατής, όπως συνέβη σε αυτή.

Η κόλαση των πλειστηριασμών

Οι εικόνες που έρχονταν πριν μερικά χρόνια από την Ισπανία, όπου αστυνομικοί έβγαζαν από τα σπίτια τους οικογένειες που μόλις τα είχαν χάσει σε πλειστηριασμούς, από τα μέσα του 2018 απειλούν και την Ελλάδα. Οι ελληνικές τράπεζες έχουν θέσει ως στόχο μέσα στο 2018 να εκπλειστηριάσουν 15.000 ακίνητα, με μέσο τίμημα τα 150.000 ευρώ. Μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου είχαν αναγγελθεί 2.900 πλειστηριασμοί, που είναι προγραμματισμένοι να πραγματοποιηθούν μέχρι τα μέσα Ιουλίου (την πρωτοκαθεδρία έχει η Τράπεζα Πειραιώς, με 1295 ακίνητα). Αρχικώς τα ακίνητα που θα μπουν σε διαδικασία θα είναι στην πλειονότητά τους επαγγελματικοί χώροι, αλλά μετά το καλοκαίρι θα είναι κατά κύριο λόγο οι κατοικίες.Το ακίνητό τους θα διασώσουν μόνο όσοι κατορθώσουν να ενταχθούν στις ευνοϊκές ρυθμίσεις του νόμου Κατσέλη μέχρι τα τέλη του 2018. Από εκεί και πέρα δεν θα υπάρχει κανένα προστατευτικό δίχτυ. Κυβέρνηση και τράπεζες έχουν συμφωνήσει ατύπως, σε πρώτη φάση, τα σπίτια που εκπλειστηριάζουν να έχουν αξία άνω των 300.000 ευρώ, από τις αρχές του 2018 το όριο θα πέσει στις 200.000 και από τα μέσα του έτους στις 100.000 ευρώ. Άνθρωποι που (κακώς, αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση) από τα μέσα του 2012, με την αύξηση των ποσοστών του Σύριζα, σταμάτησαν να εξυπηρετούν τα δάνειά τους, γιατί πίστεψαν τις δημαγωγίες τους, ότι, αν ανέλθουν στην εξουσία, θα σβηστούν ή θα περικοπούν δραστικά τα χρέη τους, τώρα θα το πληρώσουν πικρά.

ΔΕΗ, απεργίες και κατασχέσεις

Το δεύτερο που ήθελε να πετύχει η τρόικα και το κατάφερε ήταν η ιδιωτικοποίηση του 40% του λιγνιτικού δυναμικού της ΔΕΗ και συγκεκριμένα των μονάδων ΙΙΙ και IV της Μεγαλόπολης (η IV είναι η πιο σύγχρονη και η διοίκηση της ΔΕΗ ζητούσε να μη συμπεριληφθεί, αλλά ο Σταθάκης την ξεπουλάει και αυτή), της λειτουργούσας μονάδας στη Μελίτη, την άδεια για κατασκευή νέου εργοστασίου στη Μελίτη και, φυσικά, τα ορυχεία. Η πώληση θα ολοκληρωθεί στα τέλη του 2018 και ενδιαφέρον δείχνουν κινεζικοί, γερμανικοί, ιταλικοί όμιλοι, σε συνεργασία με ελληνικούς (Κοπελούζος, ΕΛΠΕ κ.ά.). Αρχικώς εμφανίζονται διστακτικοί, αλλά προφανώς είναι στα πλαίσια της τακτικής τους για να ρίξουν το τίμημα.
Τροπολογία σαν αυτή της Αχτσιόγλου για τον απεργιακό νόμο έχει να κατατεθεί από το 1976 και τον υπουργό Απασχόλησης Κ. Λάσκαρη. Στην τροπολογία η κυβέρνηση έφερνε την απόφαση για απεργία σε πρωτοβάθμια σωματεία να μπορεί να ληφθεί με παρουσία τουλάχιστον του 50% των οικονομικά τακτοποιημένων μελών στη συνέλευση. Σήμερα, η συγκεκριμένη απόφαση μπορεί να ληφθεί υπό προϋποθέσεις και από το 20% των οικονομικά τακτοποιημένων μελών. Από το 1982 που έχει τεθεί σε εφαρμογή ο ισχύων νόμος, καμιά κυβέρνηση δεν προχώρησε σε περιορισμό του. Όλα αυτά φαίνεται έκατσαν βαριά στην Αχτσιόγλου και μάζεψε την τροπολογία που είχε φέρει εσπευσμένα στη Βουλή. Με non paper (που τόσο αγαπά αυτή η κυβέρνηση) ενημέρωσε ότι οι αλλαγές στην εργατική νομοθεσία θα επανέλθουν σε καλύτερη στιγμή, αφού προηγηθεί «ο κατάλληλος επικοινωνιακός χειρισμός του θέματος». Για την ιστορία, ο νόμος Λάσκαρη αντιμετωπίστηκε σθεναρά από τους εργαζόμενους και σε συγκρούσεις την 25η Μαΐου του 1976 τραυματίστηκαν 100 άτομα και σκοτώθηκε η 67χρονη μικροπωλήτρια Αναστασία Τσιβίκα. Σήμερα ποιος θα αντισταθεί στην Αχτσιόγλου;
Και σε όλα αυτά, να προσθέσουμε και τις κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών, που είναι το νέο κόλπο των Τσακαλώτου-Χουλιαράκη για να γεμίζουν τα ταμεία του κράτους. Από τις αρχές του χρόνου, η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων έχει σηκώσει 520 εκατ. ευρώ. Το υπουργείο Οικονομικών σχεδιάζει να προχωρά σε 20.000 κατασχέσεις κάθε μήνα και κάθε μέρα να κατάσχονται περί τα 2,2 εκατ. ευρώ. Όσοι οφείλουν πάνω από 500 ευρώ στην εφορία κινδυνεύουν να βλέπουν από τους λογαριασμούς τους να κατάσχονται ποσά και ήδη σχεδόν ένα εκατομμύριο πολίτες το έχουν βιώσει, ενώ με αυτό τον φόβο ζουν σχεδόν άλλα σχεδόν δύο εκατομμύρια φορολογούμενοι.
Για να πιαστεί το πλεόνασμα του 3,5% του ΑΕΠ τα επόμενα χρόνια, θα πρέπει η κοινωνία να γίνει αλοιφή και αυτή η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί.

 http://ardin-rixi.gr/archives/206500