Μαρτύρησε στη Μαλακοπή της Μ. Ασίας στις 3 Νοεμβρίου 1797
Ο Άγιος Γεώργιος ο Νεαπολίτης ήταν ιερομόναχος στην Ι. Μ. Κοιμήσεως
της Θεοτόκου στη Νεάπολη, Νεβ – Σεχήρ τούρκικα, της Μ. Ασίας. Ως
εφημέριος διέπρεπε για την πραότητά του, την ταπείνωση και την ακρίβεια
της τήρησης των εντολών του Χριστού. Ως άγγελος ενίσχυε και παρηγορούσε
τους Χριστιανούς που καταδυναστεύονταν από τους Αγαρηνούς.
Ευαρεστώντας έτσι τον Θεό κα τους ανθρώπους αξιώθηκε μαρτυρικού τέλους
Μετά τα Ορλωφικά τα πράγματα δεν είχαν ακόμα ησυχάσει και οι τύραννοι εξακολουθούσαν να διώκουν τους Ρωμιούς. Οι κάτοικοι της Μαλακοπής δεν είχαν ιερέα είτε διότι ήταν σοβαρά άρρωστος είτε διότι κρυβόταν εξαιτίας των διωγμών των Τούρκων και ιδιαίτερα εξαιτίας της μανίας τους κατά των κληρικών. Κατά το 1797 παρακάλεσαν τον Άγιο να πάει στη Μαλακοπή, έξι ώρες δρόμο από την
Νεάπολη, να τους λειτουργήσει, γιατί ήταν κάποια μεγάλη εορτή και να αγιάσει εκεί τους ευσεβείς Χριστιανούς.
Ο Άγιος Γεώργιος ξεκίνησε πρόθυμα, καβάλα σε ένα γάιδαρο, αν και ήταν ηλικιωμένος και ασθενικός, για την Μαλακοπή, να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των Χριστιανών.
Λίγο πριν την Μαλακοπή, στη θέση “ ρεματιά “, Κόμπια – Ντερέ,εμφανίστηκαν μπροστά του Τούρκοι βοσκοί,εξαγριωμένοι ένεκα των Ορλωφικών. Τον άρπαξαν, τον λήστεψαν, τον γύμνωσαν και τέλος τον φόνευσαν αποκεφαλίζοντάς τον. Ύστερα έριξαν το τίμιο σώμα και την κεφαλή στη χαράδρα. Έτσι ο αληθής λειτουργός του Κυρίου σφράγισε την άμωμη ζωή του με το μαρτυρικό τέλος και έλαβε από τον Χριστό τον στέφανο της αθανάτου ζωής.
Εν τω μεταξύ οι κάτοικοι της Μαλακοπής μάταια περίμεναν εναγωνίως τον ιερέα. Βλέποντας ότι είχαν περάσει τέσσερις μέρες και δεν είχε εμφανιστεί ανησύχησαν και πήγαν στη Μαλακοπή, όπου έμαθαν ότι και εκεί δεν είχε φανεί. Τότε κατάλαβαν ότι κάτι κακό είχε συμβεί και άρχισαν να ερευνούν την περιοχή, μαζί με τους κατοίκους της Μαλακοπής. Βρήκαν πράγματι το άγιό του λείψανο και την κεφαλή πεταμένα στη χαράδρα. Τρόμαξαν μπροστά στο αποτρόπαιο θέαμα, ωστόσο με δάκρυα και θρήνους το έθαψαν γρήγορα εκεί που το βρήκαν, εξαιτίας των Τούρκων, και τοποθέτησαν μια πέτρα με την επιγραφή : “ Ιερεύς Γεώργιος”.
Μετά από αρκετά χρόνια εμφανίστηκε επανειλημμένως ο Άγιος Οσιομάρτυρας και νεομάρτυρας Γεώργιος σε μια γυναίκα χήρα και ζήτησε να γίνει ανακομιδή του λειψάνου του.
Όλοι οι Νεαπολίτες με επικεφαλής τον ιερέα Νεόφυτο πήγαν και έκαναν την ανακομιδή και βρήκαν άφθορο το Άγιο λείψανο, πλήρες ευωδίας και χάριτος. Το μετέφεραν στη Νεάπολη και το τοποθέτησαν σε ξύλινη λάρνακα σ’ ένα δωμάτιο του σπιτιού του ιερέα Νεοφύτου, όπου και έκαιε ακοίμητη κανδήλα.
Πολλοί Χριστιανοί,όχι μόνο από τη Νεάπολη, προσέρχονταν να προσκυνήσουν και πολλοί ασθενείς θεραπεύονταν επικαλούμενοι τον Άγιο. Ο Άγιος δε έκανε πολλά θαύματα όχι μόνο στους Χριστιανούς αλλά και στους Τούρκους.
