ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ
Η χώρα χρειάζεται ένα Πληθυντικό, Ελληνικό, Δημοκρατικό,
Δημιουργικό σύστημα πληροφόρησης. Τόσο Δημόσιας όσο και Ιδιωτικής που θα λειτουργούν στα πλαίσια κανόνων που διαμορφώνει η Δημοκρατία, η Πόλις.
Αυτό που υπήρξε και υπάρχει δεν ανταποκρίνεται σε αυτούς τους ρόλους. Κινούνταν σε αντίθετη κατεύθυνση.
Είχε και έχει αντιρόλους σε όλα τα πεδία. «Στο Ελληνική Ποιότητα και Ανάπτυξη – Η Νέα Συμμαχία» αναφέρομαι στους αρνητικούς ρόλους του σε σχέση με την παραγωγή. Όσον αφορά την Δημοκρατικότητα του ήταν η εξελιγμένη συνέχεια των ΥΕΝΕΔ της δικτατορίας. Είχε και έχει μορφές ολοκληρωτισμού ο οποίος δέχθηκε Δημοκρατικά πλήγματα από την ανάπτυξη του Διαδικτύου.
Η επαρχιώτική τηλεκρατία, στην εγχώρια μορφή της ήταν η νεότερη ένοχη και γερασμένη πλέον αδελφή, της Κομματοκρατίας χωρίς κόμματα. Το δικαίωμα στην Ελεύθερη Πληροφόρηση αποτελεί ένα από τα θεμέλια της σύγχρονης Δημοκρατίας. Εγγύηση της Ισηγορίας. Αυτό καταργήθηκε, στον βαθμό που υπήρξε, ειδικά τις τελευταίες δεκαετίες. Δεν το υπερασπίσθηκε καμία πολιτική ή συνδικαλιστική (ιδιαίτερα άμεσα εμπλεκόμενη) ομάδα, «δεξιά ή αριστερή». Η διεκδίκηση του είναι έργο νέων μορφωτικών και πολιτικών δυνάμεων.
Όχι των παρακμιακών υπολειμμάτων του παλιού που το ενδιαφέρον, η αγωνία, ο ορίζοντας τους εξαντλείται στην αυτοσυντήρηση τους και την επαναφεουδοποίηση της κοινωνίας και της πολιτικής. Ένα πρότυπο υπαρκτής Δημοκρατίας που δεν ήταν ούτε είναι Δημοκρατία.
ΥΓ. Η δική μου εμπειρία με αυτές τις ιδιωτικές και κρατικοσυντεχνιακές δομές ήταν μια νέα συνάντηση μου με τον φασισμό. Τα παραδείγματα είναι πολλά.
Η χώρα χρειάζεται ένα Πληθυντικό, Ελληνικό, Δημοκρατικό,
Είχε και έχει αντιρόλους σε όλα τα πεδία. «Στο Ελληνική Ποιότητα και Ανάπτυξη – Η Νέα Συμμαχία» αναφέρομαι στους αρνητικούς ρόλους του σε σχέση με την παραγωγή. Όσον αφορά την Δημοκρατικότητα του ήταν η εξελιγμένη συνέχεια των ΥΕΝΕΔ της δικτατορίας. Είχε και έχει μορφές ολοκληρωτισμού ο οποίος δέχθηκε Δημοκρατικά πλήγματα από την ανάπτυξη του Διαδικτύου.
Η επαρχιώτική τηλεκρατία, στην εγχώρια μορφή της ήταν η νεότερη ένοχη και γερασμένη πλέον αδελφή, της Κομματοκρατίας χωρίς κόμματα. Το δικαίωμα στην Ελεύθερη Πληροφόρηση αποτελεί ένα από τα θεμέλια της σύγχρονης Δημοκρατίας. Εγγύηση της Ισηγορίας. Αυτό καταργήθηκε, στον βαθμό που υπήρξε, ειδικά τις τελευταίες δεκαετίες. Δεν το υπερασπίσθηκε καμία πολιτική ή συνδικαλιστική (ιδιαίτερα άμεσα εμπλεκόμενη) ομάδα, «δεξιά ή αριστερή». Η διεκδίκηση του είναι έργο νέων μορφωτικών και πολιτικών δυνάμεων.
Όχι των παρακμιακών υπολειμμάτων του παλιού που το ενδιαφέρον, η αγωνία, ο ορίζοντας τους εξαντλείται στην αυτοσυντήρηση τους και την επαναφεουδοποίηση της κοινωνίας και της πολιτικής. Ένα πρότυπο υπαρκτής Δημοκρατίας που δεν ήταν ούτε είναι Δημοκρατία.
ΥΓ. Η δική μου εμπειρία με αυτές τις ιδιωτικές και κρατικοσυντεχνιακές δομές ήταν μια νέα συνάντηση μου με τον φασισμό. Τα παραδείγματα είναι πολλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου