«Περισσότερο από τη βία,
το ψέμα είναι εκείνο που σηκώνει σαν Άτλας τα συμφέ-ροντα»
Όπως διαπιστώνουμε στο Δ.Σ. της, είναι άνθρωποι της οικονομικής ελίτ της χώρας. Δηλαδή μεγαλοεπιχειρηματίες, καθηγητές Πανεπιστημίων αλλά και νεοφιλελεύθεροι πολιτικοί που ως γνωστόν ανήκουν στους πρωτεργάτες της υλοποίησης των ακραίων πολιτικών λιτότητας και στηρίζουν συνειδητά την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα. Μεταξύ των άλλων στο Δ.Σ. της «φιλάνθρωπης ΜΚΟ» διαβάζουμε το όνομα του Ευθυμίου Βιδάλη (αντιπρόεδρος του ΣΕΒ), του Στέλιου Ζαββού (διευθύνων σύμβουλος της επενδυτικής εταιρείας Ζeus Capital Partners) του γνωστού μεγαλοεπιχειρηματία, Πάνου Μαρινόπουλου κ. α. Επίσης είναι αξιοπρόσεκτο και το όνομα της Αντιγόνης Λυμπεράκη βουλευτίνας του «Ποταμιού».
του Γιώργου Βαζάκα
Το προσφυγικό - μεταναστευτικό, θέμα πολυσυ-ζητημένο τον τελευταίο
καιρό με μύχιες πλευρές από άγνοια ή σκοπιμότητα ανεξιχνίαστες, μας παρακινεί να
ασχοληθούμε λόγω της τόσο «αθώας» αλλά και τόσο επικίνδυνης για την πατρίδα μας
εμφάνισής του.
Θέλουμε προκαταβολικά να τονίσουμε ότι πέρα από την απέραντη
συμπάθεια έως ευσπλαχνία που τρέφουμε για το δύσμοιρο πρόσφυγα που τον ξερίζωσε
από την πατρίδα του η λάβα του πολέμου, ταυτόχρονα νιώθουμε έντονα ενοχλημένοι από
αυτή τη συνωμοτικού χαρακτήρα σιωπή απέναντι στο τεράστιο μεταναστευτικό
- προσφυγικό ζήτημα, που ταλανίζει και θα ταλαιπωρήσει και στο μέλλον τη χώρα μας.
Παρατηρείται εκκωφαντική σιγή και άρνηση από μέρους όχι μόνο των αντιδραστικών,
αλλά και των λεγόμενων προοδευτικών κύκλων να εξετάσουν το θέμα νηφάλια και απροκατάληπτα
να καταλήξουν σε λογικά συμπεράσματα.
-Διαφαίνεται συστηματική άρνηση να ερευνηθούν οι αριθμοί, το
φύλο, οι δεξιότητες και ...
κυρίως ποιος κρύβεται πίσω από την ασταμάτητη αυτή ανθρωποπλημμυρίδα.
Επίσης ποιος οργανώνει τα άτομα αυτά, πού αποσκοπεί και πώς επικοινωνεί μαζί
τους κατά τρόπο μαζικό και τα υποκινεί
- Παρατηρείται επίμονη άρνηση να εξεταστούν τυχόν κίνδυνοι
για την εξωτερική και εσωτερική ασφάλεια της χώρας. Επίσης δεν αναζητάται ο λόγος
για τον οποίο το 76,3 % των μεταναστών θεωρούν τα σύνορα της Ελλάδας ξέφραγο αμπέλι
και γι’ αυτό τα προτιμούν.
- Διακρίνεται άρνηση με το στανιό ακόμα και σε προοδευτικούς
αναλυτές να ερευνηθεί η άμεση ή η έμμεση σχέση των εισερχόμενων μεταναστών με τον
ISIS και με άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις, που έχουν στρατολογηθεί από τους Αμερικάνους
και το ΝΑΤΟ, για να βάζουν φωτιές σε διάφορα μέρη του πλανήτη.
-Συναντάται η περίεργη άρνηση ακόμα και προοδευτικών δημοσιολόγων
και αναλυτών να εξηγήσουν πως είναι δυνατόν να λαμβάνει χώρα μεγάλη προσφυγική έξοδος
λόγω πολέμου και το 73,8%αυτών των ανθρώπων να είναι άνδρες και το 72,2% να είναι
νέοι από 15-35 ετών.Τα γυναικόπαιδα άραγε δεν τα έπληξε ο πόλεμος;
- Απαντάται βαριά «προοδευτική» σιωπή και άρνηση του γεγονότος
ότι η συντριπτική πλειονότητα των μεταναστών αποδίδει την ευθύνη όχι στον ISIS και
τις λοιπές τρομοκρατικές οργανώσεις που μακελεύουν τη Συρία και απειλούν πλέον και
τις χώρες του Καυκάσου και του Πακιστάν, αλλά στο Σύρο πρόεδρο Μπασάρ Αλ Άσαντ και
τους Ρώσους (σε ποσοστό 56%), αν και για τη συγκεκριμένη περίπτωση ο μεν πρώτος,
ο όποιος κι αν είναι, υπερασπίζεται την πατρίδα τους από τους λύκους, οι δε δεύτεροι
ξεκαθάρισαν ακαριαία τη Συρία από τους εγκληματίες αποκεφαλιστές. Σημειωτέον δε
ότι από αυτούς τους μετανάστες ένα συνολικό ποσοστό του 14,4% έχουν πολεμήσει ένοπλα
ή κατά τρόπο ακτιβιστικό κατά του προέδρου Άσαντ και των συμμαχικών του δυνάμεων,
που προσπαθούν να απελευθερώσουν τη χώρα τους.
- Αποσιωπάται εκκωφαντικά κι από τις πλέον προοδευτικές
φωνές και δεν ερευνάται από πού κι ως πού, πώς, γιατί και από ποιους όλοι οι εισερχόμενοι
στη χώρα χαρακτηρίζονται ως πρόσφυγες, κατά παράβαση των διεθνών συμβάσεων (Σύμβαση
της Γενεύης 1951 και το Πρωτόκολλο της Νέας Υόρκης 1967), με αποτέλεσμα να αποδυναμώνεται,
να συκοφαντείται και να εξευτελίζεται η έννοια του πρόσφυγα.
Θεωρούμε ότι με τις προαναφερθείσες εκτιμήσεις εκφράσαμε τον
προβληματισμό μας για το προσφυγικό - μεταναστευτικό παραθέτοντάς τις στις επιφανειακές
αφελείς και γλυκανάλατες συχνά διαδιδόμενες απόψεις του στυλ: Τι κρίμα στους καημένους,
ήμασταν και εμείς πρόσφυγες κ.λ.π. ανά το Πανελλήνιο. Δυστυχώς νομίζουμε ότι ο κόσμος
δε συνηθίζει να χρησιμοποιεί το νου του, δεν εμβαθύνει στα γεγονότα, ζει με τα έτοιμα,
πολύ περισσότερο αν έχει πειστεί ότι αυτά είναι προοδευτικά. Αντιμετωπίζει την αντίθετη
άποψη με θυμό και εχθρότητα. Είναι σα να τον ξυπνάς απότομα.
Η ρήση του πρόγονού μας Επίχαρμου (540-450 π.Χ.): «Νάφε και μέμνασο
απιστείν» =(Να είσαι νηφάλιος και να θυμάσαι να δυσπιστείς) μπορεί να μας είναι
συμβουλευτική και καθοδηγητική στην προσέγγιση της αλήθειας. Επειδή σε κάθε εποχή
η αλήθεια σερβίρεται ως έτοιμο γεύμα, το ψέμα μεταμφιέζεται σε αλήθεια και η γενικευμένη
ανοησία σε λογική, κρίνουμε ότι δε θα ήταν ανώφελο να επιχειρήσουμε κι εμείς μια
μικρή εξέταση για το θέμα μας με σεμνότητα, αλλά και με αποφασιστικότητα.
Και ξεκινούμε με την έννοια «Αλληλέγγυοι» που τελευταία ευρύτατα
ακούγεται, έχει σχέση με τους μετανάστες, και με το φιλεύσπλαχνο νόημά της καλύπτει
διάφορους ανθρώπους που εμπλέκονται στη συμπαράσταση των προσφύγων. Βασικός «παίχτης»
στο πλαίσιο των δομών «στήριξης» προσφύγων – μεταναστών είναι οι ΜΚΟ (Μη
Κυβερνητικές Οργανώσεις)από χρόνια ακουστές, αλλά τελευταία μέσα στη δίνη της
προσφυγικής κρίσης κάνουν εντονότερη την παρουσία τους. Οι ΜΚΟ αποτελούν το βασικότερο
παράγοντα των «αλληλέγγυων».
Οι ΜΚΟ χρηματοδοτούνται με εκατομμύρια ευρώ από την ΕΕ και τις
ΗΠΑ, από μυστικές υπηρεσίες, για να ελέγχουν τις δομές «στήριξης» των προσφύγων
και ο ρόλος τους συνδέεται άμεσα με τους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών. Ίσως δεν
είναι τυχαίο που στις δράσεις τους δεν κάνουν καμιά αναφορά στα των πολέμων ή στους
υπεύθυνους των επεμβάσεων όπως είναι η ΕΕ και οι ΗΠΑ.
Η δράση λοιπόν των ΜΚΟ φαίνεται πως δεν έχει καμιά σχέση με την
προσφορά αλληλεγγύης. Αυτό που μόνο τελικά προσφέρουν είναι μια επίπλαστη φιλανθρωπία,
με σκοπό τον έλεγχο των δομών αλληλεγγύης. Εμπλέκονται σε μεγάλες μπίζνες που έχουν
τη σφραγίδα δουλεμπόρων και κρατικών μηχανισμών. Συμβάλλουν ενεργοποιούμενες στο
προσφυγικό στο να μετατραπούν οι κατατρεγμένοι αυτοί άνθρωποι των προσφυγικών ροών
σε φθηνή εργατική δύναμη, για την κάλυψη των αναγκών της κερδοφορίας των πολυεθνικών.
Θα αναφέρουμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ΜΚΟ που δραστηριοποιείται
από το 2013 στην Ελλάδα, με το όνομα Solidarity Nοw.(Αλληλεγγύη Τώρα)
Αυτή η ΜΚΟ δημιουργήθηκε σύμφωνα με όσα αναφέρονται στη ιστοσελίδα της από κάποια
άλλη «φιλανθρωπικού χαρακτήρα» με τη ονομασία Open Society Foundation(OSF)κτήτορας
της οποίας είναι ο Τζορτζ Σόρος, ένας από τους μεγαλύτερους κερδοσκόπους
του πλανήτη.
Η ΜΚΟ Solidarity Now στηρίζει, χρηματοδοτεί και ελέγχει πάνω
από 40 ΜΚΟ στην Ελλάδα, οι οποίες σήμερα δραστηριοποιούνται στις δομές για τους
πρόσφυγες. Και η χρηματοδότηση είναι σημαντικότατη, φτάνει τα 14.000.000 εκατομμύρια
δολάρια. Και για κάποιον πιο περίεργο αναφέρουμε ότι στην ιστοσελίδα της Solidarity
Now, μπορεί να δει αναλυτικά τα ποσά που δαπανώνται για τις δράσεις της.
Στη συνέχεια αναφέρονται τα ονόματα του Δ.Σ της Solidarity Now.*
Όπως διαπιστώνουμε στο Δ.Σ. της, είναι άνθρωποι της οικονομικής ελίτ της χώρας. Δηλαδή μεγαλοεπιχειρηματίες, καθηγητές Πανεπιστημίων αλλά και νεοφιλελεύθεροι πολιτικοί που ως γνωστόν ανήκουν στους πρωτεργάτες της υλοποίησης των ακραίων πολιτικών λιτότητας και στηρίζουν συνειδητά την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα. Μεταξύ των άλλων στο Δ.Σ. της «φιλάνθρωπης ΜΚΟ» διαβάζουμε το όνομα του Ευθυμίου Βιδάλη (αντιπρόεδρος του ΣΕΒ), του Στέλιου Ζαββού (διευθύνων σύμβουλος της επενδυτικής εταιρείας Ζeus Capital Partners) του γνωστού μεγαλοεπιχειρηματία, Πάνου Μαρινόπουλου κ. α. Επίσης είναι αξιοπρόσεκτο και το όνομα της Αντιγόνης Λυμπεράκη βουλευτίνας του «Ποταμιού».
Η ΜΚΟ Solidarity Now υποστηρίζει ότι αναπτύσσει δράσεις σχετικά
με τους πρόσφυγες, βοηθώντας την ένταξή τους στην κοινωνία. Η αλήθεια όμως είναι
πως κύριος στόχος της είναι να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις για τη μετατροπή τους
σε ευέλικτο φθηνό εργατικό δυναμικό που θα δουλέψει στις επιχειρήσεις τόσο στην
Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ. Άλλωστε από τα όσα εκθέσαμε, ας αναρωτηθούμε ΜΚΟ που βρίσκεται
στα χέρια ενός από τους μεγαλύτερους κερδοσκόπους δηλ. του Σόρος στον κόσμο και
διοικείται από μερίδα ολιγαρχών στη χώρα, μπορεί να είναι φιλάνθρωπη; Πόσο μάλλον
αν αναφέρουμε τα έργα και τις ημέρες των ΜΚΟ του Σόρος σε άλλες χώρες.
Ο Τζορτζ Σόρος, Ουγγροεβραίος γεννήθηκε το 1930,δεν πλούτισε
ποτέ από την εργασία του, αλλά χάρη στις χρηματιστηριακές του δραστηριότη-τες. Στις
16 Φεβρουαρίου του 1992 κατά τη νομισματική κρίση της βρετανικής οικονομίας ο Σόρος
κερδοσκόπησε σε βάρος του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Βρετανίας, αναγκάζοντας
την κυβέρνησή της να προβεί σε υποτίμηση της στερλίνας, κερδίζοντας ο ίδιος 1,1
δις δολάρια. Στον τομέα των ΜΚΟ ο Σόρος έχει μακρά πορεία. Στα χρόνια 1989 – 1991
σε συνεργασία με τη CIA και με τη ΜΚΟ Open Society συνέβαλε στο σχεδιασμό των ΗΠΑ
για την κατάρρευση των σοσιαλιστικών καθεστώτων της ανατολικής Ευρώπης
Αλλά και από πού δεν λείπει με τη «φιλανθρωπία» των ΜΚΟ του ο
Σόρος: Στη Γιουγκοσλαβία μετά τη νατοϊκή επέμβαση, στα πρόσφατα γεγονότα του νεοφασιστικού
πραξικοπήματος στην Ουκρανία, στο Τατζικιστάν, στην Αλβανία, στη Βοσνία – Ερζεγοβίνη,
στη Βουλγαρία, στην Κροατία, στην ΠΓΔΜ, στο Μαυροβούνιο, στη Ρουμανία, στη Σλοβενία,
στη Τουρκία αλλά και στην Αφρική. Και γι’ αυτές τις «φιλανθρωπίες» των ΜΚΟ του ένας
μεγαλοκαρχαρίας κερδοσκόπος σαν το Σόρος -ας είμαστε υποψιασμένοι- βάζει τα χρήματά
μόνο εκεί που ξέρει ότι θα βγάλει κέρδος, αλλά και για άλλες δράσεις αρκετά σκοτεινές.
Άραγε είναι συμπτωματικό που ο Πούτιν στη Ρωσία κήρυξε ανεπιθύμητες τις ΜΚΟ στη
χώρα του;
Θέλουμε να προσθέσουμε τέλος ότι ο Σόρος υπήρξε σπόνσορας της
Ρεπούση, αλλά και του «Ουράνιου Τόξου» στη Φλώρινα με τις αντεθνικές του μειονοτικές
προπαγάνδες, όπως επίσης και του Βαρουφάκη που προωθεί στην ελληνική οικονομία το
διπλό νόμισμα, a priori υποτιμήσιμο, με χειρότερα αποτελέσματα στην οικονομική εξέλιξη της χώρας.
Στην προσπάθειά μας να δώσουμε τα προαναφερθέντα στοιχεία σχετικά
με το βασικό παράγοντα των «αλληλέγγυων» δηλ. τις ΜΚΟ που εμπλέκονται στο
προσφυγικό – μεταναστευτικό, καταδείξαμε ότι οι άνθρωποι αυτών των οργανώσεων αντικρίζουν
την αλήθεια με τα γυαλιά ύποπτων συμφερόντων, άρα είναι παλιάνθρωποι για το έθνος
και το λαό μας και με τις σκοτεινές δράσεις τους μας κάνουν εμάς τους υπόλοιπους
να μη βλέπουμε, αν και βλέπουμε. Βέβαια οι ΜΚΟ προσελκύουν αρκετά ανύποπτα άτομα
– εθελοντές, που λειτουργού ως βιτρίνα, χρυσώνοντας τη δράση τους.
Σ΄ αυτό το σημείο θεωρούμε απαραίτητο να αναφέρουμε και κάποια
γεγονότα που νομίζουμε ότι έχουν άμεση σχέση με το θέμα μας. Πριν από δυο μήνες
περίπου, όταν άρχιζε να φουντώνει η ροή προσφύγων στην Ελλάδα (Ειδομένη, Διαβατά,
Πειραιάς κ.λ.π.), συγκεκριμένα στις 26/2/2016, στο Βερολίνο πραγματοποιήθηκε το
φετινό Bellevue Forum, με θέμα την Προσφυγική κρίση στην Ευρώπη.
Καλεσμένη ήταν και η Πρόεδρος του Δικτύου για τη μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την
Ευρώπη, η Άννα Διαμαντοπούλου από τον πρόεδρο της Γερμανίας Joachim Gauck. H Διαμαντοπούλου
στην παρέμβασή της κοντά στα άλλα τόνισε ότι η προσφυγική κρίση μπορεί να εξελιχθεί
σε ευκαιρία εμπλουτισμού του εργατικού δυναμικού της γηράσκουσας Ευρώπης. Ο της
κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ Μουζάλας μας καθησύχασε για τους πρόσφυγες υποστηρίζοντας
ότι αυτοί θα μας λύσουν το δημογραφικό μας πρόβλημα.
Τους χαρακτηρίζουμε και τους δυο τουλάχιστον απάτριδες.
Κοντολογίς την Τρίτη 1η Μαρτίου 2016 , το ΚΕΦΙΜ (Κέντρο
Φιλελεύθερων Μελετών) οργάνωσε εκδήλωση με θέμα «Πρόταση για τη λειτουργία Ειδικής
Οικονομικής Ζώνης στην Ελλάδα». Ομιλητές στην εκδήλωση ο γνωστός Ανδρέας Ανδριανόπουλος,
ο Χρ. Δήμας, βουλευτής της Ν.Δ., η Άννα Διαμαντοπούλου, ο Χάρης Θεοχάρης, βουλευτής
με το Ποτάμι και ο Αθανάσιος Τσιούρας, νομικός σύμβουλος του ΚΕΦΙΜ.
Βλέπουμε οι αυτουργοί του μεταναστευτικού – προσφυγικού ετοιμάζονται,
παρουσιάζουν ωραίες αναλύσεις για Ειδικές Οικονομικές Ζώνες, δήθεν για μείωση της
ανεργίας, όταν ξέρουμε ότι από την πρωτοεφαρμογή τους στην Κίνα δεν είναι τίποτε
άλλο παρά σύγχρονα εργασιακά στρατόπεδα στα οποία οι εργαζόμενοι θα κρατούνται αιχμάλωτοι
ως σύγχρονοι δούλοι και οι οποίοι θα διοχετεύονται ως πάμφθηνο εργατικό δυναμικό
στα σκλαβοπάζαρα της ΕΕ. Άραγε γι’ αυτό τους πρόσφυγες τους συνωστίζουν στα κέντρα
κράτησης;
Πλησιάζοντας προς το τέλος του άρθρου μας προσθέτουμε ως σημαντικό
και τούτο. Μέσα στους αλληλέγγυους των προσφύγων πολύ φοβούμαστε πως υπάρχουν
αφανείς δυνάμεις που έρχονται στη Ελλάδα και την Ευρώπη χρησιμοποιώντας ως
προκάλυμμα αυτό των προσφύγων και μας θυμίζουν καταστάσεις όπως εκείνες στη Ρουάντα
κατά τη δεκαετία του ’90 ή τις καταστάσεις στη Σουδητία στο μεσοπόλεμο, όταν οι
πρόσφυγες και οι μετανάστες χρησιμοποιήθηκαν, για να επεκταθεί ο πόλεμος σε ευρύτερες
περιοχές. Αυτό ιδιαίτερα μας ανησυχεί, γιατί κανένας δε μαζεύει στοιχεία, κανένας
δεν πιστοποιεί, ούτε ταυτοποιεί τους προσφυγικούς πληθυσμούς. Πληροφορίες μιλούν
για μετακινήσεις ανθρώπων που πολεμούσαν στη Συρία ως μισθοφόροι. Νομίζουμε ότι
υπάρχει τεράστιο θέμα. Πολύ φοβούμαστε ότι το προσφυγικό – μεταναστευτικό σιγά -
σιγά ή γρήγορα δεν μπορεί να ξέρει κανείς απόλυτα μετεξελίσσεται σε πρόβλημα
ομηρίας, δημιουργεί θέμα ευρύτερο στην περιοχή αλλά και για την ίδια την Ευρώπη.
Δε δικαιούμαστε λοιπόν στη θολή έννοια αλληλέγγυοι να υποθέσουμε και ύπαρξη
αφανών δυνάμεων;
Τελειώνοντας, επειδή είμαστε συγκεκριμένοι, θέλουμε να διατυπώσουμε
και ξεκάθαρη πολιτική άποψη για το θέμα μας. Η περιβόητη συμφωνία ανάμεσα σε ΕΕ
και Τουρκία μετεξελίσσει το μεταναστευτικό, σε πρόβλημα ομηρίας. Οι μετανάστες –
πρόσφυγες είναι όμηροι διαφόρων δυνάμεων – αλληλέγγυων, όχι μόνο με τον τρόπο
που τους μεταχειρίζεται η ΕΕ ή η Τουρκία, αλλά και αφανείς, όπως προαναφέραμε δυνάμεις
.
Σύμφωνα με τις θέσεις του ΕΠΑΜ (Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο) τα όσα
παραπάνω περιγράψαμε θα είχαν αποφευχθεί, αν ακολουθούσαμε άλλο δρόμο, αυτόν του
διεθνούς δικαίου. Δηλαδή η Ελλάδα μπορούσε για όποιον έρχεται ως πρόσφυγας – μετανάστης
στο χώρο της να τον πιστοποιεί κατά τα διεθνώς νόμιμα με τη συνδρομή της
Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ, να τον μεταχειρίζεται, όπως προβλέπεται από τις
διεθνείς συμβάσεις και τα Πρωτόκολλα κι όποιος είναι πρόσφυγας, να του αποδίδεται
η ιδιότητα του πρόσφυγα, τα χαρτιά ασυλίας που προβλέπονται από το διεθνές δίκαιο
και μετά να είναι ελεύθερος να πάει σε οποιαδήποτε χώρα επιθυμεί, σύμφωνα και μέσα
στα πλαίσια του Διεθνούς Δικαίου και της διεθνούς σύμβασης της Γενεύης του 1951.
Αυτό που βλέπομε μέχρι τώρα, το να εγκλωβίζονται αυτοί οι άνθρωποι στη χώρα μας,
είναι κάτι παράνομο, άκρως ρατσιστικό. Και γίνεται αυτό το πράγμα, για να μη έχουν
νομική υπόσταση οι πρόσφυγες - μετανάστες και να τους μεταχειρίζεται ο καθένα κατά
το δοκούν. Και φυσικά -όπως καταλαβαίνουμε- και ο κάθε αλληλέγγυος. Ακόμα
και ο Πάπας Φραγκίσκος ήλθε στη Λέσβο, για να μετατρέψει ένα κορυφαίο άκρως ακανθώδες
πρόβλημα ανθρωπιστικού δικαίου, αλλά και εθνικής ασφαλείας σε ζήτημα ελεημοσύνης.
Ο Γιώργος Βαζάκας είναι φιλόλογος και μέλος του Ε.ΠΑ.Μ Κατερίνης
*Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της Κατερίνης: ΠΙΕΡΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ
στις 11/5/2016 με αφαίρεση της πρωτότυπης επικολληθείσας στο άρθρο μου σελίδας που
καταδείχνει τα μέλη της Solidarity Now. H υπόσχεση ότι το άρθρο μου θα μπει αυτούσιο
πήγε περίπατο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου