Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ
Tα ραντεβού με το …στανιό τις περισσότερες φορές δεν αποδίδουν. Ούτε στη πολιτική, ούτε στις επιχειρήσεις, ούτε στις ίδιες τις ανθρώπινες σχέσεις. Κι αναμφισβήτητα το ραντεβού Σαμαρά-Ομπάμα της ερχόμενης Πέμπτης κλείστηκε στο πόδι και …σχεδόν με το στανιό. Με χίλιες τεμενάδες στο νέο πρέσβη που έχει άκρες στο Λευκό Οίκο (ενώ ο παλιός είχε με την Χίλαρι) και αφού προηγήθηκε το πρωτοφανές άδειασμα της Αθήνας στους Ρώσους της «Γκαζοπρομ».
Οι Αμερικανοί αντιμετωπίζουν την επίσκεψη Σαμαρά ως μια τυπική διαδικασία ήσσονος σημασίας. Ακριβώς επειδή θεωρούν τον Ελληνα πρωθυπουργό πιστό εντολοδόχο της κυρίας Μέρκελ και τον έχουν κατηγοριοποιήσει στους ηγέτες που δεν μπορεί να πάρει καμία πρωτοβουλία χωρίς να ρωτήσει πρώτα το Βερολίνο. Και με τη Καγκελαρία οι ΗΠΑ μιλάνε απευθείας. Δεν χρειάζονται τρίτους και μάλιστα μη Γερμανούς μεσολαβητές…
Κι όμως. Ο κ. Σαμαράς, παρά τις πεσμένες μετοχές του στη Ουάσιγκτον, έχει την ύστατη ευκαιρία να ανατρέψει την εικόνα, πείθοντας τους συνομιλητές του ότι μπορεί να τους φανεί πραγματικά χρήσιμος.
Στη θέση του Ελληνα πρωθυπουργού θα έπαιρνα υπό μάλης την απόρρητη μέτρηση του ΤΑΙΠΕΔ για τα αισθήματα της κοινής γνώμης απέναντι στην εθνική προέλευση των εν δυνάμει επενδυτών. Και θα έδειχνα τα τεράστια ποσοστά αντιγερμανισμού που διατρέχουν ολόκληρο το φάσμα του εκλογικού σώματος. Θα διακινδύνευα και μια χοντροκομμένη πρόβλεψη. Σήμερα, για πρώτη φορά μετά το 1974, αν έμπαινε το ερώτημα συντεταγμένης γεωστρατηγικής πρόσδεσης στο αμερικανικό άρμα με αντιστάθμισμα την απαλλαγή από την γερμανική καταδυνάστευση και ομηρία, ένα συντριπτικό ποσοστό των ψηφοφόρων θα απαντούσε θετικά. Από την άκρα δεξιά ως την …αντιεξουσιαστική αριστερά.
Αν καταφέρουν λοιπόν να συνειδητοποιήσουν στην Ουάσιγκτον πόσο απότομα τελείωσε ο αντι-αμερικανισμός στην Ελλάδα, θα καταλάβουν και πόσο μεγάλη υπηρεσία τους προσέφεραν οι άφρονες, υπερόπτες και άπληστοι Γερμανοί.
Ο αντιαμερικανισμός κλονίστηκε με την εξάρθρωση της σοβαρής εγχώριας τρομοκρατίας, την απομυθοποίηση της και την διολίσθηση στην άγουρη συνομωσία της …κατσαρόλας. Δέχτηκε όμως την χαριστική βολή με την ανάδειξη του ισλαμικού κινδύνου, σε συνδυασμό με την μαζική εισροή ασιατικών ορδών λαθρομεταναστών σε ελληνικό έδαφος.
Με τους Αμερικανούς είμαστε πλέον στο ίδιο στρατόπεδο πάνω στον πλανήτη που κατοικούμε. Κι αυτό το γράφει ένας άνθρωπος που τους πολέμησε με την αρθρογραφία του, όσο λίγοι στη χώρα μας, την περίοδο των βομβαρδισμών στη Σερβία. Δυστυχώς αυτός ήταν ο τρόπος με τον οποίο η υπερδύναμη αντιλαμβάνονταν τα συμφέροντα της. Σε αυτή την περίπτωση ή στέκεσαι πλάϊ τους ή πας απέναντι, όπως ο Μιλόσεβιτς. Να τους αγνοήσεις αποκλείεται.
Στη νεότερη ιστορία οι Αμερικανοί μας έχουν «αδειάσει» αρκετές φορές προκειμένου να εξυπηρετήσουν αυτό που βλέπουν ως υπέρτατο γεωστρατηγικό τους συμφέρον. Προσοχή όμως: Δεν έφτασαν ποτέ να ζητήσουν τα κλειδιά της χώρας. Ούτε καταδίκασαν τον ελληνικό λαό σε πείνα και δυστυχία για να προωθήσουν τις στενά εννοούμενες οικονομικές τους επιδιώξεις επί ελληνικού εδάφους.
Σε αντίθεση με την ύπουλη, βρώμικη και διεφθαρμένη διείσδυση των αδίστακτων Γερμανών οι οποίοι έστησαν μέσα σε τρείς δεκαετίες το νέο πλέγμα αποικιακής-δανειακής εξάρτησης. Οι Γερμανοί δεν απαιτούσαν μέσω της πρεσβείας. Λάδωναν τους ντόπιους πολιτικούς με τους αθόρυβους Χριστοφοράκους για να τους έχουν διαχρονικά στο χέρι και κυρίως να τους εκβιάζουν.
Το Βερολίνο σήμερα θέλει τα κλειδιά, αλλά δεν έχει κανένα τρόπο διείσδυσης στην σύγχρονη ελληνική κοινωνία. Η πολιτιστική του επίδραση είναι ανύπαρκτη. Το επίπεδο γερμανομάθειας αμελητέο. Η νεότερη γερμανική μουσική και ο κινηματογράφος στα αζήτητα. Οι διάφοροι βαψομαλιάδες απεσταλμένοι της Μέρκελ αναδεικνύονται σε μισητές καρικατούρες.
Η Ελλάδα επομένως βρίσκεται σε ένα κρισιμο σταυροδρόμι. Από τη μία ετοιμάζεται να μετατραπεί μία σύγχρονη αποικία με μία στρατιά εγχώριων δωσίλογων και λαικό μίσος για τους δανειστές-δυνάστες. Και στην άλλη όχθη αναζητεί σωτηρία, έστω και της ύστατης στιγμής από τις ΗΠΑ.
Ο Αντώνης Σαμαράς οφείλει να προσέλθει στους συνομιλητές του με μονοθεματική ατζέντα: «Κύριοι ο αντιαμερικανισμός παρήλθε. Μπορείτε να κάνετε κάτι για εμάς ή να παραδοθούμε αμαχητί, μια ώρα αρχύτερα στα τάγματα εφόδου του Σόιμπλε;…
Tα ραντεβού με το …στανιό τις περισσότερες φορές δεν αποδίδουν. Ούτε στη πολιτική, ούτε στις επιχειρήσεις, ούτε στις ίδιες τις ανθρώπινες σχέσεις. Κι αναμφισβήτητα το ραντεβού Σαμαρά-Ομπάμα της ερχόμενης Πέμπτης κλείστηκε στο πόδι και …σχεδόν με το στανιό. Με χίλιες τεμενάδες στο νέο πρέσβη που έχει άκρες στο Λευκό Οίκο (ενώ ο παλιός είχε με την Χίλαρι) και αφού προηγήθηκε το πρωτοφανές άδειασμα της Αθήνας στους Ρώσους της «Γκαζοπρομ».
Οι Αμερικανοί αντιμετωπίζουν την επίσκεψη Σαμαρά ως μια τυπική διαδικασία ήσσονος σημασίας. Ακριβώς επειδή θεωρούν τον Ελληνα πρωθυπουργό πιστό εντολοδόχο της κυρίας Μέρκελ και τον έχουν κατηγοριοποιήσει στους ηγέτες που δεν μπορεί να πάρει καμία πρωτοβουλία χωρίς να ρωτήσει πρώτα το Βερολίνο. Και με τη Καγκελαρία οι ΗΠΑ μιλάνε απευθείας. Δεν χρειάζονται τρίτους και μάλιστα μη Γερμανούς μεσολαβητές…
Κι όμως. Ο κ. Σαμαράς, παρά τις πεσμένες μετοχές του στη Ουάσιγκτον, έχει την ύστατη ευκαιρία να ανατρέψει την εικόνα, πείθοντας τους συνομιλητές του ότι μπορεί να τους φανεί πραγματικά χρήσιμος.
Στη θέση του Ελληνα πρωθυπουργού θα έπαιρνα υπό μάλης την απόρρητη μέτρηση του ΤΑΙΠΕΔ για τα αισθήματα της κοινής γνώμης απέναντι στην εθνική προέλευση των εν δυνάμει επενδυτών. Και θα έδειχνα τα τεράστια ποσοστά αντιγερμανισμού που διατρέχουν ολόκληρο το φάσμα του εκλογικού σώματος. Θα διακινδύνευα και μια χοντροκομμένη πρόβλεψη. Σήμερα, για πρώτη φορά μετά το 1974, αν έμπαινε το ερώτημα συντεταγμένης γεωστρατηγικής πρόσδεσης στο αμερικανικό άρμα με αντιστάθμισμα την απαλλαγή από την γερμανική καταδυνάστευση και ομηρία, ένα συντριπτικό ποσοστό των ψηφοφόρων θα απαντούσε θετικά. Από την άκρα δεξιά ως την …αντιεξουσιαστική αριστερά.
Αν καταφέρουν λοιπόν να συνειδητοποιήσουν στην Ουάσιγκτον πόσο απότομα τελείωσε ο αντι-αμερικανισμός στην Ελλάδα, θα καταλάβουν και πόσο μεγάλη υπηρεσία τους προσέφεραν οι άφρονες, υπερόπτες και άπληστοι Γερμανοί.
Ο αντιαμερικανισμός κλονίστηκε με την εξάρθρωση της σοβαρής εγχώριας τρομοκρατίας, την απομυθοποίηση της και την διολίσθηση στην άγουρη συνομωσία της …κατσαρόλας. Δέχτηκε όμως την χαριστική βολή με την ανάδειξη του ισλαμικού κινδύνου, σε συνδυασμό με την μαζική εισροή ασιατικών ορδών λαθρομεταναστών σε ελληνικό έδαφος.
Με τους Αμερικανούς είμαστε πλέον στο ίδιο στρατόπεδο πάνω στον πλανήτη που κατοικούμε. Κι αυτό το γράφει ένας άνθρωπος που τους πολέμησε με την αρθρογραφία του, όσο λίγοι στη χώρα μας, την περίοδο των βομβαρδισμών στη Σερβία. Δυστυχώς αυτός ήταν ο τρόπος με τον οποίο η υπερδύναμη αντιλαμβάνονταν τα συμφέροντα της. Σε αυτή την περίπτωση ή στέκεσαι πλάϊ τους ή πας απέναντι, όπως ο Μιλόσεβιτς. Να τους αγνοήσεις αποκλείεται.
Στη νεότερη ιστορία οι Αμερικανοί μας έχουν «αδειάσει» αρκετές φορές προκειμένου να εξυπηρετήσουν αυτό που βλέπουν ως υπέρτατο γεωστρατηγικό τους συμφέρον. Προσοχή όμως: Δεν έφτασαν ποτέ να ζητήσουν τα κλειδιά της χώρας. Ούτε καταδίκασαν τον ελληνικό λαό σε πείνα και δυστυχία για να προωθήσουν τις στενά εννοούμενες οικονομικές τους επιδιώξεις επί ελληνικού εδάφους.
Σε αντίθεση με την ύπουλη, βρώμικη και διεφθαρμένη διείσδυση των αδίστακτων Γερμανών οι οποίοι έστησαν μέσα σε τρείς δεκαετίες το νέο πλέγμα αποικιακής-δανειακής εξάρτησης. Οι Γερμανοί δεν απαιτούσαν μέσω της πρεσβείας. Λάδωναν τους ντόπιους πολιτικούς με τους αθόρυβους Χριστοφοράκους για να τους έχουν διαχρονικά στο χέρι και κυρίως να τους εκβιάζουν.
Το Βερολίνο σήμερα θέλει τα κλειδιά, αλλά δεν έχει κανένα τρόπο διείσδυσης στην σύγχρονη ελληνική κοινωνία. Η πολιτιστική του επίδραση είναι ανύπαρκτη. Το επίπεδο γερμανομάθειας αμελητέο. Η νεότερη γερμανική μουσική και ο κινηματογράφος στα αζήτητα. Οι διάφοροι βαψομαλιάδες απεσταλμένοι της Μέρκελ αναδεικνύονται σε μισητές καρικατούρες.
Η Ελλάδα επομένως βρίσκεται σε ένα κρισιμο σταυροδρόμι. Από τη μία ετοιμάζεται να μετατραπεί μία σύγχρονη αποικία με μία στρατιά εγχώριων δωσίλογων και λαικό μίσος για τους δανειστές-δυνάστες. Και στην άλλη όχθη αναζητεί σωτηρία, έστω και της ύστατης στιγμής από τις ΗΠΑ.
Ο Αντώνης Σαμαράς οφείλει να προσέλθει στους συνομιλητές του με μονοθεματική ατζέντα: «Κύριοι ο αντιαμερικανισμός παρήλθε. Μπορείτε να κάνετε κάτι για εμάς ή να παραδοθούμε αμαχητί, μια ώρα αρχύτερα στα τάγματα εφόδου του Σόιμπλε;…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου