Με απολύσεις γιορτάζουν την εργατική Πρωτομαγιά στο ΚΚΕ

Είναι κοινώς αποδεκτό πλέον πως το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος περνάει βαθιά κρίση, με τις δυνάμεις του να συρρικνώνονται και την κοινωνία να του γυρίζει σταδιακά την πλάτη, καθώς η προοπτική αριστερής κυβέρνησης υπό το ΣΥΡΙΖΑ φαντάζει θελκτικότερη από το μοναχικό δρόμο του Περισσού. Αυτό όμως που συμβαίνει με τη συμπεριφορά του ΚΚΕ προς τους εργαζομένους στις επιχειρήσεις του, αποτελεί τη μεγαλύτερη πολιτική ανακολουθία της σύγχρονης εποχής με αλυσιδωτές αντιδράσεις και στο εσωτερικό του κόμματος.
Πρόσφατα, η αντιμετώπιση των εργαζομένων του 902 από το κόμμα προκάλεσε τις παραιτήσεις στελεχών του ΠΑΜΕ ενώ ένα ακόμα περιστατικό έρχεται να πλήξει την εικόνα του κομμουνιστικού κόμματος. Παραμονή της εργατικής Πρωτομαγιάς, η ηγεσία του ΚΚΕ επέλεξε να απολύσει άλλους πέντε εργαζόμενους στο Ριζοσπάστη, δείχνοντας ότι δεν τηρεί ούτε τα προσχήματα. Οι απολυμένοι πλέον φτάνουν τους 20, ωστόσο το μήνυμα που “εξέπεμψε” ο Περισσός δύο ημέρες πριν την Πρωτομαγιά, μάλλον θα αποτελέσει ένα ακόμα πλήγμα στην αξιοπιστία της ηγεσίας του και θα “στοιχειώσει” κάθε προσπάθεια προσεταιρισμού των εργαζομένων από εδώ και πέρα. 

http://olympia.gr/

ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ ΒΡΑΔΥ. "Η ΠΟΡΝΗ ΕΝ ΚΛΑΥΘΜΩ"

Του Μακ. Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου 

panagiaalexiotissa
Απόψε, αγαπητοί μου, ψάλλεται τό τροπάριο τής Κασσιανής, πού ελκύει σάν μαγνήτης πολλές ψυχές. Η ακολουθία αρχίζει καί συνεχίζεται μέ ύμνους πού κατ' επανάληψιν αναφέρουν τή λέξι «πόρνη». Μερικοί σκανδαλίζονται όταν ακούσουν τέτοιες λέξεις. 
Τί είν' αυτά! λένε• επιτρέπεται στήν εκκλησία ν' ακούγωνται τέτοιες βρωμερές λέξεις;… 
Ενώ ο κόσμος κολυμπά στό βόρβορο, αυτοί ταράζονται άμα ακούσουν νά μιλάη ο ιεροκήρυκας περί πορνείας. Ανήκουν στό κόμμα τών λεγομένων ευφημιστών • είνε αυτοί πού λένε τό ξίδι γλυκάδι, τό σκότος φώς… Αλλά τέτοια γλώσσα κολακείας δέν γνωρίζει η Εκκλησία μας. 
Τά πράγματα θά τάπή όπως είνε
• τήν πορνεία πορνεία. Ενώ γιά τόν κόσμο η πορνεία πήρε τώρα άλλο όνομα•ονομάζεται «φιλία», καί η πόρνη «φιλενάδα»! Γιά τήν πόρνη λοιπόν κάνει λόγο καί τό τροπάριο τής Κασσιανής «Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή…». Είνε ένα εμπνευσμένο ποιητικό αριστούργημα, τό οποίο έγραψε μία γυναίκα, η Κασσιανή. Τί ήταν η Κασσιανή ; 
Κατά τούς Βυζαντινούς χρονικογράφους ήταν μία εκλεκτή κόρη τού Βυζαντίου, πού διακρινόταν γιά τήν ευφυΐα, τή μόρφωσι, καί τήν καλλονή της.
 Στό άνθος τής ηλικίας της ήταν όταν επρόκειτο νά γίνη μία επιλογή. Ο αυτοκράτωρ Θεόφιλος τό 830 μ.Χ. επρόκειτο νά εκλέξη τή γυναίκα πού θά γινόταν σύζυγός του. Η μητέρα του Ευφροσύνη συγκέντρωσε στά ανάκτορα τίς ωραιότερες καί περιφημότερες παρθένες νεάνιδες τής αυτοκρατορίας. 
Ο Θεόφιλος κρατούσε ένα χρυσό μήλο, πού θά τό έδινε στήν εκλεκτή τής καρδιάς του. Μέσα σέ όλες διέκρινε ως ωραιότερη τήν Κασσιανή. 
Αλλά πρίν τής δώση τό μήλο, θέλοντας νά δοκιμάση καί τήν ευφυΐα της, τή ρώτησε• «Ως άρα διά γυναικός ερρύη τά φαύλα;» , άν δηλαδή από τή γυναίκα προέρχονται όλα τά κακά (καί εννοούσε τήν Εύα , πού υπήρξε η αιτία τής πτώσεως τού ανθρωπίνου γένους). Η Κασσιανή όμως απήντησε μ? εκεί νο τό άφθαστο• «Καί διά γυναικός πηγάζει τά κρείττονα», ότι δηλαδή από τή γυναίκα επίσης προέρχεται ό,τι ανώτερο καί ωραιότερο υπάρχει στόν κόσμο (καί εννοούσε τήν υπεραγία Θεοτόκο). 
Μέ τήν απάντησι αυτή ο Θεόφιλος δυσαρεστήθηκε –οι άντρες δέν θέλουν οι γυναίκες νά ?νε έξυπνες. Έτσι έδωσε τό μήλο σέ άλλη, στήν Θεοδώρα. Μετά τήν αποτυχία αυτή η Κασσιανή πικραμένη αποσύρθηκε στήν έρημο.
 Ίδρυσε μοναστήρι, συγκέντρωσε κι άλλες γυναίκες καί έζησε ασκητικά. Είχε δέ καί ποιητικό τάλαντο .Συνέθεσε έξοχους ύμνους, αλλ' ο εξοχώτερος είνε αυτό πού ακούμε σήμερα• «Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή…». Ποιά άραγε νά είνε αυτή η γυναίκα γιά τή νοποία ομιλεί τό τροπάριο; 
Δέν είνε η Κασσιανή. Η Κασσιανή, όπως είπαμε, ήταν μιά αγνή παρθένος κόρη• αλλά πήρε ως θέμα τού ποιήματός της τήν αμαρτωλή γυναίκα .Τί ήταν αυτή η γυναίκα; Σύμφωνα μέ τό κατά Λουκάν ευαγγέλιο (7,36-50) συνέβη τό εξής.Ένας φαρισαίος κάλεσε τό Χριστό σέ τραπέζι , καί ο Κύριος πήγε• όχι από γαστριμαργία αλλά γιά έναν ανώτερο σκοπό, γιά νά προσφέρη κ? εκεί τό λόγο, τή διδασκαλία του. Εκεί ήρθε η γυναίκα αυτή, πού ήταν γνωστή γιά τήν κακή ζωή της. Άκουσε όμως τό κήρυγμα τούΧριστού καί είχε μετανοήσει. 
Εκδηλώνονταςτή μετάνοια καί τήν ευγνωμοσύνη της, έπλυνε τότε τά πόδια τού Κυρίου μέ δάκρυα, τά μύρωσε μέ ένα πανάκριβο μύρο, καί τά σκούπισε μέ τά μαλλιά της. Ο φαρισαίος σκανδαλίστηκε, αλλά ο Χριστός τού απήντησε μέ τήν εξής παραβολή. 
Δύο χρεωφειλέτες χρωστούσαν σέ κάποιο πλούσιο δανειστή ο μέν ένας 500 δηνάρια, ο δέ άλλος 50 μόνο δηνάρια.Αλλ? επειδή ούτε ο ένας ούτε ο άλλος είχαν νά πληρώσουν, ο κύριος τά χάρισε καί στούς δυό. 
–Ποιός από τούς δύο, ερωτά ο Χριστός τό φαρισαίο, θά είνε πιό ευχαριστημένος καί πιό ευγνώμων;
 –Εκείνος πού τού χαρίστηκε τό περισσότερο, απαντά ο φαρισαίος. 
–Κατάλαβες, λέει ο Χριστός, τί ήθελα νά σού πώ; Εσύ είσαι πού νομίζεις ότι έχεις μικρό χρέος (50 δηναρίων) –ενώ τό χρέος σου είνε τεράστιο. Αυτή όμως αισθάνεται τό βάρος μεγάλης αμαρτίας (500 δηναρίων) καί δείχνει τέτοια ευγνωμοσύνη. Γι? αυτό σού λέω• «Αφέωνται αι αμαρτίαι αυτής αι πολλαί, ότι ηγάπησε πολύ» (Λουκ. 7,47) . Τί μεγάλος λόγος αυτός, «ότι ηγάπησε πολύ» ! Ένας διάσημος ιεροκήρυκας, όταν διάβαζε τά λόγια αυτά τού ερχόταν νά κλάψη παρά νά μιλήση. 
Αυτή λοιπόν τήν αμαρτωλή γυναίκα είχε η Κασσιανή στή σκέψι της όταν έκανε τό ποίημα αυτό. Γιά νά τό ερμηνεύσουμε θά χρειαζόταν πολλή ώρα. Ένα μόνο θά τονίσω, ότι υμνεί τήν αμαρτωλή γυναίκα, πού μέ τά δάκρυά της καί μέ τά μύρα της έπλυνε καί αρωμάτισε τά πόδια τού Χριστού εις ένδειξιν μετανοίας . Ευλογημένη η γυναίκα αυτή, ευλογημένα τά δάκρυά της.
 Ώ τά δάκρυα ! Ποιός δέν έκλαψε; Δέν βλέπετε• καί τό βρέφος όταν γεννιέται κλαίει. Όλα τά παιδιά πού γεννιώνται κλαίνε. Βγαίνουν μέσα από τήν κοιλιά τής μάνας τους καί μπαίνουν σ? ένα νέο κόσμο, καί όμως κλαίνε. Βλέπουν τή μεταβολή. Καί τά δάκρυα, πού χύνειτό μικρό παιδί, είνε τό προοίμιο όλης τής ανθρώπινης ζωής. Γι? αυτό η ζωή αυτή λέγεται «κοιλάς κλαυθμώνος» (Ψαλμ. 83,7).
 Ποιός δέν έκλαψε; Είτε σέ καλύβα γεννηθή είτε σέ παλάτια καί ανάκτορα γεννηθή, καί σέ οποιοδήποτε σημείο τού πλανήτη καί οποιαδήποτε δόξακαί μεγαλείο καί άν έχη, κλαίει ο άνθρωπος. Ο ένας κλαίει γιατί έχασε τόν πατέρα του, οάλλος κλαίει γιατί έχασε τή μητέρα του, η χήρα γυναίκα κλαίει γιατί έχασε τόν προσφιλή σύζυγό της, τά ορφανά παιδιά κλαί νε γιά τόν πατέρα τους, ο φίλος τόν φίλο του…. Όλοι κλαίνε. Κι άν ένας άγγελος μάζευε τά δάκρυατού κόσμου, θά έφτειαχνε μιά λίμνη μεγαλύτερη από τή λίμνη τών Πρεσπών. 
Πόσα δάκρυα χύνει ο άνθρωπος! Μάταια όμως τίς περισσότερες φορές. Είνε δάκρυα πού δέν φέρνουν αποτέλεσμα. 
Τά δάκρυα αυτά είνε μόνο εκφράσεις ευγενών αισθημάτων. Υπάρχουν όμως καί δάκρυα πού σώζουν. Ποιός από μάς έχει τέτοια δάκρυα; Μέ τά δάκρυα αυτά εξοφλούνται τά χρέη πού έχουμε. Διότι χρωστάμε• χρωστάμε στό Χριστό . Τώρα, πού είνε Μεγάλη Εβδομάδα, σπεύσατε, αδελφοί μου, στήν πνευματική τράπεζα πού λέγεται ιερά εξομολόγησις, καί εξοφλήστε τά χρέη σας , είτε 50 είτε 500 δηνάρια είνε. Τά χρέη εξοφλούνται, όπως είπαμε, μ' ένα δάκρυ, δάκρυ μετανοίας . 
Θά έπρεπε βέβαια όχι ένα δάκρυ, βροχή δακρύων νά χύσουμε. Αλλά έστω καί ένα δάκρυ άν έχουμε, αυτό θά γίνη Ιορδάνης ποταμός νά πλύνη τ' αμαρτήματά μας. Τέτοια ήταν τά δάκρυα τής γυναίκαςαυτής πού προβάλλει σήμερα η Εκκλησία μας.
 Δώστε μου ένα δάκρυ σάν τά δικά της. Δώσ-τε μου ένα δάκρυ σάν τού αποστόλου Πέτρου, πού αρνήθηκε μέν τό Χριστό, αλλ? όταν εκεί νος τού έρριξε μιά ματιά ο Πέτρος βγήκε έξω καί «έκλαυσε πικρώς» (Ματθ. 26,75. Λουκ. 22,62) . Δώστε μουένα δάκρυ σάν τής οσίας Μαρίας τής Αιγυπτίας, πού πήγε στήν έρημο καί έκλαιγε τήν προηγούμενη ζωή της. 
Δώστε μου ένα δάκρυ από 'κείνα τών ασκητών τής ερήμου (λένε γιά κάποιον ασκητή, ότι τό μαντήλι του ήταν πάντα υγρό, μουσκεμένο από τά μάτια του). Ώ Θεέ μου, σέ ποιόν αιώνα ζούμε! Σέ αιώ-να αμετανοήτων ανθρώπων. Πού οφείλεται τό μεγάλο δράμα τής ανθρωπότητος; Απαντά ο Σολτζενίτσιν, ένας Ρώσος φιλόσοφος τών ημερών μας πού υπήρξε καί προφήτης. 
Απ'όλα τά λόγια πού άκουσα στή ζωή μου, λέει,τά ωραιότερα τ' άκουσα από έναν αγράμμα-το αλλά σοφό Ρώσο χωρικό. Αυτά τά κακά, έλεγε, πού υποφέρει η Ρωσία κι όλη η ανθρωπότης, είνε γιατί όλοι φύγαμε από τό Θεό …
Παπάδες, δεσποτάδες, μικροί, μεγάλοι, πολιτικοί καί άλλοι άνδρες, φύγαμε από τό Θεό.
 Ποιά είνε η οδός γιά νά ξαναγυρίσουμε κοντάτου; Είνε η οδός τής μετανοίας. Εξοφλήστε λοιπόν τό χρέος σας. 
Κι όταν εξοφληθή τό χρέος, τότε θ' ακούσουμε κ' εμείς στά βάθη τής καρδιάς μας αυτό πού άκουσε η μετανοημένη γυναίκα. Δέν είνε η θρησκεία μας κάποιο ψέμα• είνε ζωντανή αλή-θεια, είνε ένα μεγάλο καί υψηλό καί υπέροχο πράγμα, ξεπερνά τά άστρα τ' ουρανού• είνε αιώνια η θρησκεία μας. Απόδειξις• όταν εξομολογηθής καί βγής από τό εξομολογητήριο,τό χρέος πλέον θά έχη εξοφληθή καί θ' ακούσης κ' εσύ ό,τι είπε ο Χριστός γιά τή μετανοημένη αμαρτωλή γυναίκα• «Αφέωνται αι αμαρτίαι αυτής αι πολλαί, ότι ηγάπησε πολύ» (Λουκ. 7,47)• Αμήν. Oμιλία, η οποία έγινε στόν ι. ναό Αγ. Παντελεήμονος Φλωρίνης τήν 21-4-1992 τό βράδυ.

O Άδωνης, το ταξίδι φάντασμα στο Κουρδιστάν με τους 22 επιχειρηματίες και η ειδική ομάδα του Καμμένου που ανέλαβε να τον εξολοθρεύσει!

Αλήθεια πως πήγε εκείνη η περίφημη τρικομματική αποστολή στο Κουρδιστάν, στην οποία συμμετείχε και η πολεμική μηχανή του διαδικτύου Άδωνης Γεωργιάδης; Πραγματοποιήθηκε η όχι η αποστολή. Και γιατί δεν υπήρξε κάποια σχετική ενημέρωση από την μεριά του κ. Γεωργιάδη; 
Σας θυμίζουμε ότι σύμφωνα με το ρεπορτάζ σ΄αυτή την μυστηριώδη αποστολή επρόκειτο να συμμετάσχουν οι βουλευτές Αδωνις Γεωργιάδης, Μάκης Βορίδης και Σάββας Αναστασιάδης από τη Νέα Δημοκρατία, ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος από το ΠΑΣΟΚ και η Κατερίνα Μάρκου από τη ΔΗΜΑΡ. Θα παρακαλούσαμε θερμά τους παραπάνω εκπροσώπους του κονοβουλίου να μας ενημερώσουν για τα αποτελέσματα της αποστολής τους.
 Πάντως είναι εντυπωσιακό το πως ο Γεωργιάδης παρότι επισκέφθηκε το Κουρδιστάν δεν έλειψε καθόλου από την Αθήνα. “Πέντε Ελληνες βουλευτές πήραν μία αξιοσημείωτη πρωτοβουλία: αποφάσισαν να οργανώσουν ένα ταξίδι στο Κουρδιστάν και να πάρουν μαζί τους είκοσι δύο επιχειρηματίες, με στόχο να τους ανοίξουν δρόμο για δουλειές.” Αυτό έλεγε η είδηση και με ενδιαφέρον διαβάσαμε στο Capital. 
Ποιοι ήταν αυτοί οι 22 γενναίοι επιχειρηματίες που συνόδευσαν τους 5 βουλευτές; Τελικά τι απέγινε μ΄αυτό το ταξίδι; Γιατί διαβάσαμε τόσα πολλά για ένα ταξίδι που επρόκειτο να γίνει και δεν είδαμε ούτε μία φωτογραφία, ούτε ένα ρεπορτάζ, για την πραγματοποίηση του ταξιδιού; Τελικά έγινε η όχι αυτό το ταξίδι στο Κουρδιστάν; Κι αν αναβλήθηκε δεν θα έπρεπε να το μάθουμε; 
Μήπως επρόκειτο για ένα ταξίδι που στην ουσία ήτο προσομοίωση του Πειράματος της Φιλαδέλφειας; Μόνο έτσι θα μπορούσε ο Άδωνης να ασχολείται με τις τρίχες και το σκάφος του Καμμένου, να ανοίγει μέτωπο με τον νεαρό Παπαδάκη του ANT1, να γράφει διαρκώς στο twitter, να υπερασπίζεται τις επενδύσεις του Μπόμπολα, να παίρνει σβάρνα τα κανάλια, (χθές τον βρήκε το ξημέρωμα στο Κόντρα) να αποτελεί εν ολίγοις την αιχμή του δόρατος της ΝΔ, παρέα με τον Μάκη Βορίδη. 
 Άργησε ο Καμμένος αλλά κατάλαβε ότι ο Άδωνης δεν είναι παίξε γέλασε κι έτσι αποφάσισε να τον αντιμετωπίσει σοβαρά. Ζήτησε, όπως μας πληροφορούν, από την «ειδική ομάδα» των Ανεξάρτητων Ελλήνων να ξεψαχνίσει την ζωή του Άδωνη, λεπτό προς λεπτό. 
Ο Καμμένος απαίτησε από την ομάδα να δουλέψει μεθοδικά όπως στο CSI Μαιάμι, να ψάξουν τα πάντα όλα για τον Γεωργιάδη. 
«Εγώ αυτόν θα τον τελειώσω...». Eίναι η αγαπημένη έκφραση του Καμμένου για τον Γεωργιάδη και τώρα πλέον με ενδιαφέρον περιμένουμε τα αποτελέσματα της έρευνας για τον PSY του ελληνικού κοινοβουλίου ο οποίος με το gangnam style του έχει γίνει ο φόβος και ο τρόμος των αντιπάλων και αυτό οφείλουμε να του το αναγνωρίσουμε.
http://www.kourdistoportocali.com/

Εξουσία και Αριστερά

του Περικλή Κοροβέση

Υπάρχει μια καραμέλα που δεν λιώνει ποτέ. Αυτή είναι ο σοσιαλισμός με ελευθερία και δημοκρατία. Για όποιον γνωρίζει στοιχειωδώς τα ελληνικά, καταλαβαίνει ένα πράγμα:
 Ο σοσιαλισμός δεν έχει ούτε ελευθερία ούτε δημοκρατία. Αρα είναι ένα ανελεύθερο καθεστώς, που θα παραμείνει στον πυρήνα του τέτοιο και θα τον πασπαλίσουμε με τα προσθετικά «ελευθερία» και «δημοκρατία» για να φαίνεται πιο νόστιμο. 
Στο βάθος αυτό λέγεται κυβερνητική εξουσία ή πιο απλά, εξουσία. Δηλαδή ένα κόμμα της Αριστεράς μάς προτείνει να το κάνουμε κυβέρνηση για να μας εξουσιάσει καλύτερα από τα άλλα κόμματα της Δεξιάς (τα κεντρώα κόμματα έχουν εξαφανιστεί μαζί με τη μεσαία τάξη). Και έτσι η εξουσία γίνεται αυτοσκοπός. 
Κάτι σαν πρωτάθλημα που όποιος κερδίσει τον τελικό αγώνα θα είναι πρώτος για έναν χρόνο. Στην προκειμένη περίπτωση θα είναι κυβέρνηση (θεωρητικά) για τέσσερα χρόνια. 
 Και έχουμε το παράδειγμα της ΔΗΜΑΡ. 
Τα ιδρυτικά της κείμενα, στην αοριστία τους, ήταν, θα έλεγα, ειδυλλιακά. Στην πράξη έγινε συνιστώσα της Δεξιάς, με δύο υπουργούς και δύο υφυπουργούς και με αρκετά στελέχη της χωμένα στην κρατική μηχανή, σε θέσεις-κλειδιά. 
 Μετέχει σε μια κυβέρνηση που είναι αυταρχική και η σχέση της με την κοινωνία είναι η αστυνομική καταστολή και τα βασανιστήρια. Μεθοδεύει συστηματικά την καταστροφή αυτής της χώρας, φτάνοντας στο επαίσχυντο σημείο να παραχωρεί τμήματα της ελληνικής επικράτειας σε όποιον τα θελήσει. Αυτό σημαίνει το ξεπούλημα των ελληνικών νησιών.
 Τι νόημα έχει λοιπόν η συμμετοχή μιας Αριστεράς σε μια τέτοια κυβέρνηση; Είναι η εξουσία για την εξουσία και για τα οφέλη που αυτή παρέχει στους υπηρέτες της. Ο εγωκεντρισμός και το προσωπικό όφελος υπερτερούν του κοινού καλού. Και εύκολα κάποιος καταλήγει στο συμπέρασμα:
 Η εξουσία δεν είναι δημοκρατία. Είναι η δύναμη που έχει κάποιος να σε κάνει να τον υπακούς (εξ ου και ο υποτιμητικός όρος υπήκοος). Σε περίπτωση που δεν συμμορφωθείς, τότε υποπίπτεις σε ποινικό αδίκημα και κολάζεσαι. Στον κοινοβουλευτισμό, που η εξουσία μοιράζεται, δεν παύει να είναι εξουσία. Και το δικαίωμα της καθολικής ψήφου είναι για να επιλέξεις μόνος σου ποιος θα σε διατάζει. 
 Και εδώ ας θυμηθούμε μερικά οικεία κακά. Οταν έγινε η πρώτη μεγάλη διάσπαση του ΚΚΕ, το 1968, στην ουσία ήταν μια διάσπαση του σταλινισμού. Δεν ήταν μια ρήξη με τον σταλινισμό, αλλά δύο εκδοχές του. Η λεγόμενη ανανεωτική εκδοχή του ήθελε συμμετοχή στην υπάρχουσα εξουσία. 
Η δε δογματική ήθελε μια δική της εξουσία στο απώτερο μέλλον. Κάτι σαν τον παράδεισο που εκεί με την επιφοίτηση του «Αγίου Σοσιαλισμού» όλα τα προβλήματα θα λύνονταν αυτομάτως. 
 Ομως η ιστορική εμπειρία άλλα έδειξε. Οπου υπήρξε σοσιαλισμός ή κομμουνισμός, ήταν ολοκληρωτικά καθεστώτα, που δεν είχαν τίποτα να ζηλέψουν από τα φασιστικά καθεστώτα. Οι ιδεολογικές αναφορές άλλαζαν. 
Αλλά η καταπίεση ήταν ίδια. Και ο Στάλιν έσφαξε τόσο πολλούς κομμουνιστές όσους δεν έσφαξαν όλα τα φασιστικά καθεστώτα μαζί. Ο ΣΥΡΙΖΑ, που προέρχεται από την ανανεωτική διάσπαση του σταλινισμού, κατά πόσο έχει αποποιηθεί την κληρονομιά του; Θα έλεγα πως ναι, όσον αφορά την ονομαστική του αξία. Οχι όμως την αντικειμενική του. Και εδώ αυτοπαγιδεύεται και τυφλώνεται. Ορέγεται την εξουσία. Θέλει να κυβερνήσει και δηλώνει πως είναι πανέτοιμος. 
 Ας κάνουμε την υπόθεση πως αυτό θα πραγματοποιηθεί. Αυτοδυναμία δεν φαίνεται να διαθέτει και μάλλον έχει φτάσει στα όριά του. 
Ας θυμηθούμε τη δυναμική που είχε το ΠΑΣΟΚ πριν γίνει εξουσία. Θα χρειαστεί συμμάχους που ίσως τους βρει στους Ανεξάρτητους Ελληνες, σε αποστάτες από τη Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ, τη ΔΗΜΑΡ (η εξουσία είναι πειστικό επιχείρημα). Και με το καλημέρα που θα πει στη Βουλή θα αρχίσει να πληρώνει όλες τις συνέπειες των Μνημονίων. Γιατί σε αυτόν θα φτάσει ο λογαριασμός. Η φασίζουσα κυβέρνηση έχει μπροστά της τρία χρόνια. 
Και θα κοιτάξει να τα εξαντλήσει για να ολοκληρώσει την καταστροφή, αν η κοινωνία δεν βγει από τον γύψο της. 
Η κυβέρνηση της Αριστεράς θα παραλάβει μια χώρα-ερειπιώνα. Θα επαναδιαπραγματευτεί τα Μνημόνια; Με τι όπλα; Το πρόβλημα είναι ένας καλύτερος διαπραγματευτής; Αυτό θα δώσει δουλειά στα περίπου τέσσερα εκατομμύρια που ζουν στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό; Και εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ, αν δεν θέλει να γίνει ένα υποτονικό ΠΑΣΟΚ, πρέπει να πάει στα βαθιά: Αρνηση πληρωμής του χρέους. Λογιστικός έλεγχος για το πώς δημιουργήθηκε. Ακύρωση όλων των μνημονιακών νόμων και των συμβάσεων που ξεπούλησαν τον εθνικό πλούτο.
Μεγάλα δημόσια έργα για να απορροφηθεί η ανεργία, στροφή στην πρωτογενή παραγωγή και την τεχνολογία. Και πολλά άλλα. Αυτό ίσως να σημαίνει έξοδο από την ευρωζώνη και την Ε.Ε. Και αυτό ίσως αποδειχτεί καλύτερο από την πτώχευση της κοινωνίας που προχωράει σαν τυφώνας. Την καταστροφή τη ζούμε καθημερινά. 
Ας ανοίξουμε το παράθυρο στην ελπίδα.

 perkor29@gmail.com 
 To άρθρο δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών

Το ισλανδικό παραμύθι δεν είχε happy end

Της Αγγελικής Σπανού - http://tvxs.gr/

Το ισλανδικό παράδειγμα είναι το αγαπημένο της ευρωπαϊκής Αριστεράς.
 Όποτε γίνεται πιεστική η ανάγκη για την επίκληση ενός εναλλακτικού μοντέλου διαχείρισης της κρίσης, η απάντηση αναζητείται στο ηφαιστειογενές νησί του Βόρειου Ατλαντικού που υπήρξε το πρώτο θύμα της αρρώστιας του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος. Όχι μόνο άφησαν τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν χωρίς να φορτώσουν τη διάσωσή τους στο λαό, αλλά και δίκασαν τον πρωθυπουργό που τους οδήγησε στην κατάρρευση. Και ξαφνικά, ο μύθος κατάρρευσε. Οι Ισλανδοί στις εκλογές της προηγούμενης Κυριακής ψήφισαν το κόμμα που ηγήθηκε της πορείας προς την οικονομική καταστροφή. Κόπωση από τη λιτότητα, ευρωσκεπτικισμός και τι άλλο; Τι μπορεί να εξηγήσει την επαναφορά στην εξουσία της Κεντροδεξιάς, που ταυτίστηκε με την πτώχευση της χώρας το 2008; Το συντηρητικό Κόμμα Ανεξαρτησίας του 43χρονου πρώην ποδοσφαιριστή Μπγιάρνι Μπένεντικτσον κέρδισε τις εκλογές με ποσοστό 26,7% και θα συγκυβερνήσει με το Προοδευτικό Κόμμα, που έπιασε 24,4%.
 Και τα δύο κόμματα τάσσονται υπέρ της διάρρηξης των δεσμών με την Ε.Ε. και εξασφαλίζουν 38 (19 έκαστο) από τις 63 έδρες του Κοινοβουλίου. Οι Σοσιαλδημοκράτες καταβαραθρώθηκαν, είχαν την τύχη του ΠΑΣΟΚ, πέφτοντας » στο 13%. 
Πλήρωσαν τις περικοπές στο κοινωνικό κράτος, τη δυσκολία να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας και ανάπτυξη, ενώ αποδείχθηκε στην πράξη ότι η ισλανδική κοινωνία δεν είναι ευχαριστημένη από τη ζωή της, παρόλο που από τη μια άκρη του κόσμου ως την άλλη διαφημίζεται το «εναλλακτικό» ισλανδικό οικονομικό θαύμα. Το Κόμμα Ανεξαρτησίας, που επιστρέφει στην εξουσία, κυβερνούσε συνεχώς την Ισλανδία από το 1991 ως το 2007 σε συμμαχία με το Προοδευτικό Κόμμα. 
Ο πρώην πρωθυπουργός της χώρας Γκέιρ Χάαρντε, ο οποίος είχε την ηγεσία την περίοδο 2006-2009, βρέθηκε στο εδώλιο ενώπιον του Ειδικού Δικαστηρίου κατηγορούμενος για το «σκάσιμο» της χρηματοπιστωτικής φούσκας. 
Η κάθαρση έγινε χωρίς φασαρία και κομματικές αντεγκλήσεις, μέσα σε μια παράξενη ησυχία, την οποία δύσκολα μπορεί να κατανοήσει ένας ξένος παρατηρητής, όπως και άλλες ιδιαιτερότητες μιας χώρας που δεν διαθέτει –γιατί δεν υπήρξε λόγος– τακτικό στρατό. 
 Από τον παράδεισο στην κόλαση 
 Πριν από το ξέσπασμα της παγκόσμιας κρίσης, η Ισλανδία ήταν μία από τις πλουσιότερες χώρες του πλανήτη. Το ακαθάριστο κατά κεφαλήν εισόδημα το 2007 ήταν 63.830 δολάρια (4η χώρα στον κόσμο, σύμφωνα με το ΔΝΤ). Με πληθυσμό 320.000 ανθρώπων, η μικρή αυτή χώρα ζει από την αλιεία, τη γεωργία και την κτηνοτροφία, αλλά από το 2000 και μετά βρήκε μία ακόμη πηγή πλουτισμού: έγινε ελκυστικός προορισμός για μεγαλοκαταθέτες της Ευρώπης.
 Το 2008 ήταν η μοιραία χρονιά: Οι τρεις μεγάλες τράπεζες της χώρας (Kaupthing, Glitnir και Landsbanki) έπεσαν, φέρνοντας το οικονομικό χάος. Οι Ισλανδοί αρνήθηκαν με δημοψήφισμα να πληρώσουν τα λάθη των τραπεζών. Οι διαδηλώσεις ήταν πρωτοφανείς για τα δεδομένα της χώρας και ήταν η πρώτη φορά που έπεσαν δακρυγόνα, κάτι άγνωστο μέχρι τότε για τους φιλήσυχους πολίτες του νησιού. 
Η «επανάσταση των τηγανιών και των κατσαρολών», όπως έμεινε στα διεθνή ΜΜΕ, προκάλεσε παγκόσμιο ενδιαφέρον, ακριβώς γιατί οδήγησε σε απροσδόκητες για τις αγορές και την παγκόσμια ελίτ εξελίξεις. Η ισλανδική κυβέρνηση εγγυήθηκε με κρατικό χρήμα μόνο τους τραπεζικούς λογαριασμούς των υπηκόων της και αρνήθηκε την αποπληρωμή των καταθετών από το εξωτερικό, που έχασαν τα λεφτά τους. Επρόκειτο για 400.000 (κυρίως Βρετανούς και Ολλανδούς) πελάτες των ισλανδικών τραπεζών που καλύφθηκαν τελικά από τις χώρες καταγωγής τους.
 Η Ισλανδία, για να μπορέσει να σταθεί, πήρε δάνειο από τα σκανδιναβικά κράτη 2,5 δισ. δολάρια και από το ΔΝΤ 2,1 δισ. δολάρια. Στις 16 Ιουλίου 2009 η ισλανδική Βουλή αποφάσισε την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων της χώρας με την Ε.Ε. και ξεκίνησε συζήτηση για ενδεχόμενη ένταξη αργότερα στην Ευρωζώνη. 
 Ο νέος πρωθυπουργός έχει δεσμευτεί ότι θα «παγώσει» αυτή τη διαδικασία και θα φέρει την ανάκαμψη μειώνοντας τους φόρους και διαγράφοντας χρέη. Οι Ισλανδοί έχουν λόγους να μην είναι ευχαριστημένοι: Οι περιορισμοί στις κινήσεις κεφαλαίων παραμένουν, πέντε χρόνια μετά την πρώτη επιβολή τους, σε ισχύ και η δυσπραγία είναι έντονη, παρόλο που οι αριθμοί ευημερούν, αν δει κανείς το δείκτη του ρυθμού ανάπτυξης ή της ανεργίας και του πληθωρισμού.
 Οι περισσότεροι δυσκολεύονται να πληρώσουν καταναλωτικά και στεγαστικά δάνεια, βλέπουν το εισόδημά τους να μειώνεται ή να μένει στάσιμο και ευοίωνες προοπτικές να μη διανοίγονται. Ο απερχόμενος κεντροαριστερός συνασπισμός έκανε τα γνωστά: μειώσεις δημοσίων δαπανών, αυξήσεις φόρων. Και η τελευταία λύση που σκέφτηκε ήταν η στροφή προς την Ε.Ε. Η συνταγή κρίθηκε αποτυχημένη από το λαό, που αποφάσισε να φέρει ξανά στην εξουσία το κόμμα που ηγούνταν τον καιρό της πτώχευσης. 
 Η μνήμη του χρυσόψαρου Όλοι έχουμε ανάγκη να πιστέψουμε ότι υπάρχει happy end. 
Ότι μπορεί μια αποφασισμένη κοινωνία, συμπαρασύροντας το πολιτικό σύστημα, να νικήσει το πανίσχυρο χρηματοπιστωτικό σύστημα. 
Οι Ισλανδοί είπαν ένα «όχι» που θαυμάστηκε, ενέπνευσε, συνεπήρε, πυροδότησε πολιτικά μανιφέστα και πύρινες διακηρύξεις. Ο λαός νίκησε τις τράπεζες, μια πραγματικότητα σχεδόν μαγική. Τελικά, το θαύμα δεν ήταν ακριβώς όπως το φανταστήκαμε.
 Οι Ισλανδοί δυσκολεύονται, πέντε χρόνια μετά, να τα βγάλουν πέρα και αναζητούν τη λύση στο κόμμα που δημιούργησε το πρόβλημα. Ξέχασαν; Μπερδεύτηκαν; 
Οι επόμενοι διέψευσαν τόσο πολύ τις προσδοκίες, ώστε λειτούργησε απλώς η διάθεση τιμωρίας; Ό,τι και να συνέβη, το παράδειγμα είναι διδακτικό. Και το συμπέρασμα έχει ένα στοιχείο τραγικότητας, για όσους εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η πλειοψηφία έχει πάντα δίκιο.

Σατανιστές οι χρυσαυγίτες, σύμφωνα με τον Σεραφείμ Πειραιώς

Ο μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ, ο οποίος μας έχει συνηθίσει στους απίστευτους αφορισμούς, τα έβαλε με τη Χρυσή Αυγή. Δεν καταδικάζει, όπως θα περίμενε κανείς, τις ρατσιστικές και εγκληματικές της πράξεις. Κατηγορεί τη ναζιστική οργάνωση για σχέση με το σατανισμό... Θου, Κύριε...

Σε νέο «αφορισμό» της Χρυσής Αυγής προχώρησε ο μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ: σε ανακοίνωσή του τη Μ. Δευτέρα με τίτλο «απάντηση στις συκοφαντίες της Χρυσής Αυγής» υποστηρίζει πως το κόμμα του Νίκου Μιχαλολιάκου «εμφορείται από τις ιδεοληψίες σατανιστών αποκρυφιστών» και «αγωνίζεται για την επιβολή του νεοπαγανισμού της Νέας Εποχής».

Όπως εξηγεί ο κ. Σεραφείμ είναι υποχρεωμένος να προστατεύσει τον λαό που διακονεί, από την παραχάραξη της αλήθειας και από την κίβδηλη πραγματικότητα. Γι' αυτό το λόγο, λέει, απαντάει, στις συκοφαντίες που εκτοξεύτηκαν εναντίον του από το γενικό γραμματέα της Χρυσής Αυγής Νίκο Μιχαλολιάκο και τον βουλευτή Χρήστο Παππά ότι δήθεν ενεργεί ως εντολοδόχος διεθνιστικών Σιωνιστικών κέντρων.

Ο μητροπολίτης σημειώνει ότι το κόμμα της Χρυσής Αυγής εμφορείται από τις ιδεοληψίες των σατανιστών αποκρυφιστών όπως «ο Εωσφοριστής Άλιστερ Κρόουλι, ο Ουίλιαμ Γιέιτς, ο Έντουαρντ Λύτον, ο Άρθουρ Μάχεν, ο Σαξ Κρόμερ, ο Άλτζερνον Μπλάκγουντ, ο Τσαρλς Ουίλιαμς, ο Οστιν Σπέαρ, ο Ουίλιαμ Χόρτον, ο Ίσραελ Ριγκάρντι, ο Ζεράρ Ανκώς».

Σε άλλο σημείο της ανακοίνωσής του ο κ. Σεραφείμ λέει ότι στο παρελθόν, το 1982, ο Νίκος Μιχαλολιάκος είχε προλογίσει το βιβλίο του Οδυσσέα Πατεράκη «Το αστραφτερό σκοτάδι του εωσφόρου» και είχε κάνει αναφορά στον «Ιρλανδό αποκρυφιστή, σατανιστή ποιητή Ουίλιαμ Γιέιτς».

Συμπληρώνει ακόμη ότι το όνομα – Χρυσή Αυγή – που χρησιμοποίησε ο κ. Μιχαλολιάκος το 1985 για την επωνυμία της κίνησής του είναι δάνειο από το σατανιστικό, αποκρυφιστικό και παγανιστικό τάγμα της Χρυσής Αυγής. Αυτό στο οποίο «πρωταγωνίστησε δραματικά ο γνωστός σατανιστής Άλιστερ Κρόουλι που στηρίζεται στην ερμητική Καμπάλα, η οποία είναι έμπνευση και έργο των Σιωνιστών σατανιστών ραββίνων».

Το ευρώ κατά των... Ευρωπαίων!

Του Γιώργου Δελαστίκ

Δεν υπάρχει ίσως πιο γνωστός φιλοευρωπαϊστής Βρετανός από τον Τίμοθι Γκάρτον Ας. Ακόμη και αυτός όμως δείχνει πλήρως απογοητευμένος από την κατάσταση στην ΕΕ. Αυτό το συναίσθημα τουλάχιστον προδίδει ένα άρθρο του στην κεντροαριστερή βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν» το οποίο ξεχειλίζει από πίκρα. 
«Σήμερα φτιάξαμε το ευρώ και η κρίση του ευρώ ξεκάνει τους Ευρωπαίους», γράφει περίλυπος αρχίζοντας το άρθρο του: «Υφίσταται πραγματικός κίνδυνος να γίνουν κομμάτια οι συναισθηματικοί δεσμοί και οι δεσμοί σύμπνοιας που είναι ουσιώδεις για κάθε πολιτική κοινότητα... 
Καθώς τμήματα της Ευρώπης έγιναν πιο αντιγερμανικά, έτσι και τμήματα της Γερμανίας έγιναν πιο αντιευρωπαϊκά» διαπιστώνει.
 Ποιος φταίει; Το ευρώ! «Γιατί βρισκόμαστε τώρα σε αυτό το σπιράλ αμοιβαίας έχθρας που μας οδηγεί προς τα κάτω; Σίγουρα εξαιτίας των βασικών ελαττωμάτων του σχεδιασμού του ευρώ» υποστηρίζει ο Βρετανός φίλος της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Δεν είναι ο μόνος που έχει αυτήν την άποψη. Κάθε άλλο. «Ζώνη των ζόμπι (!) έχει γίνει τώρα η Ευρωζώνη» έγραψε στην ίδια εφημερίδα μια μέρα νωρίτερα ένας άλλος αρθρογράφος της, ο Σιούμας Μάιλνι. «Το πείραμα του ευρώ αποτυγχάνει.
 Η ΕΕ μπορεί να σωθεί από πολλές άλλες απόψεις, αλλά το ενιαίο νόμισμα ήταν τρέλα» υπογράμμιζε στη διεθνή έκδοση των «Τάιμς της Νέας Υόρκης» ο Γουίλιαμ Πφαφ, γνωστός αρθρογράφος. «Αυτή η κρίση τώρα μπορεί να καταστρέψει την ευρωπαϊκή νομισματική ένωση, όπως αυτή υφίσταται σήμερα» προσθέτει με έμφαση.
 «Η Ευρωζώνη γνώρισε την πρώτη μείζονα πράξη αποσύνθεσής της. Η θεαματικά κακότεχνη διάσωση της Κύπρου δημιούργησε επισήμως μια Ευρωζώνη δύο ταχυτήτων. Οι καταθέσεις είναι πιο ασφαλείς στη Γερμανία παρά στην περιφέρεια και αυτό έχει τεράστιες συνέπειες», γράφει στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης» ο Τόμας Ράιτ του Ινστιτούτου Μπρούκινγκς της Ουάσιγκτον. Απειλείται με διάλυση η ΕΕ; Αυτό ουσιαστικά υποστηρίζει ο προαναφερθείς Αμερικανός αρθρογράφος.
 «Το ερώτημα δεν είναι πλέον "θα διαλυθεί η Ευρώπη;"
 Πρέπει να ρωτάμε "μπορεί να αντιστραφεί η αποσύνθεση της Ευρώπης;"» γράφει χαρακτηριστικά. «Τα γεγονότα των τελευταίων έξι μηνών συνάδουν με μια διαδικασία αποσύνθεσης ενώ η διαδικασία της ολοκλήρωσης έχει αποδυναμωθεί σταθερά... 
Η ευρωπαϊκή πολιτική πολώνεται κατά τρόπο που καθιστά απίθανη περαιτέρω πρόοδο (της διαδικασίας ολοκλήρωσης)» ισχυρίζεται. 
Αν έχει δίκιο, θα το δούμε. «Ζουρλομανδύας (!) που ροκανίζει σιγά σιγά τον χώρο που είχε μέχρι τώρα αφεθεί στις εθνικές πολιτικές των κρατών - μελών και που αδειάζει από κάθε περιεχόμενο τις εθνικές δημοκρατίες, φαντάζει η ΕΕ κάθε μέρα και περισσότερο στα μάτια όλο και αυξανόμενου αριθμού πολιτών της Νότιας Ευρώπης», γράφει η «Μοντ» σε αφιέρωμα για την Ευρώπη που κυκλοφορεί ταυτόχρονα από 6 μεγάλες ευρωπαϊκές εφημερίδες. 
«Ενα ουσιώδες μέρος της δημοκρατίας έχει εξαφανιστεί σε εθνικό επίπεδο χωρίς να αποκατασταθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο», τονίζει. Η δημοκρατία κινδυνεύει στην ΕΕ είναι και η γνώμη του περιοδικού «Εκόνομιστ». «Η πάλη εναντίον των ελλειμμάτων των προϋπολογισμών διευρύνει το άλλο έλλειμμα της Ευρώπης - το δημοκρατικό» υπογραμμίζει.
 Εκπλήσσει η βιαιότητα της γλώσσας του περιοδικού: «Αν η Ευρώπη κάνει το άλμα προς έναν νέο δήμο (σ.σ. χρησιμοποιεί την αρχαία ελληνική λέξη), μπορεί να είναι ένας ενωμένος στη θέληση να απαλλαγεί από το ευρώ και τους μπάσταρδους (!) στις Βρυξέλλες» καταλήγει επί λέξει.

 Έθνος

Οι κρεμάλες της Ιστορίας είναι για ΟΛΟΥΣ τους δωσίλογους…

Από πολύ παλιά είχαμε επισημάνει ότι η δωσίλογη κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου θα χρησιμοποιηθεί, σαν κολυμπήθρα του Σιλωάμ, για να «ξεπλυθεί» και αναπαλαιωθεί το καθεστώς του δωσιλογισμού, οι θεσμοί του και τα πολιτικά του όργανα. Στο άρθρο μας, «Γ. Παπανδρέου: 
Η κολυμπήθρα του Σιλωάμ», σημειώναμε: «Ο Γιωργάκης είναι και αυτός ένα “αναλώσιμο υλικό”. Θα πεταχτεί στον κάλαθο των αχρήστων όταν θα χρειαστεί. Θα χρησιμοποιηθεί ως κολυμπήθρα του Σιλωάμ για την αναπαλαίωση του καθεστώτος της απάτης και των κομμάτων της απάτης». Ολόκληρο το κείμενο ΕΔΩ: http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4717 Το προβοκατόρικο καθεστωτικό τέχνασμα είναι γνωστό και έχει χρησιμοποιηθεί κατά κόρον και καταχρηστικά στη χώρα μας. Ασχολούμαστε υστερικά με τους δωσίλογους του παρελθόντος και υποβαθμισμένα με τους δωσίλογους του παρόντος. Καρατομούμε πρόσωπα μισητά, «εκτελεστές συμβολαίων θανάτου» και αφήνουμε στο απυρόβλητο τις πηγές και τις εστίες του εγκλήματος και του δωσιλογισμού. Αφήνουμε στο απυρόβλητο Το ΣΥΣΤΗΜΑ και το πολιτικό του καθεστώς ΣΥΝΟΛΙΚΑ, τους «νταβάδες» του, τους θεσμοί» του, όλα τα παρασιτικά του όργανά και «εργαλεία». Και κυρίως μας καταλαμβάνει αμόκ για τους αποδιοπομπαίους τράγους για να μην μιλήσουμε για τις χοάνες που κατασκευάζουν τα πολύμορφα και πολύχρωμα ανδρείκελα και την κακουργηματική πολιτική «αλητεία»: τις χοάνες του πλανητικού φασισμού, της ευρω-χουντικής τοκογλυφίας, τους «νταβάδες» της ΕΕ και του ευρώ… Μια τέτοια υστερία αναπτύσσεται, σήμερα εναντίον του ΓΑΠ, υστερία που εμπορεύεται το γιγάντιο μίσος του ελληνικού λαού εναντίον αυτού του ανδρείκελου: αυτού του «ονείδους» του δωσιλογισμού και των ψυχρών εκτελέσεων... 
 Το να μιλάμε, όμως, συνεχώς και αφηνιασμένα για ένα «στίγμα» της δωσίλογης κακουργίας, καθιστούμε το «στίγμα» αποδιοπομπαίο τράγο και κολυμπήθρα του Σιλωάμ για τα λοιπά «στίγματα» της κακοήθους αλυσίδας της καταστροφής μας και του δωσιλογισμού. 
 Δεν είναι μόνο «όνειδος» ο ΓΑΠ. Είναι ΟΛΟ το ΠΑΣΟΚ, ιδιαίτερα από την εποχή του σημιτικού εκσυγχρονισμού. Το ίδιο και χειρότερο «όνειδος» είναι οι σημερινές μοχθηρές γκριμάτσες της πασοκικής κακουργίας: Βενιζέλος και ΣΙΑ… Το ίδιο «όνειδος» δωσιλογισμού και πωρωμένου «εγκληματία» ήταν και η πραξικοπηματική κυβέρνηση Παπαδήμου και ΟΛΟΙ αυτοί που την στήριξαν…
 Και η φρενοβλαβής συνέχεια του «ονείδους» είναι η σημερινή πραξικοπηματική κυβέρνηση Σαμαρά, η οποία ολοκληρώνει με μεγαλύτερη αυθάδεια και δικτατορική μοχθηρία το «έργο» του πρώτου «ονείδους»: ΓΑΠ Το να μιλάμε ΜΟΝΟ για το ΓΑΠ και το χειρότερο το να κόβουμε το «κύκλωμα» της καταστροφής μας και του αποτρόπαιου δωσιλογισμού στον ΓΑΠ, αυτό είναι η προβοκατόρικη, καθεστωτική λογική του αποδιοπομπαίου τράγου:
 Ένα τέχνασμα ΑΠΑΤΗΣ που συγκαλύπτει, παρακάμπτει, ακόμα και εξωραΐζει τη σημερινή ΦΡΙΚΗ, τα κατοχικά μας ανδρείκελα και το ΦΑΣΙΣΜΟ των νέων αποικιοκρατών… Ένας από τους πιο χυδαίους και πομπώδεις προβοκάτορες-«λαγούς» αυτού του φαιού, καθεστωτικού τεχνάσματος (που τεμαχίζει το πολιτικό κύκλωμα σε «στοιχεία» και δαιμονοποιεί το «στοιχείο» που βολεύει το σύγχρονο φασισμό) είναι ο Τράγκας. 
 Χθες στη Βουλή παιζόταν μία από τις τελευταίες σκηνές του ελληνικού δράματος: Το 4ο Μνημόνιο και η «τελική ευθεία» του θανάτου μας και της ολοκληρωτικής χρεοκοπίας του ελληνικού λαού. Χθες η Βουλή επικύρωσε και τη «χαριστική βολή» του θανάτου μας: 
Τις κατασχέσεις μισθών, συντάξεων, ακινήτων, καταθέσεων, της ατομικής ιδιοκτησίας των πληβείων…
 Χθες, λοιπόν, που παιζόταν αυτή η ιστορική τραγωδία ο Τράγκας ασχολιόταν, υστερικά, με τον ΓΑΠ, και δεν έβγαλε άχνα για την κυβερνητική κτηνωδία των ανδρεικέλων και το εμετικό θέατρο που παιζόταν στη Βουλή… Αν αυτό δεν είναι διατεταγμένη προβοκάτσια, τότε οι λέξεις, πράγματι έχουν χάσει κάθε σημασία. Διαβάστε και το μικρό σχόλιο: 
«Τη νύχτα που ο Σαμαράς ψήφιζε το 4ο μνημόνιο ο Τράγκας κανιβάλιζε τον Παπανδρέου» 
 ΕΔΩ: http://greki-gr.blogspot.gr/2013/04/4.html 
 Ο Τράγκας, σαν έμπειρος «λαγός» ανοίγει το δρόμο… Αύριο και ο Σαμαράς και πολύ περισσότερο ο Βενιζέλος θα «κανιβαλίζουν» τον Παπανδρέου. Αυτή είναι η συνταγή… Μόνο που είναι τόσο φορεμένη που δεν θα πείσει κανένα. ΟΛΟΙ αυτοί, και οι πρώην και οι νυν, θα έχουν την ίδια τύχη: Τις κρεμάλες της Ιστορίας…

Ναι ρε, ΔΡΑΧΜΗ!

του Μάριου Μαρινάκου 
 Στο δίλημμα “ευρώ ή δραχμή” θα μπορούσα να απαντήσω μονολεκτικά λέγοντας: ΔΡΑΧΜΗ. Βέβαια, αμέσως μετά θα έγραφα σελίδες επί σελίδων για τα πλεονεκτήματα του εθνικού νομίσματος, επικαλούμενος βιβλιογραφία, οικονομικά στοιχεία και παραδείγματα… 
 Αλλά θα μου επιτρέψετε να θέσω μια σειρά από άλλα ερωτήματα, που θεωρώ ότι αναδεικνύουν το μέγεθος της πολιτικής απάτης που έχει στηθεί πίσω από αυτό το δίλημμα. 
 Ποιος είπε ότι το ευρώ δημιουργήθηκε για να υπάρχει για πάντα? Ποιος είπε ότι το ίδιο το ευρώ δεν έχει ημερομηνία λήξης? Ποιος είπε ότι το εφεύρημα του ευρώ δεν επιτέλεσε ήδη το καθήκον του και είναι η ώρα σιγά-σιγά να αποσυρθεί στο χρονοντούλαπο της ιστορίας?..
 Ποιος είπε ότι μπήκαμε στο ευρώ για να μείνουμε κιόλας? Ποιος είπε ότι δεν πέτυχε η είσοδός μας στο ευρώ? Εξηγούμαι: 1. Το ευρώ από τη φύση του και από τη λειτουργία του είναι ένα χρεωστικό νόμισμα. Παράγεται σε ειδικό χαρτί και μελάνια της ΕΚΤ, δηλαδή με ελάχιστο κόστος. Είναι αποσυνδεδεμένο πλήρως από τον λεγόμενο “χρυσό κανόνα” και επομένως, η αξία του είναι ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ λογιστική. Η αξία του νομίσματος δεν αντιστοιχεί σε χρυσό. Δηλαδή είναι …αέρας. Δεν πρόκειται περί πραγματικής αξίας αλλά περί λογιστικών συμψηφισμών αξιών στις συναλλαγές. 2. Περαιτέρω, το ευρώ είναι νόμισμα που παράγει από την στιγμή της παραγωγής του, χρέος. Πώς γίνεται αυτό; Να η απάντηση: 
Το ευρώ “κόβεται” από την ΕΚΤ. Αλλά η ΕΚΤ (από τις ιδρυτικές συμβάσεις της ΟΝΕ) δεν μπορεί να είναι... απευθείας δανειστής κρατών. Η ΕΚΤ υποχρεούται να δανείζει με το βασικό παρεμβατικό επιτόκιο (αυτή τη στιγμή 0,75%) τις εμπορικές τράπεζες κάθε κράτους. 
Στη συνέχεια, οι τράπεζες δανειοδοτούν τα κράτη, είτε με τη σύναψη δανειακών συμβάσεων (οπότε το επιτόκιο δανεισμού κυμαίνεται μεταξύ 3 και 6% και καθορίζεται με διμερείς διαπραγματεύσεις) είτε με την αγορά ομολόγων χρέους (οπότε το επιτόκιο δανεισμού προσδιορίζεται από τις χρηματαγορές κατ΄ αρχή επάνω στο δίπολο “προσφορά-ζήτηση” και ανάλογα με την επικινδυνότητα της τοποθέτησης , αυτά είναι τα διαβόητα spreads). Άρα, τελικά, ο αέρας που παράγει η ΕΚΤ καταλήγει να αποτελεί προϊόν δανεισμού, ο οποίος επιβαρύνει επιτοκιακά ένα κράτους περί το 4%-5%.
 Παράδειγμα: Έστω ότι η ΕΚΤ έκοψε 100€. Αυτά τα δανείζει στην τράπεζα Τ με επιτόκιο 0,75%. Η Τράπεζα Τ τα δανείζει με τη σειρά της στο κράτος Κ με επιτόκιο 5%. Άρα το κράτος, όταν θα έρθει η ώρα της αποπληρωμής, θα πρέπει να αποπληρώσει 105€. Από αυτά τα 105€, τα 4,25 θα τα κρατήσει η τράπεζα Τ, ως απόδοση του επιτοκίου της. Και τα υπόλοιπα 100,75€ θα πρέπει να τα αποδώσει στην ΕΚΤ. Ας το δούμε με ερωταπαντήσεις για να γίνει σαφές τι σημαίνουν όλα τα παραπάνω: Ερώτηση: Άρα, ποιος κερδίζει με τον τρόπο λειτουργίας του ευρώ? 
Απάντηση: Οι τράπεζες και η ΕΚΤ. Ερώτηση: Επομένως, το ευρώ παράγει χρέος? 
Απάντηση: Ασφαλώς ναι! Άλλωστε, για να αποδοθεί 5% τόκος σημαίνει ότι απαιτείται ανάπτυξη περίπου 8%-10% στο ΑΕΠ της χώρας, ώστε αφαιρουμένων των λειτουργικών εξόδων, να απομένει κέρδος από την ανάπτυξη της τάξης του 5% που μπορεί να αποπληρώσει τους δανειστές.
 Αλλά τέτοιας έντασης αναπτύξεις ΠΟΤΕ δεν παρουσιάστηκαν στα κράτη της ΟΝΕ, από την δημιουργία της μέχρι και σήμερα. Ερώτηση: Επομένως, το ευρώ, δεν ευνοεί κράτη αλλά τράπεζες; 
Απάντηση: Όχι, λάθος! Το ευρώ στην λειτουργία του ως δανειακό προϊόν, ευνοεί τις Τράπεζες. Αλλά ως μέσο συναλλαγών ευνοεί την παραγωγική υπερδύναμη της ΟΝΕ, την Γερμανία. 
Η Γερμανία με τον ισχυρό εξαγωγικό προσανατολισμό της, συγκεντρώνει τεράστια ποσά από τις εξαγωγές, τα οποία οι χώρες με ισχνή παραγωγική δομή αναγκάζονται να καταβάλλουν για να αποκτούν αυτά που χρειάζονται. Από την άλλη πλευρά, οι χώρες που δεν έχουν ισχυρή παραγωγική δομή παρουσιάζουν εμπορικά ελλείμματα, τα οποία προσπαθούν να τα καλύψουν από την παροχή υπηρεσιών (πχ από τον τουρισμό ) και από τον δανεισμό.
 Επομένως, η Γερμανία κεφαλαιοποιεί το κέρδος που παράγει το ευρώ, πουλώντας τα προϊόντα της, ενώ εμείς χρεωνόμαστε προκειμένου να τα αγοράσουμε, καθώς το έλλειμμα του εμπορικού μας ισοζυγίου δεν μας επιτρέπει την δημιουργία αποθεματικών κεφαλαίου από τον τομέα της παροχής υπηρεσιών. 
 Ερώτηση: Αυτό όμως είναι φαύλος κύκλος. 
Όποιος χρεώνεται διαρκώς κάποτε θα καταρρεύσει.
 Επομένως, το ευρώ, δημιουργώντας συνεχώς χρέη προς όφελος των ισχυρών, είναι τελικά ένα εργαλείο εκπόρθησης κρατών; Απάντηση: Ασφαλώς. Το ευρώ φτιάχτηκε με τέτοιο τρόπο και λειτουργεί με τέτοιο τρόπο που δεν είναι μόνο οικονομικό μέγεθος. Είναι και πολιτικό όπλο. Δημιουργώντας χρέη, επιβάλλει πολιτικές. 
Και εν τέλει, αναγκάζει σε απώλεια εκφάνσεων της εθνικής κυριαρχίας των κρατών, προκειμένου για την εξυπηρέτηση των χρεών. Επομένως, όταν το ευρώ θα έχει επιτελέσει τη λειτουργία του, δεν θα υπάρχει και λόγος ύπαρξής του. Ερώτηση: Άρα η ίδια η Γερμανία μπορεί αν φύγει πρώτη από το ευρώ; Απάντηση: Ήδη στη Γερμανία η σχετική κουβέντα έχει ξεκινήσει και μάλιστα, ακούγεται πολύ το moto “εμείς ότι είχαμε να κερδίσουμε από την κρίση το κερδίσαμε, τώρα μπορούμε να αποχωρήσουμε από το ευρώ”. Ερώτηση: Άρα εμείς γιατί κοπτόμεθα για το ευρώ τόσο πολύ; 
Απάντηση: 
1. Γιατί οι πολιτικοί μας έχουν βγάλει τα λεφτά τους στο εξωτερικό και σε ενδεχόμενο επανόδου σε εθνικό νόμισμα και με την εφαρμογή αυστηρής νομισματικής πολιτικής, δεν θα μπορέσουν ΠΟΤΕ να επαναπατρίσουν αυτά τα κεφάλαια, 
και 2. Γιατί είμαστε τα ιδανικά θύματα και ψώνια, ευρωλιγούρηδες και ξενομανείς, κομπεξικοί και φραγκογλύφτες… Σχετικό είναι και το θέμα μιας πρότασης που υποβάλλουμε αρκετοί (μεταξύ αυτών κι εγώ ήδη με την σημείωσή μου αυτή) σχετικά με την δυνατότητα ή ίσως και την αναγκαιότητα έκδοσης χρυσής δραχμής, τουλάχιστον για τις εξωτερικές μας συναλλαγές, ως κράτος. 
 Το ζήτημα της χρυσής δραχμής και του χρυσού κανόνα είναι περίπου ίδια αλλά και πολύ διαφορετικά. Ειδικότερα: 
Ένα νόμισμα που κυκλοφορεί ως αξία αντιστοιχούσα σε χρυσό, σημαίνει ότι, αν το πας στην τράπεζα της Ελλάδας και ζητήσεις την αξία του νομίσματος σε πραγματικό χρυσό, τότε θα πάρεις τον αντίστοιχο χρυσό. 
 Επομένως, θα πρέπει το ύψος των κυκλοφορούντων νομισμάτων, το σύνολο του χρήματος που κυκλοφορεί σε μια χώρα, να αντιστοιχεί σε αποθεματικά χρυσού. Αυτό είναι ο λεγόμενος “χρυσός κανόνας”. 
 Πχ αν το ευρώ ήταν νόμισμα σε αξία χρυσού, τότε εσύ θα μπορούσες να μεταβείς στην τράπεζα της Ελλάδας με ένα χαρτονόμισμα των 100€ και να ζητήσεις να λάβεις την αντίστοιχη ποσότητα χρυσού. Περίπου όμοια είναι η λειτουργία του χρυσού νομίσματος αλλά είναι επίσης και εντελώς διαφορετική ταυτόχρονα. Ο λόγος είναι απλός: Το χρυσό νόμισμα δεν αποτελεί νόμισμα σε αντικατάσταση αξίας, αλλά αποτελεί το ίδιο το νόμισμα αξία καθ’ εαυτή, αφού είναι χρυσό. Επομένως, η συναλλακτική συμπεριφορά στις 2 περιπτώσεις είναι εντελώς διαφορετική. Στην πρώτη περίπτωση (του χρυσού κανόνα) συναλλάσσεσαι συμπράττοντας σε ΥΠΟΣΧΕΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΠΡΑΞΙΑ, εκτιμώντας ότι η λογιστική αξία του νομίσματος αντιστοιχεί σε αποθεματικό χρυσού. Στην δεύτερη περίπτωση, όμως συναλλάσσεσαι με ΕΚΠΟΙΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΠΡΑΞΙΑ, αφού στην πραγματικότητα συναλλάσσεσαι με χρυσό.
 Δηλαδή στην πρώτη περίπτωση μετατρέπεις την λογιστική αξία σε χρυσό, ενώ στη δεύτερη περίπτωση, μετατρέπεις το χρυσό σε λογιστική αξία. Έτσι, η πρότασή μου για κυκλοφορία εθνικού χρυσού νομίσματος λαμβάνει υπόψη της μια άκρως αντίθετη παράμετρο σε σχέση με την έκδοση λογιστικής δραχμής. Η έκδοση λογιστικής δραχμής (που δεν θα αντιστοιχεί σε αποθέματα χρυσού) σημαίνει ότι θα πρέπει να επιβληθούν αυστηροί νομισματικοί κανόνες για την εισροή και εκκροή συναλλάγματος καθώς επίσης και να διασφαλιστεί ότι το νέο νόμισμα δεν θα γίνει αντικείμενο συναλλαγών στις χρηματαγορές, ώστε να μην δεχτεί πιέσεις και αναγκαστεί σε υποτίμηση.
 Αλλά η έκδοση χρυσής δραχμής απαιτεί το νόμισμα να γίνει αντικείμενο συναλλαγών στις χρηματαγορές, ώστε λόγω ακριβώς της ενσωματωμένης αξίας του πολύτιμου μετάλλου από το οποίο έχει δημιουργηθεί και λόγω της τεράστιας ζήτησης σε χρυσό, να δεχτεί υπερτιμητικές πιέσεις και τελικά να ανατιμηθεί! Έτσι η χρυσή δραχμή, αν ξεκινήσει στην ισοτιμία 1 χρυσή δραχμή =1200 ευρώ, τότε με την είσοδο του νομίσματος στις χρηματαγορές, το νόμισμα αυτό, λόγω ζήτησης θα αποκτήσει αυτόματα προστιθέμενη αξία λόγω ζήτησης που τουλάχιστον θα διπλασιάσει την αξία του μέσα σε λίγες ώρες! 
 Για να το καταστήσω πρακτικό το ζήτημα, ώστε να γίνει αντιληπτό: Η Ελλάδα εκτιμάται ότι έχει διαθέσιμα κοιτάσματα χρυσού, ύψους περίπου 28 δις ευρώ.
 Εάν αυτό τον χρυσό τον μετατρέψουμε σε χρυσό νόμισμα, τότε μέσα σε λίγες ώρες και με την τεράστια υπερτιμητική πίεση που θα ασκηθεί στο νόμισμα (λόγω ζήτησης) η Ελλάδα θα μπορεί να διπλασιάσει ή ακόμα και να τριπλασιάσει την λογιστική αξία του νομίσματος και επομένως να κεφαλαιοποιήσει κέρδος, το οποίο θα προέρχεται ουσιαστικά από την εμπορία χρυσού. Ωστόσο, αυτό το κέρδος είναι διπλό για τον επίσης απλό λόγο: 
Στις χρηματαγορές δεν θα ρίξουμε ΟΛΟ το ποσό των χρυσών δραχμών, γιατί αυτό αφενός θα δημιουργούσε πληθωριστικές τάσεις στο νόμισμα και αφετέρου λόγω υπερπροσφοράς δεν θα αποκτούσε την αναμενόμενη προστιθέμενη αξία. 
 Ρίχνοντας στις αγορές ένα ποσό ικανό να κάνει τους πάντες να ελπίζουν ότι “θα αγοράσουν χρυσό” αλλά ταυτόχρονα πολύ μικρό σε σχέση με το υπόλοιπο του αποθεματικού μας, τότε… θα είχαμε διπλασιάσει ή και τριπλασιάσει την αξία του χρυσού που θα είχαμε στα χέρια μας! 
Δηλαδή θα είχαμε διπλασιάσει ή και τριπλασιάσει την οικονομική ισχύ της χώρας, χωρίς ποτέ να μεταβιβάσουμε τον χρυσό της! Πάντως, το σημαντικό ΔΕΝ είναι το πώς θα διαχειριστούμε εμείς μια εθνική, λαϊκή δραχμή αλλά το πώς διαχειρίζονται κάποιοι το ευρώ.
 Εχθές δεν πρόλαβα να σας γράψω ότι ίσως το ευρώ να είναι ένα -από τη φύση του- θνησιγενές νόμισμα, από το οποίο πρώτη η Γερμανία θα θελήσει να αποχωρήσει για να κεφαλαιοποιήσει τα οφέλη της. 
 Και σήμερα έσκασε η είδηση, που μπορείτε να δείτε εδώ http://www.xrimanews.gr/oikonomia/33497-mhpws-h-germania-na-epestrefe-sto-marko
 Οπότε τώρα, έχετε ακόμα περισσότερες ενδείξεις για το ποια θα πρέπει να είναι η επιλογή μας στο δίλημμα “ευρώ ή δραχμή” και πόσο άσχημο παιχνίδι παίζεται στην πλάτη του λαού, από λαμόγια, δημοκόπους (όχι δεν έκανα λάθος, δημοκόπους ήθελα να γράψω) και ύαινες που τόσα χρόνια ζουν και δρουν παρασιτικά επάνω στο σώμα αυτής εδώ της χώρας και τώρα κόπτονται να μας πείσουν να μείνουμε στο ευρώ…

 από το «freepen.gr»

http://seisaxthia-epam.blogspot.gr/2013/04/blog-post_291.html

ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΚΙΝΗΤΡΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ

Παρ’ όλες τις καθησυχαστικές δηλώσεις ότι πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό, υπάρχουν φόβοι πως δεν είναι έτσι τα πράγματα, σχετικά με την απαγωγή των δύο χριστιανών ιεραρχών στη Συρία. Ήδη, αγνοείται η τύχη, εδώ και μήνες, άλλων δύο κληρικών. 
Ιδιαίτερα στην Συρία, οι μισθοφόροι-αντάρτες μουσουλμάνοι, πλην των θρησκευτικών λόγων, θεωρούν τους χριστιανούς και ως πολιτικούς αντιπάλους, επειδή οι τελευταίοι υποστηρίζουν το καθεστώς Άσαντ. Και το υποστηρίζουν εκ του λόγου ότι ο Άσαντ δεν προέβαινε σε θρησκευτικές διακρίσεις και συμμετείχαν απρόσκοπτα στα κοινά. 
 Οι μισθοφόροι -το απέδειξαν- επιδιώκουν την εξάλειψη της χριστιανικής παρουσίας (το 10% του πληθυσμού, όπως και των Αλεβιτών, με συνεχείς επιθέσεις σε χριστιανούς και καταστροφές ναών. Εκφράζονται λοιπόν φόβοι, μήπως η απαγωγή των δύο Ιεραρχών έχει βαθύτερες προεκτάσεις και ενδεχομένως, ιδιαίτερα σκοτεινά κίνητρα, με τελικό στόχο να γενικευτεί η σύρραξη μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων. 
Την απειλή του τζιχάντ την ακούμε πολύ συχνά τελευταία, ακόμη..

Είναι πρακτική της CIA να κερδίζει συμμάχους με την καταβολή εκατομμυρίων σε ξένους ηγέτες;

Σοκ προκάλεσαν στην αμερικανική κοινή γνώμη οι αποκαλύψεις της εφημερίδας New York Times, ότι η CIA παρέδιδε επί μία δεκαετία μέσα σε βαλίτσες, σακίδια και σακούλες σκουπιδιών, δεκάδες εκατομμύρια δολάρια στο γραφείο του προέδρου του Αφγανιστάν Χαμίντ Καρζάι. Η καταβολή μετρητών φαίνεται ότι είναι μία πρακτική των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών για να “κερδίζουν” συμμάχους στο εξωτερικό. 
Και δεν υπόκειται σε έλεγχο από τη Βουλή και τη Γερουσία. Η εφημερίδα επικαλείται πληροφορίες νυν και πρώην συμβούλων του προέδρου του Αφγανιστάν, το γραφείο του οποίου λάμβανε μετρητά και από την κυβέρνηση του Ιράν. 
 Σύμφωνα με την εφημερίδα τα μυστικά κονδύλια προορίζονταν για την εδραίωση της επιρροής της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, αλλά, αντ΄αυτού, τροφοδότησαν τη διαφθορά και ενίσχυσαν τους πολέμαρχους, υπονομεύοντας την στρατηγική απεμπλοκής της Ουάσινγκτον από το Αφγανιστάν. Μία από τις πηγές των New York Times δήλωσε ότι “η μεγαλύτερη πηγή διαφθοράς στο Αφγανιστάν ήταν οι Ηνωμένες Πολιτείες”. Ούτε η CIA, ούτε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ σχολίασαν το δημοσίευμα που προκάλεσε τεράστια εντύπωση για το γεγονός ότι η υπηρεσία΄ξόδευε τα χρήματα των Αμερικανών φορολογουμένων με ένα ηγέτη, ο οποίος ήταν και είναι βουτηγμένος στη διαφθορά. Ο Χαλίλ Ρομάν που ήταν επικεφαλής του γραφείου του Καρζάι από το 2002 μέχρι το 2005 δήλωσε ότι “τα αποκαλούσαμε “χρήμα-φάντασμα”. 
Εφθανε μυστικά και έφευγε μυστικά”. Για περισσότερο από μία δεκαετία τα χρήματα έφθαναν κάθε μήνα σχεδόν στο γραφείο του προέδρου του Αφγανιστάν και αυτό αποτελούσε μία διαδικασία ρουτίνας από την έναρξη του πολέμου στη χώρα. 
 Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι τα κονδύλια δεν υπόκεινται στους ελέγχους και τους περιορισμούς που προβλέπονται για την επίσημη αμερικανική οικονομική βοήθεια στη χώρα ή για τα επίσημα προγράμματα βοήθειας της CIA, όπως είναι η χρηματοδότηση των αφγανικών υπηρεσιών Πληροφοριών, και δεν φαίνεται να παραβιάζουν την αμερικανική νομοθεσία.
 Αμερικανοί και Αφγανοί αξιωματούχοι δήλωσαν ότι κύριος στόχος των πληρωμών αυτών ήταν η διάτηρηση της πρόσβασης προς τον Καρζάι και τον στενό του κύκλο και η εξασφάλιση της επιρροής της CIA στο προεδρικό μέγαρο, κύριο φορέα εξουσίας στο αφγανικό υπερσυγκεντρωτικό σύστημα διακυβέρνησης. Η εφημερίδα γράφει ότι τα μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων αυτών κατέληξε σε πολέμαρχους και πολιτικούς, πολλοί από τους οποίους έχουν σχέση με το εμπόριο ναρκωτικών και σε ορισμένες περιπτώσεις με τους Ταλιμπάν. 
 Σύμφωνα με αμερικανούς και αφγανούς αξιωματούχους, η CIA υποστήριξε τα ίδια δίκτυα εξουσίας που η επίσημη πολιτική των ΗΠΑ προσπάθησε να διαλύσει αφήνοντας την κυβέρνηση σε εναγκαλισμό με το οργανωμένο έγκλημα. Το 2010, ο Καρζάι δήλωσε ότι το γραφείο του έλαβε χρήματα από το Ιράν σε σακούλες, αλλά αυτό έγινε με διαφανή τρόπο και η χρηματική βοήθεια είχε ως προορισμό την κάλυψη των αναγκών του προεδρικού μεγάρου. 
Είπε ότι εκείνη την εποχή οι ΗΠΑ είχαν κάνει αντίστοιχες πληρωμές. Σύμφωνα με τους New York Times, το μεγαλύτερο μέρος των ιρανικών χρημάτων χρησιμοποιήθηκε για πληρωμές σε πολέμαρχους και πολιτικούς. 
 Στο μεγαλύτερο διάστημα της 11ετούς εξουσίας του Καρζάι λίγα έγιναν για την καταπολέμηση της διαφθοράς στην αφγανική αστυνομία και τον στρατό.
 Οι δύο ισχυρότεροι θεσμοί της χώρας λαμβάνουν δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως υπό μορφήν βοήθειας, αλλά δεν κατορθώνουν να επανδρώσουν και να διατηρήσουν σώματα που πλήττονται από μεγάλα ποσοστά λιποταξίας. Απαντώντας στο άρθρο της νεοϋορκέζικης εφημερίδας, ο πρόεδρος του Αφγανιστάν παραδέχθηκε ότι το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας (CNS), ένας οργανισμός που εποπτεύεται από την Προεδρία, έλαβε κατά την τελευταία δεκαετία χρήματα από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες. “Ναι, το CNS έχει λάβει χρήματα από την CIA κατά την τελευταία δεκαετία. Το ποσό δεν είναι πολύ σημαντικό”, δήλωσε ο Καρζάι σύμφωνα με ανακοίνωση που εκδόθηκε από την αφγανική προεδρία στην Καμπούλ. 
 Ο Αφγανός πρόεδρος που πραγματοποιεί επίσκεψη στη Φινλανδία ανέφερε ότι τα χρήματα δόθηκαν για “για την υλοποίηση επιχειρήσεων καθώς και για τον υγειονομικό τομέα” και “για να πληρωθεί το ενοίκιο για τα σπίτια”, χωρίς όμως να δώσει περισσότερες διευκρινίσεις. Πρόσθεσε δε ότι “η ενίσχυση αυτή ήταν πολύ χρήσιμη και είμαστε ευγνώμονες”. 

 http://mignatiou.com/

Δεν μπορεί ο Ακης “να τα έφαγε μόνος του”…

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
 Η πολύκροτη δίκη του Ακη Τσοχατζόπουλου, που ξεκίνησε την περασμένη Δευτέρα στην Αθήνα, ορθώς θα μονοπωλήσει το ενδιαφέρον του λαού και των μέσων μαζικής ενημέρωσης όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε όλο τον κόσμο.
 Είναι ο πρώτος Ελληνας υπουργός που θα καθίσει στο εδώλιο του κατηγορουμένου μετά την προσφυγή του κ. Γιώργου Παπανδρέου στο μηχανισμό της Ε.Ε. και του ΔΝΤ και μάλιστα με βαρύτατες κατηγορίες, που αφορούν τις μίζες για τα εξοπλιστικά προγράμματα. 
 Ο κ. Τσοχατζόπουλος δεν είναι ο …οποιοσδήποτε. Παραλίγο να εκλεγεί πρωθυπουργός από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ και αυτό δεν συνέβη, διότι την τελευταία στιγμή άλλα στελέχη του κινήματος προχώρησαν σε συνδιαλλαγή με το στρατόπεδο του κ. Κώστα Σημίτη, για να δοθεί μετά από ένα χρονικό διάστημα το «δακτυλίδι» στον πρωτότοκο υιό του Ανδρέα Παπανδρέου. Αυτή η συμφωνία στέρησε την πρωθυπουργία από τον πρώην υπουργό Εθνικής Αμυνας. Για τα στελέχη και τα μέλη του ΠΑΣΟΚ, ο Ακης ήταν σύντροφος και φίλος, ήταν ο άνθρωπος που φρόντιζε για τους διορισμούς στο δημόσιο και στις τράπεζες των μελών του Κινήματος ή των παιδιών τους. 
Ηταν «ο Ακης τους», που ανελάμβανε, «καθάριζε» και έφερνε σε πέρας όλες τις δουλειές. Οι δηλώσεις του επίσημου ΠΑΣΟΚ αλλά και επωνύμων στελεχών εναντίον του κ. Τσοχατζόπουλου, μόνο θυμηδία προκαλούν. 
Είναι εύκολο να σπρώξεις στο γκρεμό ένα άνθρωπο που κρατιέται από ένα κλαρί έτοιμο να σπάσει. Στην κατάσταση που βρίσκεται δεν είναι δύσκολο για τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ να του δώσουν μία κλωτσιά και να τον τελειώσουν για να γλιτώσουν οι ίδιοι… Αδυνατώ να πιστέψω ότι δεν γνώριζε κανείς τις δρααστηριότητές του, αδυνατώ να δεχθώ ότι ήταν ο μόνος που έκλεψε –σύμφωνα με το κατηγορητήριο, διότι είναι αθώος μέχρι να αποφασίσει το δικαστήριο. Εάν, λοιπόν, ο πρώην υπουργός είναι αυτός που παρουσιάζουν οι εισαγγελείς, και τους οποίους δεν μπορώ να αμφισβητήσω, τότε το πρόβλημα για τους υπολοίπους πολιτικούς του ΠΑΣΟΚ είναι τεράστιο. Μπορεί να μην γνώριζε ο κ. Σημίτης ότι ένας υπουργός του –και μάλιστα ο «υπαρχηγός» του ΠΑΣΟΚ με τον οποίο συγκυβέρνησε- απαιτούσε μίζες από τις ξένες εταιρείες που πουλούσαν όπλα στη χωρα; Μπορεί να μην ήξεραν οι συνάδελφοί του πρώην υπουργοί στην κυβέρνηση Σημίτη; 
Η απάντηση «αποκλείεται, ήξεραν», είναι η πλέον ορθή, διότι ήταν ένα θέμα που συζητείτο στα πολιτικά και δημοσιογραφικά γραφεία, με τρόπο ως να επρόκειτο για γεγονός. 
Το μέγα ερώτημα είναι γιατί οι πάντες σιωπούσαν; Και η εξήγηση μπορεί να είναι και απλή. Είτε διότι το έκαναν όλοι, είτε επειδή ο πρώην υπουργός μπορούσε να επιβάλλει «το νόμο της σιωπής» -και ο “νόμος της σιωπής” επιβάλλεται με απειλές και εκβιασμούς ή με χρηματισμό. Δεν γνωρίζω τι εννοεί ο «υπουργός των Ιμίων», Θεόδωρος Πάγκαλος όταν ισχυρίζεται ότι «μαζί τα φάγαμε». Αλλά αν έχει στο μυαλό του και την περίπτωση του κ. Τσοχατζόπουλου, θα πρέπει να αποκαλύψει στο λαό και σε ποιούς τα διαμοίρασε ο πρώην συνάδελφος του στα υπουργικά συμβούλια του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κώστα Σημίτη.
 Η δίκη του Ακη Τσοχατζόπουλου πρέπει να είναι η αρχή, δεν πρέπει να είναι το τέλος της αναζήτησης των ευθυνών του πολιτικού κόσμου για την οικονομική τραγωδία της Ελλάδας. Το κακό που βρήκε την Ελλάδα οφείλεται στις αποφάσεις των πρωθυπουργών (κυρίως), και των υπουργών. Αυτοί έλαβαν τις αποφάσεις, μέλη του πολιτικού κόσμου έπαιρναν τις μίζες και αύξαναν το χρέος της Ελλάδας εγκρίνοντας εισηγήσεις για αγορές όπλων και άλλων προϊόντων, που στις περισσότερες των περιπτώσεων, δεν είχε ανάγκη η χώρα… 

Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό
 ΕΠΙΚΑΙΡΑ 
 http://mignatiou.com/

Η συγκλονιστική ομιλία του Πάνου Καμμένου στο συνέδριο των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Δεν ζωντανεύουν οι νεκροί…

Για να ξέρετε ανάσταση στο ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να υπάρξει

στον αιώνα τον άπαντα. Οσο στην ηγετική ομάδα που έχει συγκροτήσει ο Βενιζέλος, συμμετέχουν στελέχη που προκάλεσαν την κοινωνία και είχαν γκρίζες διαδρομές, τόσο τα ποσοστά του κόμματος θα κατρακυλάνε και τίθεται εν αμφιβόλω ακόμη και το κατά πόσο θα συγκεντρώσει το απαιτούμενο ποσοστό για να μπορέσει να μπει στη Βουλή. 
 Πάντως οι επιλογές Βενιζέλου βρίσκονται σε αντίθεση με τις απαιτήσεις της κοινωνίας. Δεν μπορεί να εμφανίζεται ως βιτρίνα του κόμματος ο Χρήστος Πρωτόπαπας ο οποίος χρησιμοποίησε τον κρατικοδίαιτο συνδικαλισμό για να αναρριχηθεί στην πολιτική σκηνή. Δεν μπορεί να είναι εκφραστής των σύγχρονων οραμάτων της κοινωνίας ο κρατικοδίαιτος συνδικαλιστής που δεν έχει ούτε ένα ένσημο στον ιδιωτικό τομέα. Και ο οποίος μάλιστα, παρότι δεν είναι πλέον βουλευτής, συνεχίζει να κυκλοφορεί με προσωπικό οδηγό και να προκαλεί την κοινωνία που βρίσκεται στα κάγκελα. Το ίδιο ισχύει και για τον περιβόητο Πάρι Κουκουλόπουλο αλλά και την Αννα Διαμαντοπούλου και όσους θεωρούν το κράτος όχημα για την προσωπική τους αναρρίχηση. 

http://www.lykavitos.gr/archives/15047

Πάνος Καμμένος-Aδίστακτος Τιμωρός: Θα τιμωρήσω χωρίς έλεος όσους έχουν εμπλακεί σε σκάνδαλα

Με ομιλία του Πάνου Καμμένου ξεκίνησαν οι εργασίες του ιδρυτικού συνεδρίου των Ανεξάρτητων Ελλήνων στο ΣΕΦ στο οποίο δεν προσκλήθηκαν "τα μνημονιακά κόμματα" όπως είπε, ενώ παραβρέθηκε εκπρόσωποι και ξένων κομμάτων που κινούνται στο ίδιο πολιτικό πλαίσιο με τους Ανεξάρτητους Έλληνες. 
 Ο κ. Καμμένος χρησιμοποίησε υψηλούς τόνους στην κριτική του απέναντι στην κυβέρνηση, έδωσε έμφαση στην ανάγκη ενότητας των Ελλήνων, και δεσμεύθηκε ότι αυτό θα είναι προτεραιότητα για το κόμμα του. Έκανε άνοιγμα στο "πατριωτικό ΠΑΣΟΚ" όπως είπε, και στους ψηφοφόρους των κομμάτων "του δημοκρατικού πατριωτικού τόξου" καθώς και στα στελέχη που αποχώρησαν από τους Ανεξάρτητους Έλληνες, ενώ είπε πως όταν έρθει το κόμμα του στην εξουσία "θα ψάξει θα βρει και θα τιμωρήσει χωρίς έλεος" όσους έχουν εμπλακεί σε σκάνδαλα, που οδήγησαν τους Έλληνες στη σημερινή κατάσταση "και θα δημεύσει τα κλεμμένα από τον ελληνικό λαό".
 Παραμείναμε ανεξάρτητοι παρόλο τον πόλεμο, και σήμερα δίνουμε μαθήματα Δημοκρατίας. Μαζί θα αποφασίσουμε για το πως θα προχωρήσει το κίνημα των Ανεξάρτητων Ελλήνων" είπε ο κ. Καμμένος. Έκανε μια αναδρομή στις συνθήκες ίδρυσης του κόμματός του, και είπε ότι οι Ανεξάρτητοι Έλληνες θα δώσουν πίσω την Ελλάδα στα χέρια των Ελλήνων. 
 Πρώτα μας αγνοήσαν, μετά μας χλεύασαν, μετά μας πολέμησαν, ώρα να τους νικήσουμε" είπε ο κ. Καμμένος, προσθέτοντας:
 "Μαζί θα τους ανατρέψουμε και μαζί με εμάς όλες οι δημοκρατικές δυνάμεις του τόπου". Αναφέρθηκε στον Κωνσταντίνο Καραμανλή και στην ένταξη της χώρας στην ευρωπαϊκή οικογένεια, ενώ έκανε άνοιγμα στο "πατριωτικό ΠΑΣΟΚ" κάνοντας αναφορά στην φράση του Ανδρέα Παπανδρέου ότι "η Ελλάδα ανήκει στου Έλληνες". 
Επίσης έκανε αναφορά στο Γοργοπόταμο λέγοντας ότι "τον ανατίναξαν ο Ζέρβας με τον Βελουχιώτη ενωμένοι" και είπε ότι στόχος του κόμματός του είναι να ενώσει τους Έλληνες. Υποστήριξε ότι οι ΑΝΕΛ δέχθηκαν πόλεμο με όλα τα μέσα από τους αντιπάλους τους, και είπε ότι "με τα λεφτά των τραπεζιτών πλαστογράφησαν αποδείξεις για να μας χτυπήσουν". Έκανε λόγο για "πληρωμένες αποστασίες" και είπε πως παρ’ όλες τις προσπάθειες "είμαστε ακόμα περισσότεροι και ποιο αποφασισμένοι". 
 Ο κ. Καμμένος αναφέρθηκε στο χρόνο διεξαγωγής του συνεδρίου και είπε ότι άργησε να γίνει επειδή το κόμμα του δέχθηκε και οικονομικό πόλεμο. Τόνισε ότι δεν υπάρχουν προειλημμένες αποφάσεις, αλλά όλα θα αποφασιστούν στο συνέδριο, και πρόσθεσε: 
"Όλα μπορεί να αλλάξουν. Δεν πρόκειται να αλλάξει μόνο ένα πράγμα, η ιδρυτική διακήρυξη που υπογράψαμε μαζί". Κάλεσε τους συνέδρους να φέρουν κοντά τους Έλληνες που βρίσκονται στο δημοκρατικό τόξο, και είπε ότι "θέλουμε να ενώσουμε τον κόσμο της Ευρώπης μαζί με εκείνους που αγωνίζονται κατά της Μέρκελ". Ο κ. Καμμένος είπε ακόμη ότι οι Έλληνες είναι "το έθνος που δεν παραδίδεται που δεν προσκυνά" και πρόσθεσε ότι "σβάστικες στην Ελλάδα δεν θα υψωθούν ποτέ ξανά. 
Είτε είναι σβάστικες νεοναζιστών είτε μνημονιακών". Έκανε άνοιγμα στα στελέχη που αποχώρησαν και ευχαρίστησε όσους συμμετείχαν στην ίδρυση του κόμματος "ακόμη και όσους γονάτισαν, αγοράστηκαν και έφυγαν" όπως είπε, αλλά ευχαρίστησε "ιδιαίτερα εκείνους που αδικήσαμε, και τους καλούμε ξανά μαζί μας". Ο κ. Καμμένος πρόσθεσε ότι "η ανατροπή θα έρθει σύντομα" και είπε στα στελέχη του κόμματός του ότι "έχουμε την ευθύνη να συνδιαμορφώσουμε το εθνικό μας πρόγραμμα για το πως θα βγάλουμε τη χώρα από τη μέγγενη του Μνημονίου. 
 Σήμερα και αύριο θα συζητηθεί το πρόγραμμα σε θεματικές ενότητες, ενώ θα ψηφιστεί και το καταστατικό. Το συνέδριο θα ολοκληρωθεί αύριο το απόγευμα με την εκλογή προέδρου από τους συνέδρους.

http://www.kourdistoportocali.com/articles/20600.htm

Νέο δωράκι της κυβέρνησης στους εφοπλιστές

Συνεχής και απροκάλυπτη ευνοϊκή μεταχείριση την ώρα που κρύβουν εκατομμύρια σε φορολογικούς παραδείσους Μπορεί για τις υπόλοιπες επιχειρήσεις τα χαράτσια και οι φόροι να πέφτουν βροχή, η κυβέρνηση όμως και το Υπουργείο Οικονομικών συνεχίζουν την ευνοϊκή μεταχείριση του εφοπλιστικού κλάδου παρά τις συνεχείς αποκαλύψεις για φοροαποφυγή. 
 Μπορεί τα ξένα Μέσα Επικοινωνίας να βγάζουν συνεχώς στοιχεία σχετικά με τα ποσά που γλιτώνουν ελληνικές ναυτιλιακές επιχειρήσεις που υποστέλλουν την ελληνική σημαία για χάρη σημαιών ευκαιρίας με ελάχιστη φορολόγηση, ωστόσο ο Γιάννης Στουρνάρας συνεχίζει απτόητος το έργο προστασίας τους, που έχει αναλάβει. 
Μάλιστα, στο πολυνομοσχέδιο που αναμένεται να περάσει από τη Βουλή τις επόμενες ημέρες, οι δήθεν πατριώτες της ελληνικής οικονομίας θα «εισπράξουν» ακόμα ένα δωράκι. Σύμφωνα με φωτογραφική διάταξη, οι ναυτιλιακές εταιρίες εξαιρούνται από την εισφορά του εισαγόμενου συναλλάγματος που είχε επιβληθεί στις ναυλομεσιτικές. 
Πιο συγκεκριμένα, στο κείμενο αναφέρεται πως "η προβλεπόμενη εισφορά δεν επιβάλλεται σε ημεδαπές και αλλοδαπές εταιρείες που έχουν εγκαταστήσει γραφείο ή υποκατάστημα δυνάμει του άρθρου 25 του Ν 27/1975 και ασχολούνται με τη διαχείριση ή εκμετάλλευση πλοίων υπό ελληνική ή ξένη σημαία, καθώς και λοιπές εργασίες που προβλέπονται από την εγκριτική πράξη εγκατάστασής τους". Το θέμα έχει προκαλέσει τις σφοδρές αντιδράσεις των ναυλομεσιτών που βλέπουν τους ιδιοκτήτες πλοίων να απαλλάσσονται από το χαράτσι ενώ εκείνοι να συνεχίζουν να το καταβάλουν κανονικά.

 ΠΗΓΗ: newsbomb.gr

Σάλος στο ΠΑΣΟΚ με τις αποκαλύψεις για αλόγιστες δαπάνες

Γκρίνιες και αντεγκλήσεις στην Ιπποκράτους όπου όλοι αναζητούν «Ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο;» Πανικός έχει σπαρθεί στους διαδρόμους των γραφείων στην Ιπποκράτους μετά και τις αποκαλύψεις για ασυγκράτητες σπατάλες που γίνονταν τα προηγούμενα χρόνια με υπογραφές μεταξύ άλλων και του πρώην Προέδρου του ΠΑΣΟΚ κ. Γ. Παπανδρέου. Για όσους είναι σε θέση να γνωρίζουν από μέσα τα πράγματα, αυτές οι αποκαλύψεις μόνο τυχαίες δεν είναι… Αυτήν την περίοδο εντός του ΠΑΣΟΚ παίζεται ένα σκληρό παιχνίδι ξεκαθαρίσματος λογαριασμών.
Ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος είναι εξαιρετικά πιεσμένος από τις υποομάδες που έχουν δημιουργηθεί στο κόμμα και ξέρει ότι ανά πάσα στιγμή αυτές οι υποομάδες μπορούν να αποσταθεροποιήσουν την ηγεσία και τον έλεγχό του στο ΠΑΣΟΚ. 
Ο δεύτερος λόγος της ανησυχίας του κ. Βενιζέλου έχει να κάνει με την συνεχιζόμενη όλο και πιο περιορισμένη εκλογική επιρροή του κόμματός του, την οποία πολλά στελέχη του την αποδίδουν σε λάθη του ίδιου του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ. 
Ο τρίτος και εξίσου σοβαρός λόγος αφορά στο οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει το κόμμα. Ως αποτέλεσμα κακοδιαχείρισης δεκαετίων με αποτέλεσμα σήμερα να μην έχει την οικονομική δυνατότητα να καλύψει ούτε τις βασικές του ανάγκες για την πληρωμή των υπαλλήλων του. Μέσα σε όλη αυτήν την κατάσταση παρακμής που διάγει το άλλοτε κραταιό κόμμα του Ανδρέα Παπανδρέου, ο Ευάγγελος Βενιζέλος φέρεται να έψαχνει να βρει έναν ακόμα τρόπο ώστε να τραβήξει κόκκινες διαχωριστικές γραμμές από την περίοδο της ηγεσίας του κ. Γιώργου Παπανδρέου. 
Οι κακές γλώσσες λένε ότι τα ντοκουμέντα της αλόγιστης σπατάλης προς δημοσιογράφους διέρρευσαν από το περιβάλλον του ίδιου του Ευάγγελου Βενιζέλου, κάτι το οποίο προς το παρόν δεν μπορεί να διασταυρωθεί. 
Ωστόσο, πολλοί θεωρούν ότι ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα είχε κάθε λόγο να το κάνει ώστε να αφήσει έκθετη την προηγούμενη ηγεσία στο κόμμα. Ποιοι πληρώνουν τα σπασμένα Όλα αυτά όμως ελάχιστα αφορούν τον ελληνικό λαό, ο οποίος πληρώνει τα σπασμένα της κακοδιαχείρισης ενός κόμματος που μέχρι και σήμερα ακόμα εξακολουθεί να απορροφά κονδύλια από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη χρηματοδότησή του. Όμως όσοι τώρα θυμήθηκαν να μιλήσουν για το όργιο σπατάλης στο ΠΑΣΟΚ, ας μας πουν: τι απέγινε η υπόθεση με τα μαύρα χρήματα που φέρεται να τροφοδοτούσε το κόμμα ο κ. Θόδωρος Τσουκάτος; 
Πότε ήταν η τελευταία φορά που μπήκαν ορκωτοί λογιστές για να ερευνήσουν τα οικονομικά κιτάπια του κόμματος; Γιατί ο κ. Βενιζέλος δεν ζητά έρευνα από την εισαγγελία για τις ατασθαλίες όλων των προηγούμενων ετών που κληρονόμησε; Η απάντηση που δίνουν πολλοί στα παραπάνω ερωτήματα είναι ότι ο κ. Βενιζέλος δεν τα κάνει όλα αυτά καθώς φέρεται να έχει κι αυτός λερωμένη την φωλιά του με περίεργες αποσπάσεις συνεργατιδών του και έξτρα μπόνους που δίνονται ως και σήμερα ακόμα σε «ημετέρους». Όλα αυτά μένουν φυσικά να επιβεβαιωθούν, όμως σε κάθε περίπτωση δεν αλλάζει στο ελάχιστο η εικόνα που έχει ο κόσμος σήμερα για το ΠΑΣΟΚ: ότι δεν δικαιούται δια να ομιλεί για το σημερινό κατάντημα της χώρας. 

 newsbomb.gr

Eπισημοποιήθηκε με χειροκροτήματα η συνεργασία του Νίκου Νικολόπουλου με τους Ανεξάρτητους Έλληνες

Δεκτός με ενθουσιασμό έγινε ο συντονιστής του Χριστιανοδημοκρατικού Κινήματος Νίκος Νικολόπουλος, όταν ανέβηκε να χαιρετήσει εκ μέρους των Ελλήνων Χριστιανοδημοκρατών τις εργασίες του συνεδρίου των ΑΝΕΛ. Ιδιαίτερα μάλιστα στο σημείο που έκανε λόγο για το δικό του “mea culpa” καταχειροκροτήθηκε: “Ξέρω ότι κάποιοι από εσάς έχετε να μου καταλογίσετε ότι έχω ψηφίσει το Μνημόνιο 2. Δεν τρέφω αυταπάτες, αλλά ούτε και ήρθα εδώ να σας μιλήσω, αποποιούμενος τις ευθύνες μου. Γι’ αυτό και με παρρησία, χωρίς περιστροφές, σας ζητάω μία μεγάλη συγγνώμη.Την ίδια συγγνώμη που ζήτησα από τους φίλους, τους ψηφοφόρους και τους συμπολίτες μου στην Αχαΐα, σε συγκέντρωση που πραγματοποίησα λίγες μέρες μετά την παραίτησή μου από την θέση του υφυπουργού Εργασίας…”

online-press

Α.ΚΑΡΡΑΣ: ΔΕΝ ΕΠΕΝΔΥΟΥΜΕ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΛΛΑ ΣΤΗ ΛΥΣΗ ΤΟΥ

"Θέλω να ευχαριστήσω όλα τα στελέχη και συναδέλφους που έδωσαν τη νίκη στη ΔΑΚΕ/ΓΕΝΟΠ και στις τρεις Εταιρείες και στηρίζουν με επιχειρήματα και χωρίς ακρότητες την παράταξη μας"

Έχοντας έξι μήνες στο τιμόνι της ΔΑΚΕ/ΓΕΝΟΠ και μόλις τρεις

μήνες  ως Γραμματέας της Ομοσπονδίας, νιώθω ότι βρισκόμαστε στην αρχή  μίας ολοκληρωτικής αλλαγής και πολιτικής στο Συνδικαλιστικό/Κίνημα στη ΔΕΗ και μίας καινούργιας αγωνιστικής και ελπίζοντας  δημιουργικής πορείας.

Το νικηφόρο αποτέλεσμα της ΔΑΚΕ-ΔΕΗ για την εκλογή εκπροσώπων στα Δ.Σ σε ΔΕΗ, ΔΕΔΔΗΕ και ΑΔΜΗΕ αποδεικνύει ότι οι εργαζόμενοι παρά τα δικαιολογημένα παράπονα και τον θυμό που έχουν γενικότερα στο Συνδικαλιστικό Κίνημα, επιθυμούν να  απομονώσουν τις δυνάμεις του λαϊκισμού, της δημαγωγίας και του συγκεντρωτισμού εξουσιών και να εμπιστευτούν εκείνους που του έλεγαν διαχρονικά την αλήθεια και του πρότειναν αναπτυξιακές και βιώσιμες λύσεις για το μέλλον του Ομίλου ΔΕΗ που κάποιοι άλλοι συναποφάσιζαν. 

Σε σημαντικά θέματα  όπως  η διάσπαση της Επιχείρησης σε θυγατρικές, η τελευταία ΕΣΣΕ, το Ασφαλιστικό,  η Μετοχοποίηση, ακολουθήσαμε τη συνείδηση και το συμφέρον των εργαζομένων και όχι τις  κομματικές γραμμές και τις υποδείξεις των τεχνοκρατών της εξουσίας. 

Πρωταγωνιστούμε στους αγώνες, στις απεργιακές κινητοποιήσεις με οποιαδήποτε κυβέρνηση ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΣΕ ΠΟΙΟ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΧΩΡΟ ΑΝΗΚΕΙ ο καθένας μας.  Δυστυχώς  κάποιοι άλλοι έπρατταν με  γνώμονα  και οδηγό «ότι πει ο αρχηγός του κόμματος» και  με προσβλητικές συμπεριφορές έδιωχναν από το Σ/Κ  άξιους και αγωνιστές συνάδελφους.

Θέλω να ευχαριστήσω όλα τα στελέχη και συναδέλφους που έδωσαν τη νίκη στη ΔΑΚΕ/ΓΕΝΟΠ  και στις τρεις Εταιρείες και στηρίζουν με επιχειρήματα και χωρίς ακρότητες την παράταξη μας και δεσμευόμαστε ότι δεν θα επενδύουμε στο πρόβλημα για  μικροποπολιτικούς  και προσωπικούς σκοπούς αλλά θα επενδύουμε  στη λύση του προβλήματος.

ΑΜΕΣΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ:

- Να μεγαλώσει ο Όμιλος ΔΕΗ με επιχειρηματικές και  λειτουργικές δράσεις εντός του Ομίλου.

- Να γίνουν  άμεσα νέες προσλήψεις σπάζοντας το 1 προς 5.

- Να διασφαλιστεί η οικονομική και διοικητική αυτοτέλεια της πρωτοβάθμιας περίθαλψης μας.

- Να δώσουμε στήριξη και βοήθεια  προς τις ευπαθείς ομάδες των συμπολιτών μας.

Ευελπιστώντας σε καλύτερες μέρες με την επανεκκίνηση μίας αναπτυσσόμενης πολιτικής  για τον Όμιλο ΔΕΗ, προς όφελος της κοινωνίας και των εργαζομένων.

Αντώνης Καρράς

Πρόεδρος ΔΑΚΕ/ΓΕΝΟΠ

Γεν. Γραμμ. ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ

Η Κυβέρνηση δεν μπορεί να παραμείνει όμηρος του Βενιζέλου

Ειλικρινά απορώ που ορισμένοι ….απορούν με τον Βενιζέλο! Δηλαδή, τι περίμεναν; Δεν ήξεραν τον βίο και την πολιτεία του ανδρός; Τόσα χρόνια πολιτεύεται, έχει δώσει δείγματα γραφής;

Ο Βενιζέλος αυτός είναι.  Ένας καριερίστας που  τον ενδιαφέρει η νομή της εξουσίας και μέσα απ’ αυτή  η προσωπική του ανέλιξη.

Όλα τ’  άλλα, αποτελούν μέσα ή σκαλοπάτια για να πραγματοποιηθούν οι στόχοι του.

Για αυτό και απ’ όπου  περνάει αφήνει συντρίμμια. Γιατί  οι προσωπικοί του στόχοι σπανίως ταυτίζονται με τους στόχους των άλλων.

Αυτή η κυβέρνηση εδώ και καιρό έχει γίνει όμηρος της άμετρης φιλοδοξίας του.

Και έγινε όμηρος γιατί ο Πρωθυπουργός απορροφημένος με τη σωτηρία της χώρας στην οποία αναλώνει τον εαυτό του, δεν είχε καιρό για μικροπολιτικά παιχνίδια.

Μπορεί και να σκέφτηκε να «βοηθήσει» τον Βενιζέλο στη μάχη επιβίωσης που έδινε.

Έτσι, το ΠΑΣΟΚ, αλλά και ο ίδιος ο Βενιζέλος, ασκούν πολύ μεγαλύτερη επιρροή στην κυβέρνηση σε σχέση με την πολιτική τους δύναμη.

Κατέχουν και περισσότερες θέσεις από όσες έπρεπε να κατέχουν.

Και επειδή ο Βενιζέλος είναι αυτός που είναι ό,τι και να του προσφέρεις, θα ζητάει περισσότερα, θέλει και άλλα!

Περισσότερα υπουργεία.

Και άλλους οργανισμούς.

Ο Βενιζέλος δεν θέλει απλώς να συγκυβερνάει.

Θέλει να κυβερνάει.

Το γαϊτανάκι αυτό πρέπει να τελειώσει. Έπρεπε ήδη να είχε τελειώσει γιατί κάθε μέρα που περνάει η κυβέρνηση γίνεται όλο και περισσότερο δέσμια των φιλοδοξιών του Βενιζέλου, αλλά και των προσωπικών του αδιεξόδων.

Αυτό δεν θα παραλύσει μόνο την κυβέρνηση, αλλά και τη χώρα.

Και ας γνωρίζουν οι….απορούντες, πώς όσο βελτιώνεται η κατάσταση, τόσο περισσότερα θα διεκδικεί ο Βενιζέλος. Τα χρειάζεται για να βελτιώσει το προφίλ του και να διασώσει τα απομεινάρια του άλλοτε κραταιού ΠΑΣΟΚ.

Δεν έχει άλλη λύση, ο δρόμος του είναι……μονόδρομος.

Ο Βενιζέλος έχει κρεμαστεί με νύχια και με δόντια απ’ αυτήν την κυβέρνηση για να σωθεί.

Όμως, αυτός ο θανατηφόρος εναγκαλισμός μπορεί να την παρασύρει σε πτώση.

Γι αυτό και τα πράγματα πρέπει να ξεκαθαρίσουν άμεσα.

Ο Βενιζέλος ξέρει ότι στην παρούσα πολιτική συγκυρία, ούτε ο Πρωθυπουργός, ούτε ο Φώτης Κουβέλης θέλουν εκλογές.

Ούτε ο ίδιος θέλει εκλογές επειδή θα καταποντιστεί.

Και εκβιάζει για περισσότερα, εκ του ασφαλούς, μετατρέποντας την αδυναμία του σε δύναμη.

Θα συνεχίσουν να του το επιτρέπουν ή θα του απαντήσουν, λέγοντας:  «ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα;….»

Αδέξιος Δεξιός

http://www.antinews.gr/2013/04/24/213834/