Το έτος 1922, με την ανταλλαγή των πληθυσμών, μετεφέρθη και το ιερό λείψανο του Αγίου Γεωργίου του Νεαπολίτου στην Αθήνα.Ευρίσκεται μέχρι σήμερα στον Ι. Ναό του Αγίου Ευσταθίου στον Περισσό και θαυματουργεί συνεχώς.
Ευαρεστώντας έτσι τον Θεό κα τους ανθρώπους αξιώθηκε μαρτυρικού τέλους
Μετά τα Ορλωφικά τα πράγματα δεν είχαν ακόμα ησυχάσει και οι τύραννοι εξακολουθούσαν να διώκουν τους Ρωμιούς. Οι κάτοικοι της Μαλακοπής δεν είχαν ιερέα είτε διότι ήταν σοβαρά άρρωστος είτε διότι κρυβόταν εξαιτίας των διωγμών των Τούρκων και ιδιαίτερα εξαιτίας της μανίας τους κατά των κληρικών. Κατά το 1797 παρακάλεσαν τον Άγιο να πάει στη Μαλακοπή, έξι ώρες δρόμο από την
Νεάπολη, να τους λειτουργήσει, γιατί ήταν κάποια μεγάλη εορτή και να αγιάσει εκεί τους ευσεβείς Χριστιανούς.
Ο Άγιος Γεώργιος ξεκίνησε πρόθυμα, καβάλα σε ένα γάιδαρο, αν και ήταν ηλικιωμένος και ασθενικός, για την Μαλακοπή, να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των Χριστιανών.
Λίγο πριν την Μαλακοπή, στη θέση “ ρεματιά “, Κόμπια – Ντερέ,εμφανίστηκαν μπροστά του Τούρκοι βοσκοί,εξαγριωμένοι ένεκα των Ορλωφικών. Τον άρπαξαν, τον λήστεψαν, τον γύμνωσαν και τέλος τον φόνευσαν αποκεφαλίζοντάς τον. Ύστερα έριξαν το τίμιο σώμα και την κεφαλή στη χαράδρα. Έτσι ο αληθής λειτουργός του Κυρίου σφράγισε την άμωμη ζωή του με το μαρτυρικό τέλος και έλαβε από τον Χριστό τον στέφανο της αθανάτου ζωής.
Εν τω μεταξύ οι κάτοικοι της Μαλακοπής μάταια περίμεναν εναγωνίως τον ιερέα. Βλέποντας ότι είχαν περάσει τέσσερις μέρες και δεν είχε εμφανιστεί ανησύχησαν και πήγαν στη Μαλακοπή, όπου έμαθαν ότι και εκεί δεν είχε φανεί. Τότε κατάλαβαν ότι κάτι κακό είχε συμβεί και άρχισαν να ερευνούν την περιοχή, μαζί με τους κατοίκους της Μαλακοπής. Βρήκαν πράγματι το άγιό του λείψανο και την κεφαλή πεταμένα στη χαράδρα. Τρόμαξαν μπροστά στο αποτρόπαιο θέαμα, ωστόσο με δάκρυα και θρήνους το έθαψαν γρήγορα εκεί που το βρήκαν, εξαιτίας των Τούρκων, και τοποθέτησαν μια πέτρα με την επιγραφή : “ Ιερεύς Γεώργιος”.
Μετά από αρκετά χρόνια εμφανίστηκε επανειλημμένως ο Άγιος Οσιομάρτυρας και νεομάρτυρας Γεώργιος σε μια γυναίκα χήρα και ζήτησε να γίνει ανακομιδή του λειψάνου του.
Όλοι οι Νεαπολίτες με επικεφαλής τον ιερέα Νεόφυτο πήγαν και έκαναν την ανακομιδή και βρήκαν άφθορο το Άγιο λείψανο, πλήρες ευωδίας και χάριτος. Το μετέφεραν στη Νεάπολη και το τοποθέτησαν σε ξύλινη λάρνακα σ’ ένα δωμάτιο του σπιτιού του ιερέα Νεοφύτου, όπου και έκαιε ακοίμητη κανδήλα.
Πολλοί Χριστιανοί,όχι μόνο από τη Νεάπολη, προσέρχονταν να προσκυνήσουν και πολλοί ασθενείς θεραπεύονταν επικαλούμενοι τον Άγιο. Ο Άγιος δε έκανε πολλά θαύματα όχι μόνο στους Χριστιανούς αλλά και στους Τούρκους.
Το έτος 1922, με την ανταλλαγή των πληθυσμών, μετεφέρθη και το ιερό λείψανο του Αγίου Γεωργίου του Νεαπολίτου στην Αθήνα.Ευρίσκεται μέχρι σήμερα στον Ι. Ναό του Αγίου Ευσταθίου στον Περισσό και θαυματουργεί συνεχώς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου