Όταν η δάδα της ελευθερίας άναψε στο Αρκάδι
Προλογίζει η Ολυμπία.(www.olympia.gr)
Η θυσία των Γηγενών του Αρκαδίου (όπως και του Σουλίου) με την επική κορύφωση τους είναι η επεξήγηση αλλά και η απάντηση στο ερώτημα της φύσης του Ελληνισμού, ηθικά αλλά και φυλετικά.
Εκτός από το αυτονόητο της θυσίας, την υπερχρονική συνέχεια του αγώνα και της μεταφυσικής υπεράσπισης της Πατρίδας που περνά γονιδιακά από την πελασγική αυτογνωσία της θέσης στην Γαία, την Πυθαγόρεια αποθέωση και την πεισματική αφιέρωση του γένους (= έθνος, γέννα) στην Παναγία, σηματοδοτεί και την γενεσιουργό διαφορά του πολιτισμού από την ληστρική, καταστροφική λαίλαπα όπως εκφράζεται από τον λύκο της Εργένεκον, το Ράιχ μέχρι το ΔΝΤ. Δεν είναι άλλη από την θέση της γυναίκας ως γενεσιουργού και παραστάτη, όταν “παραδίπλα” εθεωρείται εως σήμερα αντικείμενο μαζί με το παιδί. Όταν.. σήμερα, επιχειρείται η εγκαθίδρυση των πλέον απάνθρωπων συστημάτων, του ισλαμοφασιστικού και του παγγερμανικού από ελεεινά λόμπις του χρήματος. Λόμπις που δρουν στην «πολιτισμένη Δύση», που απόλαυσε χωρίς να σεβαστεί τα πανανθρώπινα δημιουργήματα του Ελληνισμού.
Εγκληματικές συμμορίες τύπου Κλίντον, σε αγαστή συνεργασία με τους Ούνους μισανθρώπους, ξερνούν τα στίφη των μισάνθρωπων εισβολέων στις σάρκες των Γηγενών για να τους εξοντώσουν. Στίφη που ο προαιώνιος Ελληνισμός έχει ζήσει στο πετσί του σε όλες τους τις εκφάνσεις. Αυτό αποδεικνύει ότι οι εχθροί του Ελληνισμού, είναι εχθροί της ανθρωπότητας, του δικαίου, της Γης.
Η θυσία του Αρκαδίου, (του Σουλίου κ.α.) όμως πιστοποιεί και την θέληση για φυλετική συνέχεια των γηγενών, θέληση που υλοποιείται ακόμα και με τίμημα την ίδια την ζωή.
‘Οχι, δεν μιλάμε για “φυλετική ανωτερότητα”. Ανώτερος είσαι όταν φέρεις ευγενή ρόλο και τον πραγματοποιείς χωρίς να αποκλείνεις. Ανώτερος είσαι όταν ενθουσιάζεσαι (εν θεώ ουσία), υπηρετείς το ευρύτερο σύνολο συνειδητά και ασυνείδητα αποκτάς την δύναμη του: Αυτεγερσία – Έκσταση – Εθνεγερσία. Για την Μητέρα.
Η “φυλετική ανωτερότητα” άλλωστε είναι το καταφύγιο του ανίκανου, του πνευματικά υπόδουλου, του άχρηστου. Όταν δεν έχεις τίποτε άλλο για να περηφανευτείς, ούτε ένα δημιούργημα, ούτε ένα ανδραγάθημα, τότε καταφεύγεις στην σάρκα σου για να ικανοποιήσεις έναν αρρωστημένο αυτοθαυμασμό. Αυτό οι εξουσιαστές μας, το γνωρίζουν πολύ καλά: Εάν θέλεις να κάνεις έναν λαό άχρηστο, πες του ότι είναι “φυλετικά ανώτερος”. Εάν θέλεις να κάνεις έναν λαό κτήνος, πες του ότι είναι “περιούσιος”. Το έπος του Ζαλόγγου όμως είναι μία απόδειξη της φυλετικής συνέχειας του Ελληνικού Έθνους, γεγονός που γνώριζε καλά και ο Φαλμεράυερ. Ασχέτως εάν μετά χρηματίστηκε από την υψηλή πύλη για να ανακόψει τον καλπάζοντα φιλελληνισμό των λαών της Ευρώπης (διαβάστε: Η μεγάλη (και πικρή) αλήθεια του Φαλμεράυερ)
Η Ελληνίδα προτιμούσε να θυσιαστεί παρά να βιαστεί. Προτιμούσε να σκοτώσει τα παιδιά της, παρά να τα παραδώσει στον μισάνθρωπο εισβολέα.
Δεν είμαστε όμως οι μόνοι με τέτοια επικά δείγματα. Η ιστορία των γηγενών βρίθει από πράξεις ηρωϊσμού. Από την θυσία για την υπεράσπιση της Πατρίδας – Μητέρας Γης και της Τιμής. Ποιοί είναι οι “γηγενείς”;
Υπάρχουν δύο φυλές στον πλανήτη (πλανήτης είναι γελοίος ορισμός βέβαια, πλανημένοι είμαστε εμείς που χάβουμε το εξουσιαστικό παραμύθι ότι δήθεν η Γη είναι ένα κομμάτι χώμα που κάνει σβούρες): Αυτοί που πιστεύουν ότι πλάστηκαν με χωματάκι, πέτρα, νερό, φωτιά κλπ. Άρα είναι το γένος της Γης. Είναι γονιδιακοί απόγονοι της. Διαβάστε πίσω από τις λέξεις:
“…Μητρός τε και Πατρός τε και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον εστίν η Πατρίς και σεμνότερον και Αγιότερον και εν μείζονι μοίρα και παρά Θεοίς και ανθρώποις τοις νούν έχουσιν” Σωκράτης.
Διαβάστε με τι συγκρίνει ο Σωκράτης την Πατρίδα (Πατρώα Γη), Τιμιότερος, σεμνότερος και Αγιότερος ΠΡΟΓΟΝΟΣ. Γι’ αυτούς που βεβαίως έχουν το νου να το αντιληφθούν. Συγκρίνετε λοιπόν τις μυθολογίες των λαών και θα δείτε τον πραγματικό φυλετικό διαχωρισμό… Γιατί;
Μα γιατί υπάρχουν και οι φυλές που πιστεύουν ότι ήρθαν από τον Σείριο, τη νήσο Γκότλαντ, τη Σελήνη, προσγειώθηκαν στην έρημο, τους έβγαλε ο (κακός) λύκος (Εργένεκον) με σκοπό να κατακτήσουν τη Γη. Προέρχονται λοιπόν από οπουδήποτε εκτός από τα χώματα που κατοικούν. Εκ γενετής λοιπόν, είναι περήφανοι που παριστάνουν τα μικρόβια που εισβάλλουν σε ένα ξένο σώμα με μοναδικό σκοπό να το κατακτήσουν. Ταμερλανοκεμάληδες, μεττερνιχίτλερομερκέληδες. Τυχαίο που πάντα πήγαιναν χέρι – χέρι; Στην θηριωδία, την γενοκτονία, την ληστεία;
Από το Αρκάδι και τους Κρήτες, στο Wounded Knee και τους Σιού, τα αιμοσφαίρια μπορεί να μην είχαν διαβάσει Αριστοτέλη για να γνωρίζουν το μυστικό του Μ. Αλεξάνδρου περί Γηγενών, γνώριζαν όμως πως έπρεπε να πολεμήσουν μέχρις ενός όταν τα μικρόβια τους κύκλωναν. Γι’ αυτό οι ηρωϊκοί Ζουλού είναι φυλετικά ανώτεροι από τους εκσυγχρονιστές του Σημίτη ή τους υποστηρικτές του μνημονίου. Η φυλετική καθαρότητα του Μαντέλη, μπορεί να πάει σε ανθρωπολογικό μουσείο για να καταδεικνύει τι ακριβώς είναι το καρκινικό κύτταρο.
Η θυσία όμως αποδεικνύει το αντίθετο! Ότι έγινε στις Θερμοπύλες συνεχίστηκε στο Μανιάκι, στον Ζάλογγο στο Μεσολόγγι αλλά και στο Αρκάδι του Ρεθύμνου. Πολλά τα περιστατικά για να είναι μύθοι δεν νομίζετε. Εκτός και αν οι Έλληνες είμαστε ένας «διεστραμμένος λαός» που αρέσκεται στο να μεταδίδει ψέματα σε σχέση με την μακραίωνη πορεία του στο χωροχρονικό συνεχές. Όποιος το πιστεύει αυτό, δεν χρειάζεται να συνεχίσει την ανάγνωση του παρόντος κειμένου, το οποίο και θα ασχοληθεί με το ηρωικό Αρκάδι.
Κορυφαία περίοδος της ελληνικής ιστορίας είναι η κρητική επανάσταση του 1866-1869. Η άρνηση των Οθωμανών να εφαρμόσουν τις φιλελεύθερες διακηρύξεις του Χατί Χουμαγιούν, που έδιναν μεγάλη έμφαση στην ισότητα όλων των υπηκόων της Aυτοκρατορίας, στα εκκλησιαστικά και κοινοτικά ζητήματα των Κρητικών οδήγησε σε σκληρό αντάρτικο κατά του κατακτητή.
Το καστρομονάστηρο του Αρκαδίου διατηρούσε, ως μοναδική μονή, το προνόμιο να ηχούν οι καμπάνες του. Εκείνες τις μέρες αποτελούσε την έδρα της Επαναστατικής Επιτροπής Ρεθύμνου λόγω της σπουδαίας στρατηγικής του σημασίας.
Οι Τούρκοι ζήτησαν από τον ηγούμενο Γαβριήλ Μαρινάκη να διώξει την Επαναστατική Επιτροπή από το μοναστήρι με την απειλή ότι θα το καταστρέψουν αλλά ο ηγούμενος, υπακούοντας στις πανάρχαιες ανυπότακτες παραδόσεις των Ελλήνων, απάντησε αρνητικά. Στο μοναστήρι υπήρχαν 964 ψυχές, 325 άνδρες και οι υπόλοιποι γυναικόπαιδα.
Ο τουρκικός στρατός, αποτελούμενος από 15.000 τακτικό στρατό και υποστηριζόμενος από τριάντα κανόνια, υπό τον Μουσταφά Ναϊλή Πασά, εκστράτευσε εναντίον της Μονής. Η επίθεση ξεκίνησε στις 8 Νοεμβρίου και τελικά γκρεμίστηκε η πύλη της Μονής Αρκαδίου και οι Αγαρινοί εισήλθαν στον περίβολο.
Εξαντλημένοι και με βέβαιη την αιχμαλωσία και όλα τα συνακόλουθα, ο Κωνσταντίνος Γιαμπουδάκης από το χωριό Άδελε του Ρεθύμνου κλείνεται μαζί με άλλους πολεμιστές και γυναικόπαιδα στην πυριτιδαποθήκη. Τότε άναψε η δάδα της ελευθερίας και η μπαρουταποθήκη πήρε φωτιά συμπαρασύροντας στον θάνατο πολυάριθμους Τούρκους εισβολείς που δεν μπορούσαν να φανταστούν την συγκεκριμένη εξέλιξη. Ίσως αν ήταν διαβασμένοι στην ελληνική ιστορία να εκπονούσαν διαφορετικό σχέδιο.
Ο κρότος ακούστηκε μέχρι το Ηράκλειο, ηχεί όμως ακόμα στις καρδιές εκείνων των Ελλήνων που ζουν και αναπνέουν ανάμεσα στην κοιμισμένη μάζα που άγεται και φέρεται, απορρίπτοντας δίχως δεύτερη σκέψη το μέγεθος των ελληνικών επιτευγμάτων. Σύντομα έρχεται όμως η ώρα που όλοι θα καταλάβουν. Ελπίζουμε να μην είναι αργά…
Όσοι τώρα ιστορικά «σπουδαγμένοι» θέλουν να ονομάσουν και το Αρκάδι «εθνικό μύθο», ας απευθυνθούν στην UNESCO, η οποία έχει χαρακτηρίσει την περιοχή σε Ευρωπαϊκό Μνημείο Ελευθερίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου