Η εικόνα του έλληνα πρωθυπουργού σε όλες τις μεγάλες πολιτικές του στιγμές, σε όλα τα κρίσιμα και σημαντικά ραντεβού του με μεγάλους ηγέτες δείχνει ξεκάθαρα γιατί η χώρα είναι τόσο χαμηλά.
Θυμόμαστε όλοι την εικόνα του Τσίπρα με τον Ολάντ. Ο ένας κάθεται κλαρίνο στον εθνικό ύμνο και ο δικός μας να κουνιέται σαν εκκρεμές με ανοικτά τα πόδια.
Όπως θυμόμαστε και την θλιβερή εικόνα ενός πρωθυπουργού να μην
καταλαβαίνει τι του λέει ο Μπιλ Κλίντον και να γελάει σαν παιδάκι που δεν ξέρει τι να απαντήσει.
Ακόμη και η φωτογράφηση που είχε κάνει ο Τσίπρας και η Περιστέρα στο Λευκό Οίκο με το ζεύγος Ομπάμα θυμόμαστε όλοι πώς σχολιάστηκε. Πώς ήταν ο ένας σφιγμένος λες και ετοιμαζόταν να πάει τουαλέτα, η γυναίκα του να αναρωτιέται πώς από το ταγάρι φόρεσε φόρεμα και το ζευγάρι Ομπάμα να είναι μέσα στην επικοινωνιακή τρέλα.
Τα χθεσινά μας απέδειξαν ότι ο Τσίπρας προσβάλλει διαρκώς τη χώρα μας κι εμείς συνεχίζουμε να το ανεχόμαστε ή απλά να το αντιμετωπίζουμε με χιούμορ στο διαδίκτυο. Ίσως γιατί ξέρουμε ότι τελικά ζούμε σε μια επαρχία που το παίζει χώρα και οι πολίτες είναι απλά αρχοντοχωριάτες.
Όταν συναντάς έναν Πλανητάρχη δεν είσαι έτοιμος να σε πάρει ο ύπνος και να χασμουριέσαι όπως το 10χρονο του Τραμπ την ημέρα της νίκης του. Ο Τσίπρας στη συνάντηση με τον Ομπάμα το έκανε κι αυτό.
Ούτε κοιτάζεις το ρολόι σου από αμηχανία ή γιατί δεν έχεις τι άλλο να πεις.
Όταν βλέπεις τον Ομπάμα να ακούει τον εθνικό ύμνο και να βάζει το δεξί του χέρι στην καρδιά δείχνοντας τον προσήκοντα σεβασμό, εσύ δεν μπορείς να είσαι σε αφασία.
Δεν μιλάς στον ενικό στον πρόεδρο των ΗΠΑ ούτε προσπαθείς να μιμηθείς μια προφορά στα αγγλικά που δεν την έχεις και όταν την χρησιμοποιείς απλά γελάει όλος ο κόσμος μαζί σου.
Δεν κάθεσαι στο καναπέ του Μαξίμου λες και είσαι σπίτι του και παρακολουθείς Ολυμπιακό – Παναθηναϊκό. Ούτε ξύνεσαι, ούτε στριφογυρίζεις λες και σε έχει πιάσει κόψιμο. Υπάρχουν στοιχειώδεις κανόνες καλής συμπεριφοράς, αν τουλάχιστον δεν σου έμαθαν κανόνες επικοινωνίας.
Τον είδατε τον Ομπάμα; Τι ήταν πριν γίνει Πρόεδρος; Ένας μαύρος σε μια εποχή που σίγουρα θα τον κορόιδευαν για το χρώμα του. Έφτασε εκεί που έφτασε και εκτός από το έμφυτο ταλέντο του στην επικοινωνία προφανώς έμαθε πώς να ντύνεται, πώς να στέκεται, πώς να περπατά, πώς να συνομιλεί και να συμπεριφέρεται με άλλους ηγέτες.
Μπορεί να διαφωνείς με τον Ομπάμα και να μην τον γουστάρεις. Όμως πρόκειται για έναν τζέντλεμαν που παίζει στα δάκτυλα την επικοινωνία και δεν είναι απλά ένα ανθρωπάκι που λέει εξυπναδούλες χωρίς να έχει τη στοιχειώδη μόρφωση ή το ταλέντο να σταθεί άξιος εκπρόσωπος της χώρας του.
Και καλά θα πει κάποιος. Τι με νοιάζει αν δεν φοράει γραβάτα, αν τα κοστούμια του είναι άθλια, αν ξύνεται, αν χασμουριέται ή αν παίζει με τα νύχια του. Αν φέρνει αποτελέσματα δεν μας ενδιαφέρει πώς είναι. Όμως ο Τσίπρας όχι μόνο αποτελέσματα δεν φέρνει αλλά έχει καταστρέψει και τη χώρα του. Τουλάχιστον ο Βαρουφάκης μπορεί να ντυνόταν και να φερόταν σαν καραγκιόζης αλλά αυτό το έκανε με σύστημα και με σκοπό. Ο Τσίπρας βρέθηκε ξαφνικά από το 4% στο 36%. Από ένα παιδαρέλι που έκανε διαδηλώσεις και έκαιγε σημαίες, σε ένοικο του Μαξίμου. Θέλει πολύ εκπαίδευση για να μπορέσεις να σταθείς απέναντι σε σπουδαίους άνδρες και γυναίκες. Όμως, τους στοιχειώδεις κανόνες κάποιος έπρεπε να του τους έχει μάθει.
Γι’ αυτά όλα ο Τσίπρας δεν θα γίνει ποτέ μεγάλος ηγέτης. Γιατί δεν έχει ούτε την εικόνα, ούτε τη στόφα να το καταφέρει. Μια ματιά στο επικοινωνιακό «τέρας» που είχε δίπλα του χθες ίσως τον κάνει καλύτερο, κι αυτόν και τον μίζερο Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Και κάτι ακόμη σημαντικό. Όταν περιμένεις τον Πλανητάρχη για να του ζητήσεις στήριξη, πας μόνος σου στο αεροδρόμιο να τον υποδεχθείς ή τουλάχιστον στέλνεις τον υπουργό Εξωτερικών. Ο ψεκασμένος τι δουλειά είχε στο κόκκινο χαλί;
http://www.antinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου