Δεν είναι κάποια δημοσιογραφική υπερβολή που κάνει την τρίχα
τριχιά ή που γενικεύει από ένα μεμονωμένο φαινόμενο. Είναι τα επίσημα
στοιχεία από κείμενο θέσεων του υπουργείου Εργασίας τα οποία μελετά
Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων. Συνολικά, 126.956 εργαζόμενοι στη χώρα μας
αμείβονται με μικτό μισθό ως 100 ευρώ, ή αλλιώς παίρνουν κάτω από 3 ευρώ
την ημέρα.
Ο εφιάλτης των συμβάσεων μερικής απασχόλησης, της εκ περιτροπής εργασίας, της δουλειάς των λίγων ωρών την εβδομάδα έχει ήδη δημιουργήσει μια γενιά νεόπτωχων, εργαζόμενων – φτωχών, για τους οποίους τα ξεροκόμματα του επιδόματος ανεργίας του ΟΑΕΔ, τα 360 ευρώ τον μήνα, φαντάζουν άπιαστο όνειρο.
Μια ακόμη μεγαλύτερη ομάδα εργαζομένων, 343.760 άτομα, έχουν μικτές αποδοχές που κυμαίνονται
από 100 ως 400 ευρώ τον μήνα! Δηλαδή, σχεδόν μισό εκατομμύριο εργαζόμενοι εργάζονται με εξευτελιστικούς όρους και αμοιβές που δεν φτάνουν να καλύψουν ούτε τις απολύτως στοιχειώδεις ανάγκες και οι εργοδότες τους προσποιούνται ότι τους πληρώνουν. Δεν είναι μάλιστα σπάνιο το φαινόμενο οι όροι των κατάπτυστων αυτών συμβάσεων που νομιμοποιήθηκαν και γενικεύτηκαν στα χρόνια του Μνημονίου, να τηρούνται μόνο ως προς το μισθολογικό κομμάτι τους, την ίδια στιγμή που οι εργαζόμενοι πιέζονται να δουλεύουν περισσότερο από το προβλεπόμενο.
Αυτοί οι εργαζόμενοι δεν υπολογίζονται στα στατιστικά στοιχεία της ανεργίας. Αποτελούν το πραγματικό πρόσωπο της ανάπτυξης που προωθείται ως απάντηση στην κρίση, από τη σκοπιά του κεφαλαίου και των εργοδοτών. “Χιλιάδες θέσεις εργασίας” που ίσως διαφημίστηκαν σε κάποιο πρωτοσέλιδο εφημερίδας ή σε κάποια πρωθυπουργική ομιλία, αλλά στην πραγματικότητα συνιστούν “χιλιάδες θέσεις απελπισίας”, σε μια χώρα όπου έχει καταργηθεί η εργατική νομοθεσία και η ελευθερία των εργοδοτών έχει αναχθεί σε υπέρτατο νόμο.
Ο εφιάλτης των συμβάσεων μερικής απασχόλησης, της εκ περιτροπής εργασίας, της δουλειάς των λίγων ωρών την εβδομάδα έχει ήδη δημιουργήσει μια γενιά νεόπτωχων, εργαζόμενων – φτωχών, για τους οποίους τα ξεροκόμματα του επιδόματος ανεργίας του ΟΑΕΔ, τα 360 ευρώ τον μήνα, φαντάζουν άπιαστο όνειρο.
Μια ακόμη μεγαλύτερη ομάδα εργαζομένων, 343.760 άτομα, έχουν μικτές αποδοχές που κυμαίνονται
από 100 ως 400 ευρώ τον μήνα! Δηλαδή, σχεδόν μισό εκατομμύριο εργαζόμενοι εργάζονται με εξευτελιστικούς όρους και αμοιβές που δεν φτάνουν να καλύψουν ούτε τις απολύτως στοιχειώδεις ανάγκες και οι εργοδότες τους προσποιούνται ότι τους πληρώνουν. Δεν είναι μάλιστα σπάνιο το φαινόμενο οι όροι των κατάπτυστων αυτών συμβάσεων που νομιμοποιήθηκαν και γενικεύτηκαν στα χρόνια του Μνημονίου, να τηρούνται μόνο ως προς το μισθολογικό κομμάτι τους, την ίδια στιγμή που οι εργαζόμενοι πιέζονται να δουλεύουν περισσότερο από το προβλεπόμενο.
Αυτοί οι εργαζόμενοι δεν υπολογίζονται στα στατιστικά στοιχεία της ανεργίας. Αποτελούν το πραγματικό πρόσωπο της ανάπτυξης που προωθείται ως απάντηση στην κρίση, από τη σκοπιά του κεφαλαίου και των εργοδοτών. “Χιλιάδες θέσεις εργασίας” που ίσως διαφημίστηκαν σε κάποιο πρωτοσέλιδο εφημερίδας ή σε κάποια πρωθυπουργική ομιλία, αλλά στην πραγματικότητα συνιστούν “χιλιάδες θέσεις απελπισίας”, σε μια χώρα όπου έχει καταργηθεί η εργατική νομοθεσία και η ελευθερία των εργοδοτών έχει αναχθεί σε υπέρτατο νόμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου