Γράφει ὁ Κωνσταντῖνος Βαρδάκας
Ἀνήμερά τῆς
15ης Αὐγούστου τὸ ἑλληνικὸ καταδρομικὸ ἀγκυροβόλησε 550 μέτρα ἀπὸ τὸν
μεσημβρινὸ λιμενοβραχίονα τῆς Τήνου. Ἡ ἀτμόσφαιρα στὸ σημαιοστολισμένο
πλοῖο ἦταν πανηγυρική. Μόνο ὁ κυβερνήτης Χατζόπουλος, ἐμφανῶς ἀνήσυχος,
διέταξε τὴ λήψη ὅλων τῶν ἀπαιτούμενων μέτρων ἀσφαλείας: τήρηση στεγανῶν ἐν πλῶ, ὁ λέβητας σὲ πλήρη πίεση.. καὶ τὰ ἀντιαεροπορικὰ πυροβόλα σὲ ἑτοιμότητα.
Ὡστόσο ἡ ἐπίθεση δὲν θὰ ἐρχόταν ἀπὸ τὸν
ἀέρα, ἀλλὰ ἀπὸ τὸν βυθό. Κατὰ τὶς 07.00 ἐμφανίστηκε ἕνα ἰταλικὸ
ἀναγνωριστικὸ ἀεροπλάνο τὸ ὁποῖο, ἀφοῦ διέγραψε δύο κύκλους πάνω ἀπὸ τὸ
λιμάνι, ἀποχώρησε. Κανεὶς δὲν ἔδωσε ἰδιαίτερη σημασία στὸ γεγονός. Οἱ
Ἰταλοὶ συνήθιζαν αὐτοῦ τοῦ εἴδους
τὶς «ἐπιδείξεις». Ἐπρόκειτο ὅμως γιὰ ἀναγνώριση ἐν ὄψει ἐπικείμενης
ὑποβρυχιακῆς ἐπίθεσης. Στὶς 08.25 οἱ φωνὲς τοῦ ἀρχικελευστή Κατσαϊτη
ἔσκισαν τὸν ἀέρα: «Τορπίλη δεξιά, τορπίλη δεξιά». Ἡ φωνὴ του διακόπηκε
ἀπὸ....
τὸν πάταγο μιᾶς τρομακτικῆς ἔκρηξης ἡ ὁποία ἀνασήκωσε τὸ πλοῖο ἀπὸ τὴν ἐπιφάνεια σὰν παιδικὸ παιχνίδι!
"Ὁ τορπιλισμός" τῆς ΕΛΛΑΔΟΣ
Καὶ πάλι τὰ ἴδια. Καὶ τότε ἤθελαν νὰ μᾶς φοβίσουν καὶ σήμερα νομίζουν ὅτι τὸ πέτυχαν. Τότε μᾶς ἔριξαν τορπίλες καὶ σήμερα μᾶς "ρίχνουν τορπίλες-μνημόνια". Τότε θρηνήσαμε τὰ ἡρωικὰ ναυτάκια τῆς Ἕλλης, σήμερα θρηνοῦμε ψυχὲς ποὺ χάνονται ἀδίκως. Φτάσαμε
αἰσίως στὸν 4ον χρόνο τοῦ "μνημονιακοῦ τορπιλισμοῦ" καὶ ὁ
ἐκκλησιαστικὸς Δεκαπενταύγουστος δὲν ἔχασε τίποτε ἀπὸ τὴν πνευματική του
αἴγλη, ἀντίθετά το Θρησκευτικὸ συναίσθημα διατρανώνει μὲ τὴν μυστικὴ
προσευχὴ του τὸν Πανελλήνιο Πόνο στὸ Πάναγνο Πρόσωπο τῆς Ὑπεραγίας
Θεοτόκου.
Ἀντίθετα ἔχει χάσει τὴν αἴγλη του ὁ
πολιτικὸς Δεκαπενταύγουστος ὅπως συνέβαινε τὰ προηγούμενα χρόνια ὅταν
οἱ ἐπικεφαλῆς "τῶν ξένοιαστων – ἐκσυγχρονιστικῶν" κυβερνήσεων
συνωστιζόταν στὶς Λιτανεῖες - Παννυχίδες δίπλα στοὺς Δεσποτάδες καὶ μὲ
ρητορικὲς φράσεις ἔνθεν – ἔνθεν πέρνανε "εὐχές" γιὰ νὰ συνεχίσουν τὸ
εὔαρεστο ἔργο τοῦ "τορπιλισμοῦ τῆς Ἑλλάδος.
Σὲ πολλὲς ἀποστροφὲς τῶν περιώνυμων λόγων τους τόνιζαν ὅτι ἡ ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ πρωτοστατεῖ στὰ Δρώμενα τοῦ Ἔθνους. Καὶ φυσικὰ αὐτὴ εἶναι ἡ ἀλήθεια… Ποιὸν ὅμως κορόιδευαν; Τὸν Ἑλληνικὸ Λαό; Τοὺς ἑαυτούς τους ἢ τὴν ΠΑΝΑΓΙΑ;
Ὅμως ὁ πολιτικὸς λόγος τότε τέτοιες
στιγμὲς Πάσχα Καλοκαιριοῦ ἀποσκοποῦσε νὰ φτιάξει τὸ ἐκλογικὸ προφὶλ
κάποιων γιατί ἔπρεπε νὰ συνεχίσουν "τὸν τορπιλισμὸ τοῦ Ἔθνους" ὅπως
φάνηκε ἀργότερα μὲ τὶς λεκτικὲς ἐκφράσεις δῆθεν αὐτοέλεγχου "μαζί τα
φάγαμε".
Ποιὸς ἦταν ἄραγε ὁ λόγος ποὺ μετέθεσαν καὶ τὴν Ἑορτὴ τῶν Ἐνόπλων Ἑλληνικῶν Δυνάμεων ἀπὸ τὸ Ἑλληνικὸ Πάσχα τοῦ Καλοκαιριοῦ; Καὶ
μετὰ ἦρθε τὸ πετσόκομμα τῶν μισθῶν καὶ τῶν συντάξεων τῶν ΕΕΔ ὅπως
συνέβη αὐτὸ ἐδῶ καὶ πολὺ καιρὸ στὶς ἄλλες κοινωνικὲς ὁμάδες. Σήμερα γιατί εἶναι πτωχὴ ἡ κυβερνητικὴ ἐκπροσώπηση στὸ Μεγάλο Πανηγύρι τοῦ Καλοκαιριοῦ;
Κατάλαβαν οἱ ταγοὶ ὅτι τὰ "οἰκονομικὰ
πανηγύρια" τελείωσαν καὶ ξέρουν πολὺ καλὰ ὅτι ὁ Πιστὸς Λάος σήμερα μαζὶ
μὲ τὸ κεράκι ποὺ ἀνάβει στὴν Παναγία ΤΗΝ παρακαλεῖ νὰ δώσει λύσεις
ἐκτὸς ἀπὸ τὰ ἄπειρα προσωπικά του προβλήματα καὶ στὰ ἀδιέξοδά τῶν φόρων καὶ τῆς μιζέριας ποὺ "τορπίλισαν" τὴν ζωὴ τοῦ πολιτικὲς ἀποφάσεις.
Σήμερα γνωρίζουμε καὶ τὴν ταυτότητα τῶν
τορπιλῶν καὶ τοῦ ὑποβρυχίου ἀπομένει νὰ δοῦμε τὸ ΘΑΥΜΑ τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ ὅπως
ἔγινε αὐτὸ ἀναπάντεχα γιὰ τοὺς τότε φασίστες τοῦ Ἰταλο- Γερμανικοῦ
ἄξονα τὸ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ τοῦ '40.
Μὴν διερωτάσθε πὼς ἡ ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται, ἀκριβῶς διότι πρέπει νὰ σωθεῖ ἡ πολιτισμικὴ μαγιὰ αὐτοῦ τοῦ Ἔθνους γιὰ φουσκώσει πάλι νέο ζυμάρι γιατί τὸ ψωμὶ τοῦ πολιτισμοῦ τῆς ἀνθρωπότητας σήμερα μούχλιασε καὶ σκορπάει δηλητήριο.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!