Τὸ «σκήνωμα τῆς καλόγριας» προκαλεῖ δέος στοὺς Tούρκους

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Γράφει ὁ Νίκος Χειλαδάκης

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Ἕνα σκήνωμα μιᾶς ἑλληνορθόδοξης καλόγριας ποὺ ἐκτίθεται στὸ μουσεῖο τῆς πόλης τῆς Νίγδης στὴν Καππαδοκία, ἔχει προκαλέσει τὸ τεράστιο ἐνδιαφέρον τῶν Τούρκων ποὺ προσέρχονται κατὰ κύματα γιὰ νὰ δοῦν καὶ νὰ θαυμάσουν μὲ δέος, ὅσο καὶ ἂν αὐτὸ ἀκούγεται ὑπερβολικό, τὸ λείψανο αὐτὸ ἀπὸ τὴν περίοδο πού, στὴν.. περιοχὴ αὐτή, στὴν ἁγιωτόκο Καππαδοκία, ἄκμαζε ὁ μοναχισμός, ἀφήνοντας μέχρι σήμερα τὴν μεγάλη καὶ ἱστορική του παρακαταθήκη καὶ στοὺς σημερινοὺς κατοίκους τῆς σύγχρονης Τουρκίας.

Ὅπως ἀναφέρουν τὰ τουρκικὰ δημοσιεύματα, (καὶ εἶναι χαρακτηριστικὸ ὅτι τὸ θέμα αὐτό, δηλαδὴ τὸ σκήνωμα τῆς ἑλληνορθόδοξης καλόγριας, ἔχει προβληθεῖ ἀπὸ πολλὲς τουρκικὲς ἐφημερίδες, ὅπως τῆς Milliyet), στὴν περιοχὴ τῆς Νίγδης, ὅπου ὑπῆρχε μιὰ ἀνθοῦσα ἑλληνορθόδοξη κοινότητα μέχρι τὴν ἀνταλλαγὴ τῶν πληθυσμῶν, ἀνακαλύφθηκε πρὶν ἀπὸ λίγο καιρὸ τὸ σκήνωμα μιᾶς ἑλληνορθόδοξης καλόγριας καθὼς καὶ τὰ ὀστᾶ ἄλλων τεσσάρων παιδιῶν. Ἡ ἀνακάλυψη αὐτὴ ἔγινε στὴν κοιλάδα τῆς Ἰλχάρα, στὴν περιοχὴ τοῦ Aksaray, μιὰ περιοχὴ ὅπου ὑπῆρχαν πολλὰ μοναστήρια μέσα σὲ σπηλιὲς καὶ ὁλόκληρες πόλεις σκαμμένες κάτω ἀπὸ τὸ ἔδαφος ἀπὸ τὴν ἐποχὴ ποὺ κυριαρχοῦσε ἡ ὀρθοδοξία καὶ χιλιάδες μοναχοὶ μόναζαν στὶς σπηλιὲς τῆς κοιλάδας. Στὴν περιοχὴ αὐτὴ ἐδῶ καὶ καιρὸ ἔγιναν κάποιες ἀρχαιολογικὲς ἀνασκαφὲς καὶ σὲ....

μιὰ ἀπὸ αὐτὲς τὶς ἀνασκαφές, ὅπως ἀνέφερε ὁ Τοῦρκος ἀρχαιολόγος, Mustafa Eryaman, ἀνακαλύφθηκε τὸ σκήνωμα αὐτὸ τὸ ὅποιο ἀνάγεται, σύμφωνα μὲ τὶς δηλώσεις τοῦ Τούρκου ἀρχαιολόγου, στὴν ἐποχὴ τοῦ Βυζάντιου. Οἱ ἐξετάσεις ποὺ ἔγιναν στὴ συνέχεια στὸ σκήνωμα καὶ στὰ ὀστᾶ ποὺ ἀνευρέθηκαν, ἀπέδειξαν ὅτι πρόκειται γιὰ μιὰ νέα γυναίκα περίπου 22 ἐτῶν, ὕψους 1 μέτρου καὶ 62 ἑκατοστῶν, ποὺ μόναζε στὴ περιοχὴ καὶ οἱ ἴδιοι οἱ Τοῦρκοι τὴν ὀνόμασαν χαρακτηριστικά, «Sarisin Rahibe», δηλαδή, «Ἡ Ξανθιὰ Καλόγρια». Ἡ αἰτία τοῦ θανάτου της δὲν ἐξακριβώθηκε ἀλλὰ οἱ Τοῦρκοι ὑποθέτουν ὅτι συνέβη κάποιο βίαιο γεγονὸς ποὺ ἴσως συνδέεται μὲ τὶς γενικότερες ἐξελίξεις τὴ ἐποχῆς ποὺ ἔζησε ἡ καλόγρια. Σύμφωνα μὲ τὸν Mustafa Eryaman, ἡ περίοδος ποὺ θὰ πρέπει νὰ ἔζησε ἡ καλόγρια αὐτὴ θὰ πρέπει νὰ εἶναι περίπου πρὶν ἀπὸ 1.100 χρόνια.

Τὸ ἐντυπωσιακὸ ὅμως εἶναι ὅτι οἱ Τοῦρκοι θεώρησαν τὴν ἀνακάλυψη αὐτὴ σὰν μεγάλο γεγονὸς καὶ στὴ συνέχεια μετέφεραν τὸ σκήνωμα καί το

ἐναπόθεσαν σὲ ἐδικὴ θήκη στὸ μουσεῖο τῆς πόλης τῆς Νίγδης. Ἀλλὰ τὸ πιὸ ἐντυπωσιακὸ εἶναι πὼς μόλις μαθεύτηκε πὼς στὸ μουσεῖο αὐτὸ βρίσκεται τὸ σκήνωμα μιᾶς ἑλληνορθόδοξης καλόγριας, ἄρχισαν νὰ καταφθάνουν πολλοὶ Τοῦρκοι γιὰ νὰ δοῦν καὶ νὰ θαυμάσουν τὸ σκήνωμα τῆς «Ξανθιᾶς Καλόγριας» ποὺ προκάλεσε δέος μὲ τὴν ἐμφάνισή της. Καὶ αὐτὸ γιατί παρὰ τὸ ὅτι εἶχαν περάσει πολλοὶ αἰῶνες ἀπὸ τὸν θάνατό της διατηροῦνταν σὲ πολὺ καλὴ κατάσταση. Κάποιοι μάλιστα ἔκαναν νύξη γιὰ ἱερὸ σκήνωμα ποὺ ἔμεινε ἄφθαρτο ἕνεκα τῆς ἱερότητάς του διὰ μέσω τῶν αἰώνων. Ἴσως πρόκειται γιὰ μιὰ ἄγνωστη ἑλληνορθόδοξη ἁγία ποὺ ἁγίασε παρὰ τὴν νεανική της ἡλικία καὶ ἔμεινε θαμμένη ἐπὶ αἰῶνες γιὰ νὰ ἔρθει σήμερα στὴν ἐπιφάνεια σὰν ἄλλο ἕνα σημάδι τῆς ἀναδυόμενης ὀρθοδοξίας στὴν σύγχρονη Τουρκία, προκαλώντας τὸ δέος τῶν ἴδιων των Τούρκων.

enromiosini