Η Ελλάδα να αντισταθεί: Η Τουρκία διεξάγει πόλεμο εναντίον της χώρας μας χωρίς να ρίξει ούτε μία σφαίρα

(Ξένη δημοσίευση) Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης και ο Αρχηγός του ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος επισκέφτηκαν την παρέμβριο Περιοχή Ευθύνης του Δ΄ Σώματος Στρατού, προκειμένου να επιθεωρήσουν τα μέτρα επιτήρησης κατά μήκος των συνόρων στο νομό Έβρου, τα οποία ενισχύονται με σκοπό την αποτροπή των παράνομων εισόδων προς την Ελλάδα, την Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2020. ΑΠΕ ΜΠΕ/ΓΕΕΘΑ/STR

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Είναι εντυπωσιακό ότι πήρε τόσο καιρό τους πολιτικούς μας, που επηρεάζονται από τη γνωστή εθνομηδενιστική και νεοφιλελεύθερη ελίτ της Αθήνας, ότι όλα όσα συμβαίνουν εναντίον της χώρας μας το τελευταίο διάστημα, είναι ένα καλοστημένο σχέδιο της ισλαμικής Τουρκίας.
Η προχθεσινή αντίδραση του Ταγίπ Ερντογάν και η αναγγελία να στείλει -μέσω της Ελλάδας φυσικά- χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες στην Ευρώπη, πρόδωσε το σατανικό σχέδιό του στους τελευταίους αφελείς, διότι οι περισσότεροι Έλληνες το γνώριζαν…
Δυστυχώς, άνθρωποι χωρίς στον ήλιο μοίρα, έσπευσαν να πάνε στα ελληνοτουρκικά σύνορα, πιστεύοντας τα ψέματα των Τούρκων ότι δηλαδή θα βρουν ανοικτό το δρόμο προς την Ευρώπη. Και βεβαίως, θα φροντίσει ο ταραξίας της περιοχής να ενημερωθούν οι άμοιροι που χρησιμοποιεί, ότι το δρόμο τον έκλεισε δήθεν η Ελλάδα.

ὁ πλησίον καὶ ἡ ἐπανάσταση-γράμμα ἑνὸς ἀναρχικοῦ

Ὁ Ἰταλὸς ἀναρχικὸς Lorenzo Orsetti σκοτώθηκε στὴ Συρία ὅπου μαχόταν μὲ τοὺς Κούρδους κι Ἄραβες συντρόφους τοῦ SDF/YPG/YPJ ἐνάντια στὸν ISIS. Ἀκολουθεῖ ἀποσπασμα τῆς ἐπιστολῆς ποὺ ἄφησε γιὰ νὰ δημοσιευτεῖ μετὰ τὸν θάνατό του.

[…] Ἔτσι ποὺ δὲν πιστεύεις σὲ καμιὰ παραφροσύνη

νὰ δῶ σὲ ποιὰν ἀνάξιά σου ἀνακύκληση θὰ περιδινηθεῖς

σὲ τὶ παλιόχαρτα κάθε καρυδιᾶς καρύδι θὰ ὑποπέσεις

καὶ τὶ ἀγνώριστη μορφὴ καινούργιου εἴδους

μιᾶς χρήσεως θὰ προκύψεις.

Κικὴ Δημουλᾶ, Συζυγικοὶ καβγάδες ἄφθαρτοι

Το Χρέος οδηγεί σε παγκόσμια κρίση

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Οι αναπτυσσόμενες χώρες έχουν συσσωρεύσει σήμερα 55 τρις δολλάρια χρέους, το μεγαλύτερο ποσό στην ιστορία, υπογραμμίζει η Παγκόσμια Τράπεζα στην τελευταία της έκθεση για τα παγκόσμια κύματα χρέους, τις αιτίες και τις συνέπειές τους (Global Waves of Debt: Causes and Consequences).

Η έκθεση δόθηκε στην δημοσιότητα προτού πάρει τις διαστάσεις που τελικά πήρε η επιδημία του κορονοϊού, που απειλεί να αποτελέσει την ιδανική «αφορμή», τον καταλύτη (αν και όχι την αιτία) για την εξαπόλυση μιας νέας μεγάλης οικονομικής κρίσης.

Η έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας υπογραμμίζει ότι η παρούσα εκτίναξη του χρέους λαμβάνει χώρα σε συνθήκες μειωμένης επέκτασης εν σχέσει με την περίοδο πριν από την κρίση του 2007-2008. Οι αναδυόμενες και αναπτυσσόμενες οικονομίες αυξάνονται βραδύτερα από ότι στο παρελθόν, το χρέος τους όμως αυξάνει πιο γρήγορα.

Θεία Κοινωνία και "κορωνοϊός"...

Φυσικά, το θέμα ήρθε και στη θεία κοινωνία... Υποθετικό σενάριο: Ώστε, κακόψυχοι και παμπόνηροι χριστιανοί, χαίρεστε που ματαιώθηκαν τα καρναβάλια, έεε;;; Πάρτε τώρα και μια απαγόρευση της θείας κοινωνίας, να έρθετε στα ίσια σας!

Ας μοιραστούμε αυτά:

Θανάσης Παπαθανασίου: Επιδημίες, πανδημίες και εκκλησιαστική ζωή

ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΤΟΜΟ

 

Το 2011 είχα δημοσιεύσει ένα μελέτημα για τη σχέση της κοινωνίας και της πολιτείας με τις διάφορες κοινότητες (θρησκευτικές και πολιτισμικές πρωτίστως, αλλά και πολιτικές). Ένα βασικό ερώτημά του είναι αν και με ποιους όρους τα αξιώματα της κάθε κοινότητας (δηλαδή τα χαρακτηριστικά που την ορίζουν ως συγκεκριμένη κοινότητα) έχουν προτεραιότητα έναντι του ευρύτερου κοινωνικού - πολιτειακού. Μια εύκολη εκδοχή αυτού του ερωτήματος έχουμε όποτε το βασικό αξίωμα κάποιας κοινότητας είναι κάτι απάνθρωπο, κάτι το οποίο κάποιους τους καθιστά θύματα (π.χ. η εξουσία των θρησκευτικών λειτουργών της να επιβάλει θανατική ποινή κατά διαφωνούντων).

Όταν διακηρύσσεις «κλείσιμο των συνόρων» πρέπει να το εννοείς και να το δείχνεις

Υπό φυσιολογικές συνθήκες άπαντες στην Ελλάδα θα έπρεπε να έχουν πλέον κατανοήσει ότι αν η χώρα δεν υπερβεί τα φοβικά της σύνδρομα και αξιολογήσει με ψυχρό ρεαλισμό και αποφασιστικότητα τα δεδομένα, δεν θα καταλήξει απλώς το φορτωμένο με πρόσφυγες και μετανάστες «χαλάκι» της εξώπορτας της Ευρώπης αλλά και μία υγειονομική βόμβα, λόγω του κορωνοϊού και όχι μόνο.

του «Αιρετικού»
Θα είναι αφέλεια να θεωρηθεί ότι στη διαχείριση των προσφυγικών – μεταναστών ροών η χώρα θα πρέπει να αναμένει έμπρακτη βοήθεια / αλληλεγγύη από τους εταίρους (εντός ή εκτός εισαγωγικών) της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Επίσης θα έπρεπε ήδη να έχει γίνει αντιληπτό και κατανοητό ότι οι προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές έχουν μετατραπεί από την Τουρκία σε όπλο και ταυτόχρονα κερδοφόρα επιχείρηση.

Ο επικίνδυνος ιός είναι η υστερία των καναλιών

του Γ. Παπαδόπουλου – Τετράδη
Και επειδή η ιστορία με τον κορωνοϊό έχει καταντήσει αηδία, η ελληνική τηλεοπτική δημοσιογραφία θα έπρεπε να ντρέπεται αν είχε τσίπα. Να ντρέπεται, γιατί οι πραγματικές ειδήσεις περί τον ιό δεν ξεπερνούν τα 5 λεπτά ανά 12ωρο.
Συγκεκριμένα: Τόσα κρούσματα, αυτής της σοβαρότητας, εδώ, εκεί και παρακεί. Αυτά τα μέτρα έχουν παρθεί και αυτά καλούνται οι πολίτες να πάρουν. Αυτά λέει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και αυτά ο Ελληνικός Μηχανισμός, οι γιατροί και οι φαρμακοποιοί, ο καθένας σ αυτό που τον αφορά. Αυτές είναι οι οικονομικές εξελίξεις και αυτές οι εικόνες σε άλλες χώρες.

ΓΑΠ και Ντόρα μας σερβίρουν το παραμύθι του Τζεμ

Οι πρώην πρωθυπουργοί, Κώστας Σημίτης (Κ) και Γεώργιος Παπανδρέου (2Α), ανταλλάσσουν χειραψία κατά τη διάρκεια συνεδρίου του Κινήματος Αλλαγής στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, στο Φάληρο. 

 

ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΛΑΧΟΣ

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΠΟΥΓΚΙΑΛΗ

Στην συζήτηση στο ΕΛΙΑΜΕΠ (18 Φεβρουαρίου 2020) για την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, ο τέως πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου είπε κάτι που αξίζει ιδιαίτερης προσοχής. Συγκεκριμένα ανέφερε ότι όταν ήταν υπουργός των Εξωτερικών, περί το 2000, ο Τούρκος ομόλογός του Ισμαήλ Τζεμ, του είχε πει ότι η Τουρκία φοβάται την Ελλάδα.
Ο λόγος του φόβου αυτού είναι ότι η χώρα μας αποτελεί μέρος ενός ορθόδοξου τόξου συμμαχίας που έχει περικυκλώσει την Τουρκία. Επίσης του είπε ότι οι Τούρκοι έχουν τρομερό φόβο για μια τέτοια απειλή από την Ελλάδα και μια τέτοια πιθανή συμμαχία. Το τόξο αυτό περιλαμβάνει την Αρμενία, τη Ρωσία, την Ουκρανία, τη Βουλγαρία, την Ελλάδα και την Κύπρο.

Περί χυδαιότητας

Pagenews.gr

Ο Λάμπρος Καλαρρύτης σχολιάζει στο blog του στο Pagenews.gr τον Περιφερειάρχη Βορείου Αιγαίου Κώστα Μουτζούρη, αλλά και τα επεισόδια των ΜΑΤ με τους νησιώτες.

Η φράση του περιφερειάρχη Βορείου Αιγαίου Κώστα Μουτζούρη «να και αν είναι οργισμένος ο πρωθυπουργός» συνοδευόμενη από την αντίστοιχη χειρονομία, η οποία καταγράφηκε εν αγνοία του σε κινητό, έδωσε την ευκαιρία σε έναν ολόκληρο μηχανισμό να προσπαθήσει να εκτρέψει την προσοχή και τη συζήτηση από τα δραματικά γεγονότα στα νησιά στο εν λόγω συμβάν.

Ελλάς 2020: «Νοικοκυραίοι, ξεδοντιάρηδες», ΜΑΤ και «καθαροί»

Ο διχασμός και η ξεχασμένη μεσαία τάξη

του Δημοσθένη Γκαβέα από την huffingtonpost.gr
Ο εχθρός του φτωχού είναι ο φτωχός. Αυτό επιβεβαιώνουν οι φωτογραφίες και τα βίντεο με τους αστυνομικούς να σπάνε με μένος αυτοκίνητα πολιτών στη Χίο ή να συμπεριφέρονται στις προκλήσεις με παντελή έλλειψη επαγγελματισμού, με χυδαίες χειρονομίες και αγελαία συμπεριφορά. Είναι θλιβερό.
Από προέρχονται αυτά τα παιδιά; Σίγουρα όχι από μεγαλοαστούς γονείς. Ταξικά έχουν κοινές καταβολές με αυτούς με τους οποίους συγκρούονται. Ποια η διαφορά τους με τους μπαχαλάκηδες; Όπως φαίνεται, καμία.
Όμως αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι το βαθύ και διευρυμένο μίσος προς τον απλό λαό, τους Ελληνες φορολογούμενους πολίτες.

Η ελληνική κριτική στη γαλλική επανάσταση (1797-1814)

Του Μιχάλη Ρέττου*
Η επαναστατική απόπειρα του Ρήγα Βελεστινλή αποτελεί, ουσιαστικά, παράγωγο της επέκτασης του σεναρίου της γαλλικής επανάστασης στην υπόλοιπη Ευρώπη και των προσδοκιών απελευθέρωσης που αυτή δημιούργησε σε αρκετά ελληνικά στρώματα, ιδιαίτερα μετά την κατάληψη των Επτανήσων από τον Ναπολέοντα (1797) και την εκστρατεία του τελευταίου στην οθωμανική Αίγυπτο (1798-1800). Από το μέτωπο της Επτανήσου τα επαναστατικά μηνύματα μεταφέρονταν στον νησιώτικο χώρο του αρχιπελάγους και στον ηπειρωτικό βαλκανικό χώρο.[1]

Το νεοαποικιακό θράσος του κ. Λιάκου

Από Δημήτρης Γκάζης

Το «φιλελεύθερο» και «προοδευτικό» newspeak θέλει η μετανάστευση να είναι ευλογία. Ο ξεριζωμός, οι περιφερειακές ανισότητες, η προσφυγιά, η αποικιοκρατία είναι έννοιες ξεπερασμένες σαν αναλυτικά εργαλεία και λειτουργούν μόνο ως θέαμα. Η κυρίαρχη πλέον αντίληψη είναι πως η μετακίνηση πληθυσμών είναι ένα φυσικό φαινόμενο, με το οποίο θα πρέπει να συμφιλιωθούμε. Στα πλαίσια αυτά κινήθηκε η πρόσφατη παρέμβαση του κ. Αντώνη Λιάκου, γνωστού διανοούμενου, υποστηριχτή της συγκεκριμένης αντίληψης, που με αφορμή τη στοχοποίηση των μεταναστών για τον θάνατο βρέφους προσφύγων, μίλησε για ακόμη μια φορά ξεκάθαρα τη γλώσσα της προοδευτικοφανούς ελίτ.
Αφού πρώτα επιτέθηκε στην ελληνική κοινωνία, την οποία γι’ ακόμη μια φορά κατηγόρησε για ξενοφοβικές νοοτροπίες, «για τις οποίες οι Έλληνες θα

Λέσβος και Χίος, όπως Πισοδέρι – Έξω τώρα οι ΜΚΟ

Ανακοίνωση του Άρδην 

Η κυβέρνηση προσπαθεί με την βία των ΜΑΤ και των δακρυγόνων να κάμψει την θέληση των κατοίκων, που απαιτούν να πάψουν τα νησιά, του βορειοανατολικού Αιγαίου, να λειτουργούν ως χώροι υποδοχής για πληθυσμιακές εισροές που είναι πλέον οι μεγαλύτερες στην Ευρώπη και αποτελούν ύψιστο κίνδυνο για την αλλοίωση της πληθυσμιακής σύνθεσης των νησιών και την εκδίωξη του εγχώριου πληθυσμού, όπως διακαώς επιθυμεί η Τουρκία.

Οι κάτοικοι της ακριτικής, νησιώτικης Ελλάδας ζητούν πολύ απλά και αυτονόητα πράγματα: Να αισθανθούν και πάλι δικό τους τον τόπο τους, να πάψουν να βιώνουν τον αποκλεισμό τους από τις υπηρεσίες –τράπεζες νοσοκομεία κ.λπ.– τις  κατευθυνόμενες από ποικίλα κέντρα εξεγέρσεις των παράτυπων μεταναστών, το νταβατζιλίκι των ΜΚΟ που όμοια με την Ιερά Εξέταση του Μεσαίωνα χρησιμοποιούν ως δικαιολογία των ανθρωπισμό, για να κάνουν μπίζνες.

Η φαντασίωση του μονεταρισμού τελειώνει

του Ρόμπερτ Σκιντέλσκι*
Η εξαναγκασμένη παραίτηση του υπουργού Οικονομικών του Ηνωμένου Βασιλείου, Σαγίντ Τζαβίντ, είναι η τελευταία ένδειξη ότι η μακροοικονομική πολιτική στήνεται στον τοίχο και όχι μόνο στη Μεγάλη Βρετανία.
Επιπρόσθετα, εκτός από την ολοκλήρωση των πολιτικών λιτότητας που ακολουθούν οι κυβερνήσεις του Ηνωμένου Βασιλείου από το 2010, η αποχώρηση του Τζαβίντ στις 13 Φεβρουαρίου έχει μεγαλύτερη σημασία.
Ο πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον είναι αποφασισμένος να κάμψει τις αντιστάσεις του υπουργείου Οικονομικών στις τεράστιες φιλοδοξίες του για δαπάνες. Την τελευταία φορά που ένας πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου προσπάθησε να αυξήσει τις κυβερνητικές δαπάνες σε τέτοιο βαθμό ήταν το 1964, όταν ο Χάρολντ Ουίλσον των Εργατικών ίδρυσε το υπουργείο Οικονομικών Υποθέσεων (DEA) για να αντιμετωπίσει την εχθρότητα του υπουργείου Οικονομικών στις δημόσιες επενδύσεις. Ωστόσο, ύστερα από την κρίση της στερλίνας του 1966, το υπουργείο Οικονομικών επανέφερε τον δημοσιονομικό έλεγχο και το DEA καταργήθηκε σύντομα.Το υπουργείο Οικονομικών, το παλαιότερο και πιο κυνικό τμήμα της κυβέρνησης, ξέρει πώς να παίρνει τον χρόνο του.

Γ. Κοντογιώργης: “Το σύστημα πολεμάει τους πολυτέκνους γιατί θέλει να αλλάξει… λαό”

Ο Ομότιμος Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και πρώην Πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Γιώργος Κοντογιώργης μίλησε στις 10.2.2020 στον ραδιοφωνικό σταθμό Παραπολιτικά FM 90.1 και στον δημοσιογράφο Λάμπρο Καλαρρύτη.
Ακούστε τα όσα είπε ο καθηγητής παρακάτω:

Τι είναι ευδαιμονία; Ο διάλογος “Ευθύδημος” του Πλάτωνος

Μεταβατικός διάλογος ανάμεσα στην πρώιμη και τη μέση συγγραφική περίοδο του Πλάτωνα με θέμα την αναζήτηση της ευδαιμονίας, αλλά και την αντιπαράθεση σωκρατικής και εριστικής διαλεκτικής.
Θέμα του διαλόγου
Το κεντρικό φιλοσοφικό ερώτημα του διαλόγου είναι το εξής: πώς οδηγείται κανείς στην ευδαιμονία; Ταυτόχρονα ο Ευθύδημος αντιπαραβάλλει τη Σωκρατική μέθοδο διεξαγωγής φιλοσοφικού διαλόγου με την εριστική. Τέλος, ο διάλογος εγείρει σοβαρά γνωσιολογικά και οντολογικά ζητήματα, τα οποία αρθρώνονται κυρίως στις εριστικές σκηνές του έργου.
Πρόσωπα του διαλόγου
Ο Κρίτων είναι φίλος του Σωκράτη , παρών στο Φαίδωνα και συνομιλητής του στον Κρίτωνα. Για τους σοφιστές Ευθύδημο και Διονυσόδωρο γνωρίζουμε ελάχιστα πέραν όσων πληροφορούμαστε από τον ίδιο το διάλογο. Ο Κλεινίας είναι ο νεαρός ξάδελφος του γνωστού Αλκιβιάδη. Ως εραστής του

Ὁ ποταμὸς τῆς φωτιᾶς

 

Εικ. από εδώ, όπου άρθρο για την εικονογράφηση της Δευτέρας Παρουσίας

π. Δημητρίου Μπόκου
Από το εξαίρετο ιστολόγιο
Ορθόδοξες Απαντήσεις
 
Τὸ γεγονὸς τῆς τελικῆς κρίσεως ἀναγγέλλεται ἀπὸ πολὺ παλιά.
Αἰχμάλωτος στὴ Βαβυλώνα ὁ προφήτης Δανιήλ, βλέπει σὲ ἀποκαλυπτικὸ ὅραμα νὰ στήνονται θρόνοι, ὅπου κάθησε ὁ «Παλαιὸς τῶν ἡμερῶν», ὁ προαιώνιος δηλ. Θεός, ντυμένος μὲ ἔνδυμα λευκὸ σὰν χιόνι, ἐνῶ οἱ τρίχες τῆς κεφαλῆς του ἦταν σὰν καθαρὸ λευκὸ μαλλί. Ὁ θρόνος του καὶ οἱ τροχοὶ τοῦ θρόνου του ἦταν πῦρ ποὺ ἐξέπεμπε φλόγες. Ἀπὸ τὸν θρόνο του ἐκπορευόταν καὶ κυλοῦσε ἕνας πύρινος ποταμός. Χιλιάδες καὶ μυριάδες ἀγγέλων τὸν ὑπηρετοῦσαν καὶ στέκονταν γύρω του. Καὶ τότε στήθηκε κριτήριο καὶ τὰ βιβλία ἀνοίχτηκαν (Δαν. 7, 9-10).
 
Τὸ γεγονὸς αὐτὸ ἐπιβεβαιώνεται πλήρως ἀπὸ τὸν Κύριό μας, ὅταν λέγει, ὅτι ὅλες οἱ φυλὲς τῆς γῆς θὰ δοῦν τὸν Υἱὸ τοῦ Ἀνθρώπου νὰ ἔρχεται «ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ μετὰ δυνάμεως καὶ δόξης πολλῆς» καὶ νὰ κάθεται «ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ», γιὰ νὰ κρίνει «πάντα τὰ ἔθνη» (Ματθ. 24, 30· 25, 31-32). Ἡ Ἐκκλησία τὸ φέρνει στὴ μνήμη μας κατὰ τὴν Κυριακὴ τῆς Ἀπόκρεω.

Aλέξανδρος Αλεξανδρείας

Στυλιανή Κιουτσούκαλη, θεολόγος

Βίος

       Ο Αλέξανδρος Αλεξανδρείας υπήρξε ο ιεράρχης επί του οποίου εμφανίστηκε αλλά και καταδικάστηκε η αίρεση του Αρειανισμού. Ο Αλέξανδρος ανήλθε στον επισκοπικό θρόνο της Αλεξάνδρειας και διαδέχτηκε τον επίσκοπο Αχιλλά το 312-313. Έδειξε πολύπλευρη πνευματική και κοινωνική δραστηριότητα, ήταν ξακουστός σ’ ολόκληρο τον χριστιανικό κόσμο, << ανήρ τίμιος εν πάσι παντί τω της Εκκλησίας κλήρω και λαώ, μεγαλοπρεπής, φιλόθεος και φιλάνθρωπος>>.

Τα πρώτα προσκόμματα στο έργο του παρουσίασε η δραστηριότητα του σχισματικού επισκόπου Λυκοπόλεως Μελιτίου, η οποία είχε εκδηλωθεί από  τους πρώτους χρόνους του Πέτρου Αλεξανδρείας.

     Περισσότερα πράγματα προκάλεσαν οι ευρύτερες διαδεδομένες θεολογικές γνώμες του Λίβυος που ήταν  πρεσβύτερος του Αρείου, ο οποίος αρχικά είχε υποστηρίξει τον Αλέξανδρο.

Η δημοφιλία της καταστροφολογίας

του Αντώνη Δαρζέντα
Ο Φεβρουάριος του 1820 ήταν μια δύσκολη στιγμή για το Λονδίνο εκείνης της εποχής. Η Βιομηχανική επανάσταση είχε αρχίσει. Η κλωστοϋφαντουργία είχε αυξήσει τις θέσεις εργασίας κάνοντας τα βαμβακερά ρούχα προσιτά σε κάθε άνθρωπο, αλλά ο ανταγωνισμός ιδίως από την Αμερική που με τους σκλάβους είχε μπει στο παιχνίδι, είχε μειώσει τα μεροκάματα. Ο μέσος εργάτης ζούσε σε άθλιες παράγκες, υποσιτισμένος και έκαιγε λάδι φάλαινας για να φωτίσει τα σκοτεινά βράδια του. Οι απαισιόδοξοι της εποχής προειδοποιούσαν. Οι πόροι εξαντλούνται. Οι φάλαινες που μας δίνουν το λάδι τους εξαφανίζονται εξαιτίας του ανελέητου κυνηγιού τους. Το τέλος είναι κοντά.
Είχαν δίκιο. Αλλά κάπου εκεί είχαμε βρει το κάρβουνο. Και κάπου εκεί ξεκίνησαν οι πρώτες ατμομηχανές που έκαιγαν γαιάνθρακα. Και οι φάλαινες σώθηκαν γιατί φωτίζαμε πια τα σπίτια μας με μηχανές που έκαιγαν κάρβουνο. Και οι σκλάβοι απελευθερώθηκαν γιατί η ενέργεια ήταν φθηνή και δεν ήθελε πια ατελείωτα εργατικά χέρια. Οι απαισιόδοξοι είχαν δίκιο. Αλλά δεν υπολόγιζαν την εφευρετικότητα του ανθρώπου.

Τα κόκκινα δάνεια και η υποκρισία του πολιτικού προσωπικού εξουσίας

Του Γεωργίου Παπασίμου*
Μια εκ των σοβαρών αρνητικών συνεπειών της δημοσιονομικής κρίσης του 2010 και της εισαγωγής της χώρας μας στον μνημονιακό «Λεβιάθαν», ήταν αναμφισβήτητα το πρόβλημα των κόκκινων δανείων. Από την «άνοιξη» της πιστωτικής ευφορίας μετά την είσοδο της χώρας στο ευρώ, με πρωταγωνιστές το αρπακτικό – τοκογλυφικό τραπεζικό σύστημα και την έλλειψη επενδυτικής παιδείας του ελληνικού λαού, που οδήγησε σε μεγάλη υπερχρέωσή του, εισήλθαμε στον«βαρύ χειμώνα», μετά την ουσιαστική πτώχευση της χώρας το 2010, αφού μειώθηκε βιαίως η αγοραστική δύναμη της πλειοψηφίας των Ελλήνων, με την εξτρεμιστική οικονομική πολιτική της υποτίμησης των πάντων.
Αντίστοιχες καταστάσεις αντιμετώπισαν και άλλες χώρες, από τις Η.Π.Α. έως την Ισλανδία και τον ευρωπαϊκό Νότο, εκείνη την περίοδο της μεγάλης

Η Τουρκία έχει ήδη οριοθετήσει και η Ελλάδα ζητάει ακόμα Χάγη!

του Σταύρου Λυγερού
Η πρόσφατη εκδήλωση του ΕΛΙΑΜΕΠ για τη Χάγη, στην οποία μίλησαν πρόσωπα που έχουν χειρισθεί τα ελληνοτουρκικά (Γιώργος Παπανδρέου, Μπακογιάννη, Κατρούγκαλος και Ροζάκης), επιβεβαίωσε ότι σύσσωμο σχεδόν τον πολιτικό σύστημα έχει αναγάγει σε μονόδρομο την παραπομπή στο Διεθνές Δικαστήριο.
Το γεγονός είναι αποκαλυπτικό του κλίματος που επικρατεί στο πολιτικό σύστημα και συνολικά στις άρχουσες ελίτ. Εάν κάποιος ακούσει Έλληνες πολιτικούς, ακαδημαϊκούς και δημοσιογράφους θα νομίσει ότι η Άγκυρα ζητάει την παραπομπή και η Αθήνα συζητάει εάν θα την αποδεχθεί ή όχι! Η πραγματικότητα, βεβαίως, είναι αντίθετη. Λόγω φοβικού συνδρόμου και στρατηγικής αμηχανίας στην Αθήνα φιλοτεχνούν συστηματικά μία ψευδή εικόνα.

Θεσσαλονίκη: Οθωμανικά εμβατήρια μπροστά από εκκλησία! - «Καταστρέψτε τους Έλληνες» (βίντεο)

Την Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2020 Οθωμανοί «γενιτσάροι» κραδαίνουν τις σπάθες τους και παρατάσσονται με στρατιωτικό βήμα κρατώντας την (πράσινη) πολεμική σημαία με την ημισέληνο.
Κι όλα αυτά στα πλαίσια τουρκικού «εθίμου» σύμφωνα με το οποίο οι Τούρκοι παίρνουν «υποχρεωτικά» μια χριστιανή για νύφη!
Η εκδήλωση έλαβε χώρα στο Σοχό Θεσσαλονίκης και κάποιος είχε την φαεινή ιδέα να καλέσει και την Ομάδα Οθωμανικής Στρατιωτικής του Δήμου Αντίγιαμαν της Τουρκίας όπως αναφέρουν τα tourkikanea.gr

Τι έγινε το 1204 μ.Χ. και μας το κρύβουν;

"Αυτός είναι ο λόγος που οι «θεσμοί» διέταξαν τον Τσίπρα και την παρέα του να βυσσοδομήσουν κατά της ορθοδοξίας και της Εκκλησίας"

Είναι πολύ παρήγορο, αλλά και τιμητικό για τον Λαό μας, που δεν ξεχνά ποτέ την Πόλη του και τον Αυτοκράτορα του και που κάθε χρόνο, στις 29 Μαΐου, τιμά και μνημονεύει με ιδιαίτερη ευλάβεια τους μάρτυρες της Άλωσης.

Εκείνο, όμως, που, όταν γίνεται, γίνεται κάπως δειλά και συγκαλυμμένα, είναι η αναφορά στον ρόλο που έπαιξαν οι Δυτικοί σε σχέση με τα λυγμικά γεγονότα της πτώσης, όπως επίσης και η ανάδειξη της οντολογίας αυτών των γεγονότων, που δεν είναι άλλη από το Πνεύμα της Ρωμιοσύνης. (1)

Σε ό, τι αφορά στον ρόλο των Φράγκων, τα πράγματα είναι απλά, αλλά, δυστυχώς, αποσιωπούνται σκοπίμως.

Διακόσια πενήντα χρόνια πριν από την Άλωση της Πόλης, οι λεγόμενοι

Σταυροφόροι –οι τότε δυτικές συμμαχικές δυνάμεις- αναδεικνύονται, με την δράση τους, ως οι πλέον πολύτιμοι πρώιμοι σύμμαχοι των Τούρκων.

Διότι, με την παρότρυνση και τις ευλογίες του τότε πάπα και με το πρόσχημα της απελευθέρωσης των Αγίων Τόπων, καταλύουν την Ρωμανία/Βυζαντινή αυτοκρατορία, εγκαθιστούν Φράγκους ηγεμόνες στα διάφορα τμήματά της, καταστρέφουν ολοσχερώς την Κωνσταντινούπολη, την λεηλατούν και φορτώνουν στα καράβια τους όλα της τα τιμαλφή.

Ο ελληνικός δρόμος: ένα ΟΡΑΜΑ απέναντι στην ΠΑΡΑΚΜΗ

Του Γιώργου Καραμπελιά 
Ποτέ άλλοτε ο ελληνισμός –ως δημογραφικό μέγεθος, οικονομική και πνευματική παραγωγή και διεθνές εκτόπισμα – δεν βρισκόταν σε κατώτερο σημείο. Το ελληνικό κράτος κινδυνεύει πλέον να μη διαθέτει τα απαραίτητα μεγέθη για την αναπαραγωγή του ως αυτόνομο κράτος. Και παρά το ότι έχουμε ιστορία 3.000 ή 4.000 χρόνων, κανείς δεν έχει κερδίσει την ιστορική αθανασία, σε ένα γεωπολιτικό σταυροδρόμι όπου η παραμικρή υποχώρηση πληρώνεται με ακριβό αντίτιμο.
Καλούμαστε, λοιπόν, να απαντήσουμε σε μια τιτάνια πρόκληση. Να βάλουμε – έστω ως ένα μικρό έθνος πλέον–, τέλος σε μια μακρά καθοδική πορεία.
Από πού όμως θα αντλήσουμε κουράγιο, αν το ιστορικό διακύβευμα είναι τόσο επισφαλές και η έκβαση μοιάζει προδιαγεγραμμένη;
Δεν τρέφουμε αυταπάτες, ωστόσο πιστεύουμε, ακόμα και σήμερα, πως ο αγώνας δεν είναι χαμένος. Αρκεί να αποκτήσουμε επί τέλους ένα συνεκτικό όραμα και
μέσα, από έναν «εκσυγχρονισμό της παράδοσής», να διασώσουμε για τον σύγχρονο κόσμο την πρόταση πολιτισμού που φέρει ακόμα αυτή η μοναδική παράδοση.

Επιτροπή 2021: Το επετειακό πάρτι μιας α-εθνικής ελίτ

Του Γιώργου Ρακκά, πρωτοδημοσιεύτηκε στο slpress.gr 
Όλα δείχνουν ότι οι εορτασμοί για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, θα αποτελέσουν αιτία, όχι για την ενότητα του έθνους μέσα από τον αναστοχασμό της ιστορίας του, αλλά αντίθετα για έναν νέο διχασμό. Το παράδοξο αυτό οφείλεται αποκλειστικά στους κυβερνητικούς χειρισμούς για την συγκρότηση της επίσημης Επιτροπής, στους συντελεστές της και στις επιλογές που έχουν κάνει.
Η δραστηριότητα της αυτοϋποβιβάζεται στο επίπεδο μιας εθνοαποδομητικής προπαγάνδας που σπεύδει να εκμεταλλευτεί την επέτειο της Ελληνικής Επανάστασης, σε μια απόπειρα να μπουν πολλά εισαγωγικά στον εθνικό της προσδιορισμό. Με αυτόν τον τρόπο, ωστόσο, η ίδια η κυβέρνηση και οι φίλοι της, έχουν ήδη καταφέρει να υπονομεύσουν πλήρως τον εθνικό χαρακτήρα της Επιτροπής και όχι βέβαια της Επανάστασης του 1821.

Και βέβαια θ' αναστηθούμε!

Η ορθόδοξη εικόνα της ανάστασης του Χριστού: ο Χριστός στον Άδη (τον τόπο των νεκρών) τραβάει από τους τάφους τον Αδάμ και την Εύα, για να τους μεταφέρει, μαζί με όλους τους αρχαίους νεκρούς, στον "ουρανό", τον τόπο όπου πηγαίνουν οι ψυχές τώρα, περιμένοντας την τελική ανάσταση όλων (στη Δευτέρα Παρουσία)

Του Στεργίου Ν. Σάκκου, Ομ. Καθ. Πανεπιστημίου
Πηγή: Εφημερίδα Ορθόδοξος Τύπος 20 Απριλίου 2007.
ΟΟΔΕ

Είναι, αναμφίβολα, ο μύχιος πόθος της καρδιάς, αλλά και το μέγιστο σκάνδαλο του νου, η ομολογία της πίστεώς μας "προσδοκώ ανάσταση νεκρών". Δεν αφανίζει τη ζωή μας το φτυάρι του νεκροθάφτη. Δεν την οριοθετεί το πένθιμο κυπαρίσσι εκεί, στο νιόσκαφτο μνήμα. Είναι ασύνορη, αιώνια η ζωή μας. Κι όπως όλοι θα πεθάνουμε, επίσης όλοι θα αναστηθούμε! Ποιος το μαρτυρεί, ποιος το βεβαιώνει αυτό; Η ανάσταση του Ιησού Χριστού. Ας δώσουμε το λόγο στον θεόπνευστσ κήρυκα της Αναστάσεως, τον απόστολο Παύλο, που αναπτύσσει διεξοδικά το θέμα στο 15ο κεφάλαιο της Α' προς Κορινθίους Επιστολής του. Από εκείνη την αποστολική διδασκαλία μεταφέρω τη σχετική παράγραφο (Α' Κορ. 15,12-20).

Προσφυγικό: Οριστικά «αποθήκη» ψυχών η Ελλάδα

Οι Ευρωπαίοι επιχειρούν να απεμπλακούν από κάθε υποχρέωση «αλληλεγγύης»

του Σταύρου Χριστακόπουλου
«Φράγμα» (σαν αυτά που προορίζονται για τα νησιά του Αιγαίου) στην ευρωπαϊκή αλληλεγγύη κατά τη διαχείριση του μεταναστευτικού / προσφυγικού φοβάται πλέον η κυβέρνηση, καθώς είναι εξόχως ανησυχητικές οι πληροφορίες που διαρρέουν για τη μορφή που θα έχει το νέο καθεστώς παροχής ασύλου στις χώρες της Ε.Ε., το οποίο αναμένεται να αντικαταστήσει τον πολιτικά χρεοκοπημένο πλέον Κανονισμό του Δουβλίνου, γνωστό και ως «Δουβλίνο 3».
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουν δημοσιευθεί αυτές τις μέρες σε μερικά από τα μεγαλύτερα και εγκυρότερα ελληνικά ΜΜΕ προερχόμενες από ευρωπαϊκές πηγές, το νέο καθεστώς θα εμφανιστεί τον επόμενο μήνα ως πρόταση επί της οποίας θα πρέπει να υπάρξει συμφωνία σε επίπεδο συνόδου κορυφής της Ε.Ε. Επειδή ωστόσο αυτό μοιάζει εκ των προτέρων αδύνατον, το πιθανότερο είναι ότι θα μπει προσωρινά στο «ψυγείο» μέχρι το δεύτερο εξάμηνο του έτους, οπότε η Γερμανία θα ασκεί την προεδρία της Ένωσης και θα αναλάβει το φορτίο.

Καταιγίδα ενόψει – Η επερχόμενη ελληνοτουρκική κρίση και ο γεωπολιτικός “ιονισμός”

ΣΚΙΤΣΟ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΓΚΟΥΜΑ

Του ΣΤΑΥΡΟΥ ΛΥΓΕΡΟΥ
Η δημοσίευση από τον ΟΗΕ της συμφωνίας Άγκυρας-Τρίπολης και των συντεταγμένων οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών ήταν αναμενόμενη, αλλά δεν παύει να είναι καμπή, επειδή χρησιμοποιείται από τον Ερντογάν ως πρόσχημα νομιμότητας για τις σχεδιαζόμενες πειρατικές ενέργειες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ (όπως ορίζεται από την αρχή της μέσης γραμμής).
Η ακύρωση της επίμαχης συμφωνίας μπορεί να συντελεστεί μόνο εάν οι δυνάμεις του Χαφτάρ ανατρέψουν την κυβέρνηση Σαράτζ. Όσο αυτή θα αναγνωρίζεται ως νόμιμη κυβέρνηση της Λιβύης ο Ερντογάν θα μπορεί να επικαλείται την επίμαχη συμφωνία. Και μόνο αυτό το γεγονός θα έπρεπε να είχε οδηγήσει την Αθήνα σε δύο κινήσεις:

Η εκ των έσω υπονόμευση – Για να λυθούν οι απορίες

Pagenews.gr

Ο Λάμπρος Καλαρρύτης μέσα από το blog του στο Pagenews.gr απαντάει σε όσους απορούν γιατί η Ελλάδα είναι πάντα στριμωγμένη ενώ έχει το Διεθνές Δίκαιο με το μέρος της.

Πολλοί αναρωτιούνται εύλογα πως γίνεται η Ελλάδα, παρότι κατά γενική ομολογία έχει το Διεθνές Δίκαιο με το μέρος της, να βρίσκεται διαρκώς διπλωματικά στριμωγμένη και διεθνοπολιτικά πιεζόμενη να ενδώσει στις παράνομες τουρκικές διεκδικήσεις.  Μια απάντηση που δίνουν αρκετοί είναι ότι οι συσχετισμοί ισχύος στο στρατιωτικό σκέλος δεν ευνοούν την Ελλάδα, άρα είναι αναμενόμενο να πιέζεται να υποχωρήσει και εν τέλει να συμβιβαστεί με τις τουρκικές αξιώσεις.

Έλληνες και Γερμανοί τον 12ο αιώνα

του Βασίλη Στοϊλόπουλου 
Ιστορικοί, συγγραφείς, πολιτικοί και άλλοι μετέχοντες στο δημόσιο διάλογο στην Ελλάδα αναφέρονται πολύ συχνά στην «χιλιετή σύγκρουση» των Ελλήνων με τους Τούρκους – αρχής γενομένης με τη Μάχη του Ματζικέρτ το 1071 που σηματοδοτεί την «αρχή του τέλους» της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Καθόλου ή σπανίως γίνεται αναφορά στο δημόσιο διάλογο σε μια άλλη ανερχόμενη μεσαιωνική δύναμη που σχεδόν την ίδια εποχή στρέφεται και αυτή εναντίον των Ελλήνων της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Οι Γερμανοί.
Στην τελευταία δεκαετία του 12ου αιώνα ήταν πρώτος ο Σουηβός Φρειδερίκος A΄ Βαρβαρόσα, ο «ισάξιος με απόστολο» ηγεμόνας που απέναντι στους κατ΄ αυτόν «Γραικούς» (και όχι Ρωμαίους) ακολουθεί την «διπλωματία της ειρωνείας» και συμπεριφέρεται εκ περιτροπής πότε με σαρκασμό και πότε με περιφρόνηση προς τον ίδιον τον αυτοκράτορα. Έτσι κατόρθωσε να γίνει ο πρώτος ηγεμόνας

Το «Προφανές Πεπρωμένο» του Ελληνισμού

του Λεωνίδα Αποσκίτη

«Δούλος είναι εύκολο να γένη τις, όταν θέλη. Αυθέντης είναι δύσκολον.
Επιθυμούμεν ειρήνη; Ας τρέξωμεν εις τα όπλα». Δημήτρης Υψηλάντης

Ο ελληνισμός, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο, ζει ξανά ημέρες όπου είναι «πλήθος τ’ άσχημα» και «τ’ άδεια αφέντες», όπως έλεγε ο Παλαμάς. Οι εθνικοί κίνδυνοι είναι γιγαντωμένοι και οι ξένοι βυσσοδομούν. Εκβιάζουν, πιέζουν, δωροδοκούν και θεωρούν ότι είναι τα χώματά μας έτοιμα για παράδοση και πώληση.
Αυτή την εντύπωση τους δίνουν δουλικότατα οι προσκυνημένες φραγκολεβαντίνικες ελίτ, που πρωτοστατούν στην υπονόμευση του εθνικού φρονήματος και στην περιφρόνηση της εθνικής μας φυσιογνωμίας.
Η Τουρκία, ένοχη εθνοκάθαρσης, κατοχής, εποικισμού και κυνικών εγκλημάτων, επιχειρεί να «νομιμοποιήσει» την διχοτόμηση του Αιγαίου με το δόγμα της «γαλάζιας πατρίδας», να διαλύσει την Κυπριακή Δημοκρατία και να επιτύχει την σμίκρυνση του συνόλου του εθνικού μας χώρου.

Ο Γ. Καραμπελιάς συνομιλεί με τον Δ. Σταθακόπουλο (εξαιρετικό)

Ο Γιώργος Καραμπελιάς συνομίλησε στις 19 Φεβρουαρίου με τον ιστορικό Δημήτριο Σταθακόπουλο με θέμα: «Φιλική Εταιρεία: Η οργάνωση της Επανάστασης του 1821», με αφορμή το νέο βιβλίο του Γιώργου Καραμπελιά, Φιλική Εταιρεία – Ήταν ώριμη η Επανάσταση;

Ὧρες εὐθύνης Κυβερνήσεως καί Ἀντιπολιτεύσεως γιά τά 12 μίλια

Μέ πόση ἔκταση χωρικά ὕδατα θά πᾶμε στήν Χάγη; – Καιρός γιά ἱστορικές ἀποφάσεις

ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ φαίνεται ὅτι ἐπισπεύδονται. Τό πολιτικό σύστημα στήν Ἑλλάδα εἶχε ἐπενδύσει στήν καθυστέρηση τῆς ἀναρτήσεως τοῦ τουρκολιβυκοῦ μνημονίου στόν ΟΗΕ μέχρι τόν Μάρτιο καί στήν ἀνατροπή τῆς κυβερνήσεως Σάρατζ. Ἡ προέλασις τοῦ στρατηγοῦ Χάφταρ μέχρι τήν Τρίπολη ὅμως ἀπεδείχθη φρούδα ἐλπίδα. Ἡ κατάστασις στήν Λιβύη ὄχι μόνο ἔχει σταθεροποιηθεῖ ὑπέρ τοῦ Σάρατζ ἀλλά οἱ Τοῦρκοι ἄρχισαν νά κατασκευάζουν δική τους στρατιωτική βάση.

Ἡ μή ἀναμενομένη γιά αὐτήν τήν ἐποχή ἀνάρτηση τῆς συμφωνίας Τουρκίας – Λιβύης ἀπό τόν ΟΗΕ σημαίνει, μεταξύ ἄλλων, ὅτι οἱ γείτονες καταθέτουν ἐπισήμως τίς δικές τους συντεταγμένες στήν περιοχή τῆς Ἀνατολικῆς Μεσογείου ἀμφισβητῶντας ἀμέσως τόν σκληρό πυρῆνα τῆς ἐθνικῆς μας κυριαρχίας ἐπί τῆς ὑφαλοκρηπῖδος τῶν νήσων μεταξύ τῶν ὁποίων τῆς Κρήτης, τῆς Ρόδου καί τοῦ Καστελλορίζου. Σημαίνει ἐπίσης ὅτι ὁ Τοῦρκος Πρόεδρος Ἐρντογάν θά στείλει τά ἐρευνητικά σκάφη του γιά ἔρευνες στήν ἑλληνική ὑφαλοκρηπῖδα προκειμένου νά σύρει τήν Ἑλλάδα σέ ἕναν ἀτιμωτικό διάλογο εἴτε διμερῆ εἴτε στό Διεθνές Δικαστήριο μέ τούς ὅρους του.

Η ομορφιά του Ψυχοσάββατου

Σπίθα στο σκοτάδι, η Ορθοδοξία σήμερα
Ευχή

Σήμερα, από το πρωί, ένιωθα μια αναπάντεχη χαρά και συγκίνηση. Σα να είχε ανοίξει κάπου – κάπου μέσα μου – μια μυστική πόρτα, που με σύνδεε με όλους τους κόσμους, από τους οποίους προσδοκούσα να ξεπροβάλουν και να με συναντήσουν πρόσωπα, που μόνο στα όνειρά μου και στις κρυφές επιθυμίες μου τα συναντούσα. Πρόσωπα της οικογένειάς μου, όχι μόνο συγγενείς, αλλά και φίλοι, φίλοι των γονιών μου, άνθρωποι που είχα γνωρίσει όταν ήμουν παιδί, μα και άλλοι, που είχαν ζήσει όταν ήταν παιδιά οι ηλικιωμένοι σήμερα γονείς μου. Και πρόσωπα, επίσης, που είχα ζήσει μαζί τους πρόσφατα, κι όμως το αόρατο χέρι του θανάτου τα άρπαξε, πρόωρα ή όχι, και τα εξαφάνισε από τη ζωή μας.

Ο Τραμπ στην υπηρεσία του Ερντογάν: Σκέφτεται να απονείμει χάρη στον ατζέντη της Τουρκίας, Μάικλ Φλιν

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ είναι ασυγκράτητος. Δεν χρειάζεται κανείς να είναι ο μεγαλύτερος αναλυτής στον κόσμο για να καταλήξει στο συμπέρασμα αυτό. Φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού.
Το χειρότερο όλων είναι ότι ΔΕΝ σέβεται τους αμερικανικούς νόμους. Και ένα παράδειγμα που το αναφέραμε πολλές φορές στην ιστοσελίδα μας είναι η υπόθεση του ρωσικού συστήματος S-400 που αγόρασε η Τουρκία. Ο κ. Τραμπ καθυστερεί με προκλητικό τρόπο και νομικίστικα επιχειρήματα την επιβολή των κυρώσεων, περπατώντας σε τεντωμένο σχοινί. Μέχρι τώρα τα καταφέρνει…
Από προχθές ξεκίνησε την φάμπρικα της απονομής χάριτος σε Αμερικανούς πρώην αξιωματούχους και μέλη της οικονομικής ελίτ των Ηνωμένων Πολιτειών. Γιατί; Θα αναρωτηθούν πολλοί άνθρωποι, που δεν παρακολουθούν από κοντά τα δρώμενα της αμερικανικής εσωτερικής πολιτικής. Διότι η Αμερική βρίσκεται στην πιο έντονη προεκλογική περίοδο της ιστορίας της και ο κ. Τραμπ αναζητεί συμμάχους.

Μια άποψη, του Μιχάλη Ράπτη (Πάμπλο)

Χθες συμπληρώθηκαν 24 χρόνια από τον θάνατο του Μιχάλη Ράπτη (Πάμπλο), ενός ευπατρίδη της επανάστασης. Συμμετείχε στην προσπάθεια έκδοσης του Άρδην και στο πρώτο τεύχος του δημοσιεύτηκε το παρακάτω κείμενο που έγραψε λίγες μέρες πριν “φύγει”. “Ήταν ένα ευαπτρίδης της παγκόσμιας επανάστασης, ένας αγωνιστής της εθνικής και κοινωνικής χειραφέτησης των λαών, ένας μαχητής της απελευθέρωσης και της εθνικής αξιοπρέπειας της Ελλάδας…”, όπως έγραφε ο Γιώργος Καραμπελιάς στο τχ. 1 του Άρδην.
Το κείμενο του που αναδημοσιεύουμε, και είχε γραφτεί λίγες μέρες μετά την Κρίση των Ιμίων, είναι δυστυχώς τραγικά επίκαιρο.

Άρδην

Συγγραφέας: Μιχάλης Ράπτης

Άρδην τ. 01

Το τελευταίο κείμενο του Μιχάλη Ράπτη που γράφτηκε ειδικά για το “Άρδην”.

Γεμάτες τοξίνες οι βρεφικές και παιδικές τροφές

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Βιομηχανική γεωργία και βιομηχανία τροφίμων δηλητηριάζουν την ανθρωπότητα

Σε τρομακτικά συμπεράσματα κατέληξε έλεγχος των παιδικών τροφών που κυριαρχούν στην αμερικανική αγορά και παρασκευάζουν μεγάλες εταιρείες. Σύμφωνα με έρευνα της οργάνωσης Healthy Babies Bright Futures, το 95% αυτών των τροφίμων περιέχουν βαριά, τοξικά μέταλλα σε ποσότητες που βλάπτουν την ανάπτυξη του μυαλού των παιδιών.

Η έρευνα αυτή ήρθε να επιβεβαιώσει προγενέστερη της Υπηρεσίας Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) των ΗΠΑ, σύμφωνα με την οποία 33 από 39 παιδικές τροφές που ελέγχθηκαν περιείχαν νευροτοξικά μέταλλα όπως μόλυβδο, κάδμιο, υδράργυρο και αρσενικό.

ὁ δυτικὸς μεσαίωνας καὶ ἡ κληρονομιά του

[…] τὰ γενικὰ χαρακτηριστικὰ τῆς μεσαιωνικῆς ζωῆς εἶναι ὁ λόγος, ὁ νόμος καὶ ἡ τάξη σὲ μιὰ ὀργανικὴ ἀλληλεξάρτηση. Καὶ τὰ τρία εἶναι θεοποιημένα κατὰ κάποιο τρόπο καὶ κατὰ βάση ἀπόλυτα. Ἀπ’ αὐτὸ λοιπὸν τὸ εἶδος τῆς θεοποίησης διόλου δὲν ἀπαλλάχτηκε ὁ νεότερος δυτικὸς πολιτισμός. Καμιὰ σημασία ἴσως δὲν ἔχει ἡ ἀπελευθέρωσή του ἀπὸ τὴν ἐκκλησιαστικὴ κηδεμονία. Γιατὶ ἡ ἴδια αὐτὴ θεοποίηση διαμόρφωσε καὶ τὴν ἴδια τὴν ἐκκλησιαστικὴ αὐθεντία καὶ κηδεμονία. Ὅτι τὰ τρία αὐτὰ στοιχεῖα, τὸ λόγο, τὸ νόμο καὶ τὴν τάξη, δὲν τὰ ἐπέβαλε ὡς δικά του ὁ Χριστιανισμός, ἀποδεικνύεται καθαρὰ καὶ ξάστερα ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι δὲν εἶχαν τὴν ἴδια ἐπιβολὴ καὶ κυριαρχία στὸ χριστιανικότατο Βυζάντιο.

5G: Ο λυσσαλέος αγώνας των ΗΠΑ ενάντια στο δίλημμα της Ευρώπης

του Άρη Χατζησταφάνου
Μια περίεργη «αναμνηστική» φωτογραφία τραβήχτηκε αυτές τις ημέρες κατά τη διάρκεια της Διάσκεψης Ασφάλειας του Μονάχου – το φόρουμ, δηλαδή, όπου αποτυπώνονται τα τελευταία χρόνια οι πραγματικές γεωπολιτικές ισορροπίες του πλανήτη.
Η πρόεδρος της Βουλής των αντιπροσώπων Νάνσι Πελόζι, η οποία μέχρι προ ημερών έδινε τη μάχη για την παραπομπή του Ντόναλντ Τραμπ στη δικαιοσύνη, στεκόταν ανάμεσα στους απεσταλμένους του Αμερικανού προέδρου: τον υπουργό Άμυνας Μάρκ Έσπερ και τον υπουργό Εξωτερικών Μάικ Πομπέο.
Η ανίερη αυτή συντροφιά είχε έρθει από την Ουάσιγκτον με εντολή του πολιτικού, οικονομικού και στρατιωτικού κατεστημένου των ΗΠΑ για να μεταφέρει ένα σαφές μήνυμα στους Ευρωπαίους ηγέτες: ή θα υποταχθείτε ή θα υποστείτε τις συνέπειες.

Οι Γάλλοι, οι συμμαχίες και τα ανταλλάγματα προς τη Λευκωσία

Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Η παρουσία του γαλλικού αεροπλανοφόρου «CHARLES DE GAULLE» στην περιοχή, ο επικείμενος ελλιμενισμός του για μερικές μέρες στη Λεμεσό, η προχθεσινή κοινή κυπρογαλλική άσκηση, η επίσκεψη στη Λευκωσία της γαλλίδας υπουργού Άμυνας, Φλοράνς Παρλί, συνθέτουν την εικόνα των τελευταίων ημερών. Συνθέτουν τη μεγάλη εικόνα της συνεργασίας των δυο χωρών και προδιαγράφουν και το μέλλον.

• Οι πληροφορίες φέρουν γαλλικά μαχητικά να εγκαθίστανται ή και να χρησιμοποιούν την αεροπορική βάση «Ανδρέας Παπανδρέου» στα πλαίσια παλαιότερης συμφωνίας που υπέγραψαν Κυπριακή Δημοκρατία και Γαλλία. Η χρήση της βάσης, αναφέρουν συναφείς πληροφορίες, θα γίνει μετά την αποχώρηση του αεροπλανοφόρου από την περιοχή.

Ὅσοι κάνουν σήμερα πολλὰ παιδιά, ἔχουν μεγάλο πόλεμο ἀπὸ τὸν κόσμο καὶ τοὺς συγγενεῖς τους

Δημήτριος Παναγόπουλος Ἱεροκήρυκας †

Ὅσοι κάνουν σήμερα πολλὰ παιδιά, ἔχουν μεγάλο πόλεμο ἀπὸ τὸν κόσμο καὶ τοὺς συγγενεῖς τους.
Λένε στὴν πολύτεκνη γυναίκα:
- Κουνέλα ἔγινες καὶ κάνεις τόσα παιδιά; Σὲ ποιὰ ἐποχὴ ζεῖς; Οἱ παλαιοὶ κάνανε πολλὰ παιδιά. Κοίτα νὰ διασκεδάσεις τὴν ζωή σου, μὴν πιαστεῖς κορόιδο καὶ κάνεις πολλὰ παιδιά.
Ξέρετε πόσα μενταγιὸν θὰ βρεθοῦνε, στὴν ἄλλη ζωή, στὸν λαιμὸ ἐκείνων ποῦ συμβουλεύουν στὶς γυναῖκες νὰ μὴν κάνουν πολλὰ παιδιά;
Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀρνεῖται τὴ συνεργασία καὶ τὸν συνεταιρισμὸ μὲ τὸν Θεό, ὥστε νὰ μὴν κάνει τόσα παιδιὰ ὅσα τοῦ δώσει ὁ Θεός, τότε ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς πορεύεται μόνος στὴ ζωή, χωρὶς τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ.

Τί πρεσβεύουν τελικὰ τὰ διάφορα ἱδρύματα;

Γράφει ὁ Τηλεμαχος Χορμοβίτης

Τὰ χώνουμε συχνὰ στὸ «Ἵδρυμα Ὠνάση», αὐτὴ τὴ σφηκοφωλιὰ τοῦ ὀρθοπολιτικοῦ τζιχαντισμοῦ, ἀλλὰ ἂς μὴν ἔχουμε ψευδαισθήσεις πὼς τὸ «Ἵδρυμα Σταῦρος Νιάρχος» εἶναι πολὺ καλύτερο. Διαβάζω μία πρόσφατη συνέντευξη τοῦ Προέδρου τοῦ Ἱδρύματος, Ἀνδρέα Δρακόπουλου (τὸ ὄνομά του εἶχε ἀκουστεῖ καὶ γιὰ τὴν θέση τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας) καὶ διαπιστώνω πὼς ἔχουμε νὰ κάνουμε μὲ ἕναν τυπικὸ liberal (μὲ τὴν ἀμερικάνικη ἔννοια τοῦ ὄρου). Ὁ κύριος Δρακόπουλος μᾶς ἐνημερώνει πὼς «ἀνήκει στοὺς ὑποστηρικτὲς τῆς μετανάστευσης» καὶ πὼς «ὁ δυτικὸς κόσμος ἔχει ἀνάγκη τὴ μετανάστευση λόγω τοῦ μεγέθους τῆς ὑπογεννητικότητας» ἐνῶ, ἐμφανῶς ἀνήσυχος, μᾶς προτρέπει νὰ διερωτηθοῦμε "γιατί ὁ Τρὰμπ εἶναι Πρόεδρος τῶν ΗΠΑ καὶ θὰ ἐπανεκλεγεῖ μὲ διαφορὰ".

Η συγκλονιστική ομιλία του Ιωάννη Μάζη

Δείτε την συγκλονιστική και αποκαλυπτική ομιλία του κ. Ιωάννη Μάζη, καθηγητού Γεωπολιτικής ΕΚΠΑ, στο Βελλίδειο, στην δυναμική και πολυπληθή εκδήλωση “Εμείς δεν συμφωνήσαμε” των 22 Ορθόδοξων Χριστιανικών Σωματείων της Θεσσαλονίκης. Ο κ. Ιωάννης Μάζης, καθηγητής Γεωπολιτικής ΕΚΠΑ με θέμα: «Γεωπολιτικές δυναμικές στη Ν.Α. Μεσόγειο και η παράνομη μετανάστευση»

Η δημοκρατία απαιτεί ανταρσίες

του Χρήστου Γιανναρά
Μοιάζει νόμος φυσικός, ιδίωμα της φύσης του ανθρώπου: όσο λιγότερα ξέρει ο άνθρωπος τόσο περισσότερες βεβαιότητες να έχει. Ισως είναι από τα συμπτώματα που ο Φρόιντ χαρακτήρισε «μεταστροφή της ενόρμησης στο αντίθετό της» (Verkehrung ins Gegenteil) – κάποιος ειδήμων θα μπορούσε να μας το φωτίσει.
Πάντως, η ενορμητική δοκησισοφία στην ελλαδική κοινωνία μοιάζει να έχει διαστάσεις λοιμικής. Η αμάθεια που ακκίζεται σαν γνώση, η ασχετοσύνη που αυτοβεβαιώνεται σαν προσωπική εμπειρία, η υπόνοια που εκφέρεται σαν πεποίθηση, η φήμη που λογαριάζεται σαν πληροφόρηση, είναι συμπτώματα πληθωρικά, τα συναντάει κανείς σε κάθε του βήμα.

Γιατί χρωστάμε; Μία σύντομη εισήγηση

του Σπύρου Στάλια
Ας δούμε τα στάδια που ακολουθεί η χρηματιστικοποίηση της οικονομίας και πως -από αυτή- προκαλείται μεγάλη κρίση στην οικονομία.
Στην πρώτη φάση οι τράπεζες δανείζουν νοικοκυριά, επιχειρήσεις και κράτη, αν και εφ’ όσον τα κεφάλαια που δανείζουν, επενδυθούν κατά τέτοιο τρόπο, ώστε οι μελλοντικές χρηματοροές που θα προκαλέσουν οι επενδύσεις, να είναι αρκετές να αποπληρώσουν τα τοκοχρεολύσια του δανεισμού.
Αυτή η πρώτη φάση έχει τα χαρακτηριστικά του χαμηλού δείκτη δανεισμού προς τα διαθέσιμα εισοδήματα, του κράτους που είναι οι φόροι, των επιχειρήσεων που είναι τα μικτά κέρδη και των νοικοκυριών που είναι το διαθέσιμο εισόδημα, και είναι η βάση μιας θετικής και επιταχυνόμενης οικονομικής ανάπτυξης.