Πηγή:agioskosmasoaitolos.wordpress.com
Οι άγιοι μάρτυρες Παύλος και Ιουλιανή ήταν αδέλφια και κατά την εποχή του αυτοκράτορα Αυρηλιανού (270-275 μ.Χ.) κατοικούσαν στην Πτολεμαΐδα. Ο Παύλος είχε μελετήσει και γνώριζε σε βάθος τις άγιες Γραφές και κήρυττε στο λαό τις θείες αλήθειες.
Οι άγιοι μάρτυρες Παύλος και Ιουλιανή ήταν αδέλφια και κατά την εποχή του αυτοκράτορα Αυρηλιανού (270-275 μ.Χ.) κατοικούσαν στην Πτολεμαΐδα. Ο Παύλος είχε μελετήσει και γνώριζε σε βάθος τις άγιες Γραφές και κήρυττε στο λαό τις θείες αλήθειες.
Όταν ο Αυρηλιανός επισκέφτηκε την
Πτολεμαΐδα, έμαθε για τις δραστηριότητες του Παύλου και πρόσταξε να τον
φέρουν ενώπιόν του. Παρουσιασθείς δε ο Άγιος ενώπιον του αυτοκράτορα,
ομολόγησε με παρρησία την πίστη του στο Χριστό και άσκησε δριμύτατο
έλεγχο κατά των ειδώλων. Ύστερα από το γεγονός αυτό, ο αυτοκράτορας
πρόσταξε και κρέμασαν τον Άγιο και του καταξέσχισαν το σώμα με
σιδερένια
νύχια. Βλέποντας δε η Ιουλιανή τον αδελφό της σ’ αυτή την κατάσταση,
άρχισε να διαμαρτύρεται και να καυτηριάζει με λόγια δριμύτατα τον
τύραννο. Τότε λοιπόν τη συνέλαβαν και αυτή και, αφού την κρέμασαν, της
καταξέσχισαν το σώμα.
Εν συνεχεία οι Άγιοι υποβλήθηκαν, άλλοτε
από κοινού και άλλοτε χωριστά, σε διάφορα άλλα φρικτά βασανιστήρια.
Συγκεκριμένα, οι δήμιοι, με εντολή του τυράννου, τους έριξαν και τους
δύο μαζί μέσα σε ένα λέβητα γεμάτο με πίσσα που κόχλαζε. Επειδή όμως οι
Μάρτυρες δεν έπαθαν απολύτως τίποτε, τους έβγαλαν από εκεί και τους
ξάπλωσαν μπρούμυτα πάνω σε σιδερένια πυρακτωμένη κλίνη, ενώ παράλληλα
τους χτυπούσαν τα κορμιά με μαστίγια. Τελικά δε οι δήμιοι Κοδράτος και
Ακάκιος λυπήθηκαν τους Αγίους και τους περιποιήθηκαν. Για τη
φιλεύσπλαγχνη όμως αυτή ενέργειά τους αμέσως, με προσταγή του τυράννου,
αποκεφαλίστηκαν.
Έπειτα οι ειδωλολάτρες έδεσαν τα χέρια
των Αγίων με σιδερένιες αλυσίδες και τους έκλεισαν στη φυλακή. Εκεί
παρουσιάστηκε άγγελος Κυρίου, ο οποίος τους έλυσε τα δεσμά από τα χέρια
και τους έδωσε ψωμί να φάγουν. Ακολούθως οι Μάρτυρες οδηγήθηκαν σε
ανάκριση και υπέστησαν το μαρτύριο της μαστιγώσεως. Τότε δε και ο δήμιος
Στρατόνικος ο οποίος λυπήθηκε την αγία Ιουλιανή, που μαστιγωνόταν με
εντολή του τυράννου αμέσως αποκεφαλίστηκε.
Επειδή οι άγιοι Μάρτυρες διαφυλάχτηκαν
αβλαβείς, τον μεν άγιο Παύλο τον έδεσαν σε σιδερένιο πάσσαλο και με
μολύβδινες σφαίρες του χτυπούσαν τα σαγόνια, ενώ παράλληλα τέσσερις
δήμιοι του διατρυπούσαν ολόγυρα το σώμα με πυρακτωμένες ράβδους. Την δε
αγία Ιουλιανή την έκλεισαν σε έναν κακόφημο οίκο. Με την επιστασία όμως
θείου αγγέλου η Αγία διαφυλάχτηκε από τη φθορά και την ατίμωση.
Μετά ταύτα οι Άγιοι ρίχτηκαν μέσα σε ένα
λάκκο πυρός. Βγήκαν όμως από εκεί κατά τρόπο θαυμαστό και χωρίς να
έχουν πάθει απολύτως τίποτε. Στη συνέχεια τους κατέκαυσαν με λαμπάδες
όλο το σώμα και τελικά τους αποκεφάλισαν.
Έτσι λοιπόν οι άγιοι μάρτυρες Παύλος και
Ιουλιανή παρέδωσαν το πνεύμα τους στον Κύριο και κοσμήθηκαν με τους
άφθαρτους στεφάνους του μαρτυρίου.
(Γεωργίου Δ. Παπαδημητρόπουλου, Με τους Αγίους μας -Μήνας Αύγουστος, εκδ. Αποστ. Διακονία, σ. 98-100)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου