Με
έναν μοναδικό και συνάμα τρυφερό τρόπο τα παιδιά του κατηχητικού του
Αγίου Νικολάου Κοζάνης εξέφρασαν τη περασμένη Κυριακή την διαμαρτυρία
τους για τον θάνατο δεκάδων παιδιών (και ενήλικων φυσικά…), καθημερινά
στα παγωμένα νερά του Αιγαίου. Τα παιδιά με πανώ που είχε την μορφή του
παπα Στρατή και έγραφε: «Εμείς τι κάνουμε για τα παιδιά που πνίγονται
στο Αιγαίο;», μοίρασαν την ανακοίνωση τους στο κέντρο της Κοζάνης. Η
ανακοίνωση των παιδιών ..
έγραφε: «Τα παιδιά του κατηχητικού του Αγίου Νικολάου Κοζάνης αποφασίσαμε να βγούμε στο δρόμο και να διαμαρτυρηθούμε έντονα για το έγκλημα που συνεχίζεται καθημερινά στη δική μας θάλασσα, στο Αιγαίο πέλαγος.
Κάθε μέρα ακούμε ότι παιδιά πνίγονται στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν μαζί με τους γονείς τους από τις άσχημες συνθήκες της πατρίδας τους. Δεν μας νοιάζει από πού έρχονται, ούτε τι εθνικότητας είναι, ούτε σε ποιο Θεό πιστεύουν.
Δεν μας ενδιαφέρουν τα παιχνίδια των μεγάλων όσο δεν έχουν να κάνουν με τη δική μας ζωή. Και ο θάνατος μικρών παιδιών – όπως και ο κάθε θάνατος άλλωστε – στοιχειώνει και τη ζωή μας και το παιχνίδι μας και τα όνειρά μας.
Ένα πελώριο ΓΙΑΤΙ ορθώνεται μπροστά μας και απευθύνεται σε κάθε υπεύθυνο. Διότι "φταίχτης για το κακό στον κόσμο δεν είναι μόνο εκείνος που το διαπράττει άμεσα, αλλά κι εκείνος που δεν αγανακτεί, που δεν αγωνίζεται, που σιωπά".
Δεν βρίσκουμε άλλο τρόπο να διαδηλώσουμε την αντίδρασή μας, δεν ξέρουμε πώς να κραυγάσουμε την αγανάκτησή μας! Δεν μπορεί να συνεχίζεται αυτό το έγκλημα! Βρείτε, έναν τρόπο να σταματήσει, εσείς οι μεγάλοι, που όλα τα ξέρετε πια».
Κάτι ξέρουν τα παιδιά. Γι’ αυτό όπως λέει και ο στίχος: «Υπερασπίσου το παιδί, γιατί αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα…».
http://www.xristianiki.gr
έγραφε: «Τα παιδιά του κατηχητικού του Αγίου Νικολάου Κοζάνης αποφασίσαμε να βγούμε στο δρόμο και να διαμαρτυρηθούμε έντονα για το έγκλημα που συνεχίζεται καθημερινά στη δική μας θάλασσα, στο Αιγαίο πέλαγος.
Κάθε μέρα ακούμε ότι παιδιά πνίγονται στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν μαζί με τους γονείς τους από τις άσχημες συνθήκες της πατρίδας τους. Δεν μας νοιάζει από πού έρχονται, ούτε τι εθνικότητας είναι, ούτε σε ποιο Θεό πιστεύουν.
Δεν μας ενδιαφέρουν τα παιχνίδια των μεγάλων όσο δεν έχουν να κάνουν με τη δική μας ζωή. Και ο θάνατος μικρών παιδιών – όπως και ο κάθε θάνατος άλλωστε – στοιχειώνει και τη ζωή μας και το παιχνίδι μας και τα όνειρά μας.
Ένα πελώριο ΓΙΑΤΙ ορθώνεται μπροστά μας και απευθύνεται σε κάθε υπεύθυνο. Διότι "φταίχτης για το κακό στον κόσμο δεν είναι μόνο εκείνος που το διαπράττει άμεσα, αλλά κι εκείνος που δεν αγανακτεί, που δεν αγωνίζεται, που σιωπά".
Δεν βρίσκουμε άλλο τρόπο να διαδηλώσουμε την αντίδρασή μας, δεν ξέρουμε πώς να κραυγάσουμε την αγανάκτησή μας! Δεν μπορεί να συνεχίζεται αυτό το έγκλημα! Βρείτε, έναν τρόπο να σταματήσει, εσείς οι μεγάλοι, που όλα τα ξέρετε πια».
Κάτι ξέρουν τα παιδιά. Γι’ αυτό όπως λέει και ο στίχος: «Υπερασπίσου το παιδί, γιατί αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα…».
http://www.xristianiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου