Τουρκία: Το «βιβλίο» με τις ήττες Ερντογάν, να πως διέλυσαν τα πάντα…

Μετά την «Αραβική Άνοιξη» οι Τούρκοι ανακάλυψαν ένα σχέδιο το οποίο θα τους επέτρεπε να καταστήσουν την πατρίδα τους νέα Οθωμανική αυτοκρατορία. Την ώρα που ηθελημένα και συστηματικά ανταγωνιζόταν το Ισραήλ, η Άγκυρα θα ανέτρεπε το σιιτικό καθεστώς Άσαντ στην Συρία και θα το αντικαθιστούσε με ένα φιλικό προς αυτή, σουνιτικό.

Του Burak Bekdil, «Erdogan’s Book of Defeat» ΠΗΓΗ: The Gatestone Institute, October 31, 2014 URL: http://www.meforum.org/4878/erdogan-book-of-defeat ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Παντελής Καρύκας
Παράλληλα, θα υποστήριζε τους σουνίτες σε Ιράκ και Λίβανο, επεκτείνοντας την επιρροή της εκεί, θα υποστήριζε τη Χαμάς και θα την προκαλούσε να αναμετρηθεί με το Ισραήλ. Τέλος θα υποστήριζε τους Αδελφούς Μουσουλμάνους σε Αίγυπτο, Λιβύη και Τυνησία, καθώς όλες οι κάποτε οθωμανικές χώρες θα έπρεπε να υποταχθούν στην αναδυόμενη νέα Οθωμανική αυτοκρατορία.
Περίπου τέσσερα χρόνια μετά, ο Άσαντ εξακολουθεί να διαβιεί
στο πολυτελές ανάκτορο του στη Δαμασκό, παρακολουθώντας το χάος που οι Τούρκοι δημιούργησαν στη χώρα, υποστηρίζοντας τους τζιχαντιστές, τους τζιχαντιστές που έχουν σπείρει τον όλεθρο κατά μήκος των συνόρων της Τουρκίας με την Συρία και το Ιράκ, σε μια ζώνη μήκους 1.450χλμ.
Την ίδια ώρα, στο Ιράκ, οι σιίτες είναι ακόμα ισχυροί και στενά συνδεμένοι με τον περιφερειακό, θρησκευτικό αντίπαλο της Τουρκίας, το Ιράν. Οι σιίτες στον Λίβανο είναι επίσης εχθρικά διακείμενοι προς την Τουρκία.
Στη Λιβύη, ουδείς γνωρίζει ποιος κυβερνά τη χώρα, αυτή στη στιγμή, μετά την πτώση του Καντάφι. Καμία όμως από τις εκεί αντιμαχόμενες παρατάξεις δεν ονειρεύεται να καταστήσει τη χώρα οθωμανική αποικία.
Όσον αφορά την Αίγυπτο, ένα πραξικόπημα, τον Ιούλιου του 2013, ανέτρεψε τον πιο πιστό σύμμαχο της Τουρκίας, τον Μοχάμεντ Μόρσι της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Έτσι, σήμερα, όχι μόνο οι Τούρκοι, αλλά και τα τουρκικά προϊόντα – ακόμα και οι τηλεοπτικές σαπουνόπερες – είναι ανεπιθύμητα στην Αίγυπτο.
Ο Τούρκοι πρόσφατα επιχείρησαν να ξανακερδίσουν το χαμένο έδαφος με την Αίγυπτο. Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Τσαβούσογλου ζήτησε να συναντηθεί με τον Αιγύπτιο ομόλογό του, στο περιθώριο της πρόσφατης συνόδου του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη. Ο Αιγύπτιος υπουργός, αρχικά δέχτηκε, αλλά μετά ακύρωσε την συνάντηση, μετά την προσβλητική για την Αίγυπτο ομιλία του Τούρκου προέδρου Ερντογάν στην ολομέλεια του ΟΗΕ.
Πριν μερικές ημέρες η Αίγυπτος ανακοίνωσε πως δεν θα ανανεώσει την συμφωνία ελευθέρου εμπορίου που είχε συνάψει με την Τουρκία επί προεδρίας Μόρσι. Το γεγονός αυτό καταδεικνύει την ακόμα μεγαλύτερη επιδείνωση των διμερών σχέσεων. Η συμφωνία αυτή είχε υπογραφεί το 2012 και διευκόλυνε την προώθηση των τουρκικών εξαγωγών σε όλη τη Αφρική και τις χώρες του Κόλπου, μέσω Αιγύπτου.
Παλαιότερα οι Τούρκοι έμποροι διακινούσαν τα προϊόντα τους μέσων Συρίας. Από την στιγμή όμως που ο Ερντογάν επέλεξε την οδό του πολέμου εκεί, οι συριακοί εμπορικοί δρόμοι έκλεισαν. Η Αίγυπτος αποτελούσε την εναλλακτική εμπορική οδό διακίνησης των τουρκικών προϊόντων. Τώρα κλείνει και αυτή.

Κατά ειρωνεία της τύχης, μόλις έξι εβδομάδες πριν την ανατροπή Μόρσι, η Τουρκία είχε δώσει στην Αίγυπτο δάνειο 250 εκατ. δολαρίων για τη χρηματοδότηση της στρατιωτικής συνεργασίας των δύο χωρών. Η Τουρκία ήλπιζε να πουλήσει στην Αίγυπτο όπλα. Η νέα αιγυπτιακή κυβέρνηση τα άλλαξε όλα, προκαλώντας σοκ στην Άγκυρα. Κι όμως, όλοι εκτός από τους Τούρκους, έβλεπαν ότι η διμερής κρίση ερχόταν.

Δεν είναι μυστικό πως η Αίγυπτος και η Σαουδική Αραβία, «οι μουσουλμάνοι αδελφοί» της Τουρκίας, ψήφισαν εναντίον της στην ψηφοφορία για την ανάδειξη των μη μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Υπάρχουν όμως και πολλές ακόμα αντιτουρκικές κινήσεις της Αιγύπτου. «Μετά τη Συρία, το Ιράκ, τη Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τον Λίβανο και το Ισραήλ, η Τουρκία έχασε πλέον και την Αίγυπτο, ολοκληρωτικά», ανέφερε Ευρωπαίος διπλωμάτης, στην Άγκυρα.

Έτσι, οι ισλαμιστές της Τουρκίας απέμειναν με έναν μόνο ιδεολογικό σύμμαχο, στις πρώην οθωμανικές χώρες, την Τυνησία, όπου το κόμμα Εναχντά, της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, συμμετείχε στην κυβέρνηση συνασπισμού που κυβερνούσε τη χώρα. Αυτό μέχρι πριν λίγες μέρες, που το κόμμα αυτό ηττήθηκε στις εθνικές εκλογές.
Η ήττα αυτή αποτελεί τεράστια απώλεια για τον Ερντογάν, αποτελώντας το τελευταίο κεφάλαιο στο μεγάλο βιβλίο με τις ήττες του. Ο νεοθωμανισμός ήταν ένα παιδικό όνειρο, τώρα είναι ένα νεκρό παιδικό όνειρο. Σε όλη τη Μέση Ανατολή η Τουρκία έχει απομείνει με δύο μόνο συμμάχους, το Κατάρ που μοιάζει περισσότερο με οικογενειακό πρατήριο βενζίνης παρά με χώρα και τη Χαμάς, μια τρομοκρατική οργάνωση.

Απέναντι σε αυτούς η Τουρκία έχει εναντίον της το Ιράν, το Ιράκ, την Συρία, τον Λίβανο, την Ιορδανία, το Ισραήλ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Αίγυπτο, την Κύπρο, την Τυνησία, το Μαρόκο, την Αλγερία και μερίδα των αντιμαχόμενων ομάδων της Λιβύης.

Σε λόγο του, τον Απρίλιο του 2012, ο τότε υπουργός Εξωτερικών Νταβούτογλου, είχε καθορίσει τους πολιτικούς στόχους της Τουρκίας ως εξής: «Στην ιστορική πορεία του αγίου μας έθνους, το κόμμα ΑΚΡ σηματοδοτεί τη γένεση μιας Τουρκίας παγκόσμιας δύναμης. Όσα εδάφη και να χάσαμε από το 1911, θα συναντηθούμε ξανά με τα αδέρφια μας στις χώρες αυτές. Είναι η ιστορική μας αποστολή».
Το ξεκάθαρο αυτό μήνυμα αναβίωσης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και κληρονομιάς (στη μνήμη το δεύτερο), δεν συνάδει, πάντως, με την πλήρως απομονωμένη Τουρκία του σήμερα.