του Βασιλείου Μακρυπούλια*
Ως γνωστόν
η διδακτορική διατριβή του Καρόλου Μάρξ έφερε τον τίτλο: «Διαφορά της
Δημοκρίτειας και Επικούρειας Φυσικής Φιλοσοφίας» και στην προμετωπίδα
της ανέγραφε:
«με λίγα λόγια μισώ όλους τους θεούς», φράση
δανεισμένη βέβαια από τον Προμηθέα Δεσμώτη. Η ομολογία του Μάρξ
συμφωνεί ( και αυτό μάλλον εκκινεί και από την αθεΐα του Επικούρου) με
όλους εκείνους ( οι οποίοι αρχίζουν να υπάρχουν μαζί με τον Τιτάνα
Προμηθέα ο οποίος αποθέωσε τις ανθρώπινες δυνατότητες τεχνικής και
πνευματικής ανάπτυξης) οι οποίοι πιστεύουν ότι οι θεοί –και επουράνιοι
και επίγειοι, και ο θεός των χριστιανών αλλά και των μουσουλμάνων-δεν
αναγνωρίζουν την ανθρώπινη συνείδηση ως την ανώτατη θεότητα. Σε μία
πραγματικά αποθεωτική στιγμή του διαφωτιστικού λόγου ο οποίος έθεσε τον
άνθρωπο και το λόγο ως ρυθμιστή του προσώπου, του κόσμου, και της
εξέλιξης, ο ιδρυτής του επιστημονικού σοσιαλισμού προσπαθεί