Τρίτη 28 Ιουνίου 2016

ΟΙ ΑΥΤΟΑΠΟΚΑΛΟΥΜΕΝΟΙ Ή ΕΘΙΜΟΤΥΠΙΚΩΣ ΚΑΛΟΥΜΕΝΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΝΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗΣ ΑΞΙΑΣ ΑΓΙΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΑΚΥΡΗΓΜΕΝΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ;



     
          Κύριε  Ιησού Χριστέ,  Υιέ και λόγε του Θεού Πατρός επίβλεψον επί τους δούλους σου.
Διότι εμείς οι απλοί πιστοί κινδυνεύουμε από σχιζοφρένεια αν παρακολουθήσουμε τα καμμώματα κάποιων «αγχωμένων» κληρικών της Ορθοδοξίας ,επισκόπων και επιδόξων επισκόπων ή περί άλλα σκοπούντων εκκλησιαστικών «παραγόντων!
Ακούμε απίστευτα πράγματα! Ούτε λίγο ούτε πολύ θα πρέπει να ανακηρύξουμε πρόσφατα ανακυρηγμένους Αγίους της Ορθοδοξίας μας ,σε πλανεμένους. Αγίους όπως ο Άγιος Παϊσιος, ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς και όλη η χορεία των γνωστών και αγνώστων Πατέρων των χρόνων μας, που αντιμετώπισαν τον Πάπα ως αποκαλυπτικό βδέλυγμα, οι «διοικητικοί  άγιοι» θέλουν να μας τους επιβάλλουν ,λίγο-πολύ ως  «πλανεμένους»! Και αυτό για να μην...
υπάρχουν σοβαρές αντιδράσεις στις «φιλοενωτικές» και «οικουμενιστικές» μανούβρες τους!
Άγιοι Πατέρες , γιατί έχετε την  βεβαιότητα ότι κατέχετε την αλήθεια και το δίκαιο όταν για να στηρίξετε αυτά τα νέα τερτίπια σας, όπως φαίνεται, θα πρέπει να αποαγιοποηθούν οι προαναφερθέντες άγιοι, αφού στηλίτευσαν απροκάλυπτα τους «διαλόγους» αλλά και τον ίδιο τον Πάπα ως «εργαλείο» της μισαλλοδοξίας του Ολετήρος; Αν και μέσα στον συγκρητισμό που εισηγείστε, όπως φαίνεται, όλα χωράνε αρκεί να επιτευχθεί η υποδούλωση των πάντων διά της πλαστογραφημένης «ενότητας».
Σεβαστοί Άγιοι, αντιλαμβάνεστε ότι επιμένοντες στις κακοδοξίες σας, γίνεστε ενδεχομένως Θεομάχοι είτε «απευθείας» είτε μαχόμενοι κατά των Αγίων Πατέρων που στο παρελθόν εδογμάτισαν και τρανώς «παρέδωκα τη Εκκλησία»; Και αυτούς τους Πατέρες των Συνόδων πανηγυρίζουμε την επομένη Κυριακή των Αγίων Πατέρων! Τι τιμούμε; Πλανεμένους που διαχώρισαν επί τόσους αιώνες  τους Χριστιανούς; Τιμάμε την πλάνη ή την αλήθεια. Διότι και τα δύο δεν μπορεί να συμβαίνουν ,οδηγούν στη σχιζοφρένεια. Και αυτή είναι ασθένεια με έντονα τα στίγματα του Αλάστορος.
Σεβαστοί Πατέρες, δεν έχουμε από σας την απαίτηση να αναδειχθείτε σε Πατέρες του επιπέδου των πρώτων Συνόδων. Έχουμε όμως την απαίτηση να μην προδώσετε τις υποθήκες τους και να μην ασχημονήσετε στις παρακαταθήκες τους. Διότι αυτές είναι κοινή μας κληρονομιά με ρήτρα και υπευθυνότητα την ψήφο του κλήρου και του Λαού ,όχι περίκλειστων σε πολυτελείς αίθουσες αλλά στους χώρους των ενοριών ,στις οποίες ζούμε και δοξολογούμε τον Κύριο.
Αν δεν μπορείτε να σηκώσετε στους ώμους σας το βάρος της Ορθοδοξίας, πιο έντιμο είναι η καταφυγή στο Μοναστήρι παρά ο παραλογισμός του «πατεριτσισμού» και της οφικιοκρατίας! Δεν θα σας κατηγορήσει κανείς γιατί δεν γίνατε «ισάγιοι» των προκατόχων σας. Θα σας ελέγχξει όμως ο Κύριος του έργου διότι «φθείρατε» ενδεχομένως τον Αμπελώνα του. Το σκέφτεστε αυτό ή η μέθη του συγκρητισμού και της εφήμερης δόξας της Παγκοσμιοποίησης έχει καταστρέψει τους σωματικούς και πνευματικούς μας «φακούς-οράσεως».
Με θλίψη και πόνο καταθέτω τα παρόντα, όχι από διάθεση να κατακρίνω τους ποιμένες αλλά με παράπονο διότι μας φέρνουν στη δύσκολη θέση να ελέγξουμε το πνευματικό γάλα που επιχειρούν να μας δώσουν στη βάση εκείνου που μας έδιναν μέχρι τώρα και το υπερασπίζονταν ως το ΜΟΝΟ ΑΓΝΟ σε αντίθεση με τα άλλα κυκλοφορούντα!!! Αυτό τι άλλο σημαίνει ή ότι επί αιώνες οι παλαιότεροι και επί χρόνια οι τωρινοί ,μας εξαπατούσαν και μας ενέπαιζαν! Αυτό ακόμα και αν το δεχθούμε ίσως για ορισμένους από τους σημερινούς ηγέτες της Ορθοδοξίας, δεν το δεχόμαστε σε καμία περίπτωση για τους παλαιούς!
Η  λυδία λίθος της  απέριττης και έμπονης  ζωής εκείνων, σε σχέση με την πολυτελέστατη, χλιδάτη και «καθηγητική» ζωή  των συγχρόνων, δείχνει αλάνθαστα στο που κινείται η αλήθεια και η πραγματικότητα. Εύχομαι να μην χρειαστεί να επιλέξουμε. Αν παρελπίδα χρειαστεί, κάθε πραγματικά ενημερωμένος και «ζεστός» Χριστιανός είναι ΑΔΥΝΑΤΟ να απαρνηθεί την Ορθοδοξία των Συνόδων για την κακοδοξία των οικουμενιστών-συνοδιστών, όσο και αν προσπαθούν να κρυφτούν ή όσο και αν σπρώχνουν τα πράγματα σε τετελεσμένα, επιχειρώντας να εγκλωβίσουν και έντιμα ή άδολα κινούμενους αδελφούς που εμφανίζονται υποχωρητικοί χάριν μιάς ενότητας που όμως δεν μπορεί να αποκλείει το ΕΝ ΑΛΗΘΕΙΑ.
Αν η ενότητα και η αγάπη επιβάλλονται όχι « εν αληθεία», τότε το «άλας» έχει «αλισθεί» και έξω βάλλεται.      

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου