Πώς λύνονται τα προβλήματα στο προσφυγικό-μεταναστευτικό

Σάββας Καλεντερίδης

Το επαναλαμβανόμενο λάθος της Ελλάδας να θεωρεί υπεύθυνους τους άλλους για ό,τι κακό συμβαίνει

Είναι τραγικό για την Ελλάδα να συνεχίζεται το ίδιο λάθος, δηλαδή, να αναζητούμε πάντα τις ευθύνες στους άλλους για ό,τι κακό συμβαίνει στην πατρίδα μας και στον Ελληνισμό.
Τις μέρες αυτές, ενώ η Κύπρος συζητά σε κομματικό και εθνικό επίπεδο την «επόμενη μέρα», αφού ήδη ξεπέρασε σε μεγάλο βαθμό την κρίση, στην Ελλάδα, αντί να αναλύσουμε τα δικά μας λάθη, μια που οι εξωτερικοί παράγοντες και ο κόσμος ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΟΤΕ ΑΓΓΕΛΙΚΑ ΠΛΑΣΜΕΝΟΙ, η κυβέρνηση και τα εξαπτέρυγά της στα ΜΜΕ και στο διαδίκτυο ρίχνουν τις ευθύνες στους «άλλους» και ψάχνουν τους εχθρούς στο εξωτερικό, μια στο ΔΝΤ, μια την Ε.Ε. και μια στην Αυστρία, χωρίς καν ίχνος αυτοκριτικής για τα δικά τους λάθη, που συνέβαλαν στην ..καταστροφική πορεία στο οικονομικό και το προσφυγικό.
Επειδή πρέπει να βαδίζουμε πάντα με το χειρότερο σενάριο, η πατρίδα μας πρέπει να προετοιμαστεί για το ενδεχόμενο να κλείσουν τα σύνορα προς την Ευρώπη και να παραμείνουν εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα εκατοντάδες χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια πρόσφυγες και μετανάστες.
Πόλεμοι, συγκρούσεις και δυστυχία υπήρχαν στον κόσμο και πριν αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας οι κυβερνήσεις του κ. Τσίπρα. Η Ελλάδα έγινε ελκυστικός προορισμός εξαιτίας της πολιτικής που άσκησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ. μετά τις 25 Ιανουαρίου, μια πολιτική ανοικτών συνόρων που άσκησε μονομερώς η Ελλάδα, χωρίς να διαβουλευθεί με τις χώρες που υφίστανται τις συνέπειες της πολιτικής της.
Τώρα οι χώρες αυτές με τη σειρά τους κλείνουν μονομερώς τα σύνορά τους και μένει η Ελλάδα στην ουσία μόνη και αβοήθητη να διαχειριστεί το πρόβλημα που εν πολλοίς η ίδια δημιούργησε.
Αν τελικώς συμβεί το παραπάνω, που είναι και το πιο πιθανό, αφού εξ αντικειμένου είναι αδύνατο να σηκώσουν το βάρος του Προσφυγικού και της μετανάστευσης οι χώρες της Ε.Ε., αν δηλαδή όσοι εισέρχονται στην Ελλάδα δεν θα έχουν πλέον τη δυνατότητα να περάσουν στην Ευρώπη, τότε μόνο θα πάψει να είναι ελκυστικός προορισμός η Ελλάδα και τότε θα μετριαστούν οι προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές. Απλά θα συνεχίσουν να έρχονται εκείνοι οι οποίοι -θέλοντας και μη- εξυπηρετούν τα σχέδια της Τουρκίας, που είναι η μετατροπή της Ελλάδας σε μια ισλαμική χώρα.
Τα άλλα «μέτρα», όπως η παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, η ανάκληση της πρέσβεώς μας στη Βιένη και η άρνηση στο αίτημα της υπουργού Εσωτερικών της Αυστρίας να επισκεφθεί τη χώρα μας, είναι ενέργειες χωρίς πρακτικό αποτέλεσμα και λεονταρισμοί για εσωτερική κατανάλωση, που ίσως έχουν και αρνητικό αποτέλεσμα για τα εθνικά μας συμφέροντα.
Αρα η Ελλάδα, ενώ θα προετοιμάζεται να δεχτεί εκατοντάδες χιλιάδες ή και εκατομμύρια πρόσφυγες και μετανάστες, πολλοί από τους οποίους θα εγκλωβιστούν στην πατρίδα μας, θα πρέπει να επεξεργάζεται πολιτικές διαχείρισης του προβλήματος και λήψης μέτρων για να μην ξαναζήσουμε αυτό το δράμα στο μέλλον.
Τα μέτρα αυτά θα μπορούσε να είναι:

• Ακύρωση του νόμου που αναγνωρίζει εξάμηνη νόμιμη παραμονή σε όποιον εισέρχεται στην Ελλάδα,
• ποινικοποίηση της παράνομης εισόδου σε όλους εκτός από τους αποδεδειγμένα πρόσφυγες πολέμου και από εκείνους σε όσους η ζωή τους κινδυνεύει στην Τουρκία.
• Ενεργοποίηση των κέντρων κράτησης και ταχύτατη επαναπροώθηση παράνομων μεταναστών στη χώρα τους.
• Δημιουργία στα προξενεία της Σμύρνης, της Κωνσταντινούπολης και της Αγκυρας μηχανισμών χορήγησης θεώρησης εισόδου σε πρόσφυγες πολέμου, για να εισέρχονται από νόμιμες οδούς στην Ελλάδα και να διευκολύνεται η πιο αποτελεσματική φύλαξη των συνόρων μας, σε θάλασσα και στεριά.
• Δημιουργία καταυλισμών για τη φιλοξενία αποκλειστικά προσφύγων πολέμου σε διάφορες περιοχές της χώρας, ύστερα από διαβούλευση με τους τοπικούς φορείς.

Τέλος, ελπίζουμε αυτή η εθνική περιπέτεια, που υπάρχει κίνδυνος να έχει σοβαρές συνέπειες σε ζωτικούς τομείς της εξωτερικής πολιτικής μας αλλά και στην ίδια την κοινωνία, να νουθετήσει επιτέλους εκείνους τους ιδεοληπτικούς, που προκάλεσαν προβλήματα στην πατρίδα πολύ μεγαλύτερα από το ούτως ή άλλως μικρό πολιτικό τους μέγεθος, για να μην ξαναζήσουμε στο μέλλον ανάλογες περιπέτειες.

Σάββας Καλεντερίδης
κυριακάτικη δημοκρατία