Γέροντος ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΠΙΡΒΟΥ, από το βιβλίο «Ζωή θυσιαζόμενης αγάπης», σελ.80-81. Εκδόσεις ΑΘΩΣ.
Προσκυνητής
«Σε καιρούς διωγμών οι χριστιανοί πρέπει να συνάζονται γύρω από τους ιερείς... Η Θεία Λειτουργία και τα Τίμια Δώρα θα δίνουν στους χριστιανούς την δύναμη για να υπομείνουν στην πείνα και θα τους διαφυλάσσουν από κάθε κακό, κάτω από την σκέπη και την προστασία της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Επίσης, είναι ανάγκη να λένε την Ευχή στον Ιησού και να προσεύχονται στην Παναγία, λέγοντας: Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς! ή Τη Υπερμάχω Στρατηγώ.... Οι σύντομες αυτές προσευχές μάς ένωσαν μέσα στην φυλακή και έτσι μπορέσαμε να αντέξουμε τον διωγμό του κομμουνιστικού καθεστώτος, χωρίς να υποταχθούμε στο κόκκινο θηρίο.
Όμως αυτά είναι για τους χλιαρούς χριστιανούς, διότι οι ένθερμοι είναι πάντοτε έτοιμοι - δεν περιμένουν τον καιρό του διωγμού ή του πολέμου για να επιμεληθούν τα της ψυχής τους! Για τον αληθινό χριστιανό δεν έχει σημασία πότε θα έλθει ένας πόλεμος ή ένας διωγμός. Ο αληθινός χριστιανός είναι πάντα έτοιμος, προετοιμασμένος με αναμμένη την λαμπάδα της ψυχής του, για να συναντήσει τον Ουράνιο Νυμφίο.
Ο γνήσιος χριστιανός δεν ζει με φόβο και αγωνία για το πότε θα ξεσπάσει ένας πόλεμος ή πότε θα πέσει μία βόμβα στο κεφάλι του. Αναζητεί τρόπους να θυσιάζεται περισσότερο για τον πλησίον του και για τον Θεό. Ο αληθινός χριστιανός αναζητεί μέσα του την Βασιλεία των Ουρανών και δεν φοβάται τίποτε στην εφήμερη τούτη ζωή. Γι' αυτόν η λύπη είναι χαρά και ο Σταυρός είναι ανάσταση.
Ούτως ή άλλως, η ζωή μας είναι στα χέρια του Θεού και μόνον Εκείνος γνωρίζει το τέλος του ανθρώπου. Επομένως, ας μην φοβόμαστε όταν ακούμε για πολέμους και άλλα φοβερά γεγονότα, διότι όλα αυτά πρέπει να συμβούν, όπως είπε ο Σωτήρας μας (βλ. Ματθ. 24,6 και Μαρκ. 13,7). Φόβο θα έπρεπε να έχουμε για το γεγονός ότι οι ψυχές μας δεν είναι έτοιμες να συναντήσουν τον Χριστό».
Πάσχα μισό μίλι κάτω από τη γη!
Προσκυνητής
Τίποτα δεν εμπόδιζε τους κρατούμενους [στις ρουμανικές φυλακές, φυλακισμένους για θρησκευτικούς λόγους] να αγαπούν τον Χριστό, την Εκκλησία τους, τη χώρα και τον λαό τους... Δάκρυα χαράς ανέβλυζαν από τα βάθη της καρδιάς των αιχμαλώτων, όποτε ήταν σε θέση να γιορτάσουν τις μεγάλες εορτές, ιδίως το Πάσχα [...]. Το 1954 γιόρτασαν το Πάσχα στο ορυχείο της Μπάια Σπρίε, μισό μίλι κάτω από τη γη. Αυτό ήταν το πιο δυνατό Πάσχα που έζησε ποτέ ο π. Ιουστίνος και το γιόρτασε μαζί με 100 άλλους αιχμαλώτους.
Αφηγείται ο ίδιος: «Πώς μπορούσαμε να γιορτάσουμε το Πάσχα;
Παίρναμε όλα τα μεταλλικά εξαρτήματα από τις μηχανές θραύσης βράχων και τα προσαρμόζαμε πάνω σ΄ ένα σχοινί. Ύστερα τα χτυπούσαμε με ένα μεταλλικό ραβδί, από τη μια άκρη του σχοινιού ώς την άλλη. Έκαναν ένα θαυμάσιο ήχο, αναγγέλλοντας έτσι την έναρξη της Ακολουθίας [=της τελετής]. Ήταν η στιγμή που μπαίναμε στον αναβατήρα και κατεβαίναμε στον χώρο όπου είχε στηθεί ένα πρόχειρο ιερό και σταυροί κατασκευασμένοι από δοκάρια.
Ήταν εκείνη η στιγμή, που αισθανόμασταν να μας κόβεται η ανάσα, μ' έναν τρόπο βαθύ, πνευματικό. Εμείς οι ιερείς ψάλλαμε όλα όσα γνωρίζαμε, δυνατά και εκ βάθους καρδίας, ρισκάροντας τα πάντα. Ήμασταν κατά κάποιον τρόπο εκστατικοί, έξω από τον εαυτό μας. Όμως κανείς δεν είχε φόβο. Όλοι ήμασταν ομόφρονες: Ή τώρα ή ποτέ! Οι φοβισμένοι φρουροί κρύφτηκαν αλλά δεν τόλμησαν να καλέσουν την ασφάλεια. Λέξη δεν έβγαλαν.
Μπήκαμε στον αναβατήρα ψάλλοντας το ''Χριστός ανέστη''! Ύστερα ακούσαμε την επόμενη βάρδια εργασίας να κατεβαίνει από το ισόγειο επίπεδο. Μπορούσαμε να ακούσουμε τις ψαλμωδίες τους στα βάθη του ορυχείου. [...] Μετά από αυτά τους άφησαν κλειδωμένους στα κελιά τους για δύο ημέρες».
Γέρων Ιουστίνος Πίρβου, «Ζωή Θυσιαζόμενης Αγάπης», εκδ. ΑΘΩΣ, σελ. 77.
Δείτε επίσης, παρακαλώ:
Θ' αρνιόμουν το Χριστό, αν ήταν να σκοτώσουν τα παιδιά μου;
Μια άγνωστη σύγχρονη μάρτυρας του Πόντου (που έσφαξαν τα παιδιά της μπροστά στα μάτια της)!...
Εκτός νόμου Εκκλησία με κρυφούς Ιερείς! (Το παράδειγμα της "Εκκλησίας των Κατακομβών" στη Ρωσία)
Θαυμαστά γεγονότα μετά την οσιακή κοίμηση του στάρετς π. Ιουστίνου Πίρβου (16.6.2013)
Ρουμάνοι νεομάρτυρες & ομολογητές, μεταξύ των οποίων και ο π. Ιουστίνος Πίρβου (β΄ μέρος)
Η μοναδική Θ. Λειτουργία του Πάσχα του 1945 στο Νταχάου...
Orthodox Pascha (Easter) in Dachau
Ο άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς και οι Ναζί στο Νταχάου...
Επισκεφθείτε, παρακαλώ, και τις ενότητές μας: μάρτυρες , νεομάρτυρες, σύγχρονοι μάρτυρες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου