"La Rebellion cachée": Δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ για την γενοκτονία της Βανδέας

Το "La Rebellion cachée" (The Hidden Rebellion / Η Κρυφή Εξέγερση) είναι ένα γαλλικό δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ παραγωγής και σκηνοθεσίας του Daniel Rabourdin που γράφτηκε από τον Rabourdin και τον Matthew Donlan, και το οποίο αφηγείται την ιστορία του Πολέμου (ή Σφαγής ή Γενοκτονίας) της Βανδέας, (Guerre de Vendée, 1793), της ένοπλης αντίδρασης ενάντιας στην αντικληρικοφροσύνη και τον ολοκληρωτισμό της «Γαλλικής Επανάστασης». 

Λίγα κινήματα στο σύγχρονο κόσμο έχουν τόσο υμνηθεί όσο η Γαλλική Επανάσταση, η οποία έφερε τον «Διαφωτισμό» και την «δημοκρατία», ενώ ήταν ένα φανατικό κίνημα το οποίο επιχείρησε να διαλύσει συθέμελα την παράδοση του παλαιού κόσμου. Ιδίως στην περίοδο της Τρομοκρατίας κορυφώθηκαν οι αυταρχικές πολιτικές, οι μαζικές εκτελέσεις αλλά και ο βίαιος αποχριστιανισμός της χώρας.  Την σκοτεινή εκείνη εποχή, μία μικρή επαρχία στις ακτές του Ατλαντικού ωκεανού ύψωσε το ανάστημα της κατά του Παρισιού:  η Βανδέα.

Το "La Rebellion cachée" που γυρίστηκε το καλοκαίρι και το φθινόπωρο του 2013 στην Βανδέα (Chantonnay, Saint-Hilaire-de-Loulay) και στην Loire-Atlantique (La Chapelle-Basse-Mer) θα παρουσιαστεί στους κινηματογράφους της περιοχής την άνοιξη του 2017.

Σε συνέντευξή του στην Courrier de l'Ouest, ο Rabourdin, που ζει πλέον εδώ και 30 χρόνια στο Λος Άντζελες είπε:

«Είμαι καθολικός και όταν ήμουν έφηβος ήμουν μαθητής σε ένα δημόσιο γυμνάσιο στις Κάννες, όπου οι περισσότεροι δάσκαλοι έκαναν αντιχριστιανική προπαγάνδα, κορόιδευαν την πίστη μου, με ενοχλούσε φυσικά, αλλά το δέχτηκα επειδή στη Γαλλία έτσι είναι τα πράγματα. Στην ηλικία των 24 ετών, πήγα να ζήσω στις Ηνωμένες Πολιτείες και συνειδητοποίησα ότι η νοοτροπία εκεί ήταν διαφορετική. Είδα να υπάρχει περισσότερη ελευθερία και περισσότερος σεβασμός στην θρησκεία. Με έκανε να θέλω να μιλήσω για αυτό το θέμα της θρησκευτικής ελευθερίας...»

«Στην ταινία που συνδυάζεται η δράση και ο προβληματισμός. Υπάρχουν σκηνές ιστορικής ανακατασκευής και παρεμβάσεις που θέτουν σε οπτική γωνία τα γεγονότα. Αναφέρω δύο Γάλλους ιστορικούς, τον Reynald Sécher και τον Stéphane Courtois, καθώς και τους συναδέλφους τους από την Ουκρανία. Σε αυτή την ταινία δίνω φωνή στους Βανδεάτες αγρότες, οι οποίοι αντιμέτωποι με τη φρίκη, έδειξαν την αφοσίωσή τους, το σεβασμό τους στους ανθρώπους και τον Θεό».

«Δυστυχώς, οι ιδεολογίες του μίσους υπάρχουν πάντα και η πραγματικότητα είναι εκεί για να μας το υπενθυμίσει. Και όταν υπηρετούνται από μια αστυνομία ή έναν στρατό, υπάρχουν δράματα".

«Δεν νομίζω ότι η τηλεόραση στη Γαλλία θα την δείξει ποτέ. Τα γαλλικά τηλεοπτικά κανάλια δεν θα θέλουν ποτέ μια ταινία που να υπογραμμίζει την καθολική πίστη».

 

Η Βανδέα βρίσκεται στη δυτική-κεντρική Γαλλία, και κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης (1789-1799) το συναίσθημα εκεί γύρισε απότομα κατά των διανοούμενων και των γραφειοκρατών στο Παρίσι οι οποίοι, επιθυμώντας να κατασκευάσουν την ανθρώπινη τελειότητα, απαίτησαν να τεθεί ένα τέρμα σχεδόν σε όλες τις πτυχές της παραδοσιακής ζωής, πιο ειδικά τον χριστιανισμό (καθολικισμό). Μεταξύ 1793 και 1796 οι κάτοικοι της Βανδέας ξεσηκώθηκαν εναντίον της κυβέρνησης. Ξέσπασαν συγκρούσεις ανάμεσα στον λαό και τον γαλλικό στρατό και ακολούθησε μια απίστευτη και αηδιαστική βαρβαρότητα. 

Οι κάτοικοι της Βανδέας αποφάσισαν να αντισταθούν στις "Δημοκρατικές Φάλαγγες" των Ιακωβίνων Επαναστατών που επέβαλλαν τον αποχριστιανισμό της Γαλλίας, με αποτέλεσμα οι Ιακωβίνοι να εξοργιστούν και με δημοκρατικές διαδικασίες να αποφασίσουν να εξαφανίσουν την Βανδέα και το λαό της, χαρακτηρίζοντάς τον ως «ακάθαρτη ράτσα»! 

Η Βανδέα ήταν μία ιδιαίτερη περιοχή. Η φτώχεια ήταν περιορισμένη και το μορφωτικό επίπεδο σχετικά υψηλό.  Οι αριστοκράτες της περιοχής μεριμνούσαν για τους χωρικούς και είχαν αποποιηθεί των φεουδαλικών δικαιωμάτων τους, πράγμα που τους έκανε πολύ αγαπητούς. Οι κάτοικοι ήταν έντονα θρησκευόμενοι, με τον κλήρο να προέρχεται από τις λαϊκές τάξεις και να χαίρει μεγάλης εκτίμησης. Έτσι δεν δημιουργήθηκε το διαταξικό χάσμα που χαρακτήρισε άλλες περιοχές.

Το ξέσπασμα της Επανάστασης το 1789 δεν προκάλεσε ιδιαίτερες αντιδράσεις στη Βανδέα, είτε υπέρ είτε κατά αυτής.  Η κατάσταση άρχισε να αλλάζει μετά τον αποκεφαλισμό του Λουδοβίκου ΙΣΤ’, που σκόρπισε ρίγη φόβου και αγανάκτησης.  Η επιβολή των ενόρκων (πιστών στο κράτος και όχι στον Πάπα) ιερέων εξόργισε τους Βανδεάτες, που είδαν τους ανυπότακτους ιερείς τους να διώκονται και τη θρησκευτική τους συνείδηση να καταπατάται.  Όταν δε η Γαλλική Δημοκρατία κήρυξε υποχρεωτική επιστράτευση, το ποτήρι ξεχείλισε.  Αντιδρώντας στην γενικευμένη καταπίεση της Τρομοκρατίας ο λαός εξεγέρθηκε (1793).  Οι οπλισμένοι με δρεπάνια χωρικοί απευθύνθηκαν στους ευγενείς, οι οποίοι κατόρθωσαν να τους προμηθεύσουν όπλα και να τους οργανώσουν στον Καθολικό και Βασιλικό Στρατό.  Με το έμβλημα της Ιερής Καρδιάς στα σακάκια τους και το σύνθημα «Ο Θεός είναι Βασιλιάς» στα λάβαρα τους μπήκαν στο χορό των υπολοίπων φιλοβασιλικών εξεγέρσεων.

Αρχικά η εξέγερση γνώρισε αρκετές επιτυχίες.  Καθώς όμως τα φιλοβασιλικά κέντρα ήταν διεσπαρμένα και απομονωμένα, η Δημοκρατία άρχισε να τα σφυροκοπά ένα-ένα και να τα καταπνίγει.  Η Εθνοσυνέλευση ψήφισε νόμους που εξουσιοδοτούσαν το στρατό να καταστρέψει ολοσχερώς τη Βανδέα και να εξοντώσει τον πληθυσμό της.  Οι εξεγερμένοι άντεξαν όσο μπορούσαν και έκαναν ανταρτοπόλεμο, όμως οι δημοκρατικές δυνάμεις γρήγορα πήραν τον έλεγχο.  Τότε άρχισε το δράμα.

Πιστές στις εντολές, οι δημοκρατικές δυνάμεις ξεκίνησαν μεθοδικά να καταστρέφουν την Βανδέα.  Χωριά πυρπολήθηκαν, περιουσίες λεηλατήθηκαν, ναοί βεβηλώθηκαν, πληθυσμοί εκτοπίστηκαν ή κλείστηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι δημοκρατικοί επέδειξαν τρομακτική θηριωδία.  Πέραν των μαζικών σφαγών και βιασμών, έριξαν εκατοντάδες γυναικόπαιδα ζωντανά σε φούρνους και πρέσες οινοποιείων, έπνιξαν δημόσια αμάχους στα ποτάμια, οργάνωσαν βυρσοδεψεία ανθρωπίνου δέρματος για βιβλιοδεσία και ιματισμό.  Σε ορισμένες περιπτώσεις ούτε οι δημοκρατικοί άμαχοι γλίτωσαν. Οι Βανδεάτες αντίθετα σπανίως εξετρέποντο, απελευθέρωναν δε και τους αιχμαλώτους.
Ως το 1796 170.000 άνθρωποι είχαν εξοντωθεί, σε μία σφαγή που έχει πολλάκις ονομαστεί γενοκτονία. 

Περιγραφή της ταινίας από το Christian Faith Database :

Μια καθολική λαϊκή εξέγερση του 18ου αιώνα κατά της Γαλλικής Επανάστασης καταστέλλεται άγρια από τους Ένοπλους Επαναστάτες. Ιερείς και μοναχές πνίγονται, κρεμιούνται και ρίχνονται σε ένα οργισμένο όχλο. Μια προσευχόμενη, ήσυχη περιοχή της Γαλλίας υπερασπίζεται τον κλήρο, αντιστέκεται στην υψηλότερη φορολογία και αρνείται να διεξάγει πόλεμο.

Νικηφόροι σε πρώτη φάση, οι κάτοικοι της Βανδέας αργότερα ηττώνται με 150.000 άτομα να εξοντώνονται ανάμεσά τους γυναίκες και παιδιάς, έτσι ώστε «να εξαλειφθεί η φυλή τους» και ο κόσμος κοιτάει καθώς το ένα τέταρτο του πληθυσμού εξαφανίζεται.

Η καταστροφή του πληθυσμού της Βανδέας ήταν ένας στόχος των επαναστατικών δυνάμεων και θέτει μια σειρά από σημαντικά ζητήματα που σχετίζονται με τη θρησκευτική ελευθερία και την πολιτική τυραννία που είναι ακόμη πιο επίκαιρη και σχετική υπό το φως του σημερινού γεω-πολιτικού κλίματος.

Ενώ οι προσπάθειες να αναγνωριστεί η βάναυση γενοκτονία της Βανδέας βρίσκονται σε εξέλιξη στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών, χριστιανοί και ελεύθεροι άνθρωποι καλής θέλησης παντού πρέπει να ξεσηκωθούν για να γίνει η ιστορία γνωστή στον κόσμο. Η ταινία όχι δεν είναι μόνο ένα ισχυρό εργαλείο για ευαγγελισμό, αλλά και ένα αντίβαρο κατά του αντι-χριστιανικού συναισθήματος σε όλο τον κόσμο.

Όπως τα πρόσφατα γεγονότα στη Συρία, με τους Χριστιανούς να διώκονται και με πολιτικούς ηγέτες του «σύγχρονου» «δημοκρατικού» κόσμο να μην κάνουν τίποτα, πολλοί θα θέλανε να αποκρυφτεί η τυραννική πλευρά της Γαλλικής Επανάστασης, που χρησίμευσε ως πρότυπο για τον Λένιν και τον Πολ Ποτ.

Ο Stéphane Courtois (Στεφάν Κουρτουά), συντάκτης της Μαύρης Βίβλου του Κομμουνισμού, και καθηγητής στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Βανδέας είναι ο κορυφαίος ειδικός στην ταινία. Και εκθέτει, όπως κανένας άλλος, τον τρόπο με τον οποίον οι διανοούμενοι του 18ου αιώνα και οι γραφειοκράτες του λεγόμενου "Διαφωτισμού" μετατράπηκαν από ιδεολόγοι που υποκινήθηκαν από τα επαναστατικά τους συναισθήματα σε εν ψυχρώ δολοφόνους πρόθυμους να σαρώσουν κάθε ίχνος παράδοση σε αναζήτηση μιας "Νέας Εποχή της Λογικής" και της «τελειοποιημένης» ανθρωπότητας. Ο καθηγητής Siobhan Nash-Marshall του Manhattanville College το αποκαλεί αυτό «πνευματική τρομοκρατία».

Η ιστορία της Βανδέας μιλάει για το θέμα της θρησκευτικής ελευθερίας και της ελευθερίας των ανθρώπων με έναν τρόπο που ποτέ πριν δεν αρθρώθηκε. Η ώρα είναι τώρα για να ακουστεί η αλήθεια!.

Σύμφωνα με τα διάσημα λόγια της ιστορικού Barbara Tuchman (που αναφερόταν ειδικά στον 14ο αιώνα), ο πόλεμος της Βανδέας είναι ένας «μακρινός καθρέφτης». Σε αυτή την ιστορική σύγκρουση, μπορούμε να δούμε τις προαναγγελθείσες μάχες της εποχής μας. Οι Ιακωβίνοι στο Παρίσι κοίταζαν τόσο υποτιμητικά την θρησκευτικότητα των Γάλλων όπως οι δυτικές «προοδευτικές» κυβερνήσεις τους ανθρώπους της πίστης σήμερα.

Όπως και στα περισσότερα δραματοποιημένα ντοκιμαντέρ, οι μαρτυρίες των σύγχρονων ιστορικών διανθίζονται με αναπαραστάσεις ιστορικών γεγονότων. Η υποκριτική και η παραγωγή χαρακτηρίζονται από σοβαρότητα, αλλά σίγουρα το Hidden Rebellion δεν είναι κάποια ταινία "υπερπαραγωγής". Καλή, με άλλα λόγια, αλλά δεν πάει και για Όσκαρ.