Κυβερνητικός κανιβαλισμός χωρίς όρια...

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Μπροστά στο μέγεθος του πολιτικού τους «κανιβαλισμού» οι λέξεις χάνουν το νόημά τους.  
Οι λέξεις δεν επαρκούν για να περιγραφούν τα πεπραγμένα τους. Γιατί να μιλήσεις; Για αναλγησία; 
Για βαρβαρότητα; Για απανθρωπιά; Τίποτα πια δεν μπορεί να «χωρέσει» τα «έργα» τους.Διαβάστε, βγάλτε συμπέρασμα και φρίξτε:
Στις 27 Ιούλη 2011 η κυβέρνηση διά του υπουργού Υγείας, όπως αποκάλυψε ο «Ρ» δυο μέρες αργότερα, εξέδωσε Απόφαση την οποία ανάρτησε στον ιστότοπο του υπουργείου.

Ιδού, λοιπόν, το «τεκμήριο του εγκλήματος», ιδού η Απόφασή τους, σύμφωνα με την οποία:

Από τούδε και στο εξής, από τους χρονίως πάσχοντες ασθενείς, ανθρώπους που χρήζουν ειδικής και συνεχούς μέριμνας, τους ανθρώπους που φιλοξενούνται σε μονάδες που παρέχουν «υπηρεσίες κλειστής περίθαλψης» (τα ψυχιατρεία, τα γηροκομεία, τα ιδρύματα που φιλοξενούν αναπήρους κλπ.)
η κυβέρνηση «βουτάει» μέχρι και το ...80% της σύνταξής τους!
*
Είναι ασύλληπτο, είναι αδιανόητο, αλλά είναι αληθινό. Είναι επίσημη πολιτική!

Ο κ. Λοβέρδος, επικαλούμενος τη «βιωσιμότητα» αυτών των υπηρεσιών - «βιωσιμότητα» που, όμως, πρέπει σύμφωνα με τα κυβερνητικά σαΐνια να επιτευχθεί διά της «μείωσης της κρατικής επιχορήγησης» -
και με πρόσχημα ότι συγγενείς των «οικόσιτων συνταξιούχων» προσπορίζονται αυτές τις συντάξεις, τι κάνει:

Εκδίδει φιρμάνι, το οποίο αφορά σε ανθρώπους ανήμπορους, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία όταν παίρνουν σύνταξη πρόκειται για σύνταξη πείνας,
και με το φιρμάνι αυτό επιβάλλει κλιμακωτή παρακράτηση στις συντάξεις ως ακολούθως:

• Για σύνταξη μέχρι 360 ευρώ παρακράτηση 40%.
• Από 360,01-500 ευρώ παρακράτηση 50%.
• Από 500,01-1.000 ευρώ παρακράτηση 60%.
• Από 1.000,01-1.500 ευρώ παρακράτηση 70%.
• Από 1.500,01 ευρώ και άνω παρακράτηση 80%.
*
Αυτή είναι η επίσημη πολιτική της κυβέρνησης των «σοσιαλιστών». Της κυβέρνησης των «αντιεξουσιαστών». Της κυβέρνησης των «πατριωτών». Της κυβέρνησης των «σωτήρων».
*
Εφτασαν μέχρι εκεί!

Εφτασαν να βάζουν «χέρι» και στις συντάξεις - κυρίως αναπηρικές - των ανθρώπων που έχουν βρει καταφύγιο μέχρι και στα γηροκομεία, μέχρι και στα ψυχιατρεία!
Εφτασαν να ληστεύουν ανθρώπους που έχουν για απάγκιο τους από τα Θεραπευτήρια Χρονίων Παθήσεων μέχρι το Δρομοκαΐτειο!

ΠΗΓΗ:
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=6410811&publDate=31/8/2011

ΤΟΥΡΚΟΙ Ή ΦΡΑΓΚΟΙ (ΔΝΤ) ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΙΚΡΗ ΣΚΛΑΒΙΑ "ΧΑΡΙΖΟΥΝ"

Αδέρφια  μην παραμυθιάζεστε! Το πολιτικό προσωπικό της πατρίδας μας, δεν έχει πιά Κολοκοτρώνηδες . Έχει γιομίσει Νενέκους και Γούσηδες . Τους Κολοκοτρωναίους, Διάκους και Αντρούτσους τους παράδωσαν είτε στο Σουβλί, είτε στη δολοφονία, είτε στην οργανωμένη συκοφαντική σπίλωση. Τα ρεμάλια!!! Αυτοί και εμείς που τους ψηφίζουμε!

                Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους, που θάλεγε και ο Γέρος! Σε όλη την φάρα των απόγονων του Κολλέτη, του Μαυροκορδάτου και των άλλων φιόγκων της Εσπερίας που μας κουβαλήθηκαν και καλά για «σωτήρες». Μαύρη η ώρα νάταν!  Αυτών που σκλάβωσαν με διατυπώσεις και «λογικές» πολιτικές , με την έγκριση και των Ευρωπαίων «κηδεμόνων»! Κατάμαυρη νάταν η ώρα!

                Όπως και να λέγονται, όπως και αν φτιασιδώνονται, όπως και να βάθονται η ίδια σκοπιμότητα εμφωλεύει εν δυνάμει σε όλους. Γιατί και μια σφεντονιά θέλουν να την πουλήσουν στην πατρίδα , για …θυσία. Ποιοι; Οι άνθρωποι της Siemens, του ΟΤΕ, των υποκλοπών, των καλαμποκιών, των ατελείωτων σκανδάλων για τα οποία αλληλοκατηγορούνταν και αλληλοαθωώνονταν , με την «ενιαία» σε ρόλο ή να κρατάει τι «ίσο» ή να ρίχνει άσφαιρα!   

                Και όσοι είχαμε πιάσει πολυθρόνα ή καναπέ και απολαμβάναμε τις επιδόσεις των «επιτήδειων», τις «έξυπνες» κομπίνες τους , που τις θαυμάζαμε κιόλας, τις «χαριτωμένες»  ατάκες των πολιτικών που ψηφίζαμε, είναι ώρα να ξυπνήσουμε και να ψάξουμε επειγόντως  για τον τρόπο που θα καθαρίσει ο «στάβλος». Και μην ψάχνουμε για «έναν» σε ρόλο Ηρακλή, ο κάθε Έλληνας στην ψυχή, ο κάθε Ελληνορθόδοξος στο φρόνημα. Να σταματήσουμε , τη σιγουριά των σχέσεων αβροφροσύνης, με τους επίορκους λαϊκούς  και ρασοντυμένους. Να απαιτήσουμε Λεωνίδες, Παλαιολόγους , Νικηταράδες, Μακρυγιάννηδες , Μελάδες, Δαβάκηδες, Ζέρβες, Βελουχιώτηδες, Μουστακλήδες, που θα τους ειδοποιήσουμε να μην πέσουν στην παγάνα παπουτσωμένων ξεφωνητάδων , ατιμασμένων λαβάρων. Να απαιτήσουμε να ξεκουμπιστούν, να δώσουν λόγο και λογαριασμό όσοι μας λεηλατούν για χρόνια «παίζοντας» τους κυβερνήτες. Για ντόπιοι είναι αυτοί για «εθνικομπάσταρδοι», που δεν τιμούν την ντόπια καταγωγή τους !

                Αλλιώς, όσες θυσίες και να κάνουμε στράφι θα πάνε. Κάθε λίγο θα ζητάνε και νέες, γιατί θα σιγουρευτούν πως οι ραγιάδες αντέχουν και άλλο ζυγό, κι άλλους φόρους και άλλα βάρη σαν γνήσια υποζύγια που τα τροχοδρομούν κομματικά ζαγάρια. Τέτοιες στιγμές πρέπει να ζητάμε να μπαίνουν στο «χρονοντούλαπο» οι σημαίες και όσοι μας τις πρωτοκούνησαν.  Να ζητάμε  εθνική συνεννόηση ,χωρίς το νταβατζιλίκι των κομμάτων της ματαπολίτευσης. Πώς…!  Με υπηρεσιακή λύση για ένα διάστημα και με κάλεσμα  σε «συντακτική εθνοσυνέλευση» η οποία θα οδηγήσει σε ανάδειξη κυβέρνησης , με κάθε πρόνοια να μην ξαναπέσουμε στα νύχια των αρπακτικών που θα καραδοκούν. Λεπτομέρειες  να δώσουν οι «δημογέροντες» της Δημοκρατίας και υπάρχουν από τις σάρκες μας. Ούτε άσπιλοι ούτε άμωμοι αλλά «μεταμεληθέντες» και χωρίς να επιθυμούν πολιτικές διακρίσεις όπως ήδη δηλώνουν και όπως μπορεί να τους ζητηθεί. Λύσεις υπάρχουν όπως και προσχήματα, για να μην αλλάξει τίποτε. Η ευθύνη είναι όλων μας και τα «αδιέξοδα» είναι μόνο προσχηματικοί φερετζέδες.

                Βέβαια, οι «έμπειροι»  στο ψηστήρι της ψηφοθηρίας και αδίστακτοι λάτρεις της  εξουσίας , θα επιχειρήσουν να νοθεύσουν την οποιαδήποτε εξέλιξη που δεν θα τους συμπεριλαμβάνει. Εδώ είναι ευθύνη όλων μας  να μην σκύψουμε και πάλι σε εκείνους τους  «ψευδαπόστολους» της πολιτικής, που συνέργησαν στο πολιτικό κατάντημα, προασπιζόμενοι τη βουλευτική τους έδρα και τα «μισθά» της.  

                Αν δεν απογαλακτιστούμε από τους «υπηρεσιακούς» των κομμάτων, που από κοινού οδήγησαν την χώρα στην παρακμή,  δεν πρόκειται να ξαναζήσουμε σε ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ...  ΣΕ ΕΛΕΥΘΕΡΗ  ΕΛΛΑΔΑ.

Βόμβα ΑΣΕΠ στα «πράσινα stage»

Θα τρίζουν τα κόκκαλα του μακαρίτη του Πεπονή γράφαμε στις 16 Αυγούστου όταν μυριστήκαμε ότι το ΠΑΣΟΚ πάει να κάνει προσλήψεις από το παράθυρο στους δήμους. Αυτό το θέμα λοιπόν ανακάλυψαν ξαφνικά τα ΜΜΕ και ειδικότερα το Mega που τελευταία ασκεί αντικυβερνητική πολιτική. Αλλά επρόκειτο για ένα θέμα ολοφάνερα σκάνδαλο. Το είπε ουσιαστικά και ο πρόεδρος του ΑΣΕΠ, Γ. Βέης, μιλώντας σε διακομματική επιτροπή της Βουλής. Όπως αποκάλυψε η Αρχή δεν έχει καμιά ανάμειξη στην πρόσληψη μέσω ΜΚΟ 55.000 συμβασιούχων σε προγράμματα κοινωφελούς εργασίας.
“Εμείς δεν θα έχουμε καμία ανάμειξη. Δεν τα ξέρουμε, δεν είναι στις αρμοδιότητες μας. Δεν έχουμε κανένα λόγο να εμπλακούμε“, δήλωσε ο Γ. Βέης, αναφερόμενος στον τρόπο επιλογής ανέργων μέσω ΜΚΟ, οι οποίοι θα απασχοληθούν – με πεντάμηνες συμβάσεις – σε Δήμους. Αιτιολογώντας την άρνηση αυτή του ΑΣΕΠ, ο κ. Βέης σημείωσε πως όταν έγινε η σχετική πρόταση από τον Υπουργό Εργασίας Γιώργο Κουτρουμάνη, ήταν ήδη “τετελεσμένα γεγονότα και δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε ουσιαστικό έλεγχο και δύσκολα θα έβαζες την υπογραφή σου”.
Τι είπε ουσιαστικά; Ότι δεν μπορούσε αυτός να υπογράψει για προσλήψεις που ήδη είχαν αποφασιστεί. Δεν είναι γλάστρα ο ΑΣΕΠ παρά τα προβλήματα που έχει.
Ο κ. Βέης πρόσθεσε ότι το ΑΣΕΠ θα μπορούσε να προσφέρει την τεχνογνωσία του και να κάνει προτάσεις για να βελτιωθούν οι διαδικασίες, τόσο της προκήρυξης όσο και της αίτησης, “ώστε να δημιουργείται δυσκολία στο να γίνονται σφάλματα και παρατυπίες”.
Οι βόμβες του Βέη θα έπρεπε κανονικά να ταρακουνήσουν την κυβέρνηση η οποία όλο αυτό τον καιρό έπαιζε με το ηθικό πλεονέκτημα έναντι της ΝΔ. Τώρα, όμως, που βάζουν από το παράθυρο των αμαρτωλών ΜΚΟ χιλιάδες εργαζόμενους τι θα πει;
Φυσικά δεν είναι κακό να προσλαμβάνεις κόσμο, ειδικά την περίοδο αυτή. Όταν όμως το κάνεις προκειμένου να βολέψεις δικά σου παιδιά, καταργώντας κάθε έννοια νομιμότητας, τότε κάποιος πρέπει να μιλήσει.
Στο μεταξύ, την εξαίρεση των ΜΚΟ από τη διαδικασία των προσλήψεων και την ανάθεση της επιλογής των συμβασιούχων στο  ΑΣΕΠ ζητούν με επίκαιρη ερώτηση που κατέθεσαν δέκα βουλευτές της ΝΔ, σχετικά με τη συμμετοχή Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων στα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας.
«Μέρα με την ημέρα ξηλώνεται το πουλόβερ του μηχανισμού προσλήψεων που έστησε η κυβέρνηση με αμαρτωλές ΜΚΟ. Τι έχεις Γιάννη; Τι είχα πάντα; Αυτό είναι το ΠΑΣΟΚ», ανέφερε με αφορμή την κατάθεση της ερώτησης ο Γραμματέας Πολιτικού Σχεδιασμού του κόμματος, Μάξιμος Χαρακόπουλος.
Ο βουλευτής κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι «στα λόγια» μιλά για διαφάνεια και αξιοκρατία, αλλά στην πράξη «προωθεί το ρουσφέτι και τις πελατειακές αντιλήψεις».

ΠΗΓΗ: http://www.antinews.gr/

Απ' τον Κωστάκη στον Γιωργάκη

 Το πρόβλημα δεν είναι ότι οι Αμερικανοί (μάλιστα μέσα απ' την Πρεσβεία τους) παρακολουθούσαν τον Ελληνα πρωθυπουργό -εν προκειμένω τον κ. Καραμανλή- αλλά ότι όλη η χώρα θεωρεί πως κάτι τέτοιο είναι φυσιολογικό. Λογικό. Αναμενόμενο.

Αλλά, αν οι Αμερικανοί ήταν αναγκασμένοι να παρακολουθούν τον Κωστάκη, ευτυχώς δεν είναι πλέον αναγκασμένοι να παρακολουθούν και τον Γιωργάκη - τους τα λέει όλα από μόνος του...

..................................

Τώρα, γιατί ο Κωστάκης, ενώ γνώριζε ότι τον παρακολουθούν οι Σύμμαχοί μας (ή ότι σχεδίαζαν ακόμα και δολοφονική ενέργεια εναντίον του, αν χρειαζόταν, καθώς έγραψαν τα «Επίκαιρα») -γιατί λοιπόν εφ' όσον γνώριζε, δεν μιλούσε;

Δύο εξηγήσεις υπάρχουν:

Ή ο πρώην Πρωθυπουργός πίστευε ότι ο κάθε Ελληνας Πρωθυπουργός μπορεί και πρέπει να παρακολουθείται απ' τους Αμερικανούς, ή ο πρώην Πρωθυπουργός δεν ήθελε να ξεφτιλίσει τους Συμμάχους μας και προτίμησε να ξεφτιλίζεται ο ίδιος. Και η Ελλάδα.

Στάθης - "Ελευθεροτυπία'

ΣΥΝΕΛΗΦΘΗΣΑΝ ΕΠΕΙΔΗ ΚΟΛΛΟΥΣΑΝ ΑΦΙΣΕΣ ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ-Η ΧΟΥΝΤΑ ΖΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ!!!

ΣΥΛΛΑΜΒΆΝΟΥΝ ΟΠΟΙΟΝ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΓΝΩΜΗ ΑΠΟ ΤΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ!!!
ΤΕΤΟΙΑ ΕΠΙΘΕΣΗ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΚΥΒΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΕΙΧΑΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ.
ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΙΔΕΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΨΕΩΝ!!!
ΕΠΙΑΣΑΝ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΚΟΛΛΟΥΣΑΝ ΑΦΗΣΕΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΛΑΒΑΝ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ ΑΦΙΣΟΚΟΛΛΗΣΗΣ.
ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟΥΣ ΑΦΙΣΕΣ ΠΟΥ ΒΓΑΖΕΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΒΡΩΜΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΟΥΤΕ ΛΟΓΟΣ...ΕΚΕΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΙΑΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΦΙΣΟΚΟΛΗΤΕΣ...ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Για παράνομη αφισοκόλληση κατηγορούνται δύο νεαροί που συνελήφθησαν στη Θεσσαλονίκη, επειδή κολλούσαν αφίσες με προσβλητικό περιεχόμενο σε βάρος του πρωθυπουργού, Γ. Παπανδρέου. Οι νεαροί δήλωσαν στην Εισαγγελία φοιτητές, μέλη της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς.
Οι δύο νεαροί, ηλικίας 22 και 21 ετών, συνελήφθησαν χθες το βράδυ, την ώρα που κολλούσαν αφίσες στη συμβολή των οδών Αγίας Σοφίας με Εγνατία, από αστυνομικούς της ομάδας «Ζ»
Σήμερα οδηγήθηκαν στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης και σε βάρος τους απαγγέλθηκε η κατηγορία της παράνομης αφισοκόλλησης. Αφού ορίστηκε τακτική δικάσιμος αφέθησαν ελεύθεροι.

Η αφίσα φέρει την υπογραφή του περιοδικού "Άρδην" και της εφημερίδας "Ρήξη". Το Άρδην και η Ρήξη κατήγγειλαν το γεγονός με κοινή τους ανακοίνωση:
"Το Άρδην και η Ρήξη καταγγέλουν τη σύλληψη των νεαρών μελών τους, στη Θεσσαλονίκη, κατά τη διάρκεια αφισοκόλλησης της αφίσας «Καταζητείται», με την κατηγορία της παράνομης αφισοκόλλησης. Οι συλλήψεις, ενώ καθημερινά κολλούνται ανενόχλητα δεκάδες αφίσες στην πόλη, εγκαινιάζουν το κλίμα της αστυνομοκρατίας και της τρομοκράτησης του λαού εν όψει της επίσκεψης του Γιώργου Παπανδρέου στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Είναι το έσχατο μέσο μιας κυβέρνησης που όχι μόνον έχει απονομιμοποιηθεί στα μάτια της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, αλλά και που με σχεδόν δικτατορικό τρόπο συνεχίζει το καταστροφικό της έργο, οδηγώντας τη χώρα στην πτώχευση και την υποδούλωση".

http://prezatv.blogspot.com/

Μητροπολίτης Κονίτσης: ΖΗΤΩ τα γιαούρτια, ΖΗΤΩ οι ντομάτες, ΖΗΤΩ τα αυγά

Αίσθηση προκάλεσε η ομιλία του μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως Πωγωνιανής και Κονίτσης Ανδρέα που πραγματοποιήθηκε χθες (28/8/2011) στο ακριτικό χωριό Βούρμπιανη με αφορμή την επέτειο νίκης του Εθνικού Ελληνικού Στρατού στον εμφύλιο στο Γράμμο. Επιλέξαμε 2 χαρακτηριστικά αποσπάσματα:
Φαίνεται λοιπόν ότι η δήλωση του σημερινού Υπουργού Δικαιοσύνης για την αποποινικοποίηση των ναρκωτικών έχει σίγουρα την αρχή της στην Πρωθυπουργική επιθυμία «να μαστουρωθούν» όλοι οι Έλληνες.
Κι έπειτα οι πολιτικοί μας παραπονούνται ότι τους υποδέχεται ο κόσμος με γιαούρτια, αυγά ντομάτες και άλλα παρόμοια ευγενή προϊόντα..Και παρότι δεν συμμερίζομαι αυτή την πρακτική όμως έτσι μου ‘ρχεται να φωνάξω ΖΗΤΩ τα γιαούρτια, ΖΗΤΩ οι ντομάτες, ΖΗΤΩ τα αυγά.Να αγιάσουν τα χέρια όλων εκείνων που έχουν επιλέξει να τιμωρούν με αυτόν τον τρόπο τη φαυλοκρατία και την αναξιοκρατία»
Πες τα δέσποτα. Πες τα (ακούγεται αρκετές φορές στο βίντεο).
Ενώ λίγο αργότερα συμπληρώνει:
«Η Ελλάδα η αγαπητή μας πατρίδα κινδυνεύει.
Το Αιγαίο και ιδιαίτερα το Καστελόριζο και κάποιες βραχονησίδες έχουν ανοίξει για τα καλά την όρεξη της Τουρκίας.
Η Θράκη βρίσκεται -εδώ και χρόνια- στο στόχαστρο της εξωτερικής Τουρκικής πολιτικής. Τελευταία επισκέφθηκε τη Θράκη η σύζυγος του Πρωθυπουργού της Τουρκίας φυσικά για τη σχετική προπαγάνδα.
Ενώ η Βόρειος Ήπειρος από το άλλο το μέρος βρίσκεται στον αστερισμό δυστυχώς του εσωτερικού διχασμού. Ειδικά για τη Βόρειο Ήπειρο θα έλεγα ότι στην Ελλάδα παρατηρείται μία δειλία και μία ηττοπάθεια.
Όταν προ ολίγου καιρού ο πρόξενος της Κορυτσάς συνέστησε στους εκεί Έλληνες να δηλώσουν στην προσεχή απογραφή να δηλώσουν ότι είναι Έλληνες και Ορθόδοξοι χριστιανοί, η Ελληνική Κυβέρνηση τον ανεκάλεσε στην Αθήνα. Και μόνο ύστερα από τη γενική κατακραυγή ο Πρόξενος επανήλθε στην Κορυτσά.»

ΑΠΟ ΤΟ http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2011/08/blog-post_29.html#more

Ο αργός θάνατος της μεσαίας τάξης

Τρία και πλέον χρόνια μετά το ξέσπασμα της διεθνούς οικονομικής κρίσης, ένα νέο φάντασμα στοιχειώνει τις περισσότερες προηγμένες οικονομίες: η προοπτική πολλών ετών μισθολογικής στασιμότητας για τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών. 
Στα μεταπολεμικά χρόνια, επικρατούσε η άποψη στις ανεπτυγμένες οικονομίες ότι κάθε γενιά θα πρέπει να περιμένει να έχει αισθητά καλύτερο βιοτικό επίπεδο σε σχέση με την προηγούμενη. Όμως, οι προοπτικές για τη μισθολογική ανάπτυξη σπάνια ήταν τόσο χάλια όσο είναι σήμερα.
Για ορισμένες ομάδες μεσαίου εισοδήματος, η ιδέα της στασιμότητας ή της μείωσης του εισοδήματος δεν είναι νέα. Οι χειριστές μηχανημάτων στη Βρετανία υπολόγιζαν να πληρώνονται με 19.068 στερλίνες το 2010, περίπου 5% λιγότερα από το 1978, εναρμονισμένα με τον πληθωρισμό.
Το μέσο πραγματικό εισόδημα των ανδρών στις ΗΠΑ δεν έχει αυξηθεί καθόλου από το 1975. Παράλληλα, το μέσο πραγματικό εισόδημα του ιαπωνικού νοικοκυριού μειώθηκε στη δεκαετία έως το 2005 και το γερμανικό εισόδημα μειώνεται τα τελευταία 10 χρόνια.
Κάποιες από αυτές τις πιέσεις στο μεσαίο εισόδημα καλύφθηκαν, τουλάχιστον προσωρινά, από την πιστωτική άνθηση, η οποία έδωσε στις οικογένειες τη δυνατότητα να ξοδεύουν περισσότερα απ’ όσα κέρδιζαν. Σήμερα, όμως, η μεσαία τάξη σε όλο τον πλανήτη νιώθει και πάλι το σφίξιμο, γιατί ταυτόχρονα είναι και υπερχρεωμένη.
Είναι μια κατάσταση που καθόλου δεν αντεπεξέρχεται σε όσα θα επιθυμούσαν οι πολιτικοί, ώστε να μπορέσουν να επιβάλουν αυξήσεις φόρων και περικοπές των δαπανών, για να εξασφαλίσουν δημοσιονομική εξυγίανση. Και αυτή η προσαρμογή είναι απαραίτητο να γίνει, πριν οι χώρες αρχίσουν να επιβάλλουν την ακόμη δυσκολότερη διαδικασία προσαρμογής στην αύξηση του προσδόκιμου ζωής και στη γήρανση του πληθυσμού.
Δύο ερωτήματα εγείρονται από τις τάσεις στους μισθούς και στα έσοδα των νοικοκυριών: Τι ακριβώς συμβαίνει στο εισόδημα των ανεπτυγμένων οικονομιών; Και γιατί;
Οι απαντήσεις έχουν αρχίσει να δίνονται πολύ πρόσφατα. Από το 1975, ο μέσος ανδρικός μισθός στις ΗΠΑ έχει μείνει στάσιμος σε πραγματικούς όρους, ενώ το ΑΕΠ συνέχισε να αυξάνεται ταχέως. Αρχικώς, άλλες χώρες αντιστάθηκαν σε αυτήν την τάση, δημιουργώντας στις ΗΠΑ τον φόβο ότι μια ιδιαίτερη αμερικανική ασθένεια έχει πλήξει τον πολιτισμό και την αγορά εργασίας της Αμερικής.
Η ανάπτυξη στο εθνικό κατά κεφαλήν εισόδημα κάπου πρέπει να πήγε. Στις ΗΠΑ, τα λεφτά πήγαν σχεδόν αποκλειστικά στους πολύ-πολύ πλούσιους. Τα έσοδα των Αμερικανών με προ φόρων εισόδημα στο ανώτατο 1% της εισοδηματικής κλίμακας αντιστοιχούσαν στο 8% του συνόλου το 1974, αλλά είχαν εκτιναχτεί στο 18% το 2008, σύμφωνα με τη βάση δεδομένων για τα ανώτερα εισοδήματα στον κόσμο, που καταρτίζεται με βάση τα φορολογικά στοιχεία.
Όμως, η αύξηση της εισοδηματικής ανισότητας δεν είναι καθόλου μόνο αμερικανικό φαινόμενο. Ο ΟΟΣΑ έχει καταλήξει ότι η ανισότητα αυξήθηκε από το 1985 έως τα τέλη της δεκαετίας του 2000 σε 17 από τις 22 ανεπτυγμένες οικονομίες για τις οποίες υπάρχουν επαρκή στοιχεία. «Υπάρχουν ενδείξεις ότι τα επίπεδα εισοδηματικής ανισότητας συγκλίνουν σε έναν κοινό και υψηλότερο μέσο όρο… Χώρες όπως η Δανία, η Γερμανία και η Σουηδία, που έχουν παραδοσιακά χαμηλά επίπεδα ανισότητας, πλέον δεν γλιτώνουν από το άνοιγμα της ψαλίδας».
Η αυξανόμενη ανισότητα σε όλες σχεδόν τις χώρες καθοδηγείται από τις τάσεις στην αγορά εργασίας. Και διογκώνεται από τον περιορισμό των αναγκών για θέσεις εργασίας οι οποίες απαιτούν «μέτριες» ικανότητες. Σε όλες τις ανεπτυγμένες οικονομίες, οι αγορές εργασίας επικεντρώνονται γύρω από «υπέροχες δουλειές ή απαίσιες δουλειές», όπως αναφέρει ο καθηγητής του Centre for Economic Performance στο London School of Economics, κ. Alan Manning. Μεταξύ του 1993 και του 2006, το ποσοστό των εργασιών στο «μεσαίο» πεδίο μειώθηκε, ενώ η υψηλή και η χαμηλή απασχόληση αυξήθηκαν. Αυτό το συμπέρασμα είναι κοινό σε όλες σχεδόν τις προηγμένες οικονομίες, ανεξαρτήτως οικονομικών χαρακτηριστικών και πολιτικής κουλτούρας.
Η ομοιότητα των τάσεων υποδεικνύει ότι υπάρχουν δυνάμεις μεγαλύτερες από την εθνική πολιτική ή τα χαρακτηριστικά της αγοράς εργασίας. Αν και επικρατούν ποικίλες απόψεις για το τι προκαλεί τις τάσεις στην ανισότητα και τη ζήτηση εργασίας, υπάρχουν και κάποιες συγκεκριμένες τάσεις που ξεχωρίζουν.
Όσον αφορά στην κορυφή της διανομής εισοδήματος, η επανάσταση στις επικοινωνίες έχει δώσει τη δυνατότητα σε αρκετούς κλάδους που διακρίνονται να επεκτείνουν τις πωλήσεις και τα έσοδα από το τοπικό κοινό στο διεθνές. Άλλοι, όπως ο χρηματοοικονομικός, βρήκαν τρόπους για να βγάλουν περιουσίες, τζογάροντας με τα λεφτά των άλλων.
Για πολλούς πανεπιστημιακούς αποφοίτους, οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές και το  Ίντερνετ βελτιώνουν τις ελαστικές δεξιότητές τους, δίνοντάς τους περισσότερες πληροφορίες. Οι εκδότεςμπορούν να διανέμουν το περιεχόμενό τους διεθνώς, οι λογιστές ή οι αρχιτέκτονες μπορούν να εξυπηρετήσουν πελάτες από μακριά και οι καθηγητές έχουν ένα διεθνές κοινό για τις ιδέες τους στα blogs, αντί να δίνουν διαλέξεις μόνο στους μαθητές τους. Η ζήτηση για υψηλής δεξιότητας δουλειές είναι μεγαλύτερη από την ανάπτυξη των αποφοίτων για παραπάνω από μία γενιά, γεγονός που δημιουργεί αύξηση εισοδημάτων.
Όσον αφορά στις χαμηλότερες βαθμίδες της εισοδηματικής κλίμακας, η τεχνολογία εξακολουθεί να μην έχει επιρροή, αφού ποια χρήση θα μπορούσε να έχει σε δουλειές όπως του καθαρισμού ή της φροντίδας ηλικιωμένων; Όμως, έχει προκαλέσει σοβαρά πλήγματα στη ζήτηση για εργασίες κοινότυπες, αλλά με ιδιαίτερες απαιτήσεις -που κάποτε ήταν η σπονδυλική στήλη της απασχόλησης στις προηγμένες οικονομίες-, από τους εργάτες στα εργοστάσια και τους τραπεζικούς υπαλλήλους μέχρι τους χειριστές μηχανημάτων.
Δεν έχει καθόλου πλάκα να είσαι χειριστής μηχανήματος σε έναν κόσμο αυτοματοποιημένων κέντρων διανομής. Κι αυτό φαίνεται στους μισθούς και στις θέσεις εργασίας της μεσαίας τάξης. Και, δεδομένου ότι είναι η μεσαία τάξη που αποφασίζει τα αποτελέσματα των εκλογών, θα φανεί και στη διαμόρφωση απόψεων των πολιτικών. 

Copyright The Financial Times Ltd. 
http://www.euro2day.gr/

Ο πιο καλός ο μαθητής των… Αμερικανών

Γράφαμε προηγουμένως για “Τα αμαρτωλά ΜΜΕ κυβερνούν την Ελλάδα“. Διαβάστε τώρα τι γράφει η Zougla online για τον κ. Παπαχελά καιτην εκπομπή του:
Με «άριστα» βαθμολογεί η… αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα τον δημοσιογράφο, Αλέξη Παπαχελά, και την εκπομπή του «Νέοι Φάκελοι», που προβάλλεται από τον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ, επειδή παρουσιάζουν με θετικό τρόπο τις αμερικανικές θέσεις.
Μάλιστα, ένας από τους τρεις συντελεστές της εκπομπής, την οποία εκτός του κ. Παπαχελά, συμπαρουσιάζουν οι δημοσιογράφοι Τάσος Τέλλογλου και Σοφία Παπαϊωάννου, ενημέρωνε το γραφείο Τύπου της αμερικανικής πρεσβείας ακόμη και για τις λεπτομέρειες του ρεπορτάζ.
Τα παραπάνω καταγράφονται -μεταξύ άλλων- σε τρία τηλεγραφήματα της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα προς το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, τα οποία δόθηκαν στη δημοσιότητα από τον ιστότοπο Wikileaks. Εκτός από την εκπομπή «Νέοι Φάκελοι», αναφέρονται και στους τηλεοπτικούς σταθμούς MEGA, γενικότερα στον ΣΚΑΪ και στη free press εφημερίδα «Lifo», αλλά και εν γένει στην ελληνική δημοσιογραφία.
Στο τηλεγράφημα, με ημερομηνία 2 Σεπτεμβρίου 2008, ο συντάκτης χρησιμοποιεί κολακευτικά σχόλια για τον κ. Παπαχελά «ίσως τον πιο γνωστό Έλληνα δημοσιογράφο», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, και σημειώνει ότι, σε εκπομπή με θέμα την κρίση της Γεωργίας – Ρωσίας, ο δημοσιογράφος έκανε «πολύ καλή επιλογή παρουσίασης των αμερικανικών θέσεων». Σύμφωνα με το τηλεγράφημα, ένας από τους τρεις παρουσιαστές της εκπομπής ενημέρωσε ακόμη και για το ποια πλάνα Ρώσων αξιωματούχων θα κόβονταν και ποια θα έμεναν.
Τα όσα αναφέρουν τα έγγραφα ξεσκεπάζουν τη μυστική δραστηριότητα της αμερικανικής πρεσβείας σε κύκλους δημοσιογράφων, δημοσιογραφικές ομάδες, ακόμη και δημοσιογραφικές σχολές, που προφανώς επιχειρεί να επιστρατεύσει «νέο αίμα».

http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=368550&cid=6

Χρόνης Μίσσιος: «Να γυρίσουμε στα χωριά μας, να ξαναδεθούμε με τη γη...»

"Η ζωή είναι ένα δώρο που μάς δίνεται άπαξ. Εχει ημερομηνία λήξεως. Και έχουμε το δικαίωμα να τη χαρούμε, να την μοιραστούμε, να δημιουργήσουμε", λέει ο Χρόνης Μίσσιος στο Car & Driver, σε μία συνέντευξη την οποία ασμένως αναδημοσιεύουμε...

Ήταν μια ζεστή μέρα του Ιουλίου με τα τζιτζίκια να έχουν ήδη αρχίσει τo τραγούδι τους, όταν πριν τις 11, χτυπούσα το κουδούνι στην αγροικία του Χρόνη και της Ρηνιώς.
Ζούν εκεί, λίγο έξω από το Μικροχώρι Καπανδριτίου, κάτι παραπάνω από ένα τέταρτο του αιώνα. Πίσω από ένα παλιό βυσσινί Niva ξεπρόβαλε ο Χρόνης με βήματα αργά, συνοδευόμενος από επιβλητικό, λευκό, φουντωτά τριχωτό σκύλο. Αργότερα έμαθα ότι ήταν γένους θηλυκού, ονόματι Stormy. Καταιγίδα. Σε αντίθεση με το όνομα της δεν παρατηρούσες κάποια καταιγιστική συμπεριφορά.

Στην ίδια περίπου ρότα κινήθηκε και ο βιός του Χρόνη. Μετά από μια τόσο καταιγιστική, πλήρη, ζωή έχεις απέναντι σου έναν άνθρωπο βαθιά ήρεμο, με σπάνιες εμπειρίες, γοητευτικά γερασμένο.

Καλωσόρισε, χαιρέτησα και σε λίγα λεπτά συζητούσαμε στη γωνιά του. Ανάμεσα μας το μικρό του γραφείο. Αριστερά του, ένα ανοικτό παράθυρο που ξεχείλιζε από τους κόκκινους ιβίσκους του Ελληνικού καλοκαιριού. Οι ερωτήσεις μου δεν έχουν τόση σημασία. Στο κείμενο που ακολουθεί, παραθέτονται μοναχά ο δικός του λόγος. Μεστός, καινοτόμος, ενδιαφέρων, ανθρώπινος, αγωνιστικός, ρομαντικός, σπαραξικάρδιος, οπωσδήποτε καταιγιστικός αλλά και αισιόδοξος, παρά το κλίμα της εποχής.

"..Πιστεύαμε, κάποιοι ρομαντικοί, τότε ότι μπορούσαμε να φτιάξουμε κάτι όμορφο, κάτι ιδιαίτερο, αλλά όπως έχει πει ο Δαντών: "τα βήματα της ανθρωπότητας είναι οι ταφόπλακες των ρομαντικών". Ήμαστε, θαρρώ, η τελευταία γενιά των Μοϊκανών, των ρομαντικών. Είχαμε έναν μύθο, πιστεύαμε μια ιδεολογία, για αυτή θυσιάζαμε και τη ζωή μας ακόμα. Για μια καλύτερη ανθρωπότητα, για μια ομορφότερη κοινωνία, όλα τα γνωστά. Ε! αποδείχτηκε ότι το όραμα της ιδανικής κοινωνίας που παλεύαμε δεν ήταν δυνατόν να πραγματοποιηθεί, διότι η συνείδηση των ανθρώπων, κι όταν λέω συνείδηση εννοώ παιδεία, βαθιά παιδεία, δεν ήταν στο επίπεδο του πολιτισμού που έπρεπε να δημιουργήσει. Έτσι ξανακαβάλησε η εξουσία και με όλα τα προσχήματα, νόμιμα, ή παράνομα εγκαθίδρυσε ένα καινούργιο καθεστώς, χειρότερο από εκείνο που προϋπήρχε. Αυτό σε παγκόσμιο επίπεδο. Από την Οκτωβριανή επανάσταση, το Βιετναμ, την Κούβα, παντού…"

"…Οι μόνοι από τους επαναστάτες οραματιστές που διέσωσαν την αθωότητα τους είναι εκείνοι που σκοτώθηκαν νωρίς. Από τον Χριστό, τον Γκεβάρα, τον Βελουχιώτη, τον Μπελογιάννη, και τόσους άλλους..."

 
"..Δεν χάθηκε, δεν υπήρξε ευκαιρία, το '44. Εδώ πάνω έχει ένα ταβερνάκι. Το είχε ένας γέροντας, ο μακαρίτης πια ο Μπάρμπα – Βασίλης. Καθόμαστε μια μέρα και κουβεντιάζαμε. Εγώ αντάρτης, εκείνος στον εθνικό στρατό. Ήταν πολυβολητής. Εκεί που τα πίναμε και τα λέγαμε, αναρωτιόταν τι παραλογισμό ζήσαμε. Γυρνάω και του λέω: "Βασίλη καλά που κράταγες το πολυβόλο σου γερά, γιατί αν είχαμε κερδίσει εμείς θα καταστρέφαμε την Ελλάδα". Έτσι είναι τα πράγματα. Το επίπεδο της καθοδήγησης και του λαού ήταν τέτοιο, που δεν μπορούσε να στηρίξει ένα καινούργιο πολιτισμό, πέρα από το γεγονός ότι οι συνθήκες ήταν τέτοιες, που τι θα γινόμαστε; Μια Βουλγαρία, μια Αλβανία, κάτι τέτοιο…"

"…Μετά τον εμφύλιο η δεξιά κράτησε όλους τους νόμους. Τον 509, το τρίτο ψήφισμα και πίεζε έως εξοντώσεως την αριστερά. Ανεξάρτητη δικαιοσύνη και κολοκύθια στο πάτερο. Άσε τις καταδίκες μου στα στρατοδικεία. Στις εξορίες όμως, μας στέλνανε αφού περνούσαμε -υποτίθεται, διότι δεν μας πήγαιναν ποτέ- από επιτροπές εφετών. Εκεί λοιπόν έγραφαν: "επί εν εισέτι έτος διότι κρίνεται επικίνδυνος δια την δημοσίαν τάξιν". Οι επιτροπές αυτές αποτελούνταν από δικαστές, όχι από στρατοδίκες. Πως στέλνεις ρε μαλάκα έναν άνθρωπο στην εξορία που ούτε καν τον γνωρίζεις; Κάθε χρόνο; Επί δέκα συνεχή χρόνια; Χωρίς να τον έχεις συναντήσει, να τον έχεις συζητήσει ούτε μια φορά;…"

 
"…Όταν επέστρεψα από ένα ταξίδι στη Σοβιετική Ένωση, το '64, αφού είχα πάρει με χίλια ζόρια διαβατήριο, με ρώτησε η Ρηνιώ, πως είναι τα πράγματα. Ήμουν απογοητευμένος με αυτά που είχα αντικρίσει και της είπα. "Άσε, αλλά εμείς που ήμαστε Μεσογειακός λαός, θα σενιάρουμε έναν κομουνισμό, άλλο πράγμα." Δεν τα πίστευα, αλλά τι να κάνω, τι να πω; Που να πάω; Το κόμμα και η πάλη μου για τον κομμουνισμό ήταν η ζωή μου η ίδια. Είναι εύκολο να αρνηθείς τη ζωή σου; Σήμερα ας πούμε, μια χαρά παλιοί σύντροφοι, είναι ακόμα στο κόμμα. Πώς να αρνηθούν τη ζωή τους;…"

"…Όταν μετά την δικτατορία αποφυλακίστηκα, δούλευα σε μια επιχείρηση. Κάποιος με ζητούσε επίμονα. Τον κοιτώ, με κοιτά ήταν ένας από τους βασανιστές μου στην ασφάλεια "Τι συμβαίνει; Πως από εδώ." ρωτώ. "Ρε συ Χρόνη να, ..ντρέπομαι κιόλας, αλλά έχω ένα γιο, και δεν έχει δουλειά. Μήπως μπορείς να με βοηθήσεις;". Πιάσαμε την κουβέντα. Μετά πήγαμε στη "Σμαρώ", ένα ουζερί στην Καισαριανή, τα ήπιαμε και κλαίγαμε και οι δυο. Κοίτα να δεις. Όταν είσαι επαναστάτης και μάλιστα ρομαντικός, για να μπορέσεις να επιβιώσεις μέσα από αυτή τη κρεατομηχανή που σε περνά η εξουσία, πρέπει να φυλάξεις τον πολιτισμό και την αξιοπρέπειά σου σαν το ακριβότερο άρωμα. Να μην πέσεις στο επίπεδό τους. Μόνον αυτό σε σώζει σαν άνθρωπο. Αυτό είναι που σε κάνει άνθρωπο μέσα σε αυτή τη σύγκρουση. Αυτός είναι ο πολιτισμός. Αν βγαίναμε από τα πηγάδια που μας είχαν ρίξει, φορτωμένοι με χειροβομβίδες και μαχαίρια θα ήμαστε μια από τα ίδια…"

 
"…Στη φυλακή με τους συγκρατούμενους μου λέγαμε, σαν παιχνίδι, τι δουλειά θα κάναμε στο μέλλον. "Χρονάρα εσύ τι θα κάνεις;" ρωτούσαν. "Ενωματάρχης στην ασφάλεια", απαντούσα. Κι αυτοί νόμιζαν ότι έτσι, εγώ θα έπαιρνα την εκδίκησή μου. Αλλά δεν το έλεγα με αυτό το σκοπό. Ήθελα να παρηγορώ τις μανάδες για τα παιδιά τους, που ήταν μέσα. Φανταζόμουνα τι τράβαγε η μάνα μου, που μου έφερνε κάθε μέρα καθαρά ρούχα για να παίρνει τα ματωμένα, ώστε να καταλαβαίνει κάθε πότε με βασανίζουν..."

"…Το θέμα είναι να κερδίσεις τους ανθρώπους. Δεν μπορείς να σώσεις τους ανθρώπους αν δεν θέλουν οι ίδιοι να σωθούν. Εμείς οι κομμουνιστές το κάναμε αυτό. Ντε και καλά να τους σώσουμε. Άμα ο άλλος δεν γουστάρει, δεν νοιώθει ότι πρέπει να σωθεί, πως θα τον υποχρεώσεις…";

 
"…Ο Αντρέας, ως μέγας δημαγωγός, πήρε όλη τη γκάμα των συνθημάτων της αριστεράς, τα υιοθέτησε, τα απαξίωσε μέσα από την εξουσία του και η αριστερά έψαχνε να βρει την προίκα της. Σαν να μην έφτανε αυτό, μας κληρονόμησε και το σόι του…"

"…Τότε, εμείς οι ρομαντικοί είχαμε μια ιδεολογία, ένα όραμα, ένα όνειρο, είχαμε βέβαια και έναν αντίπαλο απέναντί μας. Το σύστημα ασκούσε τη βία στο σώμα μας. Μας φυλάκιζε, μας βασάνιζε, μας τουφέκιζε. Σήμερα το σύστημα ασκεί τη βία του στον εγκέφαλο. Τους κάνει λοβοτομή. Είναι πολύ δύσκολο σήμερα να διαμορφώσει συνείδηση ο άνθρωπος. Ζει σε έναν ψεύτικο κόσμο, μια ψεύτικη ζωή. Υπάρχει καταναλωτισμός, διαφήμηση, τηλεόραση. Από τις δικές μας γενιές αφαίρεσαν την ποιότητα ζωής. Από τις σημερινές γενιές τους αφαιρούν την ίδια τη ζωή. Ο νέος άνθρωπος τι μέλλον έχει σε αυτή τη χώρα; Ακούει καθημερινά νούμερα, μνημόνια, χρεοκοπίες και τα ρέστα. Είναι δημοκρατία να έχουν συμβεί όλα αυτά τα τραγικά μετά την μεταπολίτευση, να έχει οδηγηθεί η χώρα σε υποδούλωση, σε εθνική υποτέλεια, τόσα σκάνδαλα, μίζες και να μην έχει πάει ένας άνθρωπος φυλακή; Ένας να μην έχει ζητήσει συγνώμη; Ένας ρε! Ποια δικαιοσύνη; Ποια δημοκρατία; Επειδή έφαγε ο Πάγκαλος ένα γιαούρτι στη μούρη θίγουμε τους θεσμούς; Αν υπήρχε μια ευνομούμενη δημοκρατία έπρεπε να παραπεμφθούν για δωσιλογισμό, όσοι άσκησαν εξουσία. Ζούμε μια τραγωδία με ηθοποιούς μαριονέτες. Όσο για το παρελθόν άστο να κοιμάται. Το σύστημα έχει τέτοια δύναμη ώστε σβήνει τα χνάρια της ιστορίας. Είναι τρομακτικό…"

 
"…Ενώ το πολιτικό σύστημα μας έχει φέρει σε αυτό σημείο, μόλις συμβαίνει μια παρεκτροπή, μια προπηλάκιση ενός βουλευτή, αμέσως τίθεται θέμα θεσμών της Δημοκρατίας. Προσωπικά είμαι εναντίον αυτών των μεθόδων, αλλά αν έχεις έναν ολόκληρο λαό αγανακτισμένο κάποιος είναι και παρορμητικός. Αυτό σημαίνει ότι θίγονται οι θεσμοί; Και ποιοι είναι αυτοί; Κάθε τέσσερα χρόνια να πουλάς την ψήφο σου στον υποψήφιο ή στο κόμμα με την προσδοκία να βρεις μια θέση στην κοινωνία, μια εργασία, εσύ ή το παιδί σου; Αυτή είναι η Δημοκρατία; Το δικαίωμα στην εργασία, σε μια αξιοπρεπή ζωή, στην ασφάλεια, στην ευτυχία, το δικαίωμα στο να εξασφαλίσεις το μέλλον των παιδιών σου δεν είναι δημοκρατικό δικαίωμα και είναι το παζάρι που γίνεται κάθε 4 χρόνια; Πρέπει να αντιληφθούμε ότι η ζωή είναι ένα δώρο που μας δίνεται άπαξ και έχει ημερομηνία λήξεως και έχουμε το δικαίωμα να τη χαρούμε να την μοιραστούμε, να δημιουργήσουμε. Ε! το γεγονός ότι το σύστημα μας εμποδίζει τα κάνουμε όλα αυτά και μας οδηγεί στην κατάθλιψη, στην μιζέρια, στην ανεργία, στην ανασφάλεια, με συγχωρείτε αλλά αυτό δεν είναι δημοκρατία…"

"…Για αυτό θεωρώ σημαντικό γεγονός ότι οι άνθρωποι βγήκαν στις πλατείες. Να κοιταχτούν, να ψαχτούν, να συναντήσουν τα όνειρά τους, να αλλάξουν κάποιες κουβέντες, να βγουν από τις μάντρες των κομμάτων. Το αυθόρμητο είναι δημιουργία. Και βέβαια όλοι οι ηγήτορες των κομμάτων αναρωτήθηκαν, πως γίνεται αυτό χωρίς αυτούς, χωρίς καθοδήγηση;…"

"…Το σύστημα από χρόνια τώρα, κυριαρχεί τόσο πολύ, ώστε έχει υποχρεώσει τους ανθρώπους να το αναπαράγουν συνεχώς. Και το πρόβλημα αυτή τη στιγμή δεν είναι απλώς και μόνον η διεύρυνση των θεσμικών ορίων της ελευθερίας μέσα στην κοινωνία. Το πρόβλημα είναι η απελευθέρωση του ανθρώπου. Εκεί είναι η δυσκολία διότι οι άνθρωποι έχουν μεταλλαχτεί και είναι πολύ δύσκολο να ξαναβρούν τον εαυτό τους, την οντότητά τους…"

"…Όταν ακούω για το πόσο πλούσιο κράτος ήμαστε, επειδή ανακαλύψαμε τα πετρέλαια στο Αιγαίο και στο Ιόνιο με πιάνει κατάθλιψη. Θα τα καταστρέψουμε, όλα. Θα γίνουμε μια αποικία των πολυεθνικών του πετρελαίου. Φαντάζεσαι τις πλωτές δεξαμενές άντλησης στο Αιγαίο και τα βαπόρια να πηγαινοέρχονται;…"

"…Ακόμα και οι ακτιβιστές οικολόγοι οι οποίοι αναμφισβήτητα κάνουν μια σοβαρή δουλειά για να διαμορφωθεί μια οικολογική συνείδηση, δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι ο πλανήτης μας έχει δύο περιβάλλοντα. Το φυσικό και το κοινωνικό. Το πρόβλημα είναι ότι το κοινωνικό ασκεί τέτοια καταστροφική πίεση στο φυσικό ώστε για να το προστατεύσουμε πρέπει να κάνουμε ανατροπές στο κοινωνικό. Για αυτό η οικολογία είναι επαναστατική. Ο άνθρωπος πρέπει να καταλάβει, ότι το περιβάλλον είναι το σπίτι του..".

"…Η διαφήμιση έχει τρελάνει τους ανθρώπους. Συνέχεια παράγει καινούργια προϊόντα, τα οποία προσπαθεί να πλασάρει. Η διαφήμιση έχει εκπορνεύσει μέχρι και τα πιτσιρίκια. Τα βάζουν εκεί να διαφημίζουν γαριδάκια ή οτιδήποτε με κινήσεις "αρτίστας". Σκουπίδια. Καταναλώνουμε τους πόρους του πλανήτη με τέτοια ταχύτητα και ασυδοσία που δεν ξέρουμε τι θα γίνει αύριο. Τα φυσικά αγαθά, το νερό, ο αέρας, ο ήλιος καταστρέφονται. Και τούτοι οι κερατάδες, οι πολιτικοί βγαίνουν με στην τηλεόραση και μας κουνούν και το δάκτυλο…"

"..Ζούμε μια άσχημη εποχή. Εμείς, συγκρουόμασταν, δίναμε μάχη χαρακωμάτων, παλεύαμε. Σήμερα κλέβουν τη ζωή των παιδιών, των ανθρώπων. Σήμερα με ποιόν να παλέψεις; Ούτε αφεντικό δεν έχεις. Πολυεθνική εταιρεία σου λέει. Τέτοιοι είναι οι μηχανισμοί. Ψεύτικο χρήμα, πλαστικό. Γύρω σου δεν υπάρχει μια αξία για να στηριχτείς. Τι είναι αυτό; Κοινωνία; Πολιτισμός;…"

"..Το χίπικο κίνημα ήταν η τελευταία εξέγερση του ανθρώπου. Γιατί ήταν τόσο σημαντικό; Διότι είχε αντιληφθεί ότι τα πανεπιστήμια μετατρέπονταν σε στρατόπεδα τεχνοκρατικής γνώσης που θα παρήγαγαν, όπως παράγουν, ηλιθίους υψηλής τεχνολογίας. Έτσι ξεκίνησε η αμφισβήτηση όλου του συστήματος. Μαζί με τον πόλεμο του Βιετ - ναμ γεννήθηκε μια δυναμική που αμφισβητούσε πλέον τα πάντα. Για να το διαλύσουν έριξαν με τους τόνους τα χημικά ναρκωτικά. Δυστυχώς το σύστημα είναι τόσο ισχυρό που το έκανε μόδα. Εδώ έκανε μόδα και τη φιγούρα του Γκεβάρα, τον χιπισμό θα άφηνε;…"

"…Στην Καβάλα πήγα για τελευταία φορά πριν λίγα χρόνια. Με πονάει πολύ. Δεν έβρισκα το δρόμο του σπιτιού που γεννήθηκα. Την έχουν καταστρέψει. Πολυκατοικίες τέρατα…"

"…Τι να κόψω; Το τσιγάρο; Ογδόντα ενός χρονών άνθρωπος, 68 από αυτά καπνιστής. Πάσχω και από αποφρακτική πνευμονοπάθεια, αλλά αν το κόψω θα είναι σοκ για μένα …"
"…Τι να κάνουμε; Να ξαναφτιάξουμε την πατρίδα μας. Να ξαναεποικίσουμε τη γη μας. Να ξαναστήσουμε τη γεωργία μας. Έχουμε μια χώρα παράδεισο. Παράγουμε τα πάντα και τόσο εκλεκτά. Να γυρίσουμε στα χωριά μας, να ξαναδεθούμε με τη γη. Να πάνε στο διάολο και οι δανειστές και τα χρέη μας. Τι θα κάνουν; Θα μας στείλουν τους πεζοναύτες; Θα υποφέρουμε, αλλά θα υποφέρουμε για μας και ό,τι δημιουργήσουμε θα είναι δικό μας πια…"


Ζεστή μέρα του Ιουλίου με τον ήλιο, να μοιράζει αλύπητα τις καυτές, κάθετες πια ακτίνες του και τα τζιτζίκια να "δουλεύουν" ήδη υπερωρίες όταν, μετά τις δύο το μεσημέρι, η Ρηνιώ με συνόδευε μέχρι την εξώπορτα. Ο Χρόνης, ύστερα από το μεσημεριανό "τουρλού" και το κρασί που μοιραστήκαμε, είχε πλαγιάσει και ίσως να ονειρευόταν, είτε το μαχαλά των παιδικών του χρόνων στα Ποταμούδια, είτε την ιδανική κοινωνία. Θυμάμαι μια κουβέντα του:
"Αφού η γενιά μου δεν κατάφερε να αλλάξει τον κόσμο, τουλάχιστον να μην αφήσω τον κόσμο να με αλλάξει, κι αυτό είναι ύψιστη πολιτική θέση κατά την άποψή μου"
Στις μέρες που ζούμε και η επόμενη γενιά, η δική μου γενιά, οφείλει να αποδεχτεί παρόμοιες σκέψεις. Όχι μόνον ως δήλωση, ως αποδοχή της όποιας ήττας - αποτυχίας αλλά και ως σημαία, ως σύνθημα, ως σάλπισμα της τελευταίας, ίσως, μάχης. Εκείνης της προάσπισης της αξιοπρέπειάς της.

Ο Χρόνης και αρκετοί ακόμα που δεν έτυχε να γίνουν ευρύτερα γνωστοί, αξίζουν με το παραπάνω αυτή την ύψιστη τιμή. Όχι μόνον διότι άντεξαν στο άλεσμα της κρεατομηχανής, όχι μόνον διότι ενώ προδόθηκαν δεν έβγαλαν άχνα, αλλά και διότι δεν διεκδίκησαν ποτέ, στάλα εξουσίας.
Αυτό που τελικά μένει μετά από 81 χρόνια ζωής, εκ των οποίων 20τόσα φυλακίσεων, εκτοπίσεων και ατελείωτων, βάναυσων ξυλοδαρμών είναι το απόσταγμα της πορείας, η ανιδιοτέλεια των θυσιών και η πλήρης αποδοχή όλων όσοι καταλαβαίνουν.

Αυτό το τελευταίο, είχα την ευκαιρία να το διαπιστώσω την επόμενη φορά που βρεθήκαμε στο ταβερνάκι του Βασίλη, κάτω από τη δροσερή μουριά. Με πόση θέρμη, με πόσο ανοιχτά χαμόγελα, τον χαιρετούσαν οι συντοπίτες του, με τι χαρά τον κερνούσαν, χωρίς να περιμένουν τίποτα για αντάλλαγμα, δίχως να υπάρχει καμιά συναλλαγή. Το εισέπραξα σαν τον θρίαμβο της ανθρωπιάς, της επικοινωνίας, της ανυστεροβουλίας, της συντροφικότητας.
Μπορεί όλα αυτά να είχαν, για τον Χρόνη ένα κόστος τεράστιο, κολοσσιαίο. Είμαι όμως βέβαιος, ότι ποτέ δεν το σκέφτηκε, ποτέ δεν το μετάνιωσε και κυρίως, ποτέ δεν το διατίμησε.

Κείμενο: Νικόλας Στ. Ζαλμάς (nikolas@pegasus.gr)

• Ο Χρόνης Μίσσιος γεννήθηκε στη Καβάλα, από γονείς καπνεργάτες. Έζησε τα πρώτα του χρόνια στα Ποταμούδια, μια γειτονιά γεμάτη πρόσφυγες, εργάτες και παράνομους κομμουνιστές κυνηγημένους από τη δικτατορία του Μεταξά. Η οικογένεια του καταφεύγει στη Θεσσαλονίκη, όπου Χρόνης δουλεύει σαν μικροπωλητής. Σχολείο πήγε ως τη δευτέρα δημοτικού. Στη κατοχή, ο Ερυθρός Σταυρός στέλνει αποστολές παιδιών σε αγροτικές περιοχές για να τα σώσει από τη πείνα, έτσι βρίσκεται τσοπανόπουλο στα Γιαννιτσά, απ' όπου, με το κοπάδι του, περνάει στους αντάρτες που τον χρησιμοποιούν ως σύνδεσμο. Με την απελευθέρωση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη. Οργανώνεται στο Δημοκρατικό στρατό πόλεων, και στα 17 του το 1947, συλλαμβάνεται, βασανίζεται άγρια, και καταδικάζεται σε θάνατο. Έζησε εννιά μήνες περιμένοντας κάθε πρωί να τον εκτελέσουν. Το 1953 αποφυλακίζεται, παρουσιάζεται στο στρατό και στέλνεται στο Μακρονήσι, αργότερα στον Αη-Στράτη, ώς το 1962 που διαλύθηκε το στρατόπεδο. Από τότε, δουλεύει ως στέλεχος της Ε.Δ.Α. Η δικτατορία του '67 τον βρίσκει μέλος της πενταμελούς γραμματείας της Δ.Ν. Λαμπράκη. Περνάει στη παρανομία και μαζί με άλλα στελέχη ιδρύουν το Π.Α.Μ. Το Νοέμβριο του 1967 συλλαμβάνεται και καταδικάζεται από το στρατοδικείο σε δεκαοχτώ χρόνια φυλακή. Και πάλι Αβέρωφ, Κέρκυρα, Κορυδαλλός, ως την αμνηστία, τον Αύγουστο του 1973

indymedia

Wikileaks: Τα Ελληνικά "ΜΜΕ” είναι σάπια. Άρα είναι φίλοι μας!

Ρεπορτάζ από την Ζούγκλα και την Ελευθεροτυπία.

 

Το ότι η πρεσβεία των Η.Π.Α. στην Αθήνα παρακολουθεί μεθοδικά τα ελληνικά Μ.Μ.Ε. δεν αποτελεί είδηση.

Το ότι όμως η αμερικανική πρεσβεία βαθμολογεί (!) Έλληνες δημοσιογράφους και δίνει τα εύσημα σε εκείνους που παρουσιάζουν θετικά τις αμερικανικές θέσεις και ενημερώνουν με λεπτομέρειες για το περιεχόμενο του ρεπορτάζ τους το γραφείο Τύπου της αμερικανικής πρεσβείας, προφανώς, και εξοργίζει. Αυτό το θέμα απασχολεί τις τελευταίες ώρες το Διαδίκτυο και ιδιαίτερα τον χώρο των ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης, όπου δημοσιογράφοι σχολιάζουν τις δραστηριότητες της αμερικανικής πρεσβείας στην Ελλάδα.
Όταν μάλιστα η πρεσβεία των Η.Π.Α. ομολογεί ότι χορηγεί δημοσιογραφικές …σχολές, φοιτητές και προφανώς δημοσιογραφικές παραγωγές, τότε η αποκάλυψη αποτελεί πολιτικό γεγονός.
Σύμφωνα με τηλεγραφήματα – διαρροές, μέσω Wikileaks, από την αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα, συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι, όπως ο Αλέξης Παπαχελάς, και η ομάδα της εκπομπής «Νέων Φακέλων» λαμβάνουν τα εύσημα της πρεσβείας ονομαστικά.
Η πρεσβεία, μάλιστα, επαίρεται πως «πέρασε» στην εβδομαδιαία εφημερίδα Free Press τη «LIFO» συγκεκριμένο άρθρο με απόψεις που ικανοποιούν τις αμερικανικές θέσεις.

Συγκεκριμένα:
Με επικριτικές διαθέσεις απέναντι στην ελληνική δημοσιογραφία αλλά και εγκωμιαστικά σχόλια για συγκεκριμένους δημοσιογράφους, η αμερικανική πρεσβεία ξεσκεπάζει τη μυστική δραστηριότητά της σε κύκλους δημοσιογράφων, δημοσιογραφικές ομάδες και δημοσιογραφικές σχολές, όπου προφανώς σπεύδει να επιστρατεύσει «νέο αίμα».
Σε τηλεγράφημα με ημερομηνία 13 Ιουλίου 2006 οι Αμερικανοί διπλωμάτες αναφέρουν ότι τα ελληνικά Μ.Μ.Ε. δεν θα μπορούσαν (και δεν ενδιαφέρονται) για την κερδοφορία, αφού επιχορηγούνται από τους ιδιοκτήτες τους σαν μέσα άσκησης πολιτικής και οικονομικής πίεσης.
Στο ίδιο τηλεγράφημα αναφέρεται ότι οι Έλληνες δημοσιογράφοι συχνά εργάζονται στα ίδια πολιτικά γραφεία Τύπου, τα οποία θα έπρεπε να καλύπτουν, και ότι αρκετοί λαμβάνουν δώρα ή ακόμη και χρήματα. Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα αναφέρεται ο χρηματισμός δημοσιογράφων από την επιτροπή διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.
Οι Αμερικανοί διπλωμάτες σχολιάζουν ότι τα Μ.Μ.Ε. δεν ασκούν ποτέ κριτική για θέματα που θα μπορούσαν να βλάψουν τα συμφέροντα των ιδιοκτητών. Χαρακτηριστικά αναφέρεται σχόλιο γνωστής δημοσιογράφου του MEGA, η οποία αποκάλυψε στην πρεσβεία πως δεν μπορεί να θυμηθεί παρά μόνο ένα περιστατικό στο οποίο το κανάλι άσκησε κριτική σε έναν από τους ιδιοκτήτες του.


Από άλλα τηλεγραφήματα προκύπτει η προσπάθεια παρέμβασης της πρεσβείας όχι μόνο σε συγκεκριμένα μέσα (και κυρίως στον χώρο του free press) αλλά ακόμη και σε σχολές δημοσιογραφίας. Συγκεκριμένα, σε τηλεγράφημα με ημερομηνία 4 Αυγούστου 2008 αναφέρεται ότι η πρεσβεία «τοποθέτησε – set up» μια συνέντευξη στο περιοδικό «Lifo», προκειμένου να προωθήσει συνέδριο δημοσιογραφίας που η ίδια είχε διοργανώσει την ίδια περίοδο.


Με ιδιαίτερα κολακευτικά σχόλια αναφέρονται οι Αμερικανοί διπλωμάτες στην εκπομπή «Νέοι Φάκελοι» του ΣΚΑΪ και ιδιαίτερα στον Αλέξη Παπαχελά – «ίσως τον πιο γνωστό Έλληνα δημοσιογράφο», όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται. Στο τηλεγράφημα, με ημερομηνία 2 Σεπτεμβρίου 2008 σημειώνεται ότι η εκπομπή «Νέοι Φάκελοι» έκανε «πολύ καλή επιλογή παρουσίασης των αμερικανικών θέσεων». Σύμφωνα πάντα με τους Αμερικανούς διπλωμάτες, ένας από τους τρεις παρουσιαστές της εκπομπής ενημέρωσε την πρεσβεία ακόμη και για λεπτομέρειες του μοντάζ – όπως το ποια πλάνα Ρώσων αξιωματούχων κόβονταν και ποια θα έμεναν.
Τα τηλεγραφήματα αναφέρονται αρκετές ακόμη φορές στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ για την κάλυψη που παρείχε σε εκδηλώσεις της πρεσβείας αλλά και τη διοργάνωση αμερικανικού τύπου debate μέσω του youtube πριν από τις εκλογές.
Αίσθηση προκαλεί η αποκάλυψη, σε τηλεγράφημα με ημερομηνία 13 Ιουλίου 2006, ότι η πρεσβεία κατευθύνει «πόρους» της σε σχολές δημοσιογραφίας και φοιτητές, προκειμένου να κάμψει τα αντιαμερικανικά αισθήματα, που, όπως αναφέρεται, ευδοκιμούν στα ελληνικά Μ.Μ.Ε.. «Ελπίζουμε ότι η νέα γενιά δημοσιογράφων θα είναι πιο απελευθερωμένη από τις προκαταλήψεις που χαρακτηρίζουν τη σημερινή αλλά και τις προηγούμενες γενιές» αναφέρει ο συντάκτης του τηλεγραφήματος, ο οποίος κάνει λόγο για «συνομιλητές» της πρεσβείας μέσα σε σχολές δημοσιογραφίας.

Τις δημοσιογραφικές ανησυχίες της διπλωματικής αποστολής των ΗΠΑ στην Ελλάδα αναφέρονται τρία τηλεγραφήματα της αμερικανικής Πρεσβείας που δημοσιοποιήθηκαν τα τελευταία 24ωρα μέσω του wikileaks.

Το πρώτο, με ημερομηνία 13 Ιουλίου 2006, αποτελεί ένα είδος οδηγού “για την ανάγνωση του ελληνικού Τύπου”, το δεύτερο αποτελεί μια αναφορά από εκδήλωση που οργανώθηκε με θέματα τα “free press” έντυπα και το τρίτο σχολιάζει το αφιέρωμα της εκπομπής “Φάκελοι” του τηλεοπτικού σταθμού Σκάι (τον Οκτώβριο του 2008) για την τότε κρίση στις σχέσεις Ρωσίας-Γεωργίας και για τις θέσεις των ΗΠΑ.
Στο πρώτο τηλεγράφημα γίνεται μια εκτενής αναφορά στο ελληνικό τοπίο των ΜΜΕ, τα οποία εμφανίζονται ως “συναισθηματικά” που εύκολα υιοθετούν αντι-αμερικανική στάση, ενώ οι δημοσιογράφοι είναι ένα “κακοπληρωμένο τσούρμο” πολλοί από τους οποίους δωροδοκούνται. Συχνές είναι οι αναφορές και στην αρχαία Ελλάδα με τους συντάκτες να φτάνουν μέχρι το 800 π.Χ. και τον Ομηρο:

Με μια πρώτη ματιά τα ελληνικά ΜΜΕ μοιάζουν με τα αμερικανικά, με ένα μείγμα εφημερίδων ταμπλόιντ και μεγάλης σελίδας, εθνικούς και τοπικούς τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς, και συνταγματικές εγγυήσεις για την προστασία της ελευθεροτυπίας. Μια πιο προσεκτική εξέταση αποκαλύπτει μια ελληνική βιομηχανία ΜΜΕ που ελέγχεται από μεγιστάνες των επιχειρήσεων των οποίων οι άλλες επιτυχημένες επιχειρηματικές δραστηριότητες τους επιτρέπουν να επιδοτούν τις ζημιογόνες επιχειρήσεις ΜΜΕ. Με τη σειρά τους αυτές οι επιχειρήσεις ΜΜΕ τούς δίνουν τη δυνατότητα να ασκήσουν πολιτική και οικονομική επιρροή. Το αποτέλεσμα είναι πως τα μέσα συχνά προβάλουν μια σχεδόν κοινή εικόνα για τα εθνικά και διεθνή γεγονότα, εκτός από τις μεταξύ τους κομματικές διαφορές. Ομοίως ένας ενιαίος αντιαμερικανισμός εμπεριέχεται σχεδόν σε κάθε θέμα, ο οποίος όμως έχει μικρή επίδραση στις διμερείς σχέσεις. 

Στη συνέχεια οι συντάκτες φτάνουν μέχρι τον… Ομηρο για να πουν πως όπως ο ποιητής της Ιλιάδας και της Οδύσσειας έτσι και “τα σύγχρονα ελληνικά ΜΜΕ χρησιμοποιούν ένα κράμα γεγονότων και φαντασίας με εξίσου συνετή χρήση του “από μηχανής θεού” (των εξωτερικών δυνάμεων) που ελέγχουν τα γεγονότα.

Σήμερα η Ελλάδα έχει περίπου 160 εφημερίδες, 180 τηλεοπτικούς σταθμούς, 800 ραδιοφωνικούς, 3.500 περιοδικά και μόλις 10 εκατ. κατοίκους (η Πορτογαλία με τον ίδιο πληθυσμό έχει 35 εφημερίδες, 62 τηλεοπτικούς και 221 ραδιοφωνικούς σταθμούς, σύμφωνα με το “World Factbook” του 2004). Πώς είναι δυνατό όλες αυτές οι επιχειρήσεις να είναι κερδοφόρες; Δεν είναι. Επιδοτούνται από τους ιδιοκτήτες τους, που αν και θα καλωσόριζαν κάθε έσοδο από την πώλησή τους, χρησιμοποιούν τα ΜΜΕ για να ασκήσουν πολιτική και οικονομική επιρροή και για το λόγο αυτό ελάχιστα ενδιαφέρονται για την κερδοφορία των επιχειρήσεων ΜΜΕ. Επειδή δεν υπάρχουν συνδρομές και παραδόσεις εφημερίδων κατ’ οίκον οι εφημερίδες αναγκάζονται να πωλοούνται σε περίπτερα προσπαθώντας να αποσπάσουν την προσοχή του αναγνώστη. Αυτό σημαίνει πως ακόμα και η σπανίως ήρεμη και μερικώς ακριβή ιστορία έχει έναν παραπλανητικό τίτλο που πολλές φορές δεν έχει καμία σχέση με το θέμα. Επίσης, τα ΜΜΕ χρησιμοποιούν συναισθηματικούς τίτλους και ιστορίες για να προσελκύσουν αναγνώστες και οι σημαντικές για όλους μετρήσεις της τηλεόρασης καθορίζει την κατανομή των διαφημιστικών εσόδων. Επίσης, οι εφημερίδες χρησιμοποιούν εργαλεία όπως οι προσφορές DVD και εφημερίδων.Οι ίδιες επιχειρήσεις ΜΜΕ που έχουν στην κατοχή τους σταθμούς και εφημερίδες έχουν δημιουργήσει διαδικτυακά portals που όμως δεν έχουν ‘απογειωθεί’. Το πιο δημοφιλές, το in.gr, διέλυσε το τμήμα ειδήσεων και απλώς δημοσιεύει άρθρα από τις εφημερίδες της μητρικής εταιρείας. Δεν υπάρχουν [εκδόσεις όπως τα] Salon και Drudge Report.
Οι Ελληνες λαμβάνουν ενημέρωση κυρίως από την τηλεόραση, αλλά οι εφημερίδες είναι η κύρια πηγή αναλύσεων. Οι πρωινές εκπομπές “ειδήσεων” (sic) αποτελούν μια προφορική επανάληψη των επίτηδες συναισθηματικών επικεφαλίδων των εφημερίδων. Τα αθηναϊκά ΜΜΕ κυριαρχούν στη χώρα έχοντας το 80% της θεαματικότητας και αναγνωσιμότητας, μέσω και της αναμετάδοσης των ραδιοφωνικών προγραμμάτων από τους σταθμούς της επαρχίας. Οι κρατικοί τηλεοπτικοί και ραδιοφωνικοί σταθμοί έχουν μικρότερο κοινό σε σύγκριση με τους ιδιωτικούς. Μόνο το 6% των Ελλήνων ενημερώνεται από το διαδίκτυο. Αν και η εμπιστοσύνη του κοινού απέναντι στα ΜΜΕ πέφτει σταθερά τις τελευταίες δύο δεκαετίες, είναι πολύ πιθανό να ακούσεις φράσεις όπως “μα το διάβασα στην εφημερίδα” ή “το είδα στην τηλεόραση” όταν προσπαθούμε να διορθώσουμε λάθος σε ιστορίες. Μια δημοσκόπηση τον Οκτώβριο του 2005 έδειξε πως αν και το 71% των Ελλήνων θεωρεί τα ΜΜΕ ιδιαιτέρως συναισθηματικά, οι εφημερίδες με πιο συναισθηματικό χαρακτήρα είναι εκείνες με τις μεγαλύτερες πωλήσεις.

Στο τηλεγράφημα γίνεται λόγος για έναν Ελληνα πολιτικό αρθρογράφο που “περιέγραψε την κατάσταση σαν ένα μουσακά με πολλές στρώσεις που έχουν ψηθεί μαζί. Το κοινό στην Ελλάδα, είπε, δεν δίνει σημασία στα ΜΜΕ. Ωστόσο οι δημοσκοπήσεις αντικατοπτρίζουν υψηλά επίπεδα αντιαμερικανισμού (ή, όπως είπε, αντι-κυβερνητικού ή αντι-εξουσιαστικού ή αντι-ο,τιδήποτε)… Εάν ψάξεις βαθύτερα στον μουσακά, συνέχισε, θα διαπιστώσεις πως το κοινό είναι σε γενικές γραμμές ευχαριστημένο από τις αποφάσεις της κυβέρνησης, ακόμα και σε αυτές που υπάρχει συμμαχία με τις ΗΠΑ”.

Ολοένα και περισσότερο τα ελληνικά ΜΜΕ αφιερώνουν περισσότερο χώρο στα καθημερινά προβλήματα του μέσου Ελληνα, στην ιδιωτική ζωή των πολιτικών, στην ψυχαγωγία και τον αθλητισμό παρά στα διεθνή θέματα. Η ελληνική συμμετοχή στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ έχει λάβει ελάχιστη κάλυψη, ενώ σπάνιες είναι οι αναλύσεις για την Ε.Ε. Τα σημαντικά διεθνή γεγονότα λαμβάνουν εκτενή κάλυψη μόνον όμως μέσω διεθνών δικτύων και ειδησεογραφικών πρακτορείων. Στα αίτια [αυτής της αντιμετώπισης] περιλαμβάνονται ο ελληνικός εθνοκεντρισμός, η απροθυμία των ιδιοκτητών ΜΜΕ να προβάλουν τις επιτυχίες της παρούσας κυβέρνησης και η απουσία μιας στιβαρής ελληνικής ηγεσίας στο διεθνή στίβο.Τα ιδιωτικά ΜΜΕ της Αθήνας ανήκουν σε μια μικρή ομάδα ανθρώπων που έχουν δημιουργήσει ή κληρονομήσει περιουσίες από τη ναυτιλία, τις τράπεζες, τις τηλεπικοινωνίες, τον αθλητισμό, τα πετρέλαια, τις ασφάλειες κ.τ.λ και που έχουν δεσμούς αίματος, γάμου ή μοιχείας με πολιτικούς και κυβερνητικούς αξιωματούχους και άλλους μεγιστάνες των ΜΜΕ και των επιχειρήσεων. Για παράδειγμα, ο εφοπλιστής και επενδυτής στο Mega Channel, Βαρδής Βαρδινογιάννης είναι ο καλύτερος φίλος του Χρ. Λαμπράκη, εκδότη των εφημερίδων “Το Βήμα”, “Τα Νέα”, “Athens News” και του in.gr και ο Λαμπράκης έχει συμβόλαια κατασκευής δημοσίων έργων. Τα δύο παιδιά του Βαρδινογιάννη έχουν παντρευτεί με μέλη των οικογενειών Γουλανδρή και Νομικού. Η αδελφή του Ελένη είναι παντρεμένη με τον βουλευτή της Ν.Δ. Γιάννη Κεφαλογιάννη που είναι σύμβουλος του πρωθυπουργού Καραμανλή.
Ο ελληνικός όρος “διαπλεκόμενα συμφέροντα” αναφέρεται αποκλειστικά στον ιστό των σχέσεων μεταξύ ΜΜΕ, επιχειρήσεων και κυβέρνησης. Ο νυν υπουργός Εμπ. Ναυτιλίας πρόσφατα σχολίασε πως η κυβέρνηση είναι μαριονέτα στα χέρια των διαπλεκόμενων συμφερόντων (το σχόλιό του δεν διασκέδασε ούτε τους μεγιστάνες του Τύπου ούτε τον πρωθυπουργό αλλά με κάποιο τρόπο έχει κρατήσει τη θέση του). Οι σχέσεις είναι πιο περίπλοκες από αυτές μεταξύ θεών, ημίθεων και ανθρώπων στην ελληνική μυθολογία…
Οσον αφορά τους ίδιους τους δημοσιογράφους είναι ένα μάτσο κακοπληρωμένων που συνήθως έχουν πολλές δουλειές προκειμένου να πληρώνουν τους λογαριασμούς τους. Δεν είναι ασύνηθες ένας δημοσιογράφος να εργάζεται στο γραφείο τύπου του υπουργείου που καλύπτει. Γνωρίζουν πολύ καλά για τους διαφορετικούς αφέντες [που υπηρετούν]. Μία έμπειρη δημοσιογράφος του Mega λέει πως μόνο μία φορά ασκήθηκε κριτική από τον σταθμό σε κάποιον από τους 5 ιδιοκτήτες του. Είναι επίσης αποδεκτό για τους δημοσιογράφους να λαμβάνουν δώρα ή ακόμα και χρήματα. Η οργανωτική επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 ήταν διαβόητη για την πληρωμή δημοσιογράφων προκειμένου αυτοί να γράφουν αρεστές ιστορίες.
Ο ισχυρός αντιαμερικανισμός έρχεται και φεύγει όχι με τις παλίρροιες αλλά με την ‘εμμονή της ημέρας’.Ακόμα και στην απουσία θεμάτων που απευθείας εμπλέκουν τις ΗΠΑ -όπως η φερόμενη παρακολούθηση Ελλήνων πολιτικών- υπάρχει πάντοτε ένα υπόγειο ρεύμα αντιαμερικανισμού. Τίτλοι όπως “Βάση της Σούδας: Στρατόπεδο θανάτου” ή “Νέα αμερικανική πρόκληση” είναι συνηθισμένοι. Οι συνηθισμένες διμερείς συνομιλίες συχνά παρουσιάζοντα με τις ΗΠΑ να ασκούν “ασφυκτικές πιέσεις” στην Ελλάδα… Ακόμα και η σχετικά ισορροπημένη αγγλόφωνη “Athens News” δημοσίευσε πρόσφατα ένα θέμα σε 4 σελίδες για το Ιράν με ανταποκρίσεις από την Αθήνα και την Τεχεράνη και με σχόλια ότι οι ΗΠΑ σχεδιάζουν πυραυλικές επιθέσεις από τη Σούδα εναντίον του Ιράν χωρίς καμία αναφορά στις πραγματικές θέσεις των ΗΠΑ.

Οι συντάκτες της αναφοράς σημειώνουν μεταξύ άλλων ως αίτια του αντιαμερικανισμού τη στάση των ΗΠΑ απέναντι στη χούντα των συνταγματαρχών και στο Κυπριακό.

Στην ελληνική κοινή γνώμη ευδοκιμούν σήμερα, όπως και στο 800 π.Χ. οι μύθοι, οι αποδιοπομπαίοι τράγοι και οι θεωρίες συνωμοσίες, με τις ΗΠΑ να εμφανίζονται ως ‘Κυρίαρχος του Πλανήτη” που ευθύνεται για τα εσωτερικά προβλήματα της Ελλάδας και την απουσία αναστήματος στο διεθνή στίβο…
Η πλειονότητα των ΜΜΕ υιοθετεί μια αντι-αμερικανική ή/και αντι-Μπους οπτική σε κάθε ιστορία με διεθνείς προεκτάσεις, περιλαμβανομένων των γενετικά μεταλλαγμένων οργανισμών, της φτώχειας, του περιβάλλοντος και του ελέγχου του διαδικτύου. Εχουμε με επιτυχία δημοσιεύσει συνεντεύξεις, ξένες καταχωρίσεις (…) για σημαντικά ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε σφάλματα και παραλείψεις μέσω τηλεφωνημάτων και επιστολών προς αρχισυντάκτες και μέσω συναντήσεων με δημοσιογράφους, διευθυντές και εκδότες. Επίσης προσθέτουμε πόρους στις σχέσεις μας με σχολές δημοσιογραφίας και σπουδαστές, ελπίζοντας πως η επόμενη γενιά δημοσιογράφων θα είναι πιο ελεύθερη από προκαταλήψεις που έχουν χαρακτηρίσουν την παρούσα και τις προηγούμενες γενιές, Οι συνομιλητές μας στις σχολές δημοσιογραφίας (…) φοβούνται πως οι αλλαγές στη βιομηχανία των ΜΜΕ σημαίνει πως οι σπουδαστές τους δεν θα μπορούν να βρουν και πολλές θέσεις στη δημοσιογραφία όταν αποφοιτήσουν.

ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΑΠΟΙΚΙΑ, ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ, Η ΕΛΛΑΔΑ!

Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ, ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ, ΖΗΤΑ ΕΙΔΙΚΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΖΩΝΕΣ ΜΗΔΕΝΙΚΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΜΙΣΘΩΝ ΚΙΝΑΣ!

Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΖΗΤΑΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗ ΚΑΤΑΛΗΣΤΕΥΣΗ ΤΩΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΩΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΣΕ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ!

Προαναγγελία, ολοκληρωτικής μετατροπής της Ελλάδας σε "νεοαποικία" της Γερμανίας αποτέλεσε η χθεσινή (25.8) επίσκεψη του γερμανού υφυπουργού Οικονομικών Στέφαν Καπφέρερ στη χώρα.

  

Ο κορυφαίος γερμανός κυβερνητικός αξιωματούχος, συναντήθηκε με τον Υπουργό Οικονομικών Ε. Βενιζέλο, με τον Υπουργό Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Γ. Παπακωνσταντίνου αλλά και με τον Υπουργό Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας Μ. Χρυσοχοϊδη.

 Στην επίσκεψη έγινε σαφές πως οι όποιες γερμανικές επενδύσεις, στη χώρα θα γίνουν με προαπαιτούμενο, την ύπαρξη νεοποικιοκρατικού θεσμικού πλαισίου για τις γερμανικές επιχειρήσεις στη χώρα. Κοινώς νεοαποκιοκρατία στο όνομα των επενδύσεων!

 Οι τομείς που επιθυμούν να επενδύσουν οι Γερμανοί είναι οι ΑΠΕ, οι υποδομές, η διαχείριση αποβλήτων, η βιομηχανία τροφίμων, η ναυτιλία και φυσικά το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων του μεσοπρόθεσμου – εκτρώματος.

ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ

Ειδικά, σε ότι αφορά, μάλιστα, τις ΑΠΕ, η ηλεκτρική ενέργεια που θα παράγεται από φωτοβολταϊκά, θα εξάγεται κατά προτεραιότητα στη Γερμανία, και δευτερευόντως σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, πάντα όμως υπό τον έλεγχο των γερμανικών επιχειρήσεων. Θυμίζοντας, έτσι, τις χειρότερες πρακτικές της αποικιοκρατίας, όπου η μητρόπολη είχε τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο σχετικά με τις εξαγωγές πρώτων υλών των αποικιών!

Τα ακόμα, όμως πιο, εξωφρενικά δώρα που θα πάρει η Γερμανία από την Κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, θα είναι τα εξής:

Πρώτον, η Γερμανία ζητάει τη "δημιουργία ειδικών επενδυτικών ζωνών" στην Ελλάδα, εντός των οποίων θα ισχύει διαφορετικό φορολογικό αλλά και εργασιακό καθεστώς. Κοινώς η Ελλάδα, όχι απλά δεν θα έχει όφελος από τις επενδύσεις αυτές (αφού θα εισπράττει ΄"συμβολικά' φορολογικά έσοδα) αλλά αντιθέτως το σύνολο της εργατικής τάξης θα γνωρίσει μια νέα επίθεση στα δικαιώματά του. Και αυτό διότι το ειδικό "κινεζοποημένο" εργασιακό καθεστώς που θα ισχύει στις "ζώνες", θα συμβάλει καθοριστικά στην περαιτέρω υποτίμηση των μισθών στο σύνολο της ελληνικής οικονομίας.

 Βέβαια, εδώ αποδεικνύεται και η υποκρισία της λογικής πάνω στην οποία λειτουργεί η ΕΕ: την ίδια στιγμή που όλες οι ευρω-Συνθήκες ομνύουν στον "ελεύθερο ανταγωνισμό", ο γερμανικός ιμπεριαλισμός εξασφαλίζει ειδικές σκανδαλώδεις προνομιακές ρυθμίσεις, για να επενδύσει στην βαλκανική "μπανανία" κατά παρέκκλιση κάθε εθνικού αλλά και ενωσιακού θεσμικού πλαισίου!

 Δεύτερον, οι γερμανικές επενδύσεις δεν θα χρηματοδοτηθούν από το γερμανικό κεφάλαιο, αλλά κατά κύριο λόγο, από ένα μεγάλο (ίσως το μεγαλύτερο) μέρος των κονδυλίων του ΕΣΠΑ (€20 δις), απο κοινού και με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕΠ)!!!

Για αυτόν, ακριβώς το λόγο, υπεύθυνος της ομάδας κρούσης (task force for Greece) της Κομισιόν, για την εφαρμογή του Μεσοπρόθεσμου και του ΕΣΠΑ, ορίστηκε ο γερμανός Χορστ Ράιχενμπαχ επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (EBRD), τον οποίο δημοσιεύματα του κυρίαρχου τύπου χαρακτήρισαν "σκιώδη Πρωθυπουργό" της Ελλάδας!

Κοινώς, μέχρι και τα ψίχουλα των διαρθρωτικών ταμείων και του ταμείου συνοχής, θα χρηματοδοτήσουν την ολοκληρωτική μετατροπή της Ελλάδας σε νεοαποικία της Γερμανίας...

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΒΗΜΑΤΑ...

Η "απόβαση" των γερμανικών επενδυτικών κεφαλαίων στην Ελλάδα, θα γίνει βάσει συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος, το οποίο συμφωνήθηκε στη συνάντηση Χρυσοχοϊδη – Καπφέρερ.

Σε πρώτη φάση, θα υπάρξει στα πλαίσια ΔΕΘ συνάντηση του ΣΕΒ με τον αντίστοιχο γερμανικό σύνδεσμο.

Σε πολιτικό επίπεδο, η συνεργασία θα επισφραγισθεί κατά την επίσκεψη του Γ. Παπανδρέου στο Βερολίνο κατά τα τέλη Σεπτέμβρη, και λίγες ημέρες μετά (6-7 Οκτώβρη), ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Φίλιπ Ρέσλερ, θα επισκεφτεί την Ελλάδα συνοδευόμενος από 100 γερμανούς επιχειρηματίες.

Σηματοδοτώντας, έτσι τη γερμανική "εισβολή" των επενδυτικών κεφαλαίων...

Με σκοπό την πληρέστερη ενημέρωσή σας παραθέτουμε το εξαιρετικά ενδιαφέρον και διαφωτιστικό ρεπορτάζ του Βασίλη Γεωργά, από την "Ελευθεροτυπία" της Παρασκευής 26 Αυγούστου.

ΕΙΔΙΚΕΣ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΕΣ ΖΩΝΕΣ ΚΑΙ ΤΡΑΠΕΖΑ-ΕΓΓΥΗΣΗ ΣΥΣΤΗΝΕΙ Ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

Ερχονται, ζητούν γη και ύδωρ οι Γερμανοί για επενδύσεις

Του ΒΑΣΙΛΗ ΓΕΩΡΓΑ

Επέλαση γερμανικών κεφαλαίων στην Ελλάδα για επενδύσεις υπό καθεστώς «ειδικών επενδυτικών ζωνών» τάζουν οι Γερμανοί, που εμφανίζονται σαν σωτήρες της οικονομίας σε μια κρίσιμη στιγμή για τη χώρα, όπου όλα δείχνουν ότι το δεύτερο πακέτο βοήθειας από το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Ενωση κινδυνεύει να τιναχτεί στον αέρα.

«Η Γερμανία έχει ξεκινήσει επενδυτική επίθεση στην Ελλάδα», δήλωσε χθες χαρακτηριστικά από την Αθήνα ο Γερμανός υφυπουργός Οικονομίας Στέφεν Καπφέρερ, μέσα στο βαρύ πολιτικό και οικονομικό κλίμα που πυροδοτούν το θέμα των εγγυήσεων που εγείρουν χώρες μέλη της Ε.Ε., η ένσταση της Βραζιλίας για συμμετοχή του ΔΝΤ σε δεύτερο δάνειο, η ασφυξία στο μέτωπο της ρευστότητας αλλά και οι προθέσεις της κυβέρνησης για επαναδιαπραγμάτευση του Μεσοπρόθεσμου.

Από τις πολύωρες συναντήσεις που είχε χθες ο Γερμανός αξιωματούχος με τους κορυφαίους οικονομικούς υπουργούς της κυβέρνησης (Βενιζέλος, Χρυσοχοΐδης και Παπακωνσταντίνου) έγινε ξεκάθαρο ότι η Γερμανία θέτει συγκεκριμένους όρους για να κινητοποιήσει επενδυτικά κεφάλαια προς τη χώρα μας με αιχμή τον τομέα της ενέργειας και των στρατηγικών υποδομών, καθώς και τον τουρισμό, τη βιομηχανία και τη διαχείριση αποβλήτων.

Εγινε επίσης σαφές ότι η γερμανική κυβέρνηση επιδιώκει να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τη δύσκολη κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και, σε συνδυασμό με τις τιμές εκποίησης των υποδομών και της δημόσιας περιουσίας, να διαμορφώσει τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις για την «ασφαλή» απόβαση γερμανικών κεφαλαίων, με όρους και κανόνες που θα είναι ευνοϊκότεροι από ό,τι στην υπόλοιπη Ευρώπη. Η ανταπόκριση δε που βρίσκουν οι προτάσεις τους από την ελληνική κυβέρνηση δείχνουν ότι η χώρα μας είναι πρόθυμη να αναδείξει τη Γερμανία σε προνομιακό στρατηγικό εταίρο, με άξονα κυρίως τον ενεργειακό τομέα και τις στρατηγικές υποδομές.

Χαμηλότερη φορολογία

Στην κορυφή της ατζέντας αναδεικνύονται το θέμα δημιουργίας «ειδικών επενδυτικών ζωνών» με χαμηλότερη φορολογία και φτηνότερα εργατικά χέρια (κατά παρέκκλιση των νόμων περί ανταγωνισμού που ισχύουν για τις χώρες της Ε.Ε.), η εξασφάλιση της χρηματοδότησης των γερμανικών επενδύσεων κυρίως από κοινοτικά κονδύλια (ΕΣΠΑ, Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων κ.ά.), αλλά και μεσολάβηση τράπεζας-εγγυητή των κεφαλαίων που θα επενδύσουν στο μέλλον γερμανικές επιχειρήσεις. Ειδικά για το θέμα της δημιουργίας «ειδικών επενδυτικών ζωνών», ο Γερμανός υφυπουργός επέμεινε και χθες να ξεκινήσει η ελληνική κυβέρνηση διαπραγματεύσεις με τις Βρυξέλλες, ώστε να επιτύχει την «εξαίρεσή της» από τους κοινοτικούς περιορισμούς, προβάλλοντας την ανάγκη να επιτευχθεί ανάπτυξη της οικονομίας.

Σε περίπου έναν μήνα (5-6 Οκτωβρίου), θα βρεθεί στην Ελλάδα ο «διαχειριστής» του γερμανικού σχεδίου Μάρσαλ για την Ελλάδα Φίλιπ Ρέσλερ, ο οποίος θα συνοδεύεται από τουλάχιστον 100 επιχειρηματίες, με συγκεκριμένες επενδυτικές προτάσεις στα μπαγκάζια τους.

Η πρόταση για τη δημιουργία «ειδικών επενδυτικών ζωνών» -ειδικών δηλαδή, περιοχών, όπου κυρίως ξένες επιχειρήσεις θα απολαμβάνουν διαφορετικό φορολογικό και εργασιακό καθεστώς και υψηλά επενδυτικά κίνητρα από τις υπόλοιπες εντός της Ελλάδας αλλά και της Ευρωπαϊκής Ενωσης- φαίνεται πως είναι πολύ συγκεκριμένη και δεν είναι τυχαίο πως έπεσε για δεύτερη φορά χθες στο τραπέζι, διά στόματος του Στέφεν Καπφέρερ.

Ο Γερμανός υφυπουργός Οικονομίας δήλωσε χαρακτηριστικά για το θέμα, μετά τη συνάντησή του με τον υπουργό Ανάπτυξης Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, ότι «μέσω αυτών των οικονομικών ζωνών, υπάρχει η πρόθεση να δημιουργήσουμε ένα φιλικό περιβάλλον με ευνοϊκές συνθήκες για επενδύσεις, ώστε οι επιχειρήσεις να μπορούν ευκολότερα να επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους.

Οι λεπτομέρειες με την Ε.Ε.

»Η εμπειρία έχει δείξει ότι με περιορισμένες χρονικά ρυθμίσεις, μπορούν να φέρουν σημαντικά αποτελέσματα, ως προς την ενίσχυση των επενδύσεων». Ο ίδιος, πάντως, δεν θέλησε να μπει σε λεπτομέρειες αναφορικά με τις ευνοϊκές ρυθμίσεις που θα μπορούσαν να διέπουν το καθεστώς των ειδικών ζωνών και παρέπεμψε στην ελληνική κυβέρνηση, η οποία, όπως είπε, «θα αποφασίσει τις λεπτομέρειες με την Ευρωπαϊκή Ενωση».

Τέτοιες ζώνες, που προβλέπουν σημαντικά φορολογικά και επενδυτικά κίνητρα αλλά ενδεχομένως και διαφορετικούς όρους εργασίας (χαμηλότεροι μισθοί, ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, «εισαγωγή» εργαζομένων κ.ά.), δεν προβλέπονται στην Ευρωπαϊκή Ενωση για λόγους ισότιμου ανταγωνισμού των κρατών-μελών.

Τόσο ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο γερμανικό ενδιαφέρον για κοινές επενδύσεις στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όσο και ο αρμόδιος υπουργός Περιβάλλοντος Γ. Παπακωνσταντίνου, που παρουσίασε αναλυτική πρόταση, επιβεβαίωσαν ότι το κέντρο βάρους των συζητήσεων για επενδύσεις στην Ελλάδα βρίσκεται στον ενεργειακό τομέα.

Ο Γ. Παπακωνσταντίνου χαρακτήρισε φιλόδοξο το σχέδιο για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και, όπως είπε, θα αφορά εξαγωγές ηλιακού ρεύματος όχι μόνο προς τη Γερμανία, αλλά και προς άλλες χώρες που ενδιαφέρονται να χρησιμοποιήσουν το πλούσιο ηλιακό δυναμικό της Ελλάδας, για να καλύψουν τους δικούς τους στόχους και τις δικές τους ανάγκες σε ΑΠΕ.

Πηγές που βρίσκονται κοντά στις συζητήσεις αναφέρουν ότι δεν αποκλείεται το πρόβλημα της αδειοδότησης και της χωροθέτησης των μονάδων να αντιμετωπιστεί με τον καθορισμό ειδικών επενδυτικών ζωνών, ώστε να παρακαμφθούν τα προβλήματα (προσφυγές, καθυστερήσεις στις άδειες κ.ά.) που έχουν αντιμετωπίσει παρόμοιες επενδύσεις στην Ελλάδα.

πηγή: enet.gr

ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΒΑΖΕΙ ΜΙΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ SIEMENS!!!Η ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΚΑΙ Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ!!!

ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΜΑΘΕ ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΤΟ 1ΕΚ.ΕΥΡΩ ΠΟΥ ΠΑΡΑΔΕΧΤΗΚΕ ΠΩΣ ΠΗΡΕ ΑΠΟ ΤΗ SIEMENS Ο ΤΣΟΥΚΑΤΟΣ...
ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΜΑΘΕ ΤΟ ΠΟΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,ΠΗΡΑΝ ΜΙΖΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΑΚΟ,ΩΣΤΕ Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΝΑ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΥΠΕΡΚΟΣΤΟΛΟΓΗΜΕΝΑ ΕΡΓΑ ΣΕ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ.


ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ Η SIEMENS,ΛΑΔΩΝΕ ΤΑ 2 ΜΕΓΑΛΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΗΣ,ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ.
ΤΑ ΕΡΓΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΥΠΕΡΚΟΣΤΟΛΟΓΟΥΣΕ ΩΣΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΣΟ ΝΑ ΕΒΓΑΖΕ ΚΑΙ ΤΑ ΦΡΑΓΚΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΕΔΕΙΝΕ ΣΕ ΜΙΖΕΣ...ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΕΜΕΙΣ ΠΛΗΡΩΣΑΜΕ ΤΙΣ ΡΕΜΟΥΛΕΣ ΤΟΥΣ.

Απορρίφθηκε από την Ολομέλεια της Βουλής η πρόταση των 108 βουλευτών του ΠΑΣΟΚ για σύσταση προανακριτικής επιτροπής σε βάρος των πρώην υπουργών της Ν.Δ., Χρ. Μαρκογιαννάκη και Γ. Αλογοσκούφη, για την υπόθεση Siemens.
Από την ψηφοφορία απείχαν Ν.Δ., ΛΑΟΣ και Δημοκρατική Συμμαχία. Το αποτέλεσμα της μυστικής ψηφοφορίας, στην οποία συμμετείχαν τελικά 165 βουλευτές, δείχνει ότι υπήρξαν "διαρροές" από τις τάξεις της κοινοβουλευτικής ομάδας του κυβερνώντος κόμματος. Επίσης, η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ, είχε και πέντε απουσίες: τους Β. Τόγια και Θ. Ρομπόπουλο που λείπουν στο εξωτερικό, τους Δ. Παπουτσή και Σ. Εμμινίδη που είναι ασθενείς και την Βάσω Παπανδρέου.



Ειδικότερα:
Υπέρ της παραπομπής του Χρήστου Μαρκογιαννάκη, ψήφισαν 128 βουλευτές, εναντίον ψήφισαν 9, «παρών» δήλωσαν 10 - ενώ υπήρξαν και 6 λευκά και 12 άκυρα ψηφοδέλτια.
Υπέρ της παραπομπής του Γιώργου Αλογοσκούφη, ψήφισαν 130 βουλευτές, εναντίον ψήφισαν 8, «παρών» δήλωσαν 9 - ενώ βρέθηκαν και 7 λευκά και 11 άκυρα ψηφοδέλτια.
Η πρόταση απορρίφθηκε, καθώς δεν συμπληρώθηκε ο απαιτούμενος ελάχιστος αριθμός των θετικών ψήφων (151 ) για να συσταθεί η Προανακριτική.
«Σήμερα τελείωσε οριστικά μια 18μηνη φαρσοκωμωδία με την οποία έγινε προσπάθεια μείωσής μου και που ασφαλώς με ταλαιπώρησε σημαντικά», δήλωσε ο Χρ. Μαρκογιαννάκης.


http://prezatv.blogspot.com/

Η σκανδαλοθηρία δεν είναι Τέχνη, είναι φασιστική χυδαιότητα

Του Θύμιου Παπανικολάου

Όταν ένα κοινωνικό καθεστώς βρίσκεται σε παρακμή και σηπτική αποσύνθεση δεν μπορεί να παράγει ούτε πνευματικό ούτε καλλιτεχνικό έργο.
Σήμερα έχει ολοκληρωθεί ο θάνατος της αστικής Τέχνης, ακριβώς
γιατί έχει συντελεστεί ο Πνευματικός θάνατος του καπιταλιστικού καθεστώτος: Αυτό παράγει μόνο ανοησία, χυδαιότητα, ψευτιά και πλήθος ακαθαρσιών, καθώς και μηχανισμούς δίωξης των Ιδεών και του Πνεύματος.
Το κεντρικό «εργαλείο» αποσάθρωσης, ισοπέδωσης και αποτέφρωσης του Πνεύματος, συνακόλουθα και κάθε καλλιτεχνικής δημιουργίας είναι η αγοραία «εικόνα», δηλαδή το τηλεοπτικό θέαμα…
Βεβαίως, ανάμεσα στην «τέχνη» που ψυχομαχάει σε επαναλήψεις, σε σιωπές ή σε μιμητικούς, τεχνητούς και κούφιους ακροβατισμούς, δημιουργείται μια Τέχνη Μεταβατική: Η Τέχνη που εμπνέεται από την Αντίσταση και τη Μαχητική διάθεση εναντίον της καθεστωτικής σαπίλας και χυδαιότητας, ιδιαίτερα εναντίον του νεοταξικού εφιάλτη…
Η Τέχνη, ως μία από τις βασικές κοινωνικές λειτουργίες του Ανθρώπου, για να υπάρξει πρέπει να υπάρχουν οι Πηγές έμπνευσής της: Δηλαδή πρέπει να «βελονιαστεί» και να εμπνευστεί, αλλά και να εκφράσει με απαράμιλλο τρόπο όλους τους πόθους και όλα τα όνειρα του ανθρώπου.
Γι αυτό κάθε γνήσια πνευματική και καλλιτεχνική δημιουργία είναι ασυμβίβαστη με το ψέμα, την υποκρισία, τη χυδαιότητα και το πνεύμα του βολέματος…
Γίνεται φανερό, συνεπώς, τούτο: Ό,τι παράγει και αναπαράγει ένα καθεστώς σε αποσύνθεση, ό,τι είναι συνδεδεμένο με αυτό το καθεστώς και κυρίως το σύστημα της κτηνωδίας του και των «ιδεών» του (ιδεολογήματα απάτης) δεν μπορούν να ΕΜΠΝΕΥΣΟΥΝ πνευματικά και καλλιτεχνικά.
Αντίθετα εκπορνεύουν, πολτοποιούν, διαλύουν και αφανίζουν κάθε ιδέα και κάθε δημιουργικό πνεύμα…
Η Τέχνη, σήμερα μπορεί να ανθίσει μόνο ΚΟΝΤΡΑ σε όλα αυτά, πολεμώντας τη Νέα Τάξη και ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΝΤΑΣ τις ιστορικές κατακτήσεις, τις πολιτισμικές και αισθητικές παραδόσεις, τις μεγάλες ανθρώπινες αξίες, καθώς και τα επαναστατικά οράματα…
Έργο που παρουσιάζεται σαν απαλλαγμένο από κάθε δεσμό με την Ιστορία και την καλλιτεχνική παράδοση, στερείται αισθητικής σημασίας, γιατί αγνοεί τις αιτιώδεις σχέσεις που συνδέουν, ανάμεσά τους, όλα τα καλλιτεχνήματα…
Σήμερα τα ποικίλα «καλλιτεχνικά», μικροσκοπικά μορμολύκεια δεν αμαυρώνουν μόνο κάθε ιδέα καλλιτεχνικής δημιουργίας, αλλά στριφογυρίζουν, σαν πεινασμένες ύαινες, γύρω από το σηπόμενο πτώμα του ιμπεριαλιστικού ολοκληρωτισμού και αναπαράγουν όλες τις πνιγηρές αναθυμιάσεις του: Τη φαιά προπαγάνδα του καθεστώτος και τη χυδαιότητα της σήψης του…
Αυτά τα «καλλιτεχνικά», μικροσκοπικά μορμολύκεια όχι μόνο δεν έχουν καμία σχέση με την Τέχνη, αλλά είναι κυνικοί και υστερικοί προπαγανδιστές των «νέων ιδεών»: των εφιαλτικών ιδεολογημάτων της Νέας Τάξης.
Αυτοί που το παίζουν «καλλιτέχνες», «συνωστίζονται» στις αυλές της Νέας Τάξης και σιτίζονται στο παχνί τους: Είναι το «τάγμα» των σύγχρονων, ακριβοπληρωμένων, ιδεολογικών «μπράβων» του καθεστώτος, μια «εστία» παχύσαρκων επιδοτούμενων, οι οποίοι έχουν αναγάγει σε Τέχνη τη φαιά είδηση (κατά κανόνα κατασκευασμένη) και ιδιαίτερα τη χυδαία σκανδαλοθηρία: Το δηλητηριώδες «όπλο» της φασιστικής νεοταξικής προπαγάνδας…
Σε αυτό το «τάγμα» των «καλλιτεχνικών» Ιησουϊτών της Νέας Τάξης ανήκουν και αυτοί που κατασκεύασαν τη θεατρική παράσταση με τίτλο: «Κορίτσια με τα μαύρα».

Μια θεατρική παράσταση κατασκευασμένη και «στημένη» πάνω στο πολιτικό σχέδιο και τα ιδεολογήματα της Νέας Τάξης: Στο σχέδιο επίθεσης κατά της Ορθοδοξίας (ιδιαίτερα του μοναχισμού -ο σπόνδυλος της Ορθοδοξίας), και στα νεοταξικά ιδεολογήματα συκοφάντησης της θρησκευτικής Πίστης…
Το «έργο» αναφέρεται σε κάποιο γυναικείο Μοναστήρι της Βορείου Ελλάδος, το οποίο, σύμφωνα με το σενάριο, έχει μετατραπεί σε «άντρο εμπορίου χασίς, πλυντηρίου πορνείας, κοιτίδα Ιερόσυλων και βλασφήμων, κατασκευαστών θαυμάτων».
Διαβάστε λεπτομέρειες εδώ:
http://santo-rinios.blogspot.com/2011/08/blog-post_3064.html
Καταρχήν τα πάντα συνηγορούν ότι το σενάριο είναι ένα σκανδαλοθηρικό κατασκεύασμα στηριγμένο πάνω στη γνωστή καθεστωτική συνταγή των κατασκευασμένων «ειδήσεων» σκανδαλοθηρικής χρήσης και εμπορίας…
Αλλά για τις ανάγκες της ανάλυσης ας δεχτούμε ότι υπάρχει πραγματικό γεγονός.
Μπορεί να αποτελέσει καλλιτεχνική έμπνευση ένα τέτοιο κρούσμα σε κάποιο Μοναστήρι; ΟΧΙ.
Το «σενάριο», συνακόλουθα και η «παράσταση» δεν έχουν ΚΑΜΙΑ σχέση με την Τέχνη. Είναι μια θεατρική παράσταση σκανδαλοθηρικής χρήσης και αποτρόπαιης φαιάς προπαγάνδας, μια παράσταση που ερεθίζει τα νοσηρά σεξουαλικά ένστιχτα, τη χυδαία περιέργεια και «ευχαρίστηση», για να μολύνει τη σκέψη και να την κατευθύνει εναντίον του Μοναχισμού γενικά: Δηλαδή εναντίον της Ορθόδοξης παράδοσης, των αξιών της, συνακόλουθα και των ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΝ των μαχητικών Μοναχών κατά της Νέας Τάξης…
Είναι τουλάχιστον αστείο να προκαλεί ένα τέτοιο κρούσμα (έστω αληθινό) ΠΗΓΗ καλλιτεχνικής έμπνευσης, μέσα σε μια κοινωνία όπου έχουν επιβληθεί ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ η σεξουαλική υστερία και ασέλγεια, η ναρκωτική υστερία (νομιμοποίησαν ακόμα και τα ναρκωτικά), οι ψυχώσεις όλων των ΔΙΑΣΤΡΟΦΩΝ και οι «χείμαρροι» όλων των νεοταξικών παραισθησιογόνων και νοσημάτων της καθεστωτικής ασέλγειας…
Εδώ η κοινωνική, πολιτική και σεξουαλική παρτούζα έχει αναχθεί σε κυρίαρχο «κανόνα» της νεοταξικής «ηθικής» και των «αξιών» του καθεστώτος…
Εδώ οι σεξουαλικές διαστροφές και ποικίλες άλλες «ανωμαλίες» κατακλύζουν τα πάντα, σαν νεροποντή, μέσα από τους «άμβωνες» των «νταβάδων» (ΜΜΕ)…
Εδώ τα ναρκωτικά θεσμοθετούνται, το ίδιο και η κοινωνική και πολιτική πορνεία…
Εδώ η Αθήνα και όλη η Ελλάδα βογκά από το πλήθος των εγκλημάτων (λαθρομεταναστευτική λαίλαπα ισοπέδωσης και μόλυνσης των πάντων, πορνείας, ναρκωτικών, βρωμιάς, νοσημάτων και πολλά άλλα)…
Και τα μικροσκοπικά μορμολύκεια «εμπνεύστηκαν» από ένα τάχα κρούσμα «διαστροφών» σε κάποιο Μοναστήρι!!!!
Θα μπορούσε να αποτελέσει πηγή καλλιτεχνικής έμπνευσης ΟΛΟΣ αυτός ο ΟΧΕΤΟΣ του καθεστώτος: Έργο Τέχνης καταδίκης αυτού του καθεστώτος και μαχητικό σάλπισμα ΑΓΩΝΑ εναντίον του.
Μέσα σε ένα τέτοιο έργο Τέχνης θα μπορούσε να «χωρέσει» και ένα κρούσμα «διαφθοράς» κάποιου Μοναστηριού, σαν ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ εναντίον του συνολικού καθεστώτος και των «αξιών» του που ΔΙΑΒΡΩΝΕΙ ακόμα και τα πιο ΑΝΘΕΚΤΙΚΑ κύτταρα των συλλογικών και ιστορικών ανθρώπινων κατακτήσεων και ηθικών αξιών, όπως είναι οι Ορθόδοξες αξίες και οι μαχητές αυτών των αξιών: Οι Μοναχοί…
Τα «Κορίτσια με τα μαύρα», όμως, είναι ένα χυδαίο κατασκεύασμα αρρωστημένης σκανδαλοθηρίας με ένα και μόνο στόχο: Να συκοφαντήσει την Ορθοδοξία, τις παραδόσεις, τις αξίες της κοινωνικής συνοχής τους, καθώς και τον ιστό της Ορθοδοξίας, το Μοναχισμό.
Ένα εμετικό, διατεταγμένο (ίσως και επιδοτούμενο) προπαγανδιστικό κατασκεύασμα είναι αυτή η χυδαιότητα, μια χυδαιότητα που επιδιώκει άμεσα να πλήξει το θρησκευτικό φρόνημα και την Ορθόδοξη Πίστη του ελληνικού λαού: Κατευθείαν βγαλμένο από το φασιστικό οπλοστάσιο της νεοταξικής κακουργίας…
Με τέτοια «όπλα» επιχειρούν να κτυπήσουν την Ορθοδοξία, αποκαλύπτοντας τον πανικό τους μπροστά στις Αντιστάσεις της, αλλά και τούτο: Ότι οι επιθέσεις εναντίον της Ορθοδοξίας κλιμακώνονται, ενορχηστρώνονται και γίνονται πιο άγριες και πολυεδρικές: Μπαίνουν και τα μικροσκοπικά, έμμισθα «καλλιτεχνικά» μορμολύκεια στον …

http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5907

Κυρία Χριστοφιλοπούλου, εσείς δεν μιλούσατε για κουμπάρους; Πείτε μας τώρα και για ΜΚΟ…

Βασικό ρόλο στις ΜΚΟ με τα πράσινα stage παίζει ο κουμπάρος της κας Εύης Χριστοφιλοπούλου ( Υφυπουργός Παιδείας) κος Πέτρος Κατσίκης (πρώην Νομαρχιακός Σύμβουλος Αν. Αττικής) ο οποίος έχει φτιάξει την ΜΚΟ “Λαογραφικό Μουσείο Βαρνάβα”,  η οποία έχει πάρει προγράμματα για ανέργους  στην Περιφέρεια Αττικής ήδη από δύο δήμους (Μαραθώνα, Λυκόβρυση) Η πράσινη διαπλοκή σε όλο το μεγαλείο της!
Προφανώς η κυρία Χριστοφιλοπούλου είναι άμοιρη ευθυνών; Δεν το γνώριζε η κυρία υπουργός; Αναμένουμε με αγωνία εάν τα ΜΜ”Ε” της διαπλοκής θα βγάλουν άχνα για το θέμα ή θα φοβηθούν για το “ψωμάκι” τους.

Αναδημοσίευση από το  http://olympia.gr/

ΠΕΝΤΑΣΤΕΡΕΣ ΑΣΤΕΡΟΕΣΣΕΣ...

Του ΣΤΑΘΗ*

  

Αναδημοσιεύει η «Αυγή» από τη Wall Street Journal, το όργανο της Κεντρικής Επιτροπής των Απανταχού Καπιταλιστών: «Φορολογήστε τους πάμπλουτους, αλλιώς θα ξεσπάσουν εξεγέρσεις το 2012»!!! ................................. Πρώτον: εξεγέρσεις μπορεί να ξεσπάσουν και το 2011. Δεύτερον: αν υπάρχουν καπιταλιστές που βλέπουν τον Κίνδυνο που προκαλούν τα έργα τους, άλλο τόσον υπάρχουν οι θεότυφλοι όμοιοί τους που δεν βλέπουν πέρα απ' τη μύτη τους. Τρίτον: συνήθως κουμάντο στα πράγματα κάνουν οι δεύτεροι, με αποτέλεσμα οι «μονόδρομοι» να οδηγούν στα οδοφράγματα... Η ιστορία με τον ΦΠΑ στις μπακαλοταβέρνες, αν θα 'ναι 23% στο σαγανάκι και 13% στο τυρί (για το σαγανάκι), αποδεικνύει ότι ο έως τώρα θεωρούμενος ως «γάτος» Βενιζέλος μπορεί να είναι επαξίως και μπακαλόγατος...
Θα φανεί ίσως σε κάποιους οξύμωρο, αλλά τον δρόμο προς τα «μεροκάματα Βουλγαρίας» για τους Ιταλούς, τους Ελληνες, τους Γάλλους, τους Ισπανούς και τους λοιπούς Ευρωπαίους τον άνοιξε η γερμανική εργατική τάξη.

Οχι βεβαίως η ίδια, ούτε τα συνδικάτα της, η IGE Metal αυτοπροσώπως, αλλά εμμέσως. Πώς; αφήνοντας τη γερμανική αστική τάξη να τη μανιπουλάρει. Αφήνοντας τη γερμανική μπουρζουαζία να κάνει τους γερμανούς εργαζόμενους αιχμή του δόρατος στους ανταγωνισμούς της με τις αντίπαλες μπουρζουαζίες - και στην Ευρώπη και διεθνώς.

Διότι η γερμανική εργατική τάξη συναίνεσε, δέκα χρόνια τώρα, να δουλεύει χωρίς αύξηση, συναίνεσε στην ευέλικτη εργασία -αρκετά εκατομμύρια Γερμανοί εργάζονται τετράωρα κι εξάωρα με αντίστοιχα μειωμένες αμοιβές. Ετσι οι γερμανοί εργαζόμενοι έδωσαν στη γερμανική οικονομία, δηλαδή στη γερμανική αστική τάξη ένα συγκριτικό πλεονέκτημα (μάλλον συντριπτικό) στον ανταγωνισμό της με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές ελίτ και στην Ευρωζώνη, και στην Ενωση, και διεθνώς.

Βεβαίως αυτό το πλεονέκτημα για τη γερμανική πραγματική οικονομία, όχι μόνον έχει καθηλώσει τους γερμανούς εργαζόμενους στην απέξω από τη διανομή του πλούτου που οι ίδιοι παράγουν, αλλά στο εγγύς μέλλον θα τους φτωχύνει ακόμα περισσότερο, αφού στο μεταξύ θα έχουν ήδη οδηγηθεί στη φτώχεια οι Ιταλοί, οι Ελληνες κι όλοι οι εργάτες της Ενωσης. Οταν ο Γάλλος αρχίσει να πληρώνεται το «βουλγάρικο μεροκάματο» που πληρώνεται ήδη ο Πορτογάλος ή ο Ελληνας, θα έρθει και η σειρά του γερμανού εργάτη να πάθει τα ίδια.

*****

Η εργατική τάξη δεν είναι στους καιρούς μας τόσο διεθνιστική όσον η αστική τάξη, και γι' αυτό ηττάται.

Η αστική τάξη κάθε χώρας, έχοντας στα χέρια της το πλείστον των ΜΜΕ κι ελέγχοντας την εκπαίδευση, εύκολα καλλιεργεί στην εργατική τάξη του κάθε κράτους στερεότυπα εναντίον των εργατικών τάξεων των άλλων κρατών.

Ετσι, οι γερμανοί εργαζόμενοι φθάνουν να πιστέψουν ότι οι έλληνες εργαζόμενοι είναι τεμπέληδες και διεφθαρμένοι, ενώ οι Ελληνες περιφρονούν ή κοροϊδεύουν τους Γερμανούς ότι είναι ρομπότ και πάει λέγοντας.

Αυτό το «διαίρει και βασίλευε», που η αστική τάξη κάθε χώρας το εφαρμόζει με άνεση στο εσωτερικό του κράτους της στρέφοντας τον έναν κλάδο κατά του άλλου (φέρ' ειπείν τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα εναντίον των εργαζομένων στον δημόσιο), το επιτυγχάνει ακόμα πιο εύκολα όταν στρέφει την εργατική τάξη μιας χώρας εναντίον της εργατικής τάξης της άλλης. Χωρίς μάλιστα να χρειασθεί να καταφύγει στον εθνικισμό -αν και σε αυτόν αναπόφευκτα καταλήγουμε, όταν το παιχνίδι χοντραίνει και αρχίζει να μυρίζει μπαρούτι. Το μπαρούτι του πολέμου...

Στην ήπια εκδοχή του αυτό το παιχνίδι καθώς και η προπαγάνδα που το συνοδεύει αρκούνται στο να πιστεύει ο Γερμανός εργάτης ότι διεφθαρμένος είναι ο έλληνας εργάτης κι όχι οι μίζες της Ζήμενς ούτε οι μιζολήπτες της. Στην άγρια εκδοχή του αυτό το παιχνίδι καταλήγει στο Βερντέν και στο Σωμ.

Και βεβαίως, όσον πιο αδύναμη είναι διεθνώς η Αριστερά, τόσον πιο εύκολα αυτό το παιχνίδι παίζεται.

Ο καπιταλισμός είναι οι κρίσεις του. Και οι κρίσεις του είναι εργαλείο ανακατανομής του πλούτου εν πρώτοις μέσα στο εσωτερικό της διεθνούς άρχουσας τάξης -κι όποιος το αρπάξει πρώτος. Ενώ, κατά δεύτερον, πλην όμως κύριον και καίριον, είναι επίσης εργαλείο υπαγωγής των λαών σε ολοκληρωτική υποταγή και συνεπώς εξαθλίωση...

Αυτά ακριβώς βλέπουμε στον καιρό μας να συμβαίνουν, και διεθνώς, και στην Ελλάδα...

* Δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία την Τετάρτη 24 Αυγούστου