Αλέξανδρος Σταμπουλής, Θεολόγος
[1] Μ. Γκουτζιούδης, Καινοδιαθηκικές μελέτες με τη συνδρομή της αρχαιολογίας, Μέθεξις, Θεσσαλονίκη 2012, σ.46
Έπειτα
από το πέρασμα του Αποστόλου Παύλου από τη Σαμοθράκη, τους Φιλίππους
και την Αμφίπολη σειρά είχε στο πέρασμά του από την Μακεδονία, η
Απολλωνία. Πρόκειται για μία περιοχή νότια της λίμνης Βόλβης και
προσεγγίζεται από την παλαιά εθνική οδό Θεσσαλονίκης – Καβάλας. Σύμφωνα
με την παράδοση ένας βράχος έξω από το χωριό αποτελεί το βήμα του
Αποστόλου , όπου πέρασε ακολουθώντας την Εγνατία Οδό. Το βήμα εδώ
διαφέρει από τα υπόλοιπα μνημεία του Παύλου στην Μακεδονία, καθώς δεν
είναι σύγχρονο και όπως αναφέρθηκε πρόκειται για ένα βραχώδες μνημείο.
Επίσης
ένα πρόσφατο μνημείο στην ευρύτερη περιοχή είναι το προσκύνημα του
Αποστόλου Παύλου που δημιουργήθηκε το 2011 έξω από το χωριό Λαγυνά στο
ύψος του σημερινού Δερβενίου και το οποίο εγκαινίασε ο ίδιος ο
Οικουμενικός Πατριάρχης κ. κ. Βαρθολομαίος[1].
Η επιστημονική μελέτη μας δείχνει ότι
τόσο από την Απολλωνία αλλά και στα Λαγυνά ο Απόστολος Παύλος και ο
στενός συνεργάτης του ο Σίλας πέρασαν και δεν στάθηκαν στα σημεία αυτά
όπως ακριβώς συνέβη και στην Αμφίπολη.
Η Απολλωνία είναι μία περιοχή της
αρχαίας πόλης Μυγδαονίας της Μακεδονίας, η οποία χτίστηκε στη νότια
πλευρά της όχθης της λίμνης Βόλβης τον 5ο αιώνα π. Χ. και κατοικήθηκε
από τους Χαλκιδείς. Το κόσμημα της πόλης ήταν ένας επιβλητικός ναός του Απόλλωνα.
Η τοπογραφία της περιοχής ήταν ιδιαίτερα σημαντική από στρατιωτικής
πλευράς και αυτό φαίνεται μέσα από τα χρόνια τόσο τα ρωμαϊκά και τα
βυζαντινά όσο και κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Το βήμα λοιπόν
βρισκόταν στη βόρεια πλευρά αυτού του ναού που κοσμούσε την πόλη και
λίγο παραπέρα υπήρχε μία πηγή, η οποία θεωρείται το αγίασμα του
Αποστόλου. Αυτό το τελευταίο σχετικά με το αγίασμα του Παύλου έκανε
γνωστή την περιοχή στις αρχές του 20ού αιώνα καθώς Τούρκοι κυρίως
έμποροι θέλησαν να εκμεταλλευτούν την θαυματουργική δύναμη του νερού και
στο μεγάλο παζάρι που γινόταν στην περιοχή, η οποία την περίοδο εκείνη
αναφέρεται με το προσωνύμιο Παζαρούδα[2], ζητούσαν πληρωμή από όσους
ήθελαν να προσκυνήσουν και να πάρουν αγίασμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